Niedawno daczy staje się miejscem wypoczynku, a czasem życia ludzi. Naturalnie właściciele strony mają chęć jakoś udoskonalić swój dobytek. Ale nawet jeśli jeszcze nie dojrzałeś, by stworzyć pełnoprawny krajobraz, pytanie brzmi: jak tu chodzić - będziesz musiał stanąć przed tobą. W końcu to jedno, gdy idziesz do wiejskiej witryny, żeby sadzić ziemniaki, a całkiem innej, jeśli tam odpoczniesz.
Lokalizacja i funkcja
Najpierw wyjaśnijmy sytuację - gdzie i jakich sposobów potrzebujesz. Będzie to ważne, ponieważ wyznaczenie konkretnej ścieżki lub strony będzie decydować o wyborze materiałów i technologii.
Przypisywanie ścieżek.
Dzięki temu kryterium możesz podzielić swoje ścieżki ruchu na trzy grupy:
- Wchodzenie na teren, na którym znajduje się twój samochód lub zbliża się do ciężkiego sprzętu (na przykład, ciężarówka do ścieków lub ciężarówka z czymkolwiek).
- Ścieżki do rekreacji, które znajdują się w odpowiednich strefach - plac zabaw dla dzieci, grill - gdziekolwiek jesteś.
- Techniczne chodniki: promyshki w ogrodzie, ścieżki dostępu do ogrodów kwiatowych.
Oczywiście wymagania dla tych grup będą różne. Tak więc wejście musi być niezawodną powierzchnią, która nie stanie się bezużyteczna przy najbliższym deszczu, zmuszając cię do popychania maszyny dłońmi.Trasy w strefie rekreacyjnej mogą być bardziej dekoracyjne. Wreszcie, budowa torów dla celów technicznych implikuje łatwość ich przenoszenia w razie potrzeby; jeśli chcesz zmienić wygląd witryny, można łatwo wypełnić nowy a stary nie trzeba będzie skomplikowany demontaż.
Materiały powłokowe
Jesteśmy oceniani na drogach według ich zasięgu. Nie jest to do końca prawdą: każda z powłok obejmuje jedną lub drugą liczbę prac przygotowawczych. Dla wygody przedstawimy dokładnie klasyfikacja nawierzchni dróg, Są to:
Sandy;- Żwir;
- Z kamienia naturalnego;
- Z cegieł klinkierowych (drogowych);
- Z płytek betonowych i kostek brukowych;
- Przekrojów (konopi, drewnianych);
- Beton;
- Asfaltowany.
Sandy;Przedmioty 4, 5, 7 i 8 sugerują dobry fundament, zawsze z betonem i asfaltem. Tak więc dla pierwszej grupy utworów, można wybrać opcje dla 4, 5, 7, 8 i czasami - 2. To jest prawdziwe, jeśli nie mają na miejscu z problemami odwadniających. Do aranżacji terenów rekreacyjnych odpowiednie są wszystkie metody, a dla ścieżek technicznych - materiały sypkie: piasek i żwir.
Przebieg pracy
Technologia robót drogowych od prostych do złożonych.
Ścieżki piasku i żwiru
Do ich urządzenia będziesz potrzebować usuń darń z zaznaczonego miejsca i wykop wykop na głębokość 20 cm, po czym ułóż warstwę geowłókniny na dnie i ustaw krawędzie (jeśli to konieczne). Krawężniki mogą być betonem, cegłą, metalem (taśma krawężnikowa), a nawet plastikowymi butelkami - które wolisz i na które możesz sobie pozwolić. Gdyby zostały one nałożone na zaprawę cementową, należałoby odczekać kilka dni, zanim się zatrze.
Następnie na geowłókninę kładzie się warstwę żwiru o grubości 10 cm i 7 cm piasku. Wszystko to jest ubijane, a następnie można zakryć żwir. Zamiast żwiru odpowiedni jest również kamyk. Zaletą takich ścieżek jest ich dekoracyjność i możliwość samodzielnego wykonania całej pracy. Z narzędzi potrzebna będzie szufla bagnetowa, sabotaż i wózek.
Kamień naturalny
Skoncentrujemy się tylko na jednej z jego odmian - na płaskiej kamieniu lub piaskowcu, Nieporęczne materiały wymagają innego podejścia. Na rynku płaskich kamieni naturalnych najbardziej popularne i niedrogie są:
- Piaskowiec;
- Wapień;
- Łupek.
Takie ścieżki wyglądają szlachetnie, szczególnie jeśli poprawnie dopasujesz nierówne płytki.Technologia ich układania nie może różnić się od żwirowych ścieżek, jeśli pozwala na to twoja ziemia. W tym przypadku są one umieszczane w piasku zamiast żwiru.
Jeśli jesteś posiadaczem pierwotnej glebyTrzeba zorganizować wokół ścieżek drenażowych, aby odciągnąć nadmiar wody, zamiast położyć dno wykopu geowłókniny oraz łóżko górne warstwy polietylenu piasku. Następnie przyszłą ścieżkę należy zabetonować zbrojeniem murarskim (warstwa około 10 cm), a dopiero potem położyć kamień na zaprawie. Stwórz iluzję naturalności dzięki temu możesz, jeśli szwy są wypełnione torfem i mchem.
Do pracy będą potrzebne: łopaty łopatowe i bagnetowe, kielnia, betonomieszarka. Jednym słowem, ścieżki wykonane z kamienia w daczy z własnymi rękami są wykonalnym zadaniem. W drugiej kolejności możesz również układać klinkier lub betonowe płytki dla ścieżek na torach. W daczy druga opcja będzie niedroga; klinkier jest droższy niż dachówka.
Spila z drzewa
Zasadniczo ścieżki te nie różnią się od piaszczysto-żwirowych, a cała różnica polega na przygotowaniu materiału. Najlepsze do tego dopasowania drewno liściaste: dąb, brzoza, modrzew. Ten ostatni może służyć prawie w nieskończoność, ale reszta - nie więcej niż dziesięć lat.Ale możesz przedłużyć żywotność takiej ścieżki, jeśli podejdziesz do sprawy prawidłowo.
Najlepiej jest robić kłody o wysokości od 20 do 30 cm i odpowiedniej głębokości wykopu. Cóż, jeśli wycieki mają tę samą średnicę, ale co najważniejsze - żadnych pęknięć. Przed przystąpieniem do pracy należy je przetworzyć za pomocą środka antyseptycznego i mastyksu - zapobiegnie to przedwczesnemu gniciu. Będzie to musiało być wykonane regularnie, ale jeśli masz wolne rzeczy (na przykład, zwolniłeś miejsce z roślinności przed budową), to nie powinno cię to powstrzymywać.
Włócznie są umieszczone na piaszczystej poduszce i są wyrównane z cyjanitem. Po tym możesz wypełnić lukę piaskiem lub żwirem - na swój gust.
Cegła i kostka brukowa
Takie chodniki wymagają przestrzegania szeregu zasad i bardziej wymagający pod względem jakości wykonania.
Pod nimi wykopany jest rów w ten sam sposób, ale głębiej - centymetry o 30. Instalacja krawężnika jest obowiązkowa - tę pracę lepiej wykonywać na sznurku. Połóż geowłókniny między krawężnikami i 10 cm piasku, który jest starannie zagęszczony. Następnie położyć gruz i znowu piasek: takie ścieżki nie powinny trzymać wody.
Same kamienie są ułożone na gartsovku (mieszanina cementowo-piaskowa), wysokość jest regulowana przez kyanok. Po zakończeniu pracy należy zawsze wypełnić szwy ozdobą i ostrożnie wlać powierzchnię. Powtarzaj procedurę, aż szwy zostaną wypełnione. Po zakończeniu pracy tor musi zostać zagęszczony gumową płytą.
Jeśli potrzebujesz bardziej wytrzymałej powłoki, podstawa lepiej jest zabetonować. Następnie na moździerzu można umieścić cegłę lub kostkę brukową. W takim przypadku użycie utworu nie powinno nastąpić wcześniej niż dwa dni później. Do pracy będzie to wymagane: szufla bagnetowa, kiyanka, wibropłata do podbijania, bułgarska z dyskiem na kamieniu. Opcjonalnie - łopata, łopata.
Etapy betonowania
Jest to wytrzymały i trwały materiał, jest idealny dla witryn i ścieżek, które będą obciążone. To prawda, pod jednym warunkiem: staranne przestrzeganie technologii. To może być najbardziej budżetowa opcja, jeśli masz betoniarki i dostęp do właściwego żwiru i piasku. Ale najważniejsze jest to, że ten utwór potrwa co najmniej 20 lat. Może to stać się jego wadą, ponieważ praca nad demontażem takiej ścieżki jest długa. Dlatego dobrze się zastanów - zawsze będzie to konieczne w danym miejscu.
Przed zabetonowaniem przygotuj miejsce.W tym celu konieczne jest, aby wyczyścić przestrzeń, czyli usunąć darń i wierzchnią warstwę gleby do głębokości łopatą. Jeśli obszar ma duże nachylenie, trzeba zaplanować, które wyrównuje grunt pod kontrolą poziomowania. Następnie iść spać grubości podsypki piaskowej około 5 cm. The ubijanie pad. Na zasypie ułamek gruzu 2 cm na grubość 15 cm.
Kolejny etap - montaż szalunku, Materiał do tego może być przydatny: deski, sklejka. Grubość warstwy betonu wyniesie 10 cm - należy to uwzględnić przy ustawianiu szalunku. Napraw go za pomocą kołków i rozpórek. A im częściej, tym lepiej. Beton - ciężki materiał, gęstość nim przekraczającej 2,5 tony na metr sześcienny, a słabo narażone szalowanie, chciał przeforsować.
Po każdych 3 metrach ustawiamy szwy temperaturowe - może to być płyta impregnowana bitumem. Wykonuj bez tych stawów, możesz, jeśli nie masz wody na miejscu i wykluczasz sezonowe ruchy gleby.
Następnie przystępujemy do wzmocnienia. W ramach ścieżki w ogrodzie, można zrobić murowane netto, ale jeśli jest to parking, lepiej jest połączyć siatkę profilowanej średnicy zbrojenia 10 mm w odstępach co 20 cm. Platforma ta przeżywa obciążenie rozciągające, tak gładka Wzmocnienie (walcówki) tutaj nie jest dobre.Ramka umieszczona jest w odległości 5-7 cm od ziemi, dzięki czemu można umieścić kamienie pod krzyżykami.
Przed bezpośrednim betonowaniem upewnij się, że w ciągu następnych kilku dni nie padnie deszcz: jest w stanie zepsuć ci cały rezultat swoich wysiłków. Beton gatunek zalecany do robót drogowych - M200, Jeśli chcesz, możesz sam wymieszać. Ale kiedy masz duże wolumeny, bardziej odpowiednie będzie zakupienie w fabryce. Wyrównaj beton za pomocą reguły lub dowolnej płaskiej płyty, a następnie wygładź ją kielnią.
Jest to bardzo ważne: jeśli masz bardzo suchą pogodę, musisz delikatnie podlać osłonę na noc, aby nie zrobić dziur i pokryć folią. Beton nie toleruje przesuszenia. Po pięciu dniach deskowanie można usunąć.
Technologia asfaltowania
To jest drogi sposóbponadto, zdyskredytowany w naszym kraju ze względu na naszą gospodarkę drogową. Jednak wcale nie jest tak źle. Przy prawidłowym ułożeniu nawierzchni asfaltowej nie pęka, nie jest śliski, ale wszystkie te zalety znikają, jeśli zdecydujesz się na szybszy i tańszy asfalt.
Podstawową zasadą przy projektowaniu takiej tkaniny jest to, że im większe obciążenie, tym grubsza poduszka.Oznacza to, że na podwórku w pobliżu chaty, gdzie stoi samochód (lub nawet ciężarówka), trzeba wykopać 50-70 cm, a na ścieżki w ogrodzie można uzyskać i 30-40 cm.
Poduszka z piaskiem powinna mieć co najmniej 30 cm dla toru z ładunkiem i 10 - bez niego. Potem zasypiamy gruz. Jeśli przeturlasz bieżnię za pomocą wałka, zaleca się wrzucenie gruzu na geokraty - zapobiega to rozprzestrzenianiu się gruzu podczas układania powłoki końcowej. Gruz dobrze zagęszczony.
Następnie możesz rozpocząć asfaltowanie, Pierwsza warstwa jest rozprowadzana po całym obszarze gruboziarnistego asfaltu i ostrożnie go zwijać. Po schłodzeniu pierwszej warstwy (następnego dnia) można położyć drugą warstwę. Grubość warstw reguluje GOST: pierwszy - 7 cm, drugi - 5.
Obecnie istnieje taka technologia, jak zimne asfaltowanie. Gotowa mieszanka sprzedawana jest w sklepach budowlanych i często jest używana do drobnych napraw. Pojawiły się na sprzedaży i kolorowe asfalty, z których można zrobić nawet piękny rysunek. Pomimo ceny, taki asfalt jest popyt: można go układać bez lodowiska, za pomocą ręcznego ubijaka.Nie jest konieczne podgrzewanie go do określonej temperatury. W przypadku ścieżek ogrodowych jest to doskonała opcja, którą można zrealizować ręcznie. Ale w przypadku załadowanych obszarów nie pasuje, ponieważ szybko zapada się pod kołami transportu.
