Tradycje i zwyczaje ferii zimowych są różnorodne i niezwykłe. Większość z nich ma swoje korzenie w czasach przedchrześcijańskich. Niektóre starożytne zwyczaje i tradycje naszych przodków były stopniowo zagubione i zapomniane. Do naszych czasów przetrwały tylko najbardziej uparte i zakorzenione z nich.
Tradycja rzeźbienia pierogów z niespodzianką
Każda osoba ma przepis na niespodziankę z niespodzianką; różne nadzienia 150 - od kapusty po twarożek. W dawnych czasach guzik, fasola, moneta, a nawet nić mogły być niespodzianką. Każda pozycja oznaczała, że w Nowym Roku wydarzy się określone wydarzenie. Przycisk oznaczał zakup, fasolę - dodatek do rodziny, monetę - bogactwo i nić - podróż. W dzisiejszych czasach nie ryzykują już własnymi zębami, więc niespodzianki można wymyślić łagodniej, na przykład wkładając ostrą paprykę, a jeśli naprawdę nie chcesz dręczyć gości, prognozy są zapisywane na papierze.
Hojny kutya podkreślający koniec postu
W ferie zimowe przygotowywano kutię - owsiankę z ziaren pszenicy lub jęczmienia lub innych zbóż (gryka, ryż). Bogata kutia z różnymi dodatkami została przygotowana na Wielki Wieczór, hojna na Stary Nowy Rok, głodna (na wodzie, z dodatkiem miodu) na Święto Trzech Króli. Im była bogatsza i bogatsza, tym lepsza była prognoza dobrobytu w rodzinie. W Kutya dodaj orzechy, rodzynki, miód, aby uzyskać bogaty smak. Rozważano również hojną kutię, jeśli do niej dodano smażonego smalcu (boczek) i mięsa.
Naleśniki i placki, za które podziękowano i tym, którzy przyszli na kolędę
W okresie świątecznym (od Bożego Narodzenia do chrztu) wypiekano różne ciasta i naleśniki. Traktowali także tych, którzy przybyli na kolędę. Szczególnie popularne były naleśniki w ghee o różnych smakach. Stary przepis na podawanie naleśników - z wołowiną. Aby to zrobić, wzięli żeberka wieprzowe, kiełbasę, boczek, który najpierw stopiono, a skwarki usunięto w glinianym garnku. Następnie smażone żeberka i kiełbasę, pokrojone w kółko w stopiony tłuszcz i wyprostowane w garnku. Cebulę usmażono, dodano mąkę i zalano gorącą wodą. Wszystko to zostało ugotowane do poziomu śmietany i dodane do garnka, które po wszystkich manipulacjach umieszczono w piekarniku na wolnym ogniu, a przed podaniem dodano startego czosnku.
2-3-tygodniowe pieczenie prosiąt
Wieczorem Wasiliewskim (tak nazywali to w dawnych czasach 31 grudnia) zwyczajowo ustawiano obfity stół, którego główne dania składały się z wieprzowiny. Daniem głównym był upieczony 2-3-tygodniowy prosiaczek. Chociaż świnia była uważana za zwierzęta nieczyste zgodnie z popularnymi przekonaniami, była jednocześnie symbolem żyzności ziemi i płodności zwierząt gospodarskich. Ludzie mówili o wieczorze Wasilija: „Bóg nie ma nic nieczystego - Wasilij uświęci zimę!”
Kolędy, nagrody i siewki
Jest to tradycja wychwalania właścicieli domu. Młodzi ludzie chodzili z sądu do sądu z reguły młodzi chłopcy, ale zdarzało się, że dorośli również brali udział w akcji. Dzieci również nie były niechętne do kolędowania ani hojności, ponieważ za to właściciele domu dali im pieniądze i jedzenie. W formie wierszy i piosenek uczestnicy życzyli właścicielom i domowi, do którego przyszli, zdrowia i dobrego samopoczucia. Kolędowanie w Wigilię Bożego Narodzenia i ściśle do północy, obfite w Sylwestra, i zasiew następnego dnia - 14 stycznia.
13 stycznia młode dziewczęta i chłopcy ukryli się pod maskami
Tego dnia młodzi ludzie ubrani w garnitury (często były to owcze płaszcze z owczej skóry) i maski, a jeśli nie było maski, rozmazali twarz sadzą lub mąką. Ludzie wierzyli, że od 13-14 stycznia do chrztu Pan pozwolił nieczystym spacerom przez pola i lasy ku czci narodzin syna. Dlatego ludzie próbowali ubierać się w maksi, chroniąc się w ten sposób przed siłami nieczystymi i jakby sami ich przerażając. Również młodzi mężczyźni przebrani w maski, aby przestraszyć dziewczyny, ponieważ kobiety bardzo się tego boją.
Kutia na przyjęcie noworoczne zaczęła gotować rano
Kutia zaczęła gotować wcześnie rano, po namoczeniu ziaren pszenicy w nocy. A rano gotuje się je na małym ogniu przez około godzinę. Ziarna powinny być miękkie. Wraz z tym ugotuj rodzynki i posiekaj orzechy włoskie. Miód należy stopić, a jeśli istnieje potrzeba dodania maku, wówczas jest on namoczony w całości w gorącej wodzie lub zmielony w moździerzu. Wszystkie składniki dodaje się do schłodzonego kuta i doprawia stopionym miodem.
Nagrywanie „Diduhi” (dziadek)
14 stycznia zaczęło się od spalenia snopka siana, któremu nadano nazwę „Diduh” lub „Dziadek”. Aby to zrobić, wcześniej przygotowali snopek, podpalili go, a gdy płomień płonął, śpiewali piosenki, tańczyli, gromadzili się w grupach i chodzili pod oknami domów i śpiewali w komicznej formie: „Kto nie daje ciast, napełnimy okna!”. Kiedy płomień już tak mało płonął, młode pary zaczęły przeskakiwać nad ogniskiem, w ten sposób miało miejsce oczyszczenie wszystkich nieczystych i przyciągnięcie dobra.
Spaceruj po domach krewnych i przyjaciół, aby „siać” zboże
Kolejna interesująca tradycja, której celem jest pragnienie zdrowia, dobrego samopoczucia, żyzności ziemi. Zwyczajowo tylko mężczyźni, młodzi mężczyźni „sieją” ziarno. Uważano, że dziewczyny nie przyniosą tyle szczęścia, co mężczyźni. Przede wszystkim poszli do domów chrzestnych. Ziarna, które „posypały” dom zostały zebrane i zmieszane wiosną z ziarnami wiosennymi.
Staromodny wróżenie
Chociaż kościół nie akceptuje różnych wróżb, tradycje rozwinęły się w taki sposób, że wieczór 31 grudnia był najbardziej udany wróżbiarstwa. Uważano, że tego wieczoru można było poznać przyszłość. Zastanawiały się głównie młode niezamężne dziewczyny. Jednym z najbardziej znanych wróżb, które przetrwały, jest grzebień. Przed pójściem spać dziewczyna musiała ją podłożyć pod poduszkę i powiedzieć następujące słowa: „Zwężony, wymamrotany, chodź i przeczesz mi włosy”. Ktokolwiek marzy o niej tej nocy, poślubi ją.
Lub inna wersja wróżenia: umieść kawałek chleba, pierścień i haczyk w misce z różnymi małymi przedmiotami i przykryj ręcznikiem, każda dziewczyna wyjmuje po jednym i wraca z powrotem do miski. Jeśli dostaniesz pierścionek, twój mąż będzie piękny, jeśli kawałek chleba jest bogaty, a haczyk jest słaby.
