Dlaczego rolnik zna rasy krów i ich różne cechy? Aby te zwierzęta spełniały oczekiwania w świetle wydajności, sprawności dla klimatu i warunków zatrzymania. Na świecie jest kilkaset ras krów. Jednak wszystkie z nich można podzielić na mięso, nabiał, mięso i mleko. Jednak rasy krów w Rosji nie są szczególnie zróżnicowane. Sprawa jest w warunkach klimatycznych. Dla wielu regionów rosyjskich charakteryzuje się krótkim latem i dość surową zimą, która nie przyczynia się do hodowli ras mięsnych. Dlatego większość ras hodowanych w Rosji zalicza się do mleczarni.
Kholmogory Burenki
Na terenie kraju uprawiane są nie tylko lokalne rasy, ale są też odmiany, jeśli mogę tak powiedzieć, marek światowych. Ale, być może, najbardziej popularny i znany nawet tym, którzy nie mają nic wspólnego z hodowlą, jest to rasa kholmogorskich krów. Uważa się, że został wyhodowany około 18 wieku, za panowania Piotra Wielkiego. Powstał w wyniku krzyżowania lokalnego gatunku z przedstawicielami ras czarno-białych z Europy Zachodniej.
Co ciekawe, Kholmogory krów rasy nie został wyhodowany w najbardziej sprzyjających okolicznościach: jej narodzin regionie Archangielska. Jednak hodowcy zwierząt uzyskuje się doskonale nadaje się do surowego klimatu o wysokiej wydajności mleka (w obecnych warunkach rzędu 6 tys. L. rocznie, o zawartości tłuszczu w mleku może wynosić do 4%).
Rasa kholmogorskich krów jest dość duża. U tych zwierząt, dobrze rozwinięte mięśnie, różnią się one silnie kości. Byki ważą średnio 900 kg. Krowy Kholmogory ważą mniej - średnio do 650 kg.
Cielę holmogorskoj skały w pierwszym dniu po urodzeniu przybiera na wadze do 40 kg. Rozwój tych zwierząt następuje bardzo szybko, jest to jedna z ich głównych zalet. W ogóle, w tym czasie, jako przedstawiciel rasy Kholmogory włącza sześć miesięcy, musi przybrać na wadze do 180 kg.
Ta odmiana ma swoje zalety i wady. Wśród pozytywnych cech holmogorskoj ras to szybki wzrost i wczesnej dojrzałości. Ponadto jest to dość płodnych wytrwałych zwierząt, które są odporne na zimno i choroby. Nie wymagają zbyt dużo pracochłonnej konserwacji.Oczywiście rasa Kholmogory ma swoje wady, na przykład nie jest to najbardziej reprezentacyjny wygląd. Ponadto są wrażliwi na odżywianie. Jeśli w regionie nie ma wystarczającej ilości trawy, plony spadną bardzo gwałtownie.
Wybierz rasę bydła (wideo)
Jarosław i Kostroma
Rasa jarsoskiewska występuje nie tylko w Rosji, ale także na Ukrainie. Zwierzęta te są uważane za jedną z najbardziej produktywnych odmian mlecznych. Różnią się od rasy Kholmogory w mniejszych rozmiarach i mniej rozwiniętych mięśniach.
Ta rasa jest głównie w kolorze czarnym. Byki ważą do 700 kg, cielęta - do 500 kg. Są to zwierzęta niskie, wysokość w kłębie dochodzi do 120 cm, a jego zalety to nie tylko wysoka produktywność, ale także umiejętność przystosowania się do niemal wszystkich warunków życia. Opis tej odmiany byłby niepełny bez wskaźników wydajności: może wahać się w przedziale 2-3 tys. Kg rocznie. Zawartość tłuszczu w mleku w tym samym czasie wynosi 4,5%, dla krów domowych jest to doskonały wskaźnik.
Rasa Kostroma została wyhodowana w Rosji w XIX wieku. (choć w Związku Radzieckim był zarejestrowany dopiero w latach 40. XX w.), a w innych krajach praktycznie nie jest uprawiany, z wyjątkiem niektórych regionów Białorusi.Jest to wynikiem przekroczenia rasy Jarosław, Wędkarzy i przedstawicieli alpejskich shvikov. Osobliwością tej rasy jest charakterystyczna szarobrązowa barwa. Wydajność mleka w tej odmianie jest dość wysoka - do 5 tysięcy kg rocznie, ale zawartość tłuszczu w mleku pozostaje na poziomie 3,5-3,9%.
Są to dość duże zwierzęta, waga cielca może wynosić nawet 1000 kg, co jest typowe dla przedstawicieli przemysłu mięsnego i mleczarskiego.
Czerwono-pstrokata krowa
Wśród stosunkowo nowych odmian krów przydzielana jest rasa czerwono-nakrapiana. Został wycofany w Rosji i zarejestrowany w 1998 roku, chociaż pierwsze prace w tym kierunku zaczęły się w latach 70. XX wieku. Zwierzęta te są wynikiem krzyżowania rasy simentalskiej i czerwono-białych byków rasy holsztyńskiej. Celem hodowli było uzyskanie silnych zwierząt, które można łatwo dostosować do dowolnych warunków środowiskowych.
Każda cecha tej odmiany oznacza szybki wzrost młodych zwierząt. Jednak nie jest to jedyna zaleta tych zwierząt. Należy również zauważyć, że ich wysoka produkcja mleka: średnio mleczność w czerwono-różnobarwnych zadziorach wynosi do 5 500.kg na rok, przy zawartości tłuszczu w mleku 3,8%. Chociaż rasa była hodowana jako mleczarnia, zachowała cechy mięsa swoich poprzedników - krów simentalskich. Ponadto rasa czerwono-pstrokata ma doskonałe właściwości rozrodcze, długowieczność i bezpretensjonalność, szczególnie w świetle paszy.
Europejskie i amerykańskie krowy
W Rosji często hodowane są inne odmiany krów, które sprowadzano z Europy i Ameryki. Na przykład jest to mleczna rasa holsztyńsko-fryzyjska. W rzeczywistości została wyhodowana w Holandii, a następnie sprowadzona do Ameryki przez pierwszych osadników z Holandii, którzy osiedlili się na wschodnim wybrzeżu. Charakterystyczną cechą - jej czarno-białe ubarwienie (choć są też zwierzęta czerwone i białe). Tak czy inaczej, ta rasa została pomyślnie wyhodowana i rozwinięta w USA. A niektórzy właściciele nazywali go Holstein i część fryzyjską, a dopiero pod koniec XIX wieku. nowoczesna nazwa została przyjęta. Sama rasa została zarejestrowana w 1872 r. Przez setki lat była hodowana w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ale pod koniec lat 70. sprowadzono ją do Europy. Ten rodzaj długiej ścieżki migracji został wykonany przez tę rasę.
Przedstawiciele Holstein-Frisians wcześnie zaczynają dawać potomstwo, zaczynając w wieku 24 miesięcy. Jest to dość duże zwierzęta, ich wysokość w kłębu może osiągnąć 145 cm, ciężar cielę więcej niż 1000 kg. Laktacja trwa niewiele ponad 300 dni w roku, a w tym czasie krowa może dać od 5 do 15 tys. Kg mleka.
Popularna rasa z Jersey, również wyhodowana około 300 lat temu na wyspie Jersey. Obecnie jest hodowany w Ameryce i Danii. Zwierzęta te charakteryzują się niską produkcją mięsa, ale doskonałą produktywnością mleka.
Szeroko rozpowszechniona na świecie jest rasa Ayrshire, wywodząca się z początku XVIII wieku. w Szkocji, chociaż otrzymał swoją nazwę dopiero w 1814 roku dzisiaj jest wyhodowany nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także w Ameryce Północnej, w Nowej Zelandii. W ciągu roku krowy te mogą oddać do 6 tysięcy kg mleka.
W Niemczech, krajach bałtyckich, Wędkarz (angelnskuyu) hodować krowy hodowane na Ukrainie oraz w niektórych regionach Rosji. Jego nazwa pochodzi od miasta Angel na terenie dzisiejszych Niemiec. . Mimo że po raz pierwszy wymieniony w 16 wieku, został oficjalnie zarejestrowany dopiero w 1885 roku, codzienna kieruje niewielki wzrost, to nadal nie wołowiny rasy, ale produkcja mleka jest na pięknej poziomu - do 5,8 tys.kg mleka na rok.
Rasy mleczne bydła (wideo)
Cechy krów mięsnych
Istnieje wiele ras mięsnych krów, wszystkie można podzielić na 2 duże grupy. Jeden z nich obejmuje wszystkie odmiany, które wymagają bardzo intensywnej diety, oraz te, które są dobrze rozwinięte i przy paszy. Zwykle przedstawiciele tych ras mają mniej wymię niż mleczarstwo i jest gorzej rozwinięty, ponieważ hodowcy początkowo nie byli zainteresowani dzienną wydajnością mleka.
Jednym z najpopularniejszych gatunków jest Aberdeen Angus. Sama nazwa wskazuje, że rasa została wyhodowana w Szkocji. Zarejestrowano na początku lat 1860-tych. Zwierzęta mogą być czerwone lub czarne. Cechą charakterystyczną jest brak rogów i bardzo spokojny i spokojny charakter. Podczas gdy produktywność mięsa w tej rasie wynosi do 70%, zwierzęta ważą mniej niż przedstawiciele innych odmian - do 900 kg (główki bydła). Chociaż pierwotnie te krowy były hodowane tylko w Wielkiej Brytanii, Kanadzie i USA, dziś są uprawiane w krajach Europy Wschodniej.
Kolejną brytyjską odmianą jest Hereford. Po raz pierwszy wspomniano o nim w literaturze XVII wieku, pod koniec XVIII wieku.był szeroko rozpowszechniony w Anglii, a nawet odniósł sukces na prestiżowych wystawach w tym czasie. Wraz z osadnikami przybyła do Ameryki i Australii, więc dziś jest hodowana na kilku kontynentach. Wskaźnik wydajności mięsa sięga 65%. Krowy są bardzo bezpretensjonalne, ale ich funkcja reprodukcyjna dojrzewa tylko do 36 miesięcy życia, co ogranicza możliwości jej uprawy.
Popularny i Shorthorn rasy, która wprowadziła w Wielkiej Brytanii już w 1580s, t. E. Jego normy są już ugruntowane. Te byki i krowy wyróżniają się wysoką produktywnością mięsa - do 65%. Ta klasyczna rasa jest uprawiana dzisiaj w wielu krajach, w tym w niektórych regionach Rosji, ponieważ są to raczej bezpretensjonalne zwierzęta. Są popularne w Ameryce, dzięki swoim doskonałym właściwościom i zdolnościom adaptacyjnym.
Zaawansowane
Spośród francuskich gatunków mięsnych warto wspomnieć o krowie limuzyn. Zwierzęta te dojrzewają wcześnie, w byków do 16 miesiąca życia dzienny przyrost może wynosić do 1300 wskaźnik efektywności mięsa do 67-68%. Generalnie są to duże zwierzęta, ich wysokość w kłębie wynosi do 143 cm, a waga buhajów może osiągnąć 1,2 tys. Kg. Krowy są gotowe do ocielenia do 30 miesiąca życia. Rasa ta jest uprawiana na kilku kontynentach.
W Szwajcarii pojawił się rodzaj drobnego mięsa - rasa Simmental, wywodząca się z klasycznej odmiany mięsa i mleka o tej samej nazwie. Różnica między zwierzętami mięsnymi jest większa - do 1200 kg u byków. Ponadto mają lepszą muskulaturę, co jest typowe dla tego kierunku.
Niebieska belgijska rasa ma interesujący kolor. Zostało to wywnioskowane przez krzyżowanie różnych gatunków, chociaż u podstaw znajdowały się zwierzęta krótkookresowe. Różni się on nietypowym kolorem wełny z niebieskawym odcieniem, choć są też osoby o kolorze czarnym lub białym. Wydajność mięsa w hodowli średnio wynosi 65%.
W Indiach rosną zebu. To naprawdę nie jest krowa, to tylko udomowiona wycieczka (historia ich rasy liczy ponad 8 tysięcy lat). Obecnie bramin zebu jest rozpowszechniony, a charakterystyczną cechą jest obecność garbu. Zwierzęta te doskonale tolerują ciepło charakterystyczne dla ich rodzinnych regionów. W Europie jedną z najstarszych ras uważa się za kyaninę, pochodzącą z Włoch. Historia tego gatunku rozpoczęła się jeszcze przed naszą erą. Kolor zwierzęcia jest biały, masa zwierzęcia może osiągnąć 2 tysiące kilogramów u byka.
Wracając do zebu braminów, można zauważyć, że na podstawie tych zwierząt hodowano australijską rasę Mandolong (poprzez krzyżowanie z miejscowymi rasami). Jego charakterystyczna cecha jest czerwono-brązowa lub miedziana. Ma bardzo wysoką produkcję mięsa i jest eksportowany z Australii do krajów Azji i Wielkiej Brytanii.
Jedną z najbardziej niezwykłych ras mięsnych jest szkocka górska krowa, która w rzeczywistości jest tradycyjna dla tego kraju. Ma grube i dość długie włosy, więc wygląda bardzo nietypowo. Jest on jednak doskonale przystosowany do trudnych warunków na dużych wysokościach. Oprócz Szkocji uprawiana jest w Australii i Ameryce Północnej.
W Stanach Zjednoczonych popularna jest rasa taka jak Bifalo, która była hodowana przez krzyżowanie amerykańskiego żubra z różnymi europejskimi krowami. Został zarejestrowany w 1940 roku. Charakteryzuje się doskonałą zdolnością do adaptacji w niskich temperaturach. Masa ciała może wynosić do 1750 kg (u byków).
