Wydaje się, że w upalne popołudnie wszystkie żyjące istoty, rozmrożone przez ciepło, ukryły się. Nawet muchy, ci, którzy kochają słońce, nie są widoczni, koniki polują na trawie, ważki zwisają na źdźbłach trawy, nie mogąc się ruszyć. I tylko na piaszczystym bulwiastym bulwiastym osie biegają - półtora do dwóch centymetrów kłopotów z czarnymi piersiami i nogami, czerwone z niebieskim czubkiem brzucha. Jednym z nich jest kopanie dziury, a drugi, jazda na grubej gąsienicy, która jest 10 razy większa, popycha ofiarę do okrągłej dziury w ziemi. Ta osa zostawiła brzemię przy wejściu, zanurkowała w ciemność, minutę później odskoczyła, wspięła się na gąsienicę i, cofając się, zaczęła wciągać ją do lochów.
Sand Wasp (Crabronidae)© Fir0002
Jeśli przenikniemy do spiżarni z ammofilią, wzdłuż stromego 5-7 centymetrowego korytarza wejdziemy do okrągłej "hali". Na dnie swojej osy, położył duży wysiłek, rzuca swoją ofiarę w bajgiel i kładzie na nim małe białe jądro. Potem wysypuje się amunicja, ostrożnie zalewa korytarz ziarnami piasku i tak wyrównuje grunt, że trudno założyć, że ostatnio w tym miejscu zaczęły się prace ziemne ...
Tam, na grubo piasku, larwa ammophilus wylęga się z jaja i zaczyna jeść gąsienicę, ukrytą przez opiekuńczą matkę.Jedzenie nie wysycha, nie gnije, ponieważ ammophila zna sekret przygotowania "żywego konserwy" dla swojego potomstwa. Czas i wysiłek osy zabiera dużo. Po pierwsze, ammophila długo poluje na zdobycz - gąsienice miarki, ćmy, listovertok - wszędzie w ogrodzie, w ogrodzie, w lesie lub na polu. Celując, rzuca się na ofiarę i usiłuje wbić żądło w jej ciało. Jeśli uda się to za pierwszym razem, gąsienica nie będzie już odporna. Z każdym nowym zastrzykiem żądło staje się coraz bardziej pasywne. Wreszcie, dla porządku, osa nieznacznie pamięta swoją głowę szczękami, a ofiara żyje, może być osądzona jedynie przez lekkie drgawki, które czasami pojawiają się w ciele. Jest to rodzaj jedzenia, którym karmione są ammofile ich "dzieci".
Sand Wasp (Crabronidae)© Fir0002
Jeśli gąsienice są zbyt małe, osy wciągają je do "domu" kilkoma kawałkami i umieszcza je na stosie, a jajo przywiązuje do najwyższego, tak aby larwa mogła być wygodniejsza do przejścia z pierwszego "naczynia" do drugiego, trzeciego, piątego ...
Kiedy całe jedzenie jest zjedzone i pozostają tylko skóry i głowy, larwa osy tka kokon i przepija w nim. Tutaj będzie bezpieczna zima, a na wiosnę, gdy słońce rozgrzeje piaszczystą kopiec, młoda oska będzie przegryzać ściany kokonu, przedzierać się przez wypełniony piaskiem korytarz i wydostać się na wolność.Światło i ciepło pomogą jej rozwinąć skrzydła, zyskać siłę. Kwitnące zioła zapewnią jej jedzenie. Młoda amofila stanie się dorosłą osą, jądra dojrzeją w jej brzuchu, a pradawny instynkt popchnie ją do kopania dziur i poszukiwania pożywienia dla potomności.
