Daikon należy do rodziny kapustowatych i jest odmianą rzodkiewki i rzodkiewki. Jednoroczna, dwuletnia kultura, pochodząca od japońskich hodowców z azjatyckiej grupy chińskiej rzodkiewki, oficjalnie po łacinie brzmi jak Raphanus sativus subsp. acanthiformis. Daikon ze względu na swój niezwykły rozmiar, aromat i smak rzodkiewki i rzodkiewki, które są typowe dla Rosjan, ma kilka synonimów translacji, które charakteryzują jego cechy morfologiczne i smakowe: duży korzeń, słodka rzodkiew, biała rzodkiew, japońska rzodkiew, chińska rzodkiewka i inne.
Daikon.
Biologiczny opis daikon rośliny
Daikon odnosi się do roślin okopowych, których wielkość zmienia się w zakresie 0,2-2,5 m lub więcej, a waga może przekraczać 80 kg. Liście daikonowe są petiolate, ciemnozielone z silnie rozciętymi blaszkami liści, które osiągają 40-60 cm szerokości 15-25 cm Ząbkowane liście wzdłuż krawędzi, pomarszczone, owłosione lub gładkie.
Uprawa korzeniowa z daikon jest gładka, bez bocznych korzeni i soczewicy, w kolorze białym. Miąższ jest biały lub lekko kremowy, ma przyjemny aromat i smak rzodkiewki i rzodkwi, ale mniej ostry. Charakterystyczną cechą daikon jest brak zwietrzenia korzenia podczas wzrostu oraz zachowanie jego bogactwa i przyjemnego smaku.Oleje musztardowe są głównie w skórce, a podczas czyszczenia w uprawie korzeniowej nie ma smaku rzadkiej goryczki.
Daikon podczas sadzenia wiosną szybko strzałę i praktycznie nie zwiększa root. Krótki dzień powoduje szybsze tworzenie się roślin okopowych i opóźnia się tworzenie nasion. W warunkach środkowej Rosji daikon z powodu tych właściwości może być zasiany w drugiej połowie lata i uprawiany jako roślina jednoroczna.
Przydatne właściwości Daikon
Daikon odnosi się do produktów dietetycznych. 300 g świeżego warzywa zapewnia codzienne zapotrzebowanie na witaminę "C". Bogaty w witaminy z grupy "B", "A", "E", "K", "D". Z substancji chemicznych zawiera podwyższone ilości potasu, wapnia, fosforu, magnezu, żelaza i innych makro i mikroelementów. Warzywa korzeniowe Daikon zawierają eter kwasu aorodanowego, który hamuje proces nowotworowy. Młode liście roślin okopowych są stosowane w sałatkach witaminowych (zawartość witaminy "C" jest 6 razy wyższa niż w roślinach korzeniowych).
Pod względem liczby użytecznych właściwości, daikon zasługuje na pierwsze miejsce wśród upraw warzyw. Niezwykle przydatny ze względu na niską kaloryczność z szybkim uczuciem pełności.Daikon jest bogaty w błonnik, oczyszczając jelita, wątrobę i inne narządy. W domu, szeroko stosowany w leczeniu ostrych infekcji dróg oddechowych, chorób zakaźnych. Zwiększa odporność.
Uprawa korzeni pomaga w eliminacji cholesterolu z organizmu, ma działanie terapeutyczne w miażdżycy, cukrzycy, uszkodzeniu popromiennym. Sok z Daikon i kleik dobrze oczyszczają skórę z trądziku i piegów, wzmacniają korzenie włosów ze zwiększoną utratą, zmniejszają rozdrażnienie nerwowe, usuwają bezsenność. Korzeń Kashitsa zastępuje kwas z ciężkim kacem.
Funkcje uprawy daikon w kraju
Daikon to bezpretensjonalna uprawa warzyw, ale ze względu na jej biologiczną osobliwość podczas uprawy, wymaga większej uwagi w zakresie metod uprawy, zwłaszcza pod względem siewu, przygotowania gleby, rodzajów nawozów, wód gruntowych itp.
Daikon.
Poprzednicy
Daikon nie może być uprawiany po krzyżówkach. Najlepszymi poprzednikami są rośliny psiankowate, zielone, dyniowe, w tym ziemniaki, pomidory, szczaw, dynia, dynia, dynie i inne uprawy. Daikon jest neutralny w stosunku do innych kultur.
Czas lądowania daikon
W Federacji Rosyjskiej, w zależności od warunków klimatycznych, daikon można hodować przez sadzonki i wysiewać nasiona do gleby. Właściwie dobrane daty sadzenia zapewnią wysoki plon roślin okopowych na jednostkę powierzchni, gdzie waga poszczególnych przedstawicieli może osiągnąć 2-6 kg.
Dla warunków centralnej Rosji optymalny czas siewu przypada na 3 dekadę czerwca - pierwszą dekadę lipca. Na północ i wschód od centralnego Nechernozemie można wysiać daikon w drugiej dekadzie lipca, aw regionie moskiewskim przenieść plony na początku sierpnia. Ważną rolę odgrywają odmiany i daty ich dojrzewania. Przy późnym siewie można uzyskać przyzwoite zbiory, ale korzenie będą małe do 300-400 g.
Odmiany Daikon
Najlepsze są odmiany japońskiej hodowli: Farum, Tsu-Kusin, Daya-Kusin, Haruy-si, Kharatsuga, Blue Sky i inne. W tych szerokościach geograficznych doświadczeni ogrodnicy siali daikon jeszcze wcześniej w drugiej czy trzeciej dekadzie maja: Dayyakushin, Kharatsuga, a od domowych - odmiany Sasha. Są odporne na wczesne prześladowanie, a do lipca-sierpnia tworzą dość duże warzywa korzeniowe.
Na południu Rosji rosyjscy hodowcy wyhodowali odmianę daikon białej fang, a dla regionu moskiewskiego i sąsiednich obszarów odmiany krajowe przystosowane do lokalnych warunków: Sasha, Moskwa Bogatyr, Dubinushka, Fairy, Dragon, Favorite.Rosjanie szczególnie kochają odmianę Sasha, która tworzy dojrzały zbiór po 35-45 dniach od kiełkowania. Odmiany Daikon Dragon i Dubinushka mogą być uprawiane w otwartym terenie od połowy czerwca do połowy lipca, z konsekwentnym wysiewem w ciągu 10-12 dni.
Związek z otoczeniem
Daikon charakteryzuje się odporną na zimno rośliną, której nasiona kiełkują cicho w + 1 ... + 3 ° С. Jednak w tak niskich temperaturach może wytrzymać przez krótki czas. Pędy i dorosłe rośliny daikon nie umierają podczas krótkotrwałych przymrozków do -3 ... -4 ° С. Przy dłuższej ekspozycji na niskie temperatury hamuje wzrost i rozwój, a wraz z przeżywaniem zaczyna podchodzić.
Optymalna temperatura dla wzrostu i rozwoju daikon waha się między + 12 ... + 25-27 ° С. Przy wzroście do +30 ° C i wyższym rośliny są hamowane, odporność osłabia się i są one słabo odporne na szkodniki i choroby. W suszy jazik tworzy podziemną część gorzkiej, z pokrzywioną rośliną okopową. Nadmierna wilgoć powoduje pękanie roślin okopowych.
Przygotowanie gleby
Daikon można hodować na wszystkich rodzajach gleby, z wyjątkiem soli fizjologicznej i zakwaszonej. Przed sadzeniem, ciężkie gleby są wypełnione dużą ilością próchnicy i kompostu, aby zmniejszyć lub usunąć lepkość (czarnoziem gliniasty) i zwiększyć oddychalność.Najlepiej rośnie i tworzy wysokiej jakości plony na lekkich glebach z głęboką wodą gruntową.
Gleba wykopać pod daikon dwa razy jesienią i wiosną, co jest niezbędne do wzrostu długości korzenia. Od upadku przyczyniają się do HF. m kwadrat 1-3 wiaderek próchnicy lub dojrzałego kompostu. Dodaj 30-50 g nawozu fosforowo-potasowego. Wiosną podczas kopania zrobić 30-50 g nitroammofoski.
Posiew Daikon
Daikon tworzy duże rośliny okopowe, dlatego nie toleruje zgrubień upraw. Na glebach ciężkich optymalny wzór jest jednokomorowy z odległością w rzędzie między gniazdami, w zależności od odmiany, 25-40 cm i między rzędami 40-60 cm. 60 cm, a pomiędzy taśmami do 0,7-1,0 m.
Siew hodowlany. W jednym gnieździe wysiane są 2-4 nasiona w warstwie 3-4 cm, a pędy Daikon z normalną wilgotnością pojawiają się przez 5-7 dni. Schematy i odległości w systemie można wybrać i inne, które są bardziej odpowiednie lokalne warunki klimatyczne. W normalnym obszarze żywieniowym rośliny okopowe mogą osiągnąć 60-80 cm długości, do 30 kg, w konwencjonalnej technologii uprawy.
Daikon.
Opieka Daikon
W fazie kwitnienia wyrastają 1-2 liście. W gnieździe zostaw najbardziej rozwiniętą roślinę, a słabe można przeszczepić (jak buraki). Gdy daikon rośnie i rozwija się, stosuje się jedno rozcieńczenie, jeśli rośliny okopowe rozwijają się normalnie i zwiększają swoją masę. W przypadku ponownego rozcieńczenia należy pozostawić odległość przewidzianą przez schemat wysiewu. Jeśli przenikanie daikon odbywa się w fazie dojrzałości belki (nawet wczesnej), korzenie są używane jako pokarm. W okresie letnim rośliny okopowe poluzowują się po podlaniu lub deszczu, ściółkują glebę, niszczą chwasty. Jeśli korzenie są silnie wysunięte z ziemi, ustaw wsporniki i zwiąż korzenie.
Podlewanie
Podlewanie daikon wydatki, jak na rzodkiewki. Oznacza to, że gleba powinna być umiarkowanie mokra bez stojącej wody. Obfite podlewanie po okresie zasuszenia prowadzi do powstania maniaków ze złamanym korzeniem. W fazie dojrzewania daikon (2 tygodnie przed zbiorem) zmniejsza się częstotliwość podlewania.
Karmienie daikon
Zasadniczo daikon (szczególnie wczesne odmiany) można uprawiać bez suplementów. Dla nich wystarczy podstawowe zasypanie gleby przed siewem. Ale jeśli gleba jest zubożona w składniki odżywcze lub umiarkowanie nawożona, konieczne jest nawożenie. Bardziej wskazane jest podawanie nawozów w postaci roztworów.
- Pierwsze karmienie daikon odbywa się po przerzedzeniu. Można zastosować infuzję dziewanny, której roztwór podstawowy jest przygotowywany w następujących proporcjach: 1/3 10-litrowego wiadra jest wypełniona obornikiem i wylana do góry wodą. Domagaj się 1-2 tygodni. Okazuje się, że jest to ług macierzysty. Osuszono go, rozpuszczono w stosunku 1: 8 i podlewano pod korzeniem roślin. Pozostała gruboziarnista masa jest stosowana do innych roślin jako nawóz.
- Drugie karmienie daikon odbywa się na początku formowania fazy belki. Stosuje się Urea lub Kemira. Jest to możliwe i inne nawozy, ale lepiej rozpuszczalne w wodzie formy z mikroelementami. Stężenie roztworu wynosi 1-2 łyżki stołowe nawozu na wiadro wody.
- Trzecie nawożenie (dla odmian późnych i późnych) przeprowadza się z pełnym kompleksowym nawozem nitrofosforanu lub nitroamofosu w tym samym stężeniu co drugi.
- Czwarte karmienie daikon, w razie potrzeby i jeśli to konieczne, przeprowadza się za pomocą fosforu lub nawozów fosforowo-potasowych o wadze 20-30 g / wiadro wody.
Proponowane rodzaje i liczba opatrunków są oferowane jako przykład dla początkujących miłośników daikon. Doświadczeni ogrodnicy mogą korzystać ze swoich ustalonych schematów nawożenia.
Daikon.
Ochrona przed szkodnikami i chorobami Daikon
- Najczęściej podczas okresu kiełkowania można stracić uprawę daikon z ataku pchły krzyżowej. W celu ochrony należy po zasiewie pokryć materiałem pokrywającym do fazy 1-2 arkusza. Pędy zapylają popiół (przez gazę).
- Od ślimaków wokół gniazdek daikonowych lub łóżek posypuj wapno glebą, warstwę sproszkowanego superfosfatu i inne improwizowane substancje, które powodują poparzenie podeszwy szkodnika.
- W przypadku larw kapuścianych, które obgryzają rośliny okopowe, można przepisać rośliny daikonowe za pomocą wlewu mieszaniny skórki cebuli z czosnkiem lub użyć bioinsektycydów, takich jak actophyte, bitoksybacylina, lepidocyd i inne, zalecane w mieszankach zbiornikowych. Rozpylanie tych roztworów można przeprowadzić prawie przed zbiorami.
- W celach profilaktycznych można ulepszyć łóżka za pomocą daikonona, umieszczając je na nagietkach lub nagietkach. Między roślinami pomiędzy rzędami można wylądować seler, kolendrę. Zapach tych roślin kapusty i niektórych innych szkodników nie akceptuje.
- Daikon jest odporny na choroby, a gdy pojawiają się 1-2 chore rośliny, są one po prostu usuwane z sadzenia.
Czyszczenie i przechowywanie daikon
Rośliny okopowe zbierane przez najdłuższy czas są przechowywane w terminach określonych przez odmianę (40-70 dni po wykiełkowaniu). W przypadku wczesnego zbioru niedojrzałe warzywa korzeniowe są źle przechowywane. Późne zbiory mogą uszkodzić wczesne przymrozki. W środkowej strefie Federacji Rosyjskiej, optymalny czas na wykopanie daikon to 2-3 dekady października.
Podczas zbioru daikon na glebach lekkich korzenie (zwłaszcza te małe) są wyciągane na wierzchołki wierzchołków, a duże z nich najpierw się włamują, a następnie wyciągają. Pozostaw w ogrodzie (jeśli jest to wymagane do suszenia grudek gleby). Wierzchołki są krojone w kikut na 2-3 cm, delikatnie zmyć brud, aby nie uszkodzić skórki korzenia. Wysuszyć daikon w cieniu i włożyć do lodówki do przechowywania w plastikowych torebkach, piwnicy, dołku warzywnym lub innych miejscach przystosowanych do przechowywania produktów roślinnych, posypanych piaskiem. Temperatura przechowywania wynosi 0 ... + 4-5 ° С. Warzywa korzeniowe są przechowywane do 3 miesięcy.
