Tigridia to bezpretensjonalna bulwiasta bylina o pięknych kwiatach. Kwiat ma swoją nazwę dzięki kolorowej barwie u podstawy płatków. Ta egzotyczna roślina dopiero zaczyna pojawiać się w ogrodach naszego kraju, choć wyróżnia ją piękno i łatwość pielęgnacji. Roślina należy do rodziny Kasatikov. Jego ojczyzną są amerykańskie subtropiki. Aby wypełnić ogród nowymi kolorami i aromatami, zdecydowanie powinieneś zwrócić uwagę na ten uroczy kwiat.
Opis botaniczny
Tigridia jest trawiastą, kwitnącą byliną. Kłącze ma kształt corma o gęstej strukturze. Nieregularne pieczęcie o nieregularnym kształcie są bogate w glukozę i skrobię, więc kilka wieków temu były używane do jedzenia wraz z ziemniakami.
Wysokość rośliny wynosi 30-70 cm, a rozeta liści w kształcie wachlarza otwiera się bezpośrednio z ziemi. Blachy w kształcie pasa z falistą powierzchnią są pomalowane na ciemnozielony. W centrum znajduje się prosta lub rozgałęziona wyprostowana łodyga.
Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i może trwać do jesiennych przymrozków. Kwiat pozostaje otwarty tylko przez 8-10 godzin w ciągu dnia, po czym zanika. Długie kwitnienie można osiągnąć tylko w nasadzeniach grupowych. Każdy szypułek ma kilka pąków. Na żarówce tworzy się do 6 szypułek. Corolla składa się z trzech dużych płatków zewnętrznych i trzech mniejszych. Dzięki temu kwiat ma kształt trójkąta, rzadziej kwadratu. Średnica korony dochodzi do 8-10 cm, zewnętrzna krawędź ma zwykle jednolity kolor biały, żółty, czerwony lub różowy. Środkowa część kwiatu jest dodatkowo pomalowana kontrastowymi plamami.
Po zapyleniu dojrzewają podłużne kapsułki nasienne. Zawierają kilka kątowych nasion. Ich gładka skóra jest brązowa.
Popularne typy i odmiany
W rodzaju tigridia zarejestrowanych jest około 50 gatunków. Jednak w naszym kraju do tej pory można spotkać tylko kilka z nich. Najpopularniejszy jest paw tygrysi. Roślina termofilna żyje w Meksyku i Gwatemali. Pędy rosną na wysokości 25-70 cm. Długość bulw wynosi 6 cm, a szerokość do 4 cm W sezonie stara żarówka tworzy kilkoro dzieci i całkowicie wysycha. Szerokie liście wyłupiaste mają jasnozielony kolor i mają podłużne fałdy. Roślina tworzy 3-5 pędów, z których każdy nosi do pięciu kwiatów. Pąki otwierają się z kolei. Corolla o średnicy 10-15 cm składa się ze szkarłatnych lub fioletowych płatków. Kwitnienie występuje w drugiej połowie lata i trwa 15-25 dni. Popularne odmiany:
- Alba - podstawa białych płatków jest gęsto pokryta czerwonymi plamami;
Alba - Karminea - żółty wzór znajduje się na pomarańczowych płatkach;
Carminea - Rosalind - ma jasnoróżowe płatki;
Rosalind - Aurea - żółte płatki z karminowymi plamami u podstawy.
Aurea
Tigridia jest cewkowa. Roślina żyje w górzystych regionach Meksyku i jest bardziej zwarta. Zewnętrzne płatki są zaokrąglone i pomalowane na jasnoróżowo. Średnica kwiatu wynosi 5-7 cm.
Szachy Tigridia. Roślina przyciąga niezwykłą kolorystyką kwiatów. W jasnej części dużych płatków małe płowe plamy są rozłożone.
Tigridia wielokwiatowa. Roślina ma średniej wielkości kwiaty z bordowymi płatkami. U podstawy dominują ciemniejsze odcienie. Płatki zewnętrzne są silnie wygięte na zewnątrz.
Uprawa i sadzenie
Rozmnażanie tygrysów odbywa się przez wysiew nasion lub sadzenie bulw. Nasiona zaleca się wysiewać na sadzonki w szklarniach lub w domu. Rośliny są bardzo wrażliwe na niższe temperatury. Materiał siewny bez wstępnego przygotowania wysiewa się w mieszance torfowo-piaskowej i okresowo zwilża. Pędy pojawiają się całkiem przyjaźnie w ciągu 1-3 tygodni. W maju sadzonki sadzi się na otwartym terenie, a do jesieni młode cebule będą miały dość i staną się silniejsze na zimowanie.
Każda macierzyńska cebula tworzy kilkoro dzieci w sezonie. Jesienią, wraz z nadejściem zimnej pogody, wykopuje się je i uwalnia z ziemi. Przez kilka tygodni rośliny są przechowywane w chłodnym pomieszczeniu, aż pędy wyschną. Później są przechowywane w lodówce lub innym chłodnym miejscu. Wiosną, gdy gleba ogrzeje się do + 20 ° C, cebulki tygrydu można sadzić na otwartym terenie. Aby to zrobić, wykop dziury o głębokości 10-12 cm w odległości 15-20 cm od siebie.
Aby uzyskać wcześniejsze kwitnienie, można przeprowadzić destylację. W tym celu cebulki sadzi się w warunkach szklarniowych w małych doniczkach. Gleby składają się z następujących elementów:
- darń;
- torf;
- piasek.
W pierwszych tygodniach żarówki wymagają obfitego podlewania rosnącego. Kiedy korzenie ożywają i pojawiają się pędy, rośliny są podlewane w razie potrzeby.
Wybór miejsca na tygrysy
Tigridia nie wymaga opieki, ale przy sadzeniu na otwartym terenie ważne jest, aby wybrać odpowiednie miejsce. Kwiat uwielbia słoneczne miejsca. Nawet przy lekkim półcieniu łodygi zaczynają cienkie, chociaż obfite i jasne kwitnienie utrzymuje się.
Ważne jest, aby wybrać działkę w ogrodzie, w której nie ma przeciągów i podmuchów zimnego wiatru. Aby zapobiec opadaniu wysokich okazów, możesz potrzebować wsparcia lub podwiązki.
Gleba dla tygrysów powinna być dość lekka i pożywna. Woda i powietrze powinny swobodnie przenikać przez glebę do korzeni. Do ogrodu kwiatowego należy dodać niewielką ilość wapna. Ciężkie gleby gliniaste są mieszane z trocinami, piaskiem i małymi kamykami. W sezonie warto kilkakrotnie poluzować górną warstwę ziemi.
Funkcje opieki
Wszelka troska o tygrysy sprowadza się do podlewania, nawożenia i okresowego pielenia. Aby gleba nie wyschła i pozostała lekka, po posadzeniu zaleca się ściółkowanie jej humusem liściowym lub torfem.
Dla prawidłowego rozwoju tigridii ważne jest częste podlewanie. Podczas suchej pogody gleba jest nawilżana codziennie, a liście są również spryskiwane. Wodę należy dostarczać w ilości wystarczającej do namoczenia twardych korzeni. Ważne jest, aby nadmiar płynu całkowicie dostał się do ziemi; w przeciwnym razie nie można uniknąć gnicia żarówek.
Jeśli cebulki sadzi się na żyznej lub wstępnie nawożonej glebie, nawożenie w lecie nie jest konieczne. Na słabych glebach skorzystają nawozy. Po raz pierwszy roztwór nawozu mineralnego stosuje się miesiąc po posadzeniu cebul. Drugi górny opatrunek przeprowadza się w okresie pączkowania. Przydatne jest rozpylenie części roztworu na liście.
Po wyschnięciu wszystkich kwiatów na łodydze należy go przyciąć. Zwiększy to atrakcyjność buszu i pozwoli dojrzewającym młodym bulwom na nadchodzące zimowanie. Wysokie rośliny są zalecane, aby stworzyć wsparcie, aby się nie położyły.
Możliwe trudności
Jeśli żarówki nie są odpowiednio konserwowane i przechowywane, tigridia może cierpieć na wirusa gnicia, parcha, rdzy lub mozaiki. Aby zapobiec rozwojowi chorób, konieczne jest przeprowadzenie leczenia zapobiegawczego wszystkich części rośliny za pomocą leków przeciwgrzybiczych. Wszystkie dotknięte okazy należy odizolować od zdrowych i zniszczyć.
Pędy i cebulki tygrysa często cierpią z powodu ataków niedźwiadków, wciornastków i ślimaków. Zaleca się marynowanie cebul przed sadzeniem i przeprowadzenie profilaktycznej uprawy owadobójczej.
Użyj
Tygrysy są interesujące w nasadzeniach grupowych, wtedy kwitnienie będzie dłuższe i bardziej obfite. Możesz zrobić mieszankę różnych odmian tigridia, aby uzyskać wielokolorowy ogród kwiatowy. Roślina służy do ozdabiania skalnych, mixborderów lub wysokich brzegów zbiornika. Tigridia jest dobra w sąsiedztwie z drzewami iglastymi, a także floksem, tymiankiem, rozchodnikiem i arabis. Ale obok innych jasno kwitnących roślin traci swój urok.
