Niesamowicie piękne w ogrodzie lub w kwietnym wyglądzie z wieloletnich kwiatów to irysy, sadzenie i pielęgnacja w otwartym polu, które wymaga nie dużego wysiłku. Możliwe jest sadzenie kwiatów zarówno wiosną jak i jesienią dwa tygodnie po zakończeniu kwitnienia.
Odmiany irysów
Istnieje ponad dwieście odmian "północnej orchidei", ponieważ hodowcy kwiatów są często nazywane irysami. Najpopularniejszym gatunkiem rosnącym na całym świecie są irysy bagienne, japońskie i holenderskie, które sadzi się i pielęgnuje w otwartym polu, głównie wczesną wiosną. Po zasadzeniu kwiaty nie wymagają dodatkowego podlewania ani karmienia. Jedyne, co należy zrobić w odpowiednim czasie, to usunięcie płowiejących arkuszy i pąków kwiatowych.
Marsh irysa - pomarańczowy, żółty lub złoty kwiatostan na cienkich nasyconych zielonych łodygach, osiągający wysokość półtora metra. 
Sadzone rośliny głównie wokół stawów, basenów, jezior. W tym przypadku kwiaty dobrze się dogadują na suchej glebie, żywiąc się pierwiastkami śladowymi, bez konieczności dodatkowego podlewania.
Japońskie irysy nie mają żadnego smaku, osiągają wysokość około 80-100 centymetrów, mają kwiatostany o średnicy do 25 centymetrów. Sadzono ten gatunek roślin głównie w glebie o niskiej kwasowości, niezawierającej wapna.W irygacji, irysy są najbardziej kapryśne w okresie kwitnienia, kiedy wymagana jest umiarkowana wilgotność.
Holenderskie irysy lub bulwiaste są najbardziej popularne w środkowej strefie Federacji Rosyjskiej, gdzie klimat jest umiarkowany, a stanowisko ma wystarczającą kwasowość. Podlewanie wymaga umiarkowanego, w zależności od pogody. W takim przypadku kwitnienie występuje, gdy temperatura powietrza utrzymuje się w granicach 20-25 stopni ciepła, niezależnie od wilgotności gleby.
Sadzenie irysów w ziemi na Syberii lub w regionach północnych odbywa się nie wcześniej niż w maju, ponieważ wcześniejsze japońskie żarówki mogą zamarzać lub gnić.
Wiosenne lądowanie
Sadzenie irysów na wiosnę w glebie odbywa się po wstępnym przygotowaniu gleby. Wybrana działka jest starannie wykopana, nawożona niewielką ilością nawozu lub innego naturalnego nawozu. Jeśli nie-japońskie irysy wylądują, do gleby można dodać dodatkową kredę - na wapieniu żywią się gatunki bagienne, holenderskie i brodate.
Przygotowane cebule (odmiany holenderskie) opracowały kłącza, które są traktowane roztworem przeciwgrzybiczym, a następnie suszone przez kilka godzin.Otwory pod roślinami wykopywane są na głębokości 5-7 centymetrów, posypane piaskiem. Żarówki są sadzone w otworze w odległości 10 centymetrów od siebie. Mocno nie są przyciśnięte, aby nie zepsuć kłączy, posypać luźno ziemią i piaskiem.
Natychmiast po posadzeniu wymagana jest niewielka ilość podlewania, aby gleba "pasowała".
Następnie, w ciągu dwóch do trzech tygodni, rośliny w ogóle nie nawadniają. Następnie, jeśli to konieczne, usuń więdnące lub suche arkusze za pomocą sekatora lub ostrego noża.
Sadzenie jesienią
Sadzenie irysów w ziemi na jesieni odbywa się dopiero po wstępnym przygotowaniu cebulek. Kiedy rośliny wyblakły (zwykle w połowie lub na końcu czerwca), są odkopywane, myte w ciepłej wodzie ze słabym roztworem nadmanganianu potasu i suszone. Zielone arkusze nie są cięte i splatają się w warkocz między sobą, a następnie czyść w suchym miejscu do jesieni.
Jesienią suszone łodygi są zbierane, pozostawiając tylko cebulki, które są traktowane związkiem przeciwgrzybiczym. Otwory wykopywane są na głębokości nie większej niż pięć centymetrów w odległości 7-12 centymetrów od siebie. Nad ziemią nie powinno być pozostałości łodyg, w przeciwnym razie istnieje ryzyko zamarznięcia całej żarówki w zimie. Po posadzeniu gleba nie jest podlewana.
Optymalny czas lądowania to pierwsza połowa września, kiedy temperatura powietrza nie spada poniżej 17 stopni Celsjusza.
Opieka przed hibernacją
Ogólnie rzecz biorąc, pielęgnacja tęczówek w otwartym polu wymaga minimalnego - rzadkiego lub umiarkowanego podlewania, usuwania starych liści i kwiatostanów. Jednak powinny być one dokładnie przygotowane do zimowania, zwłaszcza jeśli rośliny zostały posadzone jesienią. Po zejściu ze statku dziura pokryta jest łapami świerka lub innej rośliny iglastej. Nie zaleca się stosowania gęstego syntetycznego lub sztucznego materiału - ziemia pod nim gnije, a żarówki gniją przez całą zimę. Przy pierwszym śniegu zaleca się posypać jak najwięcej klombem z irysami. Pierwsze pędy pojawiają się niemal natychmiast po topnieniu śniegu na wiosnę - w marcu-kwietniu.
Najbardziej bezpretensjonalne rodzaje opieki
Holenderskie odmiany irysów należą do najbardziej bezpretensjonalnych. Nie mogą nawet wykopać po kwitnieniu. Zielone prześcieradła zachwycą oko aż do zimy. Następnie można je po prostu odciąć do samej podstawy, a także ukryć kwietnik na zimę. Wiosenne zdjęcie tęczówki w otwartym polu wyraźnie pokazuje, jak szybko gatunki holenderskie kwitną w optymalnej temperaturze.Rozmrożony śnieg dobrze nawilża glebę, więc dodatkowe podlewanie roślin do momentu kwitnienia nie jest konieczne.
Okres kwitnienia trwa 4-6 tygodni, po czym można usunąć kwiatostany.
Przydatne właściwości
Irysy to unikalne rośliny, które pochłaniają wszystkie bakterie i szkodliwe pierwiastki śladowe z gleby. Z ich powodu żywią się. Dlatego zaleca się sadzenie kwiatów co cztery lata w nowej lokalizacji. W starym kwietniku można wyhodować inne, bardziej kapryśne rośliny, a nawet owoce i rośliny ogrodowe - gleba dla nich zostanie zdekontaminowana.
W tym samym miejscu tęczówki znowu zaczynają pracować nad wchłanianiem bakterii i szkodliwych pierwiastków śladowych. Zaleca się, aby rok przed wyładunkiem w nowym miejscu nawozić go obornikiem, a tuż przed sadzeniem - organicznymi nawozami ogrodowymi. Jednak holenderskie odmiany idealnie zakorzenią się bez takich przygotowań. System korzeni irysów jest dość dobrze rozwinięty, więc podczas wykopywania cebul należy uważać, aby nie uszkodzić "plątaniny" korzeni.
