Coreopsis to roślina zielna z rodziny Astra. Jest powszechny w klimacie umiarkowanym obu Ameryk, ale dzięki bezpretensjonalności i wysokim walorom dekoracyjnym jest powszechnie uprawiany przez hodowców kwiatów na całym świecie. Domowi ogrodnicy nazywali Coreopsis „żółtą stokrotką”, „paryską pięknością” i „lenok”. Łagodny wzrost powietrzny i obfite jasne kwitnienie sprawiają, że Coreopsis jest dość popularny. Nowoczesne odmiany dekoracyjne z podwójnymi lub różnorodnymi kwiatami są często sadzone w ogrodach.
Opis zakładu
Rodzaj coreopsis obejmuje rośliny wieloletnie i roczne kłącza. Mają powietrzny ażurowy wzrost, składający się z ich cienkich, rozgałęzionych pędów. Wysokość krzewu wynosi 40-90 cm Jasnozielone liście w kształcie palca lub rozcięte mają zwężony lub lancetowaty kształt. Koncentrują się u podstawy pędu, a także pokrywają jego dolną część, rosnąc naprzeciwko łodygi.
Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do pierwszych przymrozków. Jest bardzo obfity i jasny. Kwiaty w odcieniach żółtych, terakotowych, różowych i malinowych mają prosty lub frotte kształt. Składają się z ośmiu liniowych wąskich płatków z ząbkowanym końcem. Średnica otwartego pąka wynosi 3-6 cm, bujny rdzeń jest pomalowany na ciemniejsze, soczyste odcienie.
Po zapyleniu dojrzewają spłaszczone skrzynie nasienne z suchymi ścianami. Stały się przyczyną nazwy rośliny. Z greckiego coreopsis tłumaczy się jako „błędy”. Owoce rośliny są podobne do błędów. Wewnątrz są małe zaokrąglone nasiona. W każdym gramie nasion znajduje się do 500 jednostek.
Rodzaje Coreopsis
Rodzaj roślin ma około 50 gatunków. Konwencjonalnie można je podzielić na rośliny jednoroczne i byliny.
Odmiany roczne obejmują następujące odmiany:
- Coreopsis umiera. Cienka rozgałęziona łodyga o wysokości do 1 m zakończona jasnożółtymi kwiatami z burgundowym rdzeniem. Kwiat o średnicy 3-5 cm ma faliste płatki. Kwitną w lipcu i październiku.
Farbowanie Coreopsis - Coreopsis Drummond. Krzew o wysokości 40-60 cm pokryty jest dużymi kwiatami o jasnożółtym odcieniu z czerwonawo-brązową plamą pośrodku. Rozpuścić w lipcu.
Coreopsis Drummond
Długoterminowe coreopsis jest reprezentowane przez szeroką gamę:
- Coreopsis jest zawinięty. Rośliny mają silnie rozgałęzione wyprostowane łodygi. Jest gęsto pokryty jasnozielonymi rzeźbionymi liśćmi, podobnymi do igieł. W połowie lipca na wierzchołkach pędów kwitną żółte kwiaty o średnicy do 3 cm, które składają się ze zwężonych płatków i bujnego żółtego rdzenia.
Coreopsis zawinął - Coreopsis ma duże kwiaty. Roślina tworzy krzew o kulistym kształcie do wysokości 1 m. Całe liście bezszypułkowe są szersze niż u poprzednich gatunków. Są pomalowane na ciemnozielony. W połowie lipca jasnożółte kwiaty kwitną do 8 cm średnicy, są proste lub podwójne. Krawędzie płatków są drobnozębne. Rdzeń ma ciemniejszy odcień żółtego.
Coreopsis o dużych kwiatach - Bardzo popularna odmiana coreopsis „złote dziecko”. Roślina tworzy gęste krzewy o wysokości do 40 cm z jasnożółtymi podwójnymi kwiatami z pomarańczowym rdzeniem. Rośliny kwitną w lipcu i kwitną do trzech miesięcy.
Coreopsis „złote dziecko” - Coreopsis jest różowy. Rośliny wieloletnie o wysokości do 40 cm pokryte są jasnozielonymi liśćmi igieł. Proste ażurowe kwiaty o średnicy do 2 cm kwitną na ażurowych pędach, a ich płatki są pomalowane na jasnoróżowo. Kwitnienie występuje w lipcu i sierpniu.
Coreopsis różowy
Hodowla
Wszystkie rodzaje Coreopsis można rozmnażać przez wysiew nasion; byliny są również rozmnażane przez podział krzewu. Nasiona sadzi się zimą lub wiosną w otwartym terenie. Odmiany wieloletnie kwitną od drugiego roku życia. Aby uzyskać wcześniejsze kwitnienie jednoroczne, zaleca się sadzenie sadzonek. Siew nasion odbywa się na początku marca. Aby to zrobić, użyj płytkich pojemników z odżywczą ziemią ogrodową. Nasiona są rozprowadzane na powierzchni i prasowane płytką nazębną. Następnie pojemnik jest przykryty folią. Każdego dnia musisz przewietrzyć i nawilżyć rośliny.
Pędy pojawiają się po 10 dniach. Od tego momentu schronienie nie jest konieczne. Kiedy rdzeń wyrasta z pary prawdziwych liści, nurkuje się go w osobnych doniczkach lub w pudełku o odległości 2 cm. Ponowne zbieranie odbywa się na wysokości pędu 10-12 cm. Ważne jest, aby nie przepełniać kwiatów, ponieważ sadzonki często cierpią na „czarną nogę”. Lądowanie na otwartym terenie odbywa się pod koniec maja. Wcześniej sadzonki są hartowane przez tydzień, zabierając je na ulicę na kilka godzin.
Powielanie przez podzielenie krzewu odbywa się w październiku lub w marcu. Konieczne jest pełne wykopanie dorosłego krzewu, pocięcie go na kilka części, aby każda miała własne korzenie i kilka łodyg. Zaraz po podziale krzewy sadzi się w glebie. Kwitnienie przyjdzie już w roku sadzenia.
Lądowanie i opieka
Coreopsis może rosnąć na każdej glebie, ale woli lekkie, dobrze przepuszczalne gleby bez stagnacji wody. Zaskakujące jest, że nadmierna żyzność ziemi nie przynosi mu korzyści. Roślina może stracić efekt dekoracyjny, a także jasne i obfite kwitnienie. Ziemia nie powinna być zbyt kwaśna.
Ponieważ nawet krzewy wieloletnich rdzeni rosną szybko, co 3-4 lata należy je podzielić i przesadzić na nowe obszary. Procedura jest przeprowadzana na wiosnę. Do lądowania wykopać płytkie dziury w odległości 50-60 cm od siebie.
Opieka nad rdzeniem na otwartym polu nie jest trudna. Rośliny uwielbiają miejsca słoneczne, bezwietrzne. W półcieniu łodygi są bardziej rozciągnięte i odsłonięte, a kwitnienie staje się mniej obfite.
Podlewanie coreopsis rzadko wymaga, dobrze znosi suszę. Tylko wtedy, gdy ziemia jest pęknięta, można podlewać krzaki niewielką ilością wody. Bardziej obfite podlewanie jest potrzebne w przypadku odmian z czerwonymi lub różowymi kwiatami. Aby gleba nie została zabrana przez skorupę, po podlaniu jest poluzowana. Coreopsis potrzebuje bardzo niewielu najlepszych opatrunków, tylko na słabych glebach. Są one wprowadzane raz w roku na wiosnę. Zwykle używaj złożonej kompozycji mineralnej. Stosowanie substancji organicznych jest niepożądane.
Rośliny o wysokich, cienkich łodygach wymagają podwiązki. Bez tego łatwo spadają i podrywają się od podmuchu wiatru. Natychmiast po kwitnieniu zaleca się przycinanie zwiędłych pąków. Dzięki temu kwiaty mogą pojawić się ponownie w tym samym roku.
Zimą pędy są cięte do korzenia, ale rdzeń wielkokwiatowy nie toleruje jesiennego przycinania i w tym przypadku może zamarznąć. Rośliny zwykle tolerują mrozy bez schronienia. Mogą cierpieć z powodu zalania gleby podczas topnienia śniegu. Aby uniknąć tego problemu, zaleca się wcześniej rowki. W regionach północnych schronienie krzaków ze świerkowymi gałęziami i opadłymi liśćmi nie boli.
Przy niewłaściwej pielęgnacji rdzeń cierpi na fusarium, rdzę i plamienie liści. Przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest natychmiastowe odcięcie dotkniętych procesów i przeprowadzenie leczenia grzybobójczego. Spośród pasożytów mszyce najczęściej osiadają na kwiatach. Leczenie wodą z mydłem lub środkami owadobójczymi ratuje ją.
Coreopsis w ogrodzie
Coreopsis krajobrazu może być stosowany w pojedynczych lądowaniach grupowych na środku trawnika. Jasne kwiaty doskonale ożywiają stronę i wypełniają ją farbami. W kwietniku sadzone są wysokie rośliny w tle, a następnie dolni sąsiedzi ukryją półprzezroczyste pędy. Coreopsis wygląda dobrze wraz z daliami, irysami i różami. Nisko rosnące odmiany są łączone z delphinium, veronica lub petunia. Sadzone są nie tylko w otwartym terenie, ale także w pojemnikach do dekoracji balkonów i tarasów. Kwiaty cięte służą do robienia bukietów. W wazonie kosztują 1-1,5 tygodnia.
