Nolina to roślina wieloletnia z silnie spuchniętym pniem w kształcie butelki. Jego siedlisko pochodzi z Teksasu do północnych regionów Meksyku. Nolina jest również nazywana „sidekorney”, „butelkowym drzewem”, „nogą słonia” lub „końskim ogonem”. Wcześniej rodzaj należał do rodziny Agave, ale dziś jest klasyfikowany jako przedstawiciel rodziny szparagów. W środowisku naturalnym niezwykłe drzewa osiągają wysokość 8 m. Wewnętrzne noliny są bardziej zwarte i bardzo dekoracyjne. Co więcej, są dość bezpretensjonalni w opiece.
Wygląd rośliny
Nolina jest soczystą byliną o zdrewniałym niskim pniu. Dolna część tułowia (ogon) jest znacznie spuchnięta. Jest przeznaczony do gromadzenia wilgoci, ponieważ rośliny w naturze żyją w regionach o długim okresie suszy. Nad ogonem znajduje się jeden lub więcej węższych pni. Zdrewniałe części rośliny pokryte są jasnobrązową lub szarawą korą pękającą. Pod cienką skórą kryje się soczysty zielony miąższ.
Liście nolinu znajdują się w górnej części pnia, dzięki czemu przypominają palmy. Lite blachy mają kształt liniowy. Twarda powierzchnia z wytłoczonymi żyłami podłużnymi jest pomalowana na ciemnozielony. Długość liści wynosi 30-100 cm. Kapelusze są tkane z liści w domu. Charakteryzują się wysoką odpornością na zużycie. Gdy rosną, dolne liście wysychają i obumierają, a nowe pojawiają się z góry od środka wylotu. Jest to naturalny proces, który nie wymaga dodatkowej opieki.
W naturalnych warunkach nolin produkuje kwiaty. Rośliny domowe nie kwitną. Kwiatostany panikulujące wznoszą się nad główną częścią liści. Składają się z małych żółtawobiałych kwiatów o silnym przyjemnym aromacie. Po zapyleniu dojrzewają suche pęczki nasion o zaokrąglonych płaskich nasionach w kolorze brązowym.
Rodzaje Nolina
Rodzaj obejmuje około 30 gatunków roślin. W naszym kraju tylko niektóre z nich znajdują się w kwiaciarniach.
Nolina zgięta (recurvate). Najczęstsza odmiana z mocno napompowanym pniem poniżej. Takie drzewo butelkowe w środowisku naturalnym może osiągnąć 1 m średnicy. Na szczycie cienkiego pnia znajduje się wiązka twardych liści podobnych do wstążki. Najczęściej rosną w łuku, ale mogą się wiercić i skręcać. Powierzchnia liści jest pomalowana na ciemnozielony. Długość liścia sięga 1 m, a szerokość wynosi tylko 1-2 cm. Latem dobrze zarośnięta roślina może wytwarzać kremowe kwiatostany wiechy.
Nolin longifolia (longifolia). Niska roślina z pniem butelki u góry jest pokryta wieloma bardzo wąskimi i długimi liśćmi. Suszone dolne liście nie opadają natychmiast, ale tworzą bujną słomianą spódnicę wokół pnia, pokrytą grubą korą z głębokimi pęknięciami.
Nolina skompresowany (stricta). Pień rośliny ma bardziej przysadzisty, spłaszczony kształt. Młode noliny tego gatunku przypominają szeroką żarówkę z wiązką długiej zieleni.
Nolina Lindemeira (Lindheimerian). Dość piękna roślina ozdobna. Długie cienkie pędy wyrastają z zagęszczonego ogona, nad którym kwitnie gęsta wiązka ciemnozielonych krzywych liści. Kręcone hałdy mogą dotrzeć do samej ziemi, pomimo faktu, że rośliny doniczkowe stosunkowo szybko osiągają wysokość ludzkiego wzrostu.
Hodowla
Nolin może być rozmnażany przez nasiona i procesy boczne. Przed sadzeniem nasiona moczono przez jeden dzień w stymulatorze wzrostu, a następnie rozprowadzano na powierzchni gleby torfowo-piaskowej. Są wciskane w ziemię i lekko posypane ziemią. Pojemnik jest przykryty folią i umieszczony w ciepłym (około + 20 ° C) i dobrze oświetlonym miejscu. Pędy pojawiają się w ciągu 10-15 dni. Bardzo ważne jest, aby trzymać je w dobrze oświetlonym pomieszczeniu. Mocne, podobne do małych cebuli, rośliny są ostrożnie przesadzane bez nurkowania w osobnych doniczkach. Czasami ćwiczyć sadzenie razem 2-3 sadzonki. W tym przypadku rosną i przeplatają się z korzeniami, tworząc podobieństwo jednego drzewa z trzema pniami.
Rootowanie sadzonek odbywa się dość rzadko, ponieważ prawie nigdy się nie tworzą. Czasami śpiące nerki budzą się na ogonie. W rezultacie oprócz głównego pnia powstaje kilka procesów bocznych. Taki proces można oddzielić i zrootować. Wytnij jałowym ostrzem jak najbliżej tułowia. Miejsca cięć na sadzonkach i rośliny matecznej są traktowane kruszonym węglem drzewnym. Sadzonki są zakorzenione w pojemniku z mieszaniną piasku, torfu i wermikulitu. Delikatnie zwilżyć glebę i przykryć nasadką. Przechowuj sadzonkę w dobrze oświetlonym pomieszczeniu w temperaturze + 20 ... + 25 ° C. Korzenie pojawiają się wystarczająco szybko, o czym świadczą młode liście. Ukorzeniony nolin jest przeszczepiany do stałej doniczki i pokrywa jest usuwana.
Zasady przeszczepu
Młode noliny są przesadzane co roku; w przypadku starszych roślin wystarczy jeden przeszczep w ciągu 3-5 lat. System korzeniowy rośliny znajduje się w górnych warstwach gleby, dlatego doniczkę należy wybrać płytko, ale szeroko. Nie możesz od razu wziąć znacznie większego pojemnika, powinien on być 2-3 cm szerszy niż poprzedni.
Gleba dla bokarneya powinna mieć neutralną lub lekko kwaśną reakcję, lekką strukturę i dobrą przepuszczalność powietrza. Mieszanina może składać się z:
- piasek rzeczny (2 części);
- torfowisko (1 część);
- działka (1 część);
- humus liściowy (1 część);
- darń (2 części).
Nolina woli suchy przeszczep, to znaczy tydzień przed zabiegiem i po nim roślina nie jest podlewana. Podczas przeszczepu należy usunąć część starej śpiączki ziemnej, a korzenie zbadać pod kątem gnicia. Uszkodzone obszary są odcinane. Materiał drenażowy wlewa się do dna doniczki, a przestrzeń między korzeniami i ścianami jest wypełniona złożoną mieszanką gleby. Caudex nie może być pochowany.
Opieka domowa
Opieka nad Nolina nie jest trudna, ale przestrzeganie niektórych zasad jest obowiązkowe.
Oświetlenie Nolina potrzebuje długich godzin dziennych (12-14 godzin) i jasnego oświetlenia. Przynajmniej kilka godzin dziennie powinno na nią padać bezpośrednie światło słoneczne. Nawet na parapecie południowym w letnim upale na liściach nie pojawiają się oparzenia. Rośliny mogą być narażone na świeże powietrze, ale należy je ostrożnie chronić przed przeciągami i nagłym nocnym ochłodzeniem.
Temperatura W lecie nolin czuje się dobrze w + 22 ... + 27 ° C. Jest w stanie wytrzymać jeszcze bardziej intensywne ciepło. Na zimę rośliny mają okres uśpienia. Są trzymane w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze + 12 ... + 14 ° C. Jeśli nie możesz zapewnić chłodnego zimowania, musisz umieścić kwiat w najjaśniejszym pokoju lub użyć fitolampów.
Wilgotność Nolina woli normalną lub lekko podwyższoną wilgotność. W pomieszczeniu z suchym powietrzem, szczególnie w pobliżu urządzeń grzewczych, końce liści mogą wyschnąć. Regularne opryskiwanie i kąpiel pod ciepłym prysznicem pomoże poradzić sobie z problemem. Woda do tych procedur powinna być dobrze oczyszczona, w przeciwnym razie na liściach pojawi się kamień.
Podlewanie Podlewanie pochwy powinno być umiarkowane. Gleba między podlewaniem powinna wyschnąć w połowie lub więcej. Dzięki płynowi zgromadzonemu w ogonie roślina może istnieć nawet przez rok bez podlewania. Jesienią podlewanie jest znacznie zmniejszone. Zimą można się bez nich obejść, ale tylko wtedy, gdy temperatura spadnie do +10 ... + 15 ° C. Jeśli gleba jest regularnie wylewana, korzenie będą cierpieć zgniliznę i bardzo trudno będzie uratować nawet dorosłą roślinę.
Nawóz. Wiosną i latem Nolina jest nawożona dwa razy w miesiącu kompleksami mineralnymi dla sukulentów. Rozcieńczony nawóz wlewa się do gleby w pewnej odległości od pnia, aby nie pojawiały się oparzenia. Zauważono, że przy częstym podlewaniu i nawożeniu liście nolina rozwijają się lepiej. Jeśli rzadziej podlewasz roślinę i ograniczysz karmienie, ogon rośnie szybciej.
Możliwe trudności
Przy odpowiedniej pielęgnacji nolin nie cierpi na choroby roślin. Jego sok i sztywne liście doskonale chronią kwiat przed pasożytami. Tylko w rzadkich przypadkach możliwa jest infekcja strupami, wciornastkami i przędziorkami. Łatwo jest pozbyć się pasożytów za pomocą insektycydów, regularnej kąpieli i tarcia liści.
Niektóre błędy pielęgnacyjne można zrozumieć przez pojawienie się nolin. Jeśli bagażnik jest bardzo rozciągnięty, oznacza to brak oświetlenia. Kiedy końcówki liści wyschną, powinieneś nawilżyć powietrze. Zimą pień może wysychać i marszczyć się. Jest to naturalny proces, wiosną roślina gromadzi wilgoć i ponownie pęcznieje.
