Hiacynty (z łaciny Hyacinus) należą do rodzaju roślin z rodziny Asparagaceae. Ten kwiat jest bardzo popularny ze względu na łatwość sadzenia, rozmnażania i uprawy.
Cechy botaniczne
Hiacynt to bulwiasta wieloletnia roślina zielna. Żarówka o gęstej konsystencji, składa się z mięsistych dolnych liści. Część kwitnąca łodygi kontynuuje dno bańki. Wynik kwitnienia kwiatów zielone łodygi i liści, tworząc wewnątrz nerki staje się żarówka, która rośnie i staje się młodą żarówki, dając jakościowy kwitnienia w następnym roku.
Kwiaty są zbierane na wierzchołkowej części łodygi do kwiatostanu torbielowatego. Perianth ma wygląd lejkowatego, jasnego leja z zakrzywionymi ostrzami. Owoc jest reprezentowany przez skórzaste pudełko z trzema gniazdami, które zawierają parę nasion.
Popularne odmiany hiacyntu
W nowoczesnym ogrodnictwie uprawia się trzy główne odmiany hiacyntu, należące do kategorii orientalnej:
- Hiacynt wschodni lub holenderski (H. Orientalis) jest obecnie najbardziej rozpowszechniony.Żarówka wytwarza pojedynczy kwiat kolec, którego wysokość nie przekracza 15-23 cm. Kwiaty w wysokości 30-35 jednostek znajdują się na grubych szypułkach. Kwitnienie trwa dwa lub trzy tygodnie.
- Hiacynt orientalne (var H. orientalis. Albulus) białawy lub ex-Roman ma pewne podobieństwo do H. Orientalis, ale ma krótki i słabe szypułek i każda żarówka tworzy dwie lub trzy kwiaty.
- Hiacynt East Farm (H. orientalis var. Provansalis) charakteryzuje powstawania niskich pachnących kwiatów łodyg i różowe zabarwienie.
W ogrodnictwie amatorzy często używają hiacyntu myszy (Muskari) i hiacynta Litwinowii (H.
Hiacynt: sadzenie i pielęgnacja (wideo)
Działania przygotowawcze
Wybierając materiał do sadzenia, należy zwrócić uwagę na jego jakość i wielkość. Preferowane są żarówki, których średnica wynosi 4-6 cm, a odmiany frotte i żółte mogą być mniejsze. Średnica wysokiej jakości żarówki hiacynta powinna być półtora razy większa niż rozmiar jej dna. Żarówka jest zawsze gęsta i sprężysta, bez uszkodzeń i oznak choroby lub zgnilizny.
Aby uzyskać zdrowe i obficie kwitnące rośliny, konieczne jest prowadzenie działań przygotowawczych przed sadzeniem:
- dokładnie sprawdź materiał sadzenia;
- usuń wszystkie podejrzane o chorobotwórcze żarówki;
- sortuj materiał według klasy lub rozmiaru;
- trawią żarówki w roztworze leku "Maxim", rozcieńczone w proporcji 1 ampułki na 1 litr ciepłej wody.
Bardzo ważne jest, aby właściwie przygotować teren do sadzenia i hodowli kwiatów. Powinien być nie tylko dobrze oświetlonym słońcem, ale także chronionym przed silnym porywistym wiatrem. Najlepiej hiacynty roślinne na równych lub nieco podwyższonych grzbietach. Przy wysokim poziomie wód gruntowych ustala się drenaż lub buduje się luźne grzbiety.
Przygotowanie gleby powinno rozpocząć się nie później niż na kilka tygodni przed sadzeniem, co pozwoli gruntowi dobrze się osadzić. Wymagane jest głębokie wykopanie terenu, ponieważ płodna warstwa powinna mieć co najmniej 0,35-0,40 cm. W glinie, nie nadającej się do koloru gleby na etapie kopania, należy wprowadzić mieszankę piasku rzecznego i torfu. Gleby kwaśne muszą być wapnowane.
Kiedy i jak wylądować
Wielu początkujących hodowców zastanawiają się, czy możliwe jest przeprowadzenie lądowania na klombów z hiacyntów na wiosnę. Według ekspertów hiacynty nie powinny być sadzone na wiosnę. Najlepiej jest sadzić wstępnie przygotowane cebule jesienią, we wrześniu lub październiku. Do czasu pracy gleba z otwartym gruntem musi być przygotowana i optymalnie zwilżona.
Hiacynt wymagane gliniaste gleby maksimum światła łatwo przepuszczalne dla powietrza i wody, po reakcji pH obojętne, a także wzbogacone zasadowych substancji organicznych. Na przygotowane na miejscu sadzenia musi być wykonany otwór głębokość sadzenia 20 cm do spodzie piasku wylewa się obficie zwilża.
Powierzchnia standardu wymaganego do podawania dorosłych roślin, nie jest zbyt duże, a więc lampy powinna być sadzone według schematu 15 x 20 cm, z zachowaniem wskaźników głębokość sadzenia na 16-18 cm. Bardzo duże cebule zaglublyat 20-22 cm.
Po wkropleniu lądowania polecany poddawany rozdrabniania, które zachowują optymalne parametry wilgotność gleby i chroni materiał sadzenia przed szkodliwymi skutkami mrozów.
Technologia opieki
Aby utrzymać obfite kwitnienie i chronić rośliny przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi, powinny podążać za technologią rosnącego hiacyntu i uwzględniać zalecenia doświadczonych kwiaciarni:
- gleba wokół roślin musi być utrzymywana w czystości, dlatego konieczne jest regularne usuwanie wszystkich roślinności chwastów;
- Działania nawadniające są szczególnie konieczne w okresach suchych, a grudka ziemi w procesie nawadniania powinna być zwilżona do głębokości 15 cm;
- odżywianie roślin musi odbywać się dwa lub trzy razy podczas sezonu wegetacyjnego;
- w początkowej fazie wegetacji stosuje się 18-22 g superfosfatu i co najmniej 20 g azotanu na metr kwadratowy;
- drugie karmienie odbywa się podczas fazy pączkowania i obejmuje dodanie 18-22 g siarczanu potasu i 31-33 g superfosfatu;
- dla trzeciego karmienia w aktywnym stadium kwitnienia roślin, pożądane jest również stosowanie superfosfatu i siarczanu potasu jako nawozów.
Jak zachować hiacynt po kwitnieniu (wideo)
Około kilka miesięcy po zakończeniu kwitnienia wykonuje się kopanie żarówek hiacyntowych i ich późniejszą konserwację do momentu sadzenia w otwartym terenie.
