Niemal każdy mieszkaniec wioski uprawia rzodkiewki na swoich działkach, aby w zimie uzyskać bardzo przydatne i smaczne plony korzeniowe, oszczędzając je przed ciężkim przeziębieniem. Istnieją jednak również odmiany, które nie są zdolne do tworzenia owoców, ale są cenne dla ich rozgałęzionych liści i pąków. Takie odmiany nasion są wysiewane w celu produkcji nawozów zielonych.
Charakterystyczne cechy rzodkiewki oleistej
Szczególnymi właściwościami nawozu są rzodkiew oleista (Raphanus sativus, Var. Oleiformis). Ta klasa roślin kapustnych, roczna. Uprawa ta nie tworzy roślin okopowych, jak zwykła rzodkiewka, ale wnika głęboko w osłonę gleby przez rozwinięty mocny system korzeniowy, dzięki czemu na powierzchni tworzy się duża liczba liści.
Rzodkiew oleista osiąga wysokość dwóch metrów. Jej liście mogą być używane do jedzenia, szczególnie często gospodynie przygotowują sałatki z delikatnych liści.
Ale zarośnięte łodygi są doskonałym nawozem dla gleby, tak zwanego zielonego nawozu.
Ta kultura nie jest kapryśna w warunkach wzrostu. Nie boi się suszy, zimna ani nadmiernie wilgotnych warunków. Nie jest konieczne sadzenie rzodkiewki w dobrze oświetlonych miejscach nasłonecznionych, zapewni doskonałe plony w zacienionych obszarach.
Czas wegetatywnego rozwoju od sadzenia do pojawienia się pierwszych kwiatostanów wynosi czterdzieści dni, co umożliwia kilkakrotną hodowlę rzodkiewki w sprzyjającym okresie wiosenno-letnim-jesiennym.
Im później rzodkiewka zostanie zasiana w glebie, tym więcej uzyskuje się nasiona, a ich kiełkowanie maleje. Dziesięć metrów kwadratowych stanowi około trzydzieści gramów nasion.
Nasiona wysiewa się przez zdyspergowanie na pewnym obszarze nasion i zaszczepienie ich zwykłym lekkim grabiem na głębokość około dwóch centymetrów w celu doskonałego kiełkowania.
Wpływ stosowania rzodkiewki
- Zasiewanie rzodkiewki związane jest głównie z chęcią poprawy struktury gleby w łóżkach ogrodowych i uczynienia jej bardziej pożywną dla wszystkich niezbędnych składników odżywczych i organicznych.
- Dobrze rozwinięty system korzeniowy rzodkiewki przyczynia się do pozyskania najbardziej przydatnych minerałów w górnych warstwach gleby, które są tak niezbędne dla upraw warzyw, które są uprawiane w domu na zwykłych podwórkach.
- Gdy pędy osiągną maksymalną wysokość i ottsvetutsya, są koszone, a działka z korzeniami wykopuje zwykłą ręczną metodę za pomocą łopaty ogrodowej.Z zielonych, nieodkształconych łodyg, przygotuj zielony zgnieciony ciężar, który wkopuje się w ziemię. Jeśli łodygi stanąły i urosły, to przygotowano z nich kompost.
- Rzodkiew oleista bardzo skutecznie wypełnia ziemię, nie pozwala na przełamanie chwastów, dzięki czemu nic nie rośnie na łóżkach oprócz warzyw i rzodkiewki. Rzodkiew dziś jest doskonałą metodą zwalczania chwastów na dużych obszarach rolniczych i polach.
Kiedy najlepiej stosować rzodkiew oleistą jako nawóz?
Kultura ta jest najczęściej uprawiana na glebach gliniastych, torfowiskach, słabo kwaśnych obszarach, winnicach, co przyczynia się do niszczenia złośliwych patogenów w ziemi, wireworm i chorób grzybowych przez okres od trzech do sześciu lat, rozluźniając wzbogaconą glebę, osuszając ją, przyspieszając wzrost pędów innych roślin uprawnych , powodując poprawę wydajności powietrza i wilgoci.
Rzodkiewka służy jako siderata do wzbogacania gleby niedoborem azotu, potasu, wapnia, fosforu, a także na terenach, które są zbyt zanieczyszczone chwastami, zwłaszcza tymi pokrytymi trawą pszeniczną.Inną ważną właściwością rzodkiewki jest zdolność do ochrony gleby przed erozją wody i wiatru, szczególnie w okresie jesiennym i wiosennym.
