Davallia to bezpretensjonalna wieloletnia paproć. Przyciąga uwagę nie tylko zielonymi liśćmi, ale także miękkimi powietrznymi korzeniami, które tworzą gęstą nasadkę nad powierzchnią doniczki. To te korzenie przypominają miękkie łapy, więc kwiat davallii nazywa się „łapami królika lub wiewiórki”.
Opis zakładu
Davallia należy do rodziny o tym samym nazwisku. Jest to wieloletnia roślina epifityczna z rozprzestrzeniającą się koroną. Roślina jest powszechna w Azji Wschodniej (Chiny, Japonia) i Europie (Wyspy Kanaryjskie). Na naszych szerokościach geograficznych paproć Davallia jest uprawiana jako obfita roślina doniczkowa. W środowisku naturalnym krzew osiąga wysokość 1 mi szerokość do 1,5 m, ale davallia ampelous osiąga wysokość 25-45 cm.
Davallia ma rozgałęziony, mięsisty kłącze. Korzenie pokryte są brązowymi łuskami lub kosmkami. Gruba wiązka rzeźbionych liści unosi się nad powierzchnią ziemi. Vayi mają elastyczną łodygę pokrytą silnie rozciętymi jasnozielonymi liśćmi. Z tyłu liści są brązowe zarodki z nasionami.
Odmiany
Rodzina ma około 60 gatunków, ale tylko kilka z nich jest wykorzystywanych do uprawy w pomieszczeniach. Przyjrzyjmy się bardziej szczegółowo następującym przedstawicielom.
Kanarek Davallia dystrybuowane w południowej Europie i północnej Afryce. Paproć to bylina o zakrzywionych, pełzających korzeniach. Kłącze pokryte jest brązowymi łuskami i szczeciniastymi szczecinami. Siekacze Cirrus rosną 30–45 cm, a ich szerokość wynosi 22–30 cm Liście skórzaste siedzą ciasno na łodydze i mają kształt owalny lub romboidalny. Ulotki znajdują się na długich (10-15 cm) nagich ogonkach. Wiele zarodni znajduje się na górnych liściach i jest przykryty kocem w kształcie miseczki.
Bubble Davallia rozprzestrzenił się z Japonii i Chin. Korzenie tego gatunku mają spiralny kształt i są pomalowane na jasnobrązowe odcienie. Liście cirrus są lekko spuchnięte, mają 20–25 cm długości i 15 cm szerokości. Brązowe zarodnie są widoczne na wierzchołkach ulotek i nadają gatunkowi bardzo atrakcyjny wygląd.
Davallia Fijian Ma ciemniejszy odcień zieleni i ażurowy kształt liści. Wysokość krzaka rozrzucającego może osiągnąć 90 cm, długość skórzastych liści wynosi 30 cm, są one przymocowane do nitkowatych opadających ogonków, więc odmiana nadaje się do uprawy ampelowej. Gatunek ten co roku pozbywa się starych liści i rośnie młode pędy.
Davallia jest gęsta rozpowszechnione w Malezji i na ogromie Australii. Roślina ma cienkie, gęste korzenie pokryte kosmkami. Trzykrotnie liście pierzastego drzewa osiągają wysokość 35–50 cm i szerokość 15–25 cm. Liniowe ząbkowane liście zawierają brązowe zarodnie. Poniżej, na tej samej łodydze, rośnie sterylne, bardziej zaokrąglone liście. Liście są przymocowane do górnej części brązowej ogonki, o długości około 25-30 cm.
Davallia rozcięta - odmiana trawiasta o gęstych, niskich pędach i pełzającym kłączu. Ogonki są pomalowane na żółto-zielony odcień, na nich są błyszczące liście o długości około 30 cm. Ostrza mają trójkątny kształt.
Davallia wychodzi za mąż jest kompaktową odmianą. Wysokość krzewu nie przekracza 25 cm, brązowe korzenie pokryte są białawymi kosmkami. Na jasnozielonych vayayach znajduje się trójkątny, czteroprzecinkowy liść. Roślina ma dobrą odporność na zimno i jest w stanie zimować na otwartym terenie w temperaturach dodatnich.
Davallia ma pięć skrzydeł. Roślina ma cienkie, puszyste korzenie w kolorze czekolady. Na krótkich zielonych łodygach są stałe, błyszczące liście.
Powielanie Davallii
Reprodukcja davallii przez podzielenie buszu jest uważana za najłatwiejszy i najskuteczniejszy sposób. Podział połączony jest z dorosłym przeszczepem paproci, co z pewnością zwiększy tempo wzrostu. Wiosną krzak jest całkowicie wykopany i ostry ostrzem. Miejsce cięcia jest posypane kruszonym węglem drzewnym, a pęd sadzi się w małej doniczce.
Duży krzak można pociąć na kilka części jednocześnie. Wystarczy pozostawić co najmniej jeden zdrowy liść i z 7 cm kłącza w każdej dywidendzie.
Podczas rozmnażania davallii przez zarodniki potrzebny jest większy wysiłek. Zarodniki znajdują się w sórach, które po dojrzeniu stają się ciemnobrązowe lub brązowe. Dojrzałe zarodniki kruszą się z wai na kartce papieru i wysychają w ciemnym pokoju.
Do sadzenia przygotuj lekką mieszankę torfu w płaskiej misce. Ziemia musi zostać odkażona poprzez pieczenie w piekarniku lub oparzenie. Zarodniki próbują równomiernie rozmieszczać się na powierzchni ziemi. Glebę spryskuje się i pokrywa folią (szkłem). Pojemnik pozostawia się w jasnym i ciepłym miejscu.
W ciągu 2-4 tygodni część zarodników kiełkuje. Młode paprocie pozostawia się w ciepłej szklarni i regularnie spryskuje. Sadzonki będą gotowe do przesadzenia dopiero po 2 miesiącach. Pędy potrzebują wysokiej wilgotności, więc stopniowo przyzwyczajają się do środowiska naturalnego. Schronisko jest usuwane codziennie przez 15-20 minut, stopniowo zwiększając odstęp czasu.
Poszczególne części davallii są w stanie zapuścić korzenie i rozwijać się niezależnie. Tak więc kawałek korzenia lub wycięty arkusz, umieszczony w dobrze zwilżonej glebie i przykryty folią, wkrótce zacznie rosnąć.
Zasady opieki
Opieka nad davallią w domu nie jest zbyt skomplikowana. Powinna wybrać jasne miejsce, ale bez bezpośredniego światła słonecznego. Wystąpi parapet wschodni lub północny.
Do sadzenia stosuje się niezbyt głębokie, szerokie doniczki z grubą warstwą ekspandowanej gliny lub innego materiału do drenażu. Gleba może być mieszana z:
- darń;
- działka;
- torfowiec mech;
- torf;
- piasek.
Ponieważ pojemnik jest wypełniony korzeniami, davallia jest przeszczepiana, aw razie potrzeby podzielona na kilka krzewów. Podczas przesadzania ważne jest, aby zachować ostrożność. Zmielone korzenie delikatnie podnieś i posyp pod nimi ziemię.
Paproć uwielbia ciepłe powietrze, może wytrzymać ciepło do + 40 ° C. Zimą wskazane jest zapewnienie chłodniejszej atmosfery, ale nie obniżanie temperatury poniżej + 15 ° C.
Roślina wymaga częstego podlewania, aby gleba nie wyschła całkowicie. Stagnacja wilgoci jest bardzo niepożądana. Powietrze powinno być wilgotne (co najmniej 70%). Paproć możesz umieścić obok małego stawu lub fontanny. Używaj mokrej gliny na tacach obok paproci.
Wiosną i latem w celu uzupełnienia składników odżywczych można zastosować złożone nawożenie dla roślin zielonych. Stosuje się je w postaci płynnej dwa razy w miesiącu.
Możliwe trudności
Podczas życia Davallii mogą pojawić się problemy, z którymi łatwo sobie poradzić, jeśli poprawnie zrozumiesz sygnały rośliny:
- skręcanie i opadanie zielonych liści - zbyt niska temperatura powietrza;
- żółknięcie i suszenie liści - niewystarczająca wilgotność;
- pojawienie się żółtych i brązowych plam na liściach - oparzenie słoneczne;
- powolny wzrost - zbyt gęsta gleba.
Pasożyty (mszyce, kleszcze, robaki, mączliki, zręby, wciornastki) są interesujące dla bujnej zieleni paproci. Aby zwalczać szkodniki, lepiej natychmiast zastosować środki owadobójcze.
