Slug (ślimak) - powszechna nazwa kilku ślimaków, które w trakcie ewolucyjnego rozwoju uległy redukcji lub całkowitej utracie skorupy (ślimaki - angielski; limaces - Fr. Nacktschnecken - to.). Ślimaki kontrastują do ślimaków z dobrze rozwiniętą skorupą (ślimakami). Kształt ślimaka pojawił się niezależnie w kilku grupach ślimaków wodnych i lądowych, dlatego też całość wszystkich gatunków nie jest uważana za takson, ale jako forma ekologiczna. Czasami ślimaki, które zachowują szczątkową powłokę, nazywają się semi-ślimaki (ang. Semi-slugs).
© Rasbak
Zakłada się, że zmniejszenie i następująca po nim utrata muszli miały ekologiczny charakter i wystąpiły, na przykład, podczas przechodzenia do mieszkania w gęstych zaroślach roślin wodnych lub dnie lasu. Zgodnie z inną hipotezą powodem był niedobór wapnia niezbędny do budowy skorupy w regionach, w których powstały grupy, w których powstał kształt ślimaka. Ważną konsekwencją słabego rozwoju lub braku powłoki jest niezdolność do odizolowania od środowiska, gdy drapieżnik atakuje lub gdy występują niekorzystne (np. Suche) warunki.
Struktura
Ciało zmielonych ślimaków ma dość długą długość, ale może zmieniać kształt z powodu skurczów mięśni. Wśród ślimaków znajdują się "olbrzymy", których długość podczas ruchu przekracza 20 cm (Eumilax brandti, Limax maximus, Arion ater), a "karły" - nie więcej niż 2 cm (Arion Intermedins, Deroceras laeve). Zewnętrznie ślimaki mają dwustronną symetrię. Jest zepsuty tylko przez niesparowany otwór płucny znajdujący się po prawej stronie. Nabłonek skóry oddziela dużą ilość śluzu, co zapobiega wysychaniu powłoki, przyczynia się do lepszego ześlizgiwania się po powierzchni, a także odstrasza drapieżników.
Podobnie jak inne ślimaki, w ciele ślimaków znajdują się trzy sekcje: głowa, noga i masa trzewna. Ten ostatni, ze względu na brak powłoki, nie tworzy wewnętrznej torby, ale notum rozłożone na grzbietowej stronie nogi (łac. Notum - z tyłu). Na głowie są redukowalne macki (jedna lub dwie pary), na których znajdują się narządy zmysłów (rozwinięte oczy, narządy dotyku i zmysł chemiczny). Za głową po stronie grzbietowej znajduje się płaszcz z niesparowanym ujściem płucnym (pneumostoma) prowadzącym do jamy płaszcza, która działa jak płuco. Obok pneumostomii znajduje się odbyt.
© Håkan Svensson
Ślimaki ziemne charakteryzują się hermafrodytyzmem (czasami spójnym) i wewnętrznym nawożeniem.
Ekologia
Prawdopodobnie ze względu na brak wystarczająco skutecznych urządzeń, które zapobiegają odwodnieniu, ślimaki żyją tylko w zwilżonych biotopach, takich jak na przykład dno lasów liściastych. W istniejących ekosystemach odgrywają one znaczącą rolę, jedząc martwe liście, nieuciążliwe części żywych roślin, a także grzyby (w tym trujące dla innych organizmów). Zwykle ślimaki preferują względnie soczyste i miękkie części rośliny, unikając obszarów z twardymi osłonami lub wiązkami włókien naczyniowych.
Wybór żywności w dużej mierze zależy od natury roślinności rosnącej w bezpośrednim sąsiedztwie schronisk, w których ślimaki są ukryte w ciągu dnia, jak również od wieku zwierząt - dorosłe ślimaki chętnie jedzą bardziej szorstkie jedzenie niż młode.
Nowo wylęgnięte ślimaki żywią się resztkami własnych jaj i nie wyrzuconych jaj z tego samego sprzęgła, a następnie przechodzą do karmienia na próchnicy i rozkładających się resztkach roślinnych.Tylko z wiekiem świeże jedzenie roślinne zajmuje coraz więcej miejsca w ich diecie.
Ze względu na fakt, że aktywność ślimaków najczęściej spada w nocy i zmierzchu, w większości przypadków żyją one w tym czasie. Największe obżarstwo ślimaków pokrywa się z okresem intensywnego wzrostu, tj. Przed rozmnażaniem i na początku, i gwałtownie maleje wraz z rozpoczęciem kopulacji (połączenie podczas stosunku) i podczas okresu nieśności. W tym momencie ślimaki nie żyją.
Przedstawicielami niektórych gatunków są drapieżniki i martwicy, żyjące bezkręgowcami żyjącymi w glebie (na przykład inne ślimaki i dżdżownice) oraz ich zwłoki.
Intensywność pokarmu tego drapieżnika jest dość duża. Tak więc, latem, jeden ślimak o długości 2 cm, przeciętnie każdego dnia, zjada jednego robaka o długości 4-6 cm lub równoważnej ilości mniejszych robaków.
Ślimaki mają dość szeroką gamę wrogów, w tym drapieżniki. Wiele kręgowców żeruje na nich, jednak nie ma wśród nich specyficznego "slyneedova". Ze ssaków ślimakowych chętnie jedzą jeże, krety, ryjówki i niektóre gryzonie podobne do myszy; ptaki to gawrony, kawki, szpaki i niektóre mewy, a od ptaków domowych - kury i kaczki.Ślimaki są również zawarte w diecie wielu żab, ropuch, salamander, jaszczurek i węży.
Wśród owadów bezkręgowców wiele owadów żywią się ślimakami. Szczególnie wśród chrząszczy ziemnych (Carabidae).
Ślimaki służą jako gospodarze (do wyboru, średniozaawansowani lub podstawowi) dla wielu pasożytów. Tak więc w przewodzie pokarmowym, wątrobie lub nerkach niektórych ślimaków znaleziono kilka rodzajów orzęsków i kokcydiów.
Wiele ślimaków jest pośrednimi gospodarzami dla wielu przywr trawiennych, tasiemców, glikowców itp. Które w stanie dorosłym pasożytują na domowych i dzikich ssakach i ptakach.
© Spleines
Hodowla
Ślimaki są hermafrodytami i mają męskie i żeńskie genitalia.
Po spotkaniu z partnerem otaczają się plemnikami, które wymieniają poprzez wystające genitalia. Zdarzają się przypadki, w których genitalia ślimaków splatają się ze sobą, a jeśli ślimaki nie zdołają się uwolnić, mogą pozwolić na oddzielenie prącia. Po tym, ślimaki są w stanie odtworzyć tylko żeńską część układu rozrodczego.
© Lipedia
Wartość ekonomiczna
W praktyce ludzi rola ślimaków przejawia się w dwóchaspekty: jako przekaźniki niebezpiecznych zakażeń pasożytami jelitowymi dla zwierząt domowych i handlowych oraz jako szkodniki wielu roślin uprawnych.
Transmisja pasożytniczych inwazji. Podobnie jak wiele ślimaków lądowych, niektóre ślimaki służą jako pośredni gospodarze dla różnych pasożytniczych robaków, których ostatecznymi właścicielami są domowe i dzikie ssaki i ptaki. W tym przypadku często nie ma ścisłej swoistości pomiędzy ślimakami i robakami: główną rolę odgrywa styl życia mięczaków, który determinuje możliwość ich spotkania i zakażenia odpowiednią fazą pasożytniczego robaka.
Ślimaki - szkodniki roślin uprawnych. Ślimaki szkodzą bardzo szerokiej gamie zbóż, warzyw, kwiatów, roślin przemysłowych, a także plantacji cytrusów i winogron. Corocznie w wielu krajach wydawane są specjalne broszury i biuletyny informujące o szkodliwej aktywności ślimaków, przedstawiające prognozy na najbliższą przyszłość i instruujące rolników, jak radzić sobie z tymi szkodnikami. Chociaż nie udało się jeszcze dokładnie obliczyć strat, które powodują ślimaki każdego roku we wszystkich krajach świata, jest dość oczywiste, że są one bardzo znaczące.Ponadto, szkodliwe ślimaki różnią się od wielu innych szkodników w rolnictwie w bardzo szerokim zakresie.
Ślimaki szkodzą bardzo szerokiej gamie kultur. Bulwy i listowie ziemniaków, białej kapusty i kalafiora, sałaty, różne rośliny okopowe (rośliny ulistnione i okopowe wystające z ziemi), sadzonki i młode pędy wielu warzyw, fasoli i grochu, truskawki, ogórki i pomidory. Powodują mniejsze uszkodzenia czerwonej kapusty, pietruszki, czosnku, cebuli, liści dojrzewających ogórków i truskawek.
Wywierają one szczególnie zauważalną szkodę na pszenicę ozimą i żyto, jedząc zarówno świeżo zasiane ziarna, jak i ich sadzonki. Owady i jęczmień są mniej dotknięte przez ślimaki; praktycznie nie dotykają pszenicy jarej, lnu i gryki.
Uszkodzenia spowodowane przez ślimaki są bardzo charakterystyczne i łatwo odróżniają się od śladów innych szkodników. W liściach zwykle obgryzają nieregularnie ukształtowane otwory, pozostawiając nietknięte tylko łodygi liści i największe żyły. Na roślinach okopowych, bulwach ziemniaków, owocach truskawek, pomidorów i ogórków obgryzają one różne kształty i rozmiary jaskiń, zwykle rozszerzające się do wewnątrz.
W kapuście niszczą nie tylko powierzchnie i powierzchnie liści, ale także grzebią głębokie wgłębienia w głowie. W ziarnach zbóż obgryzają zarówno zarodek, jak i bielmo.
Liczne ślady zamrożonego śluzu, hałdy kału i ziemi są charakterystyczne dla takich uszkodzeń. Oprócz szkód bezpośrednich, ślimaki powodują pośrednie szkody, zanieczyszczając produkty uprawne i przyczyniając się do ich rozkładu, a tym samym redukując okresy chrapania.
Pełzając z jednej rośliny na drugą, ślimaki przyczyniają się do rozprzestrzeniania się różnych chorób grzybowych i wirusowych wśród upraw rolnych - plamistej kapusty, mączniaka rzekomego fasoli lima, zarazy ziemniaków. Choroby te mogą powodować uszkodzenie domu nie mniej, a często więcej niż bezpośrednie szkodliwe działanie ślimaków. Fakt, że wielu z nich chętnie uzupełnia dietę grzybowymi, dodatkowo przyczynia się do infekcji roślin chorobami grzybiczymi.
Kontrola ilości
Zapobieganie szkodom powodowanym przez ślimaki
Pierwszy środek zapobiegawczy to dobre ogrodnictwo. Obejmują one różne techniki mające na celu poprawę jakości i struktury gleby,właściwy dobór roślin, terminowość wszystkich prac ogrodowych, utrzymanie higieny ogrodowej, przyciąganie ptaków i innych pożytecznych gatunków dla naturalnej kontroli szkodników (w tym przypadku jaszczurek, żab, ropuch, świetlików i innych chrząszczy, a także jeży), wzajemnie korzystne sąsiedztwo i rotacja upraw i wiele więcej. Wszystkie te działania przyczyniają się do wzmocnienia roślin, ponieważ silne rośliny mogą znacznie lepiej przeciwdziałać atakom szkodników i chorób.
Środki kontroli mechanicznej
Do fizycznych barier W komplecie znajdują się specjalne rynny z tworzywa sztucznego, które są zamocowane wzdłuż obwodu prefabrykowanych grzbietów. Takie rynny są wypełnione wodą, która służy jako mechaniczna przeszkoda dla ślimaków. Wszelkie suche porowate materiały, jak również drobny żwir, pokruszony pocisk i skorupka jajka są nieprzyjemnymi powierzchniami dla ślimaków i ślimaków, dlatego dobrze nadają się jako wypełnienie między rzędami. Należy jednak pamiętać, że w deszczową pogodę ich skuteczność znacznie się zmniejsza. Ta sama zasada opiera się na działaniu specjalnego granulowanego granulatu ekologicznego (Slug Stoppa Granules), który jest rozproszony wokół roślin i działa w trakcie sezonu.Granulki tworzą fizyczną barierę dla ślimaków i ślimaków: pochłaniają wilgoć i śluz, osuszają powierzchnię swoich ciał, zapobiegając przemieszczaniu się szkodników. Istnieją również szerokie plastikowe felgi z wygiętą krawędzią, które są zamocowane w ziemi wokół roślin i nie pozwalają ślimakom i ślimakom na roślinę. Posadź warzywa na wzniesionych grzbietach lub wannach, fasolkach, pomidorkach i dyniach na podpórkach, użyj przezroczystych plastikowych kapsli (na przykład dolnej połowy dużych plastikowych butelek z wody) i osłonek dla młodych wrażliwych roślin - wszystko to sprawia, że rośliny są pożądane pod względem fizycznym mniej dostępne.
Możesz zbierać ślimaki i ślimaki rękami wieczorem lub po deszczu, aby potem je zniszczyć (na przykład w mocnym roztworze soli lub wrzącej wodzie) lub zabrać je z dala od ogrodów i kulturowych lądowań (ta opcja jest bardziej humanitarna, ale także bardziej pracochłonna). Nie należy umieszczać żywych ślimaków i ślimaków w zimnym kompostarze, ponieważ w sprzyjających warunkach dorośli składają jaja. Specjalne pułapki na ślimaki i ślimaki to miska pokryta daszkiem-parasolem.Pułapkę instaluje się tak, aby wejścia znajdowały się na poziomie gruntu. Piala jest wypełniona piwem, sokiem owocowym lub inną przynętą (pyszny zapach przyciąga ślimaki i ślimaki), dach zapobiega przedostawaniu się wody deszczowej i gruzu. W przypadku braku takiej pułapki, wlej przynętę do zwykłych misek ze starej niepotrzebnej usługi i prikopitu spłukuj z powierzchnią gleby na grzbietach i graniach z najbardziej ulubionymi roślinami ślimaków. Sprawdzaj i opróżniaj pułapki regularnie rano.
Aby rozpraszać manewry można przypisać rozproszone wśród wyładunków starych liści i wierzchołków roślin ulubionych ślimaków (sałata, pomidory, ogórki, żywokost itp.). Osobiście stosuję tę metodę z powodzeniem w szklarni, gdzie pomaga kontrolować nie tylko ślimaki, ale także wszy: kiedy angażuję się w jedzenie tych odpadów, nie pełzają one już do rosnących warzyw. Okresowo można zbierać liście i jeść je, zastępując nowe.
Środki kontroli elektrycznej
W centrach ogrodniczych znajdują się taśmy samoprzylepne z miedzi, felg lub materiałów pokryciowych z powłoką miedzianą (znak towarowy Shocka). Kontakt z miedzią powoduje mały wstrząs elektryczny mięczaków, więc nie będą chcieli przejść przez miedzianą barierę.Ostatnio na wyprzedaży pojawiły się opaski na głowę z małą baterią, w której również znajdują się ślimaki i ślimaki na przecięciu małego porażenia prądem.
Środki kontroli biologicznej
Możesz kupić pasożytniczego nicieni Phasmarhabditis hermaphrodit (znak towarowy Nemaslug), który jest środkiem do biologicznego zwalczania ślimaków. Stosowanie środka jest możliwe od wiosny do jesieni (temperatura gleby nie powinna być niższa niż +5 C), jest najskuteczniejsza w deszczowej pogodzie. Zaletami tego biologicznego "zabójcy" ślimaków są czas działania, skuteczność, całkowite bezpieczeństwo dla ludzi i środowiska, a także wygoda i łatwość użycia. Mikroorganizmy należy rozcieńczyć wodą, a następnie wylać z sadzonek niezbędne sadzonki. W ciągu tygodnia ślimaki umierają, podlewanie trwa sześć tygodni, według producenta. Niedogodność polega na krótkim okresie trwałości produktu (konieczne jest użycie go w ciągu 3-4 tygodni od momentu uwolnienia, ponieważ mikroorganizmy są "zachowane" w stanie żywym), a także w potrzebie ciągłego trzymania go w zimnie.
Środki fitosanitarne
Do roślin, które nie lubią ślimaków i ślimaków i starają się ich unikać,Przede wszystkim dotyczy to czosnku, a także wielu (ale nie wszystkich!) Aromatycznych roślin (lawendy, szałwi, santoliny, tymianku, rozmarynu, wawrzynu itp.), Których nigdy nie dotykają. Czosnek jest używany przez producentów specjalnych fito-naparów, które odstraszają ślimaki. Napary z czosnku, gorzkiego pieprzu i musztardy są dobrze znane środki folk dla ślimaków i ślimaków.
© Daniel Ullrich
Kontrola chemiczna
Granulki z metaldehydem są w sprzedaży (sprzedawane w Rosji pod marką Thunderstorm and Meta), skuteczny środek, który przyciąga i zabija ślimaki i ślimaki. Na opakowaniu mówi się, że lekarstwo jest toksyczne dla zwierząt domowych i ludzi, jeśli dostanie się do ich układu trawiennego. Fakt, że Bitrex (najbardziej gorzka substancja) został dodany do przestraszenia zwierząt i dzieci, jeśli zdecydują się jeść piękne niebieskie granulki, również mówi o wysokiej toksyczności produktu. Producenci twierdzą, że przy prawidłowym użyciu narzędzie jest całkowicie nieszkodliwe dla ludzi, zwierząt domowych i środowiska, ale ostrzeżenia często pojawiają się w prasie ogrodowej. Metaldehyd należy przechowywać i stosować z dużą ostrożnością.Myj warzywa i warzywa szczególnie ostrożnie, jeśli używasz metaldehydu w ogrodzie. Rozproszę niebieskie granulki wyłącznie wokół roślin ozdobnych (żywiciel, delphinium, lofant itp.) I dopiero wczesną wiosną, gdy młode liście są widoczne z ziemi i są szczególnie wrażliwe na ślimaki i ślimaki.
Kofeina jest szkodliwa dla ślimaków i ślimaków.
Kofeina w postaci wodnego roztworu wprowadzanego do gleby lub liści roślin przeraża i zabija ślimaki i ślimaki, prawdopodobnie niszcząc ich układ nerwowy. Wniosek ten został wyciągnięty przez hawajskich naukowców z Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych w wyniku serii eksperymentów. Zgodnie z obserwacjami naukowców, 1 lub 2-procentowy roztwór zabija nawet duże osobniki (chociaż odbarwia liście niektórych roślin), a 0,1-procentowy roztwór wprowadza szkodniki do zamieszania, przyspieszając bicie serca i odstrasza je od plantacji. Aby uzyskać 0,1% roztwór kofeiny, można na przykład rozpuścić podwójną dawkę kawy rozpuszczalnej w szklance wody.
Linki do materiału:
- Likharev. I.M., Victor A. Y. Ślimaki fauny ZSRR i sąsiednich krajów (Gastropoda terrestria nuda). - L., "Science", 1980. - 438 str. (W serii: Fauna ZSRR, Mollusks, T. III, wydanie 5).
