Częściej grzyby kozy (Suillus bovinus) są określane w codziennej mowie grzybiarzy. Ten rurkowaty grzyb jadalny z rodzaju Maslenok i rodzina Bollet (Boletaceae) rośnie w pasie leśnym naszego kraju niemal wszędzie, a jego opis jest znany nawet początkującym grzybiarzom.
W przeciwieństwie do wielu innych gatunków grzybów, koza nie ma fałszywych przedstawicieli, co sprawia, że jego kolekcja jest bardzo wygodna.
Opis botaniczny
Kozlyak zwany inaczej Mokhovikov, mohovnik lub mshornik. Jest to dość powszechne grzybek ma kształt wypukły lub poduszkowe a czasami płasko-wypukłe maski 3,5-11,5 cm średnicy. Shlyapkigladkaya powierzchnię, z małą lepkość. W zależności od warunków wzrostu nasadka może być błyszcząca lub mieć stosunkowo wyraźny śluz.
Kolor kapelusza może się różnić. Najbardziej popularne opcje to:
- czerwonawo-brązowe zabarwienie;
- żółtawo-brązowy;
- jasnożółty z brązowym odcieniem;
- czerwonawo-brązowy;
- czerwonoczerwone.
Na masce występuje charakterystyczna skórka, która jest mocno usuwana z powierzchni.
Miąższ grzybni charakteryzuje się gęstą i elastyczną konsystencją.W przejrzałych okazach może być trochę gumowatości w ciele. Główne zabarwienie owocnika jest bladożółte lub jasnożółte. Miąższ nóg może mieć czerwonawy, brązowawy lub brązowawy odcień. Charakterystyczną cechą jest tendencja miąższu miąższu do czerwonawego cięcia. Zapach nie jest zbyt wyraźny, grzyb.
Grzyby kozljaki: kolekcja (wideo)
Stosunkowo wysoka noga ma średnicę nie większą niż 20 mm. Jest on litego typu, cylindryczny, często zakrzywiony lub zwężający się w dół. Konsystencja stopy jest gęsta. Powierzchnia jest gładka, bez połysku. Charakterystyczną cechą jest możliwość odkształcenia i spękania nasadki wyrośli kopii. Hymenofor na wewnętrznej tubki typu podobny w wyglądzie gąbki umieszczono obfitość rur żółtawego zabarwienia lub oliwa z kątowymi i nieregularnych porów.
Gdzie rosną "dzieci"
Ze względu rurowa warstwa pod „dziecko” czapka grzybowym była inna popularna nazwa - Reshetnik. W niektórych obszarach, jest określany jako krowa grzybowym Korovikov lub bolotovik i suchych sutki.
Najczęściej jadalny "koza" występuje w surowych drzewach iglastych i pasach leśnych z obszarami bagiennymi. Często koza rośnie wzdłuż dróg. Grzyb ten był szeroko rozpowszechniony w prawie wszystkich regionach naszego kraju, w tym na terytorium Syberii i Uralu.
Z reguły "koźlęta" rosną jak grzyby masła, całe grupy, ale są też pojedyncze okazy. Szczyt owocowania przypada na środek lata. W zależności od warunków pogodowych zbiór grzybów można prowadzić do ostatniej dekady września lub połowy października.
Korzyści i szkody
Kozlyak należy do liczby grzybów jadalnych trzeciej kategorii i pod względem wartości odżywczej, a także wskaźników smakowych tylko nieznacznie gorszych od maślanki. Dla "dzieci" nie charakteryzuje się bardzo wyraźnym grzybowym smakiem i aromatem, dlatego zaleca się gotować z innymi grzybami.
W miąższu grzybów zawiera wiele niezbędnych aminokwasów. Ciała owocowe są bogate w glikogen, lecytynę i tryptofan i zawierają znaczną ilość karotenu, fosforanu, witaminy B, PP i D.
Przy prawidłowej obróbce cieplnej strawność aminokwasów wynosi trzy czwarte całkowitej objętości. Tłuszcze zawarte w owocach są wchłaniane prawie całkowicie.Nie zapominaj, że koza jest źródłem fosforu, a także może mieć działanie przeciwdrobnoustrojowe. Fałszywe grzyby "koza" nie istnieją, a bliźnięta tego gatunku mają zbyt wyraźne różnice, więc zatrucie występuje niezwykle rzadko.
Jak gotować
Gotowanie koza nie jest trudne. Po obróbce cieplnej miąższ staje się fiołkoworóżowy, co należy wziąć pod uwagę podczas gotowania. "Koza" słusznie należy do kategorii uniwersalnych grzybów. Można ich używać nie tylko do gotowania pierwszych i drugich potraw, ale także do zbierania na zimę przez suszenie, trawienie i trawienie.
Według grzybiarzy koza do smaku jest podobna do puszki z masłem, dzięki czemu można ją wykorzystać do przygotowania podobnych potraw:
- Do marynowania i marynowania używa się najmłodszych, z najmocniejszą maską;
- suchy kapelusz "dzieci" nie pozwala na osiedlenie się na nim posadzone resztki lasu, więc czyść je dość łatwo i szybko;
- aby ułatwić czyszczenie, zaleca się namoczenie grzybów w wodzie na kilka minut;
- jeśli ma służyć suszeniu grzybów, czyszczenie odbywa się w sposób suchy, bez wstępnego namaczania;
- suszenie kapeluszy grzybowych pokrojonych w talerze można prowadzić w dobrze wentylowanym pomieszczeniu lub w piecu, w temperaturze 70 ° C;
- dobrze wysuszone grzyby tego rodzaju doskonale nadają się do przygotowania proszku grzybowego, a następnie aromatyzowania pierwszego i drugiego dania;
- Przed przygotowaniem zup, do dalszego hartowania i smażenia zaleca się gotować grzyby przez 10-15 minut.
Grzyby jadalne: odmiany (wideo)
Kozioł jest jednym z najczęstszych przedstawicieli grzybów rurkowych w naszych lasach, a większość miłośników spokojnego polowania docenia go za dobry gust, a także możliwość uniwersalnego zastosowania.
