Notocactus (Notocactus) to raczej mały rodzaj, który jest bezpośrednio związany z rodziną kaktusów (Cactaceae). Ten rodzaj obejmuje około 25 gatunków różnych roślin. Istnieją źródła zawierające informacje, że notokaktus to tylko podrodzaj parodii (Parodia) - większy rodzaj. Inne źródła twierdzą, że notocactus i parodia to jedno i to samo. I są tacy, którzy odróżniają notakactus w osobnym rodzaju.
W naturze takie kaktusy można znaleźć na wzgórzach, a także u podnóża Paragwaju, Południowej Brazylii, Argentyny i Urugwaju. Wyróżniają się pojedynczym trzpieniem o kształcie krótko cylindrycznym lub sferycznym. U dorosłych osobników może osiągnąć wysokość nie przekraczającą 100 centymetrów. W większości przypadków takie kaktusy są nieobecne, a gałęzie i dzieci. Wypukłe żeberkowe łodygi mają ciemnozielony kolor. Na górze żeber znajduje się wiele małych guzków, na których znajduje się otoczka z pokwitaniem. Z areolów wyłaniają się wiązki kręgów, które zawierają od 1 do 5 brązowo-czerwonych centrów i 40 kawałków krótkich żółtych promienistych.
Z reguły kwiaty uformowane są w górnej części łodygi lub u góry.Sam kwiat jest wielopłatkowy i ma kształt dzwonu lub lejka. Na powierzchni grubego, krótkiego, mięsistego pedicelu znajduje się warstwa składająca się z wielu kolców i szczecin. Kolor kwiatów może być pomarańczowy, czerwony lub żółty, z podstawą płatków o kontrastowym lub bardziej nasyconym kolorze. Stygmaty są przeważnie czerwonawe. Kwiat, po kwitnieniu, znika zaledwie 7 dni później.
Dbanie o Notocactus w domu
Ta roślina nie jest kapryśna i bardzo łatwo o nią dbać. By the way, to korzystnie odróżnia go od reszty kaktusów tej rodziny.
Oświetlenie
Jak prawie wszystkie kaktusy, ten też uwielbia światło. Aby go umieścić, musisz wybrać dobrze oświetlone miejsca z bezpośrednimi promieniami słońca (cieniowanie jest wymagane od palących promieni). Zaleca się preferowanie okien o orientacji południowo-zachodniej i południowo-wschodniej, natomiast po umieszczeniu na parapecie południowym roślina powinna być zacieniona w południe.
Aby pąki kwiatowe dojrzewały, w okresie zimowym konieczne będzie oświetlenie kaktusa fitolampami, a czas trwania dnia powinien wynosić 10 godzin.
Warunki temperaturowe
Latem Notocactus najlepiej czuje się w temperaturach od 22 do 25 stopni. Jednakże, jeśli pomieszczenie jest często wentylowane lub kaktus jest przenoszony na zewnątrz, wówczas krótki wzrost temperatury powietrza do 38 stopni nie zaszkodzi.
Zalecane jest zimne chłodzenie od 8 do 10 stopni.
Jak podlewać
Wiosną i latem woda jest obfita i obserwuje, że gleba nie została całkowicie wysuszona. W okresie jesienno-zimowym należy ograniczyć podlewanie, ale należy zauważyć, że noctakci reagują negatywnie na całkowite wysuszenie gleby.
Do nawadniania stosuje się wodę o temperaturze pokojowej, która powinna być dobrze osadzona.
Wilgotność
Cicho toleruje niską wilgotność. Nie jest konieczne nawilżanie rośliny z rozpylacza.
Zmielona mieszanina
Odpowiednia gleba jest neutralna i luźna, a także powinna zawierać dużo piasku gruboziarnistego. Tak więc zakupiony pogłębiarka dla sukulentów i kaktusów jest całkiem odpowiednia, a jednocześnie konieczne jest dodanie tak dużej ilości piasku, aby było wyraźnie odróżniające. Mieszankę ziemską można wykonać własnymi rękami:
- 1 opcja - połączyć piasek z ziemią gliniastą w stosunku 3: 1;
- 2 opcja - wymieszać, zmieloną i torfową ziemię i piasek w równych proporcjach i dodać cegiełkę.
Nawóz
Nakarmić roślinę wiosną i latem 1 raz w ciągu 2 tygodni. Aby to zrobić, użyj specjalnego nawozu do kaktusów, które zawierają dużo potasu.
Funkcje przeszczepu
Wymień notocactus w razie potrzeby, na przykład, gdy jego korzenie lub łodyga już nie pasują do doniczki. Nie ma określonych odstępów między przeszczepami, ponieważ jeden z gatunków rośnie bardzo szybko, a drugi, przeciwnie, powoli.
Metody hodowlane
Najczęściej roślina ta jest propagowana przez dzieci. Jest to bardzo łatwe do zrobienia. Aby to zrobić, delikatnie uszczypnij dziecko z matki, a następnie posadź je, aby ukorzyć mieszankę zawierającą dużo piasku. Nie ma potrzeby używania mini-szklarni ani nakrywania dziecka folią. Roślina łatwo zakorzeniona z dobrym światłem i wystarczającą ilością ciepła. Ta metoda rozmnażania jest jednak skomplikowana ze względu na to, że istnieje wiele gatunków, które rozgałęziają się bardzo, bardzo rzadko. Takie rośliny najlepiej kupować w specjalistycznym sklepie lub od hodowców.
Nasiona notocactus rozmnażają się tylko w warunkach szklarniowych (przemysłowych). Faktem jest, że nasiona i młode sadzonki są niewiarygodnie małe i są prawie niemożliwe do zobaczenia gołym okiem. I są bardzo powolnym wzrostem.
Choroby i szkodniki
Na tej roślinie może żyć shchitovka, pająk lub szkarłat. W przypadku pojawienia się szkodliwych owadów konieczne będzie w jak najkrótszym czasie przeprowadzenie zabiegów środkami owadobójczymi, np. Fitoverm lub Aktellik.
Na roślinie może pojawić się zgnilizna w obszarze korzeni lub łodygi. Jest to spowodowane niewłaściwymi warunkami temperatury lub wody.
Główne typy
W domu rośnie duża liczba gatunków i odmian. Ta roślina jest stosunkowo popularna, ponieważ jest bezpretensjonalna i ma niewielkie wymiary.
Notocactus Ott (Notocactus ottonis)
W naturze można go znaleźć w południowo-wschodnich regionach Ameryki Południowej. Trzon ma kształt kuli, która może mieć do 15 centymetrów średnicy. W przeciwieństwie do wielu innych gatunków, taki kaktus wytwarza dużą liczbę podstawowych dzieci, a także produkuje krótkie, podziemne pędy (rozłogi), a młode rośliny rosną na ich końcach.Na dorosłych roślinach występuje 8-12 szerokich żeber z zaokrąglonymi igiełkami. Istnieją 3 lub 4 środkowe i od 10 do 18 promieniowych grzbietów. Płatki są koloru żółtego, ale istnieją odmiany o kolorze czerwonym lub śnieżnobiałym.
Leninghaus Notocactus (Notocactus leninghausii)
W naturze można go spotkać tylko w Rio Grande do Sul (stan w południowej Brazylii). To najwyższa roślina tego rodzaju. Dorosła roślina ma względnie smukłą łodygę o kształcie cylindra, który może mieć nawet 100 centymetrów wysokości. W średnicy dochodzi do 12 centymetrów, a na niej jest około 30 żeber. Kwitną tylko dorosłe kaktusy, których wzrost przekracza 20 centymetrów. Żółte kwiaty o średnicy sięgają 5 centymetrów.
Notocactus slim (Notocactus concinnus)
Jest również nazywany solarnym Notocactus (Notocactus apricus) - rośnie również tylko w Brazylii, Rio Grande do Sul. Kula ma 6 centymetrów wysokości, a jej średnica to 6-10 centymetrów. Ma 15-20 żeber, na których znajdują się białawożółte areole z kolcami. Tak więc, 4 centralne kolce (o długości 1,7 centymetra) i od 10 do 12 promieniowych kolców (długość 0,7 milimetra) wyłaniają się z każdej otoczki. Nasycone żółte kwiaty o średnicy do 7 centymetrów.
Notokaktus Ubelmana (Notocactus uebelmannianus)
W naturalnych warunkach taką roślinę można znaleźć w stanach brazylijskich, takich jak Kakapava i Rio Grande do Sul. Łodygi mają kulisty kształt, podczas gdy w wysokości sięgają od 8 do 10 centymetrów, a średnica - 14 centymetrów. 15 żeber u podstawy łodygi są płaskie, a na górze - zaokrąglone-wypukłe. Areole, które mają owalny kształt, odznaczają się dość dużym rozmiarem, a więc na długości osiągają 1 centymetr i wyrastają z nich grube kolce. 1 centralny kolec o długości 4 centymetrów i od 4 do 6 półtora centymetra radialny. Centralny cierń znajduje się na dnie otoczki i patrzy w dół. Kwiaty osiągają średnicę od 5 do 7 centymetrów i są pomalowane na ciemnoczerwony kolor (forma gatunkowa) lub pomarańczowo-żółta lub żółta (odmiany).
Notocactus platyla lub flat (Notocactus tabularis)
W naturze można spotkać się w południowych regionach Brazylii i Urugwaju. To jest widok karła. Tak więc średnica trzonu, który ma spłaszczony kulisty kształt, osiąga zaledwie 8 centymetrów. Ma 16-23 kawałki płaskich niskich żeber. Cztery centralne, lekko zakrzywione grzbiety, osiągające długość 1,2 centymetra, a także w przybliżeniu 20-centymetrowe igiełkowe grzbiety promieniowe, wynurzają się z podeszew. Żółte kwiaty o średnicy sięgają 6 centymetrów.
Rechsky Notocactus (Notocactus rechensis)
W naturze można go znaleźć tylko w Rio Grande do Sul. Ten pogląd jest również karzeł. Jego cylindryczny trzon ma długość do 7 centymetrów i średnicę od 3,5 do 5 centymetrów. Na powierzchni znajduje się 18 lekko zakrzywionych krawędzi (są one odrzucane z pionowego układu). Są igiełkowe kolce, więc są 3-4 kawałki środkowe, o długości 1,5 cm, i promieniste - od 4 do 6 sztuk (długość 6 lub 7 milimetrów). Żółte kwiaty o średnicy sięgają 3 centymetrów. Gatunek ten wyróżnia się tym, że jest silnie rozgałęziony u podstawy i może tworzyć niezbyt duże skupiska.
