Eucharis to kwitnąca roślina cebulowa z rodziny Amaryllis. Występuje w Ameryce Środkowej i Łacińskiej. Największa liczba gatunków żyje we wschodnich Andach, w zachodniej części Amazonii, dlatego eucharis jest czasem nazywany „lilią amazońską”. W chłodniejszych regionach roślina jest uprawiana jako kwiat wewnętrzny. Delikatna i stylowa eucharis kwitnie dużymi śnieżnobiałymi kwiatami, aw okresie uśpienia cieszy się „lakierowanymi” liśćmi, dlatego jest bardzo popularna wśród hodowców kwiatów.
Wygląd
Eucharis jest wieczną, wiecznie zieloną rośliną. Jego trawiaste pędy o wysokości 40-60 cm tworzą rozłożyste zarośla. Kłącze jest reprezentowane przez dużą okrągłą lub podłużną żarówkę o średnicy około 4-6 cm Owalne ciemnozielone liście o błyszczącej powierzchni wyrastają w postaci rozety z samej ziemi. Liście mają długie, wyprostowane ogonki. W sumie z jednej cebulki wyrasta 2-7 liści o długości nie większej niż 55 cm i szerokości do 20 cm Równoległe żyły reliefowe są wyraźnie widoczne na lekko pomarszczonej powierzchni.
Eucharis kwitnie najczęściej w lutym i kwietniu. Ze środka żarówki wyrasta mięsista szypułkowa szypułka o długości do 80 cm, której wierzchołek zdobi kwiatostan parasolkowy składający się z 3-10 pąków. Kwiaty z kolei kwitną. Każdy z nich ma długą, wąską rurkę z owalnymi, szeroko otwartymi płatkami. Ich krawędzie są spiczaste. Sześć płatków ułożonych jest na 2 poziomach. Pośrodku znajduje się stopiona korona z rosnącymi do niej pręcikami. Każdy kwiat żyje do 10 dni. Jego płatki są pomalowane na biało, a korona z pręcikami może uzyskać zielonkawy lub żółty odcień.
Po zapyleniu owoce dojrzewają - mięsiste trzykomorowe skrzynie nasienne z małymi wydłużonymi nasionami. W sprzyjających warunkach kwitnienie powtarza się jeszcze 1-2 razy w ciągu roku.
Rodzaje eucharystii
W rodzaju eucharis naukowcy rozróżniają około 20 gatunków roślin. Trzy z nich są szczególnie popularne.
Eucharis ma wielkie kwiaty. Najpopularniejsza roślina wśród hodowców kwiatów tworzy cebulki o średnicy 3-6 cm Podłużne liście z długimi szypułkami są pomalowane na ciemnozielony. Kwiatostanowy kwiatostan 3-6 śnieżnobiałych kwiatów o średnicy około 12 cm kwitnie na mięsistej szypułce o długości 60-80 cm, które mają intensywny przyjemny aromat. Białe płatki otaczają zielonkawo-białą koronę z wydatnymi brązowymi pylnikami. Kwitnienie może nastąpić późną wiosną, latem i wczesną zimą.
Eucharis jest biały. Roślina z jajowatą cebulą o średnicy do 5 cm rośnie zasadniczo owalnie, petiolate pozostawia 40 cm długości i nie więcej niż 15 cm. Talerz liściowy zwęża się na ogonku i na końcu. Brązowo-zielony szypułka kończy się parasolem 6-10 śnieżnobiałych pachnących kwiatów, które kwitną w marcu. Spiczaste płatki są szeroko otwarte i otaczają kremową białą koronę.
Eucharis Sandera. Dość duża roślina rozprzestrzeniająca się jest zasilana przez podłużne cebulki o średnicy około 7 cm Owalne ciemnozielone liście mają prawie 30 cm długości i do 18 cm szerokości. Ogonek osiąga 15 cm. 2-3 duże kwiaty lub nawet 6 mniejszych kwitnie na pionowej szypułce pąki. Śnieżnobiałe płatki otaczają żółtawą koronę. Odmiana kwitnie w lutym.
Metody hodowlane
Eucharystia może być propagowana przez nasiona lub przez oddzielenie dzieci. Ponieważ lilia amazońska rodzi wiele dzieci, ogrodnicy rzadko uciekają się do uprawy roślin z nasion. W tym celu stosuje się świeże, dojrzałe nasiona, które natychmiast wysiewa się w glebie torfowo-piaskowej natychmiast po zbiorach. Pojemnik jest przykryty folią i umieszczony w pomieszczeniu z oświetleniem otoczenia i temperaturą pokojową. Przy niższym ogrzewaniu sadzonki pojawiają się szybciej. Regularnie wietrz i spryskaj glebę. Po wykiełkowaniu nasion sadzonki stopniowo przyzwyczajają się do wzrostu bez schronienia. Lepiej jest podlewać rośliny częściej, ale w małych porcjach. Gleba powinna mieć czas na wyschnięcie o jedną trzecią. Kiedy młode eucharis wyrastają 3-4 prawdziwe ulotki, z wielką starannością przesadzane są do osobnych doniczek z 2-3 roślinami. Kwitnienie spodziewane jest za 4-5 lat.
Dzięki wiosennemu przeszczepowi eucharisu kilka żarówek można znaleźć w pobliżu żarówki matki. Są ostrożnie oddzielone od siebie, starając się nie uszkodzić cienkich korzeni i sadzone w osobnych doniczkach z mieszanką piasku i torfu. Po wykiełkowaniu cebul są one przesadzane do gleby dla dorosłych roślin. Podlewanie powinno być bardzo umiarkowane, a oświetlenie rozproszone. Kwitnienie dzieci następuje w ciągu 2-3 lat, ale duże okazy mogą kwitnąć w tym samym roku.
Funkcje sadzenia i pielęgnacji
Eucharis, chociaż należy do roślin egzotycznych, jest raczej bezpretensjonalny w domu.
Przeszczep Młode kwiaty wymagają corocznej odnowy gleby, a większe rośliny mogą istnieć w jednej doniczce przez okres do trzech lat (można wymienić tylko wierzchnią warstwę gleby). Wszystkie manipulacje przeprowadzane są w marcu, pod koniec okresu odpoczynku. Doniczka powinna być mała, ponieważ w ciasnym pojemniku kwitnienie występuje częściej. W jednej doniczce o średnicy około 30 cm można sadzić do 10 roślin. Podczas sadzenia na powierzchni gleby należy patrzeć na górę żarówki. Gleba na eucharystię składa się z następujących elementów:
- brudna gleba;
- kompost
- gruboziarnisty piasek;
- gleba liści.
Materiał drenażowy jest koniecznie wlewany na dno zbiornika. Po posadzeniu gleba jest lekko zagęszczona i umiarkowanie podlewana.
Oświetlenie Eucharis potrzebuje jasnego, rozproszonego światła przez co najmniej 3-4 godziny dziennie. Można go umieścić na parapecie okna zachodniego lub wschodniego. Latem rośliny cieniują od południowego słońca.
Temperatura Latem, podczas aktywnego wzrostu, optymalna temperatura powietrza wynosi + 20 ... + 25 ° C. W listopadzie i styczniu należy go obniżyć do + 13 ... + 15 ° C. Potem przychodzi okres, w którym tworzą się łodygi kwiatowe, więc temperaturę należy utrzymywać na poziomie + 18 ... + 20 ° C. Rośliny można uprawiać w chłodnych pokojach, ponieważ nie reagują zbyt dobrze na ciepło. Jednocześnie jest starannie chroniony przed przeciągami i nagłymi zmianami temperatury. Niepożądane jest wyprowadzanie kwiatu na zewnątrz.
Wilgotność Eucharis rozwija się normalnie przy normalnej wilgotności, ale z wdzięcznością reaguje na okresowe opryskiwanie i kąpiel. W okresie kwitnienia procedury wodne są ograniczone. Jeśli wilgoć dostanie się na kwiaty, rozwija się plamienie.
Podlewanie W przypadku eucharystii ważne jest zachowanie odstępów między nawadnianiem, aby górna warstwa gleby miała czas na wyschnięcie. Najczęściej nawadnianie odbywa się w okresie kwitnienia (do dwóch razy w tygodniu). Przez resztę czasu roślina jest podlewana rzadziej, jednak ziemna śpiączka nie może całkowicie wyschnąć.
Nawóz. Karmienie eucharis jest potrzebne tylko podczas kwitnienia i wegetacji. Użyj specjalnych związków mineralnych dla roślin kwitnących. Są hodowane w wodzie i wlewane do gleby w pewnej odległości od pędów. Po obumarciu kwiatów nawozy nie są stosowane.
Przycinanie Przewaga eucharis nad innymi amarylisami polega na tym, że zachowuje ona dekoracyjność nawet po kwitnieniu. Jego jasne liście w bujnych rozetach świecą na słońcu i nie spadają w okresie uśpienia. Po uschnięciu ostatniego kwiatu szypułki są cięte. Być może suszenie 1-2 liści, ale nie więcej.
Możliwe trudności
Rośliny bulwiaste są podatne na choroby grzybowe, zwłaszcza z wilgocią i nadmierną wilgotnością gleby. Eucharis okresowo cierpi na szarą zgniliznę i plamienie. W takim przypadku konieczne jest odcięcie wszystkich dotkniętych obszarów i przeprowadzenie leczenia grzybobójczego (Champion, Topaz, siarczan miedzi).
Od pasożytów, wciornastków, pędów i przędziorków przeszkadza roślinie. Najczęściej osiedlają się na osłabionej eucharystii. Przy pierwszych oznakach owadów są one traktowane środkiem owadobójczym (Fitoverm, Actellik).
Jeśli miałeś do czynienia z takim problemem, jak żółknięcie liści eucharystii, oznacza to chorobę rośliny. Dzieje się tak z powodu gwałtownej zmiany warunków osadzenia. Cebula cierpi, a odżywianie kwiatu jest zaburzone. Możliwe przyczyny to zbyt sucha gleba lub gwałtowny wzrost podlewania, narażenie na przeciągi lub gwałtowna zmiana temperatury. Zapewniając roślinie korzystne warunki i chroniąc ją przed wszelkimi zmianami, możesz powrócić do poprzedniego wyglądu.
Jeśli eucharis nie kwitnie, ważne jest, aby stworzyć dla niego odpowiedni okres uśpienia. Aby to zrobić, kwiat przestawia się w chłodnym, ciemniejszym pomieszczeniu, zmniejsza podlewanie i przestaje się nawozić. Po 4-5 tygodniach kwiat powraca do normalnych warunków. Taki wstrząs często prowadzi do powstania dużej liczby kwiatów.
Znaki i przesądy
Eucharis jest szlachetną rośliną przyjazną domowi. Rozprzestrzenia dobroczynną energię, aw okresie kwitnienia zwiększa domową radość i duchowy komfort. Roślina usuwa negatywne emocje. Stymuluje u dzieci pragnienie wiedzy, poszerzanie horyzontów i przejawianie nowych umiejętności. Kwiat jest naprawdę symbolem strażnika paleniska. Nie bez powodu w Kolumbii jest wpleciony w wieniec panny młodej, aby chronić dziewczynę i przyszłą rodzinę przed zazdrością i sprzeczką.
