Ogólna nazwa tych roślin - erythronia - pochodzi od greckiego słowa eretryus - czerwony, ponieważ większość z nich ma czerwone części kwiatu. Imię to po raz pierwszy spotkało się w twórczości Dioscorides. Kwiat erythronium, zwany także zębem psa, lub candyk, ma swoją nazwę z powodu cebulkowych cebulek.
Informacje ogólne i rodzaje Eritronium flower
Oprócz żarówek przypominających zęby, roślina ma wspaniałe kwiaty przypominające kwiaty cyklamenowe, chociaż kwiaty te należą do zupełnie innych rodzin. W niektórych typach erytronium, oprócz kwiatów, jest również bardzo piękna, z fioletowymi plamkami, liśćmi.
Kwiaty Eritronium są samotne, rzadziej są to od dwóch do ośmiu kawałków, o kolorze białym, różowym, żółtym lub fioletowym, które osiągają średnicę 10 centymetrów. Gdy na zewnątrz jest zła pogoda lub zmierzch pokrywa ziemię, kwiaty są zamknięte - chroni to pyłek przed nadmierną wilgocią. Kwiat Ermitronowy - ephemeroid wiosna: po wegetacji, w czerwcu-lipcu, część nadziemna rośliny staje się żółta i umiera.
Na Ukrainie, w Zakarpackim i Karpackim regionie obwodu lwowskiego, pojawia się tylko jeden rodzaj erytronium - europejski erytronium lub ząb psa.Rośnie na pogórzu wśród krzewów, w jasnych lasach liściastych, z reguły na wilgotnych gliniastych glebach.
Roślina ta osiąga piętnaście do dwudziestu pięciu centymetrów wysokości, jej różowe lub fioletowe kwiaty z białymi lub czerwonymi plamami w pobliżu podstawy pojawiają się już w marcu-kwietniu i zaskakują swoim pięknem i oryginalnością. A jakie są piękne liście tej rośliny. Wydłużony - lancetowaty, z fioletowymi plamkami i niebieskoszarym pawi ze względu na swoje piękno, roślina ta jest teraz zagrożona zniszczeniem.
Nie jest konieczne wykopywanie ostatniej bulwkowatej gruźlicy w przyrodzie w celu osadzenia pięknych eritronium w ich podwórkach. Piękno i bezpretensjonalność tych kwiatów od dawna są doceniane przez ludzi, ponieważ przez długi czas większość gatunków, a tylko dwadzieścia cztery z nich, uprawia się w naszych ogrodach.
Tak więc, nasz własny ząb psa w kulturze od tysiąc pięćset siedemdziesiątego roku. Później wyróżniono dwie odmiany: śnieżnobiałą i długolistną. Ponadto kwiat Eritronium ma kilka odmian: Charmer - z białymi lub różowymi kwiatami, Rose Beauty - z ciemnoróżowym, White Splendor - z białymi kwiatami.
Z innych gatunków, tak jak dla mnie, najbardziej ozdobne są kozice Eritronium, syberyjskie Eritronium i Tuolumni Eritronium.
Kandyk Eritronium lub Kovkazky ma białe lub biało-żółte kwiaty z żółtym lub brązowym środkiem, które pojawiają się pod koniec kwietnia i trwają od piętnastu do dwudziestu dni. Na zimę gatunek ten powinien zostać przykryty. Siberian Eritronium jest całkowicie odporny na zimę i kwitnie od drugiej dekady kwietnia przez dziesięć do piętnastu dni w kolorze liliowym.
Eritronium lub Kandyk tuumniumsky osiąga wysokość od trzydziestu do czterdziestu centymetrów i jest najbardziej tolerancyjną odmianą wszelkiego rodzaju. Chociaż roślina ta pochodzi z Kalifornii, a zimy są bez dachu nad głową. Najsławniejsza odmiana Pogoda z błyszczącymi ciemnozielonymi liśćmi i dużymi żółto-pomarańczowymi kwiatami.
Poprzez krzyżowanie wielu gatunków uzyskano hybrydę erythronia, wyróżniającą się wysokością, rozmiarem i kolorem kwiatów i liści, terminami kwitnienia i innymi różnicami.
Sadzenie i pielęgnacja erytroniów na działkach prywatnych
W kulturze kwiat erytronium nie jest trudny do wyhodowania.Te rośliny odporne na cień najlepiej rosną i rosną w cieniu drzew. Klubnelukovki posadzone na głębokości od dziesięciu do piętnastu centymetrów i w takiej odległości od siebie w odwodnionej, ale zatrzymującej wilgoć glebie.
W gatunkach amerykańskich, w tym w pagodzie Eritronium Tuolumni, głębokość lądowania jest niewielka od szesnastu do dwudziestu centymetrów. Należy podkreślić, że bulwiasta bulwiasta erythronium nie ma łupiny pokrywającej, dlatego nie zaleca się pozostawiania jej otwartej przez dłuższy czas i należy ją przechowywać w wilgotnych trocinach lub mchu do czasu sadzenia. Przed posadzeniem, kormulum najlepiej moczone w roztworze cyrkonu przez osiemnaście do dwudziestu czterech godzin.
Natychmiast po lądowaniu cebula jest podlewana. W jednym miejscu erytronium może rosnąć przez około cztery do sześciu lat, po czym roślina powinna zostać przeszczepiona.
Rozmnażanie kwiatów erytronium przez nasiona i cebulę córką
Erytrony są propagowane zarówno przez dotknięte krwią owady i nasiona. Cebulki cebuli są oddzielone pod koniec okresu letniego, od lipca do sierpnia, kiedy liście i roślina życzyłyby sobie, aby był on w stanie uśpienia.
Podczas rozmnażania przez nasiona, sadzonki kwitną tylko w czwartym lub piątym roku, nawet później. Ale dzięki zapylaniu różnych odmian i typów erythrinium można uzyskać wiele nowych form - w rzeczywistości będą to już nowe odmiany.
Pudełka z nasionami całkowicie dojrzewają w czerwcu, więc nie powinieneś przegapić początku ich ujawnienia. Ponadto nasiona są chętnie spożywane przez ptaki i rozciągają mrówki, które uwielbiają soczysty dodatek nasion.
Siew odbywa się bezpośrednio po dojrzewaniu torebek, najlepiej w dniu dojrzewania nasion, w odległości pięciu centymetrów między nasionami i na głębokość trzech centymetrów i zawsze podlewane. W okresie zimowym zbiory nie mogą pokrywać się.
Wiosną, pod koniec kwietnia, pojawiają się pędy do czterech centymetrów wysokości. Jeśli sadzonki są znacznie niższe, oznacza to, że rośliny nie mają wystarczającej ilości składników odżywczych lub wilgoci. W pierwszym roku powstaje bulwiasta bańka o średnicy około czterech milimetrów, w kolejnym roku wzrastają do siedmiu milimetrów, aw trzecim - do ośmiu milimetrów i uzyskują kształt cylindryczny. W tym okresie młode rośliny nie powinny być przesadzane, ponieważ bulbotube jest bardzo delikatna.W czwartym lub piątym roku sadzonki mogą kwitnąć.
Moim zdaniem, erytrycyny są najpiękniejszymi roślinami ze wszystkich efemerydów. Pięknie wyglądają po zacienionej stronie ogrodu skalnego, na tle drzew, krzewów lub trawników, a ponadto są podatne na zmuszanie.
