Moroznik to wieloletnia roślina zielna z rodziny Ranunculaceae. Żyje na Morzu Śródziemnym, w Azji Mniejszej i na Bałkanach. Ciemiężyca znajduje się na cienistych zboczach gór lub w jasnych lasach. Można go nazwać wiesiołkiem, ponieważ kwiaty pojawiają się wczesną wiosną. Czasami pod koniec zimy na świeżo opadłym śniegu widać kwitnące pąki. Kwitnący ciemiernik jest uważany za dobry prezent świąteczny w niektórych krajach europejskich, dlatego czasami nazywa się go „świąteczną różą” lub „zimą”. Naukowa nazwa rośliny to ciemiernik. Roślina jest popularna nie tylko wśród ogrodników, ale także wśród tych, którzy chcą schudnąć, ponieważ wiele osób uważa ciemiernik za skuteczne narzędzie do walki z nadwagą.
Cechy botaniczne
Moroznik to trawiasta bylina z pędami o wysokości 20-50 cm, blisko powierzchni ziemi znajduje się krótki pogrubiony kłącze. Naga łodyga jest słabo rozgałęziona i całkowicie pozbawiona liści. Liście są skoncentrowane w gnieździe w pobliżu samej ziemi i tworzą gęsty zielony krzew. Rośnie na długich mięsistych ogonkach i ma postać przekroju cirrus lub stopy. Na ogonku może być z 5 segmentów rozmieszczonych promieniowo. Każdy skórzkowaty płat ma kolor ciemnozielony, ma solidne krawędzie i rowek wzdłuż środkowej żyły.
Okres kwitnienia przypada na luty-kwiecień, w zależności od warunków pogodowych. W tym momencie u góry łodygi tworzy się kwiat lub mały kwiatostan. Każdy pączek ma swój krótki, opadający szypułek. Nimbus w kształcie dzwonu ma 5 jasnych działek, które często mylone są z płatkami. Są pomalowane na biało, różowo, żółto, tuszem lub fioletowo. Same płatki przekształciły się w nektaria. Bujny rdzeń składa się z pakietu pręcików i jajnika. Podczas kwitnienia nad kwietnikiem unosi się łagodny nieprzyjemny zapach. U niektórych gatunków jest całkowicie nieobecny.
Owoc wielolistny zawiera dużą liczbę małych nasion, które są uwalniane po pełnym dojrzewaniu. Przez cały ten okres jasne płatki utrzymują się i dopiero po dojrzewaniu nasion są pomarszczone i odpadają. Nawet po wystrzeleniu pędu kwiatostanem pozostaje bujny zielony krzew i stopniowo stara łodyga zostaje zastąpiona nową, bardziej soczystą i zieloną.
Rodzaje ciemiernika
Różni naukowcy przypisują 14-22 gatunkom roślin rodzaj ciemiernika. Większość z nich jest w stanie rosnąć w kulturze w środkowej Rosji.
Ciemiężyca czarna Kłącze wieloletnie z ciemnozielonymi skórzastymi liśćmi, zdolne do przetrwania nawet w mroźne zimy. Płytki liściowe nagie, cirrus podzielone na segmenty lancetowate lub owalne. Wierzch mięsistego pędu o długości do 20 cm ozdobiony jest 1-3 kwiatami. Płatki koloru białego stopniowo stają się różowawe, a kiedy owoce dojrzewają, stają się zielone.
Ciemiężyca kaukaska. Mieszkaniec Kaukazu, Turcji, Grecji i innych ciepłych krajów osiąga wysokość 20-50 cm. Długość ciemnozielonego skórzastego arkusza wynosi około 15 cm i jest podzielona na owalne części o szerokości 5-11 z zaostrzoną krawędzią. Szypułka ma kilka zielonkawo-białych kwiatów o średnicy do 8 cm, które kwitną w drugiej połowie wiosny i trwają około 6 tygodni. Kłącze tej rośliny zawiera najbardziej toksyczne alkaloidy i glikozydy, które po przedawkowaniu mają depresyjny wpływ na układ sercowo-naczyniowy.
Moroznik jest wschodni. Wieloletnie trawy o wysokości nie większej niż 30 cm wyróżniają się szarawo-zieloną roślinnością i kwiatami bzu w kształcie dzwonu o średnicy około 5 cm, która jest szczególnie wrażliwa na infekcje grzybicze. Sok z ulotek mających kontakt ze skórą powoduje oparzenia.
Ciemiernik jest czerwonawy. Roślina znajduje się na Węgrzech, w Rumunii i innych krajach Europy Południowo-Wschodniej. Cały przerost ma różowawy odcień. W przeciwieństwie do większości innych gatunków, ten nie zachowuje dużych podstawowych liści na zimę. Liście mają kształt pierzasty i składa się z 5-7 błyszczących różowo-zielonych płatów. Kwiaty na opadających szypułkach w środku są pomalowane na fioletowo-fioletowy, a na zewnątrz mają wyblakły, szaro-fioletowy odcień.
Zasady hodowlane
Ciemiernik można wyhodować z nasion lub dzieląc krzak. Rozmnażanie nasion wymaga więcej czasu i wysiłku, ponieważ materiał do sadzenia musi być rozwarstwiony przez długi czas. Najpierw zebrane i wysuszone nasiona potrzebują 2,5-3 miesięcy ciepła, a następnie takiej samej ilości zimna. Po wyschnięciu nasiona szybko tracą zdolność kiełkowania, więc nie wahaj się zasiać. Są one dogodnie wysiane natychmiast po zbiorach na otwartym terenie. Zakupiony materiał do sadzenia wysiewa się w ogrodzie (jeśli pozostało około 3 miesięcy przed zimnem) lub w doniczkach do uprawy sadzonek.
W domu używaj doniczek lub skrzynek z luźną ziemią ogrodową lub ziemią piaskowo-torfową. Nasiona są zakopane o 5-10 mm i zwilżają ziemię. Najpierw są trzymane przez 3 miesiące w temperaturze pokojowej (około + 20 ° C), a następnie wkładane do lodówki na ten sam okres. Wkrótce po rozwarstwieniu spodziewane są sadzonki. Garnek z sadzonkami jest utrzymywany w cieple. Wyhodowane sadzonki nurkują w osobnych doniczkach i umieszczają je w zacienionym miejscu. Młode ciemierniki są przesadzane na otwarty teren w celu stałego miejsca w ciągu 3-4 lat życia. Kwitnienie odmian dekoracyjnych może wystąpić od drugiego roku po posadzeniu, ale zwykle występuje po 3-5 latach.
Silnie zarośnięty krzak wczesną wiosną (przed spływem soku) lub już we wrześniu (po dojrzewaniu nasion) można podzielić na części. Najpierw ciemiernik jest całkowicie wykopany, a następnie z wielką starannością uwolniony z ziemnej śpiączki. Kłącze jest krojone w delenki. Na każdym z nich pozostaje 1-2 liście lub kilka liści. Sadzonki rozmieszcza się w dołach o głębokości około 30 cm w odległości 30-40 cm Gleba musi być dobrze poluzowana i nawożona przed sadzeniem. W ciągu 2-3 tygodni wymagana będzie dokładniejsza opieka i obfite podlewanie. Okres adaptacji może zostać przedłużony na długi czas. W roku przesadzenia lub podziału krzew jest chory i usycha przez długi czas. Jednak nie martw się, ciemiernik musi przetrwać i zacząć szybko rosnąć.
Pielęgnacja na zewnątrz
W ogrodzie ciemiernik lepiej jest znaleźć miejsce chronione przed przeciągami i jasnym słońcem. Penumbra jest odpowiednia dla niego, gdzie słońce jest tylko w godzinach porannych lub wieczornych. W południe wymagana jest niezawodna ochrona. W bardzo jasnym miejscu kwiaty pojawią się wcześniej, ale wkrótce znikną. Liście są również kruszone, nie tworzą tak dużej bujnej rozety. Kwiaty można sadzić pod drzewami z półprzezroczystą koroną, aby uzyskać optymalne oświetlenie i odżywianie z przejrzałych liści.
Gleba sodowa o neutralnej i najlepiej alkalicznej reakcji nadaje się do sadzenia. Przed sadzeniem ziemię wykopuje się wapnem, popiołem lub mączką kostną. Lepiej przystosuj rośliny posadzone jesienią.
Opieka nad ciemiernikiem jest łatwa. Zwykle dostaje wystarczającą ilość wody z gleby. Sztywne liście słabo odparowują wilgoć. Tylko przy suchej i upalnej pogodzie jest podlewany 1-2 razy w miesiącu.
Na terenie z pożywną glebą regularne karmienie ciemiernikiem nie jest konieczne. Ziemia zawiera już dość próchnicy. Również kwiaty wykorzystują azot z atmosfery i bardzo niewiele innych minerałów z ziemi. Wystarczy wiosną uformować warstwę świeżej ściółki. Chroni kłącza, ponieważ znajdują się bardzo blisko powierzchni i mogą być odsłonięte.
Kilka razy w sezonie zaleca się pielenie sadzonek i przerzedzanie roślin. Chociaż w jednym miejscu może rosnąć przez wiele lat bez problemów, samosiew zagęszcza roślinność. Wpływa to niekorzystnie na wygląd i wywołuje choroby.
Prawie wszystkie rodzaje ciemiernika są podatne na choroby grzybowe (antraknoza, mączniak prawdziwy, plamistość liści, rdza). Przy wysokiej wilgotności infekcja rozprzestrzenia się szybciej. Po znalezieniu liści uszkodzonych przez plamy należy je natychmiast odciąć i zniszczyć. Przyległą roślinność traktuje się preparatami zawierającymi miedź.
Wśród pasożytów przeważają leje chmielowe, gąsienice i mszyce. W gęstych zaroślach chowają się ślimaki i ślimaki, a także myszy. Mięczaki są zbierane ręcznie, trucizny są rozkładane od gryzoni, a owady są niszczone przez środki owadobójcze i roztoczobójcze. Przy należytej uwagi i wykryciu w odpowiednim czasie szkodniki nie powodują znacznego uszkodzenia ciemiernika.
Właściwości lecznicze i przeciwwskazania
Ciemiężyca czarna i kaukaska jest stosowana w medycynie ludowej. W większym stopniu są one znane jako sposób na odchudzanie i normalizację metabolizmu. Ciemiężyca może być jednak stosowana szerzej. W korzeniach ciemiernika zawiera dużą liczbę glikozydów, alkaloidów, saponin, kumaryn, flawonoidów.
Jeśli obserwowane jest dawkowanie, leczenie ciemiężycą przyczynia się do:
- niższe ciśnienie krwi i poziom cukru we krwi;
- pozbywanie się kamieni i piasku w nerkach i woreczku żółciowym;
- wzmocnienie odporności;
- zapobieganie rakowi;
- oczyszczanie jelit z toksyn i toksyn.
Utrata masy ciała następuje z powodu usunięcia nadmiaru płynu z organizmu i normalizacji metabolizmu.
Jak już wspomniano, kaukaski ciemiężyca jest szczególnie trująca, ponieważ zawiera dużą liczbę substancji czynnych i działa depresyjnie na układ krwionośny człowieka. Dlatego każde leczenie musi być prowadzone pod ścisłym nadzorem lekarza. Przeciwwskazaniem do przyjmowania leków w dowolnych ilościach jest skłonność do alergii, wieku dzieci (do 12 lat), okresu ciąży i laktacji. W przypadku przedawkowania mogą pojawić się następujące objawy: osłabienie, zmniejszenie częstości akcji serca i ciśnienia krwi, silne pragnienie, duszność.
