Kaktusy i sukulenty uważane są za dość przewidywalną grupę roślin domowych. Ich wygląd jest znany wszystkim, nawet jeśli chodzi o oryginalne, kwitnące piękności. Ale jedna roślina z tej serii może zaskoczyć nawet najbardziej doświadczonych hodowców. Wcześniej był znany jako Decabelone - niesamowity sukulent kwitnący o unikalnym kolorze i kształcie kwiatu, podobny do egzotycznej wizji: aby zrozumieć, że przed tobą nie jest kaktus, nie jest łatwe. Formy, łodygi i kwiaty Tavaresia-Decabelone naprawdę niezapomniane.
Tavaresia (Tavaresia).
Tavaresias-December i ich kwiaty-probówki
Najbardziej zadziwiający z przedstawicieli sukulentów Decabelone jest nietypowy we wszystkim. Roślina, która przybyła do nas z pustyń Afryki, podbija serca hodowców kwiatów na całym świecie dziwnym kolorem, niezwykłym kształtem kwiatów i łodyg. Ten egzotyczny należy do rodziny Kutrovykh (Apocynaceae).
Najcenniejsza cecha grudnia jest słusznie nazywana "zwierzęcym" kolorem wielkich kwiatów. Drobiny i drobiny tego typu wydają się bardziej charakterystyczne dla przedstawicieli fauny niż flory. Ale nie docenianie piękna łodyg tego soczystego też nie jest tego warte.Wielokrotne, o bardzo schludnych zębach i krótkich kolcach, wyglądają elegancko, wzorzysto i świątecznie, urzekają kontrastem białego włosia i bazy, nietypowo nasyconego zielonego koloru. Decabelone stale się rozwija, wypuszczając nowe pędy i tworząc dziwaczne sylwetki grupy składającej się z kilkudziesięciu pni i osiągających ponad 20 cm obwodu.
Mała średnica łodygi - tylko do 2 cm i wysokość ponad 10 cm - nie przeszkadza, aby pędy wyglądały bardzo harmonijnie. Ale ogromne łodygi, tak powierzchownie przypominające kaktusy, wydają się raczej skromne w porównaniu z dwukrotnie większymi dziwacznymi, prawie leżącymi kwiatami. Ogromne szerokie rury lejkowe zakończone są szeroko otwartymi trójkątnymi płatkami tworzącymi gwiazdopodobną kończynę. W kształcie, kwiaty Decabelone przypominają ciało kałamarnicy lub dziwnych przedstawicieli podwodnej roślinności. Oszałamiający egzotyczny kształt jest jeszcze bardziej uderzający dzięki bordowym i czerwonym plamkom i plamkom, które tworzą kolorowe zmarszczki na jasnożółtym tle zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz kwiatu. Zwykle Decabelone Tavaresia kwitną w czerwcu i lipcu.
Dzisiaj prawie wszystkie typy decabelone (Decabelone) z jednym wyjątkiem, przekwalifikowanym do rodzaju tavares lub tawerny (Tavaresia), ale rośliny te są jeszcze częściej dystrybuowane pod starą nazwą, a ich nazwy można uznać za pełnoprawne synonimy. Decabelone lub Tavaresia - rośliny są wyjątkowe. Zmylenie ich z innymi sukulentami jest bardzo trudne.
W rodzaju tego przedstawiciela rodziny Kutrov istnieje sporo oryginalnych gatunków. Ale w kulturze pokojowej tylko trzy z nich są szczególnie popularne.
Tavaresia Barkley (Tavaresia barklyiwcześniej znany jako Decabelone grandiflora - Decabelone grandiflora) - bardzo efektowna roślina z dużymi łodygami i jeszcze większymi kwiatami. Wystrzeliwuje do 20 cm wysokości, a tylko kilka centymetrów średnicy pokonuje piękno wyszczerzonych zębów 10-14 twarzy, na których białe kolce nie są od razu widoczne. Kwiaty są rurkowate w kształcie lejka, proporcjonalne do łodyg. O długości 14 cm, nie przekraczają 5 cm, płatki korony są trójkątne. Koloru nie można nazwać niczym innym niż dziwacznym: na jasnożółtym, jasnym tle pojawiają się oryginalne czerwonobrązowe plamki.
Decabelone rafinowane (Decabelone elegans) - gatunek, którego status jest nadal niepewny, ale wciąż odnosi się do rodzaju Decabelone jak wcześniej.Jest to roślina o nieco mniejszych i mniejszych pędach (do 8 twarzy o wysokości 15 cm) i znacznie mniejszych, ośmiu centymetrowych kwiatach. Przy bliższym przyjrzeniu się można zauważyć szarawe kolce na zębach twarzy i jaśniejszy bazowy żółty kolor oraz rozjaśnienie drobin zbliżonych do środkowej części gardła.
Uwzględnia się bardzo rzadkie gatunki Angola Tavaresia (Angolensis Tavaresia) - soczysty z krótkimi pędami składającymi się z 6-8 lub 12 twarzy, małych białych kolców i bardzo dużych kwiatów pokrytych czerwono-brązowymi plamkami.
Tavaresia Barkly (Tavaresia barklyi) lub Decabelone grandiflora (Decabelone grandiflora).
Opiekuj się tavaresią w domu
Pomimo egzotycznego wyglądu Decabelone-Tavaresia trudno nazwać kapryśnymi roślinami. Jest to jedna z najprostszych w pielęgnacji sukulentów, które wymagają bardzo ostrożnego podlewania, świeżego powietrza i stabilnego ciepła. Dla początkującej kwiaciarni łatwo jest uprawiać Decabelone, roślina łatwo wybacza błędy, ale nie nadmiernie.
Oświetlenie dla tavares
Pochodzenie rośliny bezpośrednio determinuje jej zależność od światła. Podobnie jak na pustyniach afrykańskich, Decabelone powinien otrzymać maksymalną ilość światła w pokojach.Optymalną lokalizacją dla tego soczystego jest parapety zorientowane na południe. Decabelone nie obawia się bezpośredniego światła słonecznego. Aby mogła wybrać najbardziej jasno oświetlone miejsce w domu.
Decabelone - roślina jest zależna od słońca, może pochylić się w kierunku światła i odkształcić się, jeśli oświetlenie nierównomiernie spada na całą grupę łodyg. Aby utrzymać schludny i rygorystyczny wygląd łodyg, zaleca się regularne obracanie roślin w stosunku do źródła światła. Od obracania warto odmówić tylko podczas kwitnienia.
Wygodna temperatura
Trudności w wyborze komfortowych wskaźników temperatury dla Decemberel nie powinny się pojawić. Ten soczysty należy do najbardziej ciepłolubnych gatunków i słabo reaguje na temperatury poniżej 18 stopni Celsjusza zimą, wiosną i jesienią. Ale maksymalne temperatury dla tej rośliny nie są ograniczone, Decabelone-Tavaresia doskonale wytrzymuje ciepło, wskaźniki temperatury są nawet wyższe niż 30 stopni Celsjusza.
Nie można uprawiać decabelonu bez częstego wietrzenia i dostępu do świeżego powietrza. Roślina rozwija się lepiej w pomieszczeniach z ciągle otwartymi oknami lub regularnym wietrzeniem, ale musi być chroniona przed zmianami temperatury i przeciągami.
Tavaresia (Tavaresia).
Podlewanie i wilgotność
Ta soczysta roślina jest podlewana bardzo ostrożnie, utrzymując lekką wilgotność gleby. Lepiej nie podlewać Decawelone Tavaresia w pochmurne dni, a latem, aby gleba częściowo wyschła między podlewaniem. Optymalna częstotliwość nawadniania tego sukulentu jest rozważana 1-2 razy w tygodniu w ciepłym sezonie, a nawadnianie 1 raz w ciągu kilku tygodni w zimie. Przy zawartości zimowej prawie suchy tryb jest bardzo ważny, obfite podlewanie może prowadzić do rozciągania pędów i braku kwitnienia. Woda po zabiegu wodnym jest natychmiast spuszczana z palety, co zapobiega jej pozostawaniu nawet na kilka minut.
Do podlewania tawerna można używać tylko ciepłej, jednej temperatury z powietrzem lub o kilka stopni cieplejszej, wody, która osiadła przez co najmniej 3 dni. Podlewanie należy wykonywać bardzo ostrożnie: nawet najmniejsze zwilżenie łodyg może doprowadzić do śmierci całej rośliny.
Decabelone czuje się dobrze w suchym powietrzu. Nie należy przeprowadzać pomiarów zwiększających wilgotność w zakładzie, nawet gdy jest bardzo gorąco.
Karmienie dla decabelonu
Ta roślina nie lubi nadmiernych składników odżywczych. Po przeszczepieniu tego soczystego, lepiej nie karmić w 3 - 4 miesiące.Jeśli nie ma oznak zahamowania wzrostu i niedoborów żywieniowych, nie można ich karmić w ogóle w pierwszym roku po transplantacji. Od drugiego roku uprawy na jednym podłożu lub gdy następuje spowolnienie wzrostu, przeprowadza się obowiązkowe regularne karmienie.
Górny opatrunek na Decabelone-taverezii jest wprowadzany tylko wiosną i latem, z częstotliwością 1 raz na 3-4 tygodnie. Zatrzymanie i wznowienie karmienia powinno odbywać się stopniowo, prowadząc mniej skoncentrowane opatrunki z mniejszą częstotliwością i stopniowo doprowadzając te zabiegi do optymalnej częstotliwości na wiosnę i zachowując się przeciwnie do upadku.
Do tego soczystego można używać tylko specjalnych nawozów dla sukulentów i kaktusów, ponieważ skład pierwiastków śladowych dla nich jest nie mniej ważny niż stosunek makroelementów.
Tavaresia Angolan (Tavaresia angolensis).
Tavarezia Transplant and Substrate
Transplantacja dla Decabelone jest przeprowadzana w razie potrzeby. Roślina nie musi być przesadzana co roku, rośnie dobrze w starych i ciasnych pojemnikach. Zawsze skupiaj się na stanie samej rośliny i wypełnieniu gleby, na zadaniach dekoracyjnych. Tradycyjnie taverezia przeszczepiono 1 raz w 2, a nawet 3 lata.
Roślina jest nadwrażliwa na gnicie, więc nie można sadzić Decabelone w żadnej glebie. W przypadku tej kultury stosuje się tylko specjalne podłoże dla sukulentów lub kaktusów, ale należy dodać do niej nawet dodatkową porcję zmiażdżonego węgla drzewnego, aby zapobiec uszkodzeniu korzeni.
Możliwości tego soczystego są wybierane spośród płytkich i dekoracyjnych. Roślina rośnie dobrze w zwykłych i bardzo blisko doniczkach, więc wybór można bezpiecznie przeprowadzić zgodnie ze stylem dekoracji wnętrz. Jedynym wymaganiem jest obecność dużych otworów drenażowych, które gwarantują dobry odpływ wody.
Transplantację przeprowadza się w formie przeładunku z maksymalnym zachowaniem starej ziemnej śpiączki. Lepiej unikać kontaktu z korzeniami i bardzo uważnie trzymać pędy, nie zapominając o ochronie rąk. Ale ta procedura przynosi o wiele więcej obrażeń dla rośliny: kolce łamią się bardzo łatwo, więc kontakt musi być dosłownie ograniczony do minimum. Na dnie zbiorników musi znajdować się duża warstwa dużego drenażu.
W przypadku Decemberelone, począwszy od pierwszego miesiąca po transplantacji, pożądane jest wprowadzenie rozluźnienia w programie pielęgnacyjnym: nie należy dopuścić do zagęszczenia gleby,zapobieganie pojawianiu się na nim skórki.
Choroby i szkodniki tavaresia
Na tych soczystych szkodników - rzadkość. Jedynym naturalnym wrogiem Decabelone są szkodniki glebowe i korzeniowe, którymi należy zająć się zarówno zmieniając poziom wilgotności, jak i zabiegi za pomocą specjalnych środków owadobójczych.
Tam, gdzie istnieje większe niebezpieczeństwo zgnilizny thaverezia, ryzyko utraty roślin jest bardzo wysokie, nawet przy zwykłym obfitym podlewaniu.
Typowe problemy w uprawie tavaresia:
- rozciąganie łodyg z niewłaściwym nawadnianiem w zimie;
- rozciąganie łodyg w niewystarczająco jasnym świetle;
- skrzywienie łodyg w przypadku braku obracania roślin na światło.
Tavaresia Barkly (Tavaresia barklyi).
Reprodukcja tavares
Jest to jeden z sukulentów, doskonale rozmnażających się. W razie potrzeby Decabelone można szczepić na magazynie - zapasy lub tseropegia - w celu uzyskania bardziej odpornych i oryginalnych form, dużej liczby roślin.
Główne metody hodowli roślin obejmują uprawę z nasion i szczepienia. Podczas stosowania sadzonek macierzystych są one zakorzenione w mokrym piasku lub mieszaninie torfu i piasku.Ale ta metoda nie jest optymalna, ponieważ pojedyncze łodygi Decabelone rosną bardzo słabo, tworzą krzaki przez bardzo długi czas, a czasem nawet pozostają z pojedynczą łodygą. Lepiej podzielić duże grupy Decabelone na części i ukorzenić je w taki sam sposób, jak pojedyncze zęby. Transplantację przeprowadza się tylko wtedy, gdy korzenie pojawiają się wzdłuż całego obwodu pnia: często sadzonki produkują jeden mały korzeń, a następnie rozwój dosłownie się zatrzymuje. Trzeba czekać na pełne zakorzenienie.
Z nasion, aby uzyskać decabelone jest bardzo trudne. Zwykle metoda ta stosowana jest tylko w uprawach przemysłowych, ponieważ kiełkowanie wymaga nie tylko niższego ogrzewania, ale również starannie kontrolowanych parametrów wilgotności, temperatury i oświetlenia.
