Wszystkie znane szałwie (lub szałwia) jest jedną z najstarszych roślin leczniczych. Rozprzestrzenił się w czasach starożytnych, a następnie w średniowieczu i był tak popularny, że szałwia została specjalnie wyhodowana jako roślina lecznicza. Ojczyzną mędrca jest Morze Śródziemne. Dziś jest uprawiana w wielu krajach Europy (głównie we Włoszech i Europie Południowo-Wschodniej). To pachnące zioło występuje głównie w kredowych, kamienistych i piaszczystych glebach.
- Sage meadow: skład rośliny leczniczej
- Przydatne właściwości szałwii polnej
- Jak używać szałwi w medycynie ludowej
- Przepisy na zastosowanie szałwi do infekcji wirusowych i przeziębień
- Jak używać szałwii łąkowej do leczenia przewodu pokarmowego
- Wykorzystanie szałwii łąkowej do leczenia chorób skóry
- Jak korzystać z dentystów szałwii łąkowej
- Sage meadow: przeciwwskazań
Roślin łąkowych szałwię, lub jak to nazywa, pole - długoterminowy wysokość krzew 30-70 cm Dowiedz może być na fioletowo-niebieski kręcone kwiatostanów i charakterystycznym zapachu .. Szałwia ma intensywny aromat i przyjemny gorzko-pikantny smak.Kwitnąca szałwia łąkowa zwykle w pierwszej połowie lata (od maja do połowy lipca). Najlepszym czasem na jej zbieranie jest okres przed kwitnieniem; z utraconym smakiem kwitnienia. Dzisiaj łąkę szałwii stosuje się w wielu dziedzinach związanych z leczeniem różnych chorób.
Sage meadow: skład rośliny leczniczej
Najsilniejsze i najbardziej aktywne składniki szałwi są z reguły w olejku eterycznym. Liście szałwii łąkowej zawierają 1-2,8% olejku eterycznego. Od 0,5 do 1,0% oleju uzyskuje się z liści i gałązek, gdy są świeże, a około trzy razy więcej, gdy szałwia jest sucha. Olejek szałwiowy ma ostry zapach i ma żółty lub zielonkawo-żółty kolor. W dobrze znanej postaci medycznej szałwii znaleziono 28 składników; główne elementy to: 1,8-cineole, borneol, alfa i beta-thujone. 
Ponadto olejki eteryczne zawierają następujące pierwiastki chemiczne: flawonoidy, triterpenoidy, alkaloidy, diterpeny. Liście szałwi zawierają saponiny, niacynę, nikotynamid, substancje estrogenowe, garbnik, fumarę, kawę i kwasy fenolowe, a także kwasy organiczne (chlorogenowe, ursolowe, oleanolowe i inne). Szałwia ma również wysokie stężenie wapnia, potasu, magnezu, cynku, witamin C, B, witamin P i PP. W trawie występują również goryczka, fitoncydy, żywice aromatyczne, kwas mrówkowy. Korzenie szałwii zawierają kumarynę. Nasiona zawierają 25-30% oleju tłuszczowego.
Przydatne właściwości szałwii polnej
W medycynie łąka szałwiowa jest używana rzadziej niż szałwia lecznicza, ale wciąż jest znana z pewnych właściwości leczniczych. W starożytności szałwia była ważną rośliną leczniczą (w źródłach historycznych określana jest jako "szlachetna trawa"). W połączeniu z tymiankiem, rozmarynem i lawendą, mędrzec odegrał dużą rolę w walce z zarazą. Sok z szałwi z octem był cały czas używany przeciwko pladze. Inne choroby, które wykorzystywały to zioło to owrzodzenia skóry, swędzenie, kłopoty z oddawaniem moczu, senność, zapalenie płuc, przeziębienia i skurcze.Wiele zaleceń dotyczących używania mędrca, już opisanych w średniowieczu, z pewnością jest nadal aktualne. Obfitość użytecznych składników zawartych w szałwiie pozwala mu walczyć z różnymi dolegliwościami, z których cierpi współczesny człowiek.
Sage meadow jest dziś używana jako roślina lecznicza przeciwko następującym chorobom:
- przeziębienia, grypa, infekcje wirusowe;
- dławica piersiowa;
- zapalenie jamy ustnej;
- zapalenie oskrzeli;
- koklusz;
- reumatyzm;
- łagodna depresja;
- nadmierna potliwość (patologiczne pocenie się);
- mały rozstrój żołądka.
W leczeniu nadmiernej potliwości szczególnie popularny jest szałwia. Regularne stosowanie herbaty z szałem tłumi i reguluje pocenie się organizmu, w szczególności zmniejsza nocne poty u kobiet w okresie menopauzy. Prawdopodobnie jest to promowane przez monoterpeny i garbniki zawarte w liściach szałwi. Herbata lub napar z szałwii polnej jest cennym lekarstwem na pobudzenie nerwowe, niepokój i depresję; uspokaja system nerwowy, zmniejsza lęk, łagodzi bóle głowy. W takich przypadkach szałwia jest spożywana w małych, ale często powtarzanych dawkach.
Ekstrakty szałwi są nadal badane pod kątem ich potencjału w poprawie pamięci i walce z chorobą Alzheimera. Stwierdzono, że szałwia jest skuteczna w leczeniu łagodnej i umiarkowanej choroby Alzheimera. Szałwia łąkowa jest stosowana jako tradycyjny lek przeciw cukrzycy w wielu krajach: jej olejki eteryczne zmniejszają poziom glukozy we krwi. Ponadto, szałwia jest stosowana w celu zmniejszenia nadmiernej laktacji u karmiących matek oraz jako pomoc w niepłodności żeńskiej. Fitoncydy obecne w oleju szałwiowym są szkodliwe nawet dla prątka gruźlicy, więc zioło to jest tak przydatne w przypadku jakichkolwiek problemów z układem oddechowym. Roślina pomaga również w epidemicznym zapaleniu ślinianek przyusznych (śwince).
Jak używać szałwi w medycynie ludowej
Mędrzec łąka ma takie same użyteczne właściwości jak leczniczy, ale gorszy od niego w sile efektu terapeutycznego. Szałwia polna jest szeroko stosowana w medycynie ludowej (jak herbata ziołowa, napar lub wywaru). Mędrzec jest często pijany jako substytut tradycyjnej herbaty. Zgodnie z zaleceniami lekarskimi nie należy spożywać więcej niż trzy filiżanki szałwi dziennie.Świeżą trawę można znaleźć w prawie każdej aptece, supermarkecie lub na rynku. Jakość jest bardzo różna. Najlepsze są rośliny, które mają duże liście i nieco zdrewniałe łodygi. Te cechy sugerują, że szałwia nie była traktowana nawozami chemicznymi.
Przepisy na zastosowanie szałwi do infekcji wirusowych i przeziębień
Dzięki licznym cennym substancjom zawartym w olejku tego pachnącego zioła, szałwia ma właściwości lecznicze przeciwbakteryjne. Trawa pomaga na przeziębienia, ból gardła, grypę, ból gardła i odrę. Mędrzec ma działanie przeciwwirusowe, przeciwgorączkowe, moczopędne. W tym celu stosuje się go w postaci wywaru lub nalewki z liści, a także dodać do napoju olejku z szałwii. W regionach, w których rośnie szałwia, liście gotuje się w occie i stosuje jako tonik.
Przepis na ból gardła, z zapaleniem dziąseł, z wrzodami w kącikach ust (nalewka z liści szałwi do płukania gardła). Wystarczy wlać kilka świeżych liści trawy do szklanki z gorącą wodą i pozwolić jej parzyć zaledwie kilka minut. Zanim zaczniesz płukać gardło, usuń wszystkie liście z bulionu. Liście można przyjmować nie tylko świeże, ale także suszone (rozgniatane). W takim przypadku należy parzyć w przegotowanej wodzie (opakowane) przez co najmniej 2 godziny, a następnie infiltrować.
Przepis na chrypkę i kaszel. Olejek eteryczny z szałwii dodaje się do ciepłej wody, a następnie płucze gardło.
Przepis z szałwią na wewnętrzne zapalenie ciała (różne infekcje wirusowe). Wlać świeże liście szałwi we wrzątku lub gorącym mleku. Bulion może parzyć, pić gorący przed snem.
Jak używać szałwii łąkowej do leczenia przewodu pokarmowego
Garbniki i goryczka zawarte w szałwii łąkowej pomagają poprawić trawienie. Szałwia jest stosowana w leczeniu różnych zaburzeń żołądka, wrzodów trawiennych, w leczeniu wzdęć (bolesne wzdęcia). Roślina ma działanie spazmolityczne i działa jak wiatropędna (stosowana przeciwko skurczom przewodu żołądkowo-jelitowego), zapewnia ochronę przed biegunką.Szałwia jest uważana za przydatny lek na dur brzuszny; ma działanie terapeutyczne w zapaleniu okrężnicy, zapaleniu żołądka, zapaleniu pęcherzyka żółciowego, chorobach pęcherzyka żółciowego i nerek. Trawa wspiera również wątrobę i służy jej poprawie w funkcjonowaniu.
Przepis z szałwią na zapalenie przewodu żołądkowo-jelitowego: 2 łyżeczki posiekanych liści parzyć w dwóch szklankach wrzącej wody, nalegać 30 minut, odcedzić, wypić 1 łyżkę co 2 godziny.
Wykorzystanie szałwii łąkowej do leczenia chorób skóry
Napar z szałwi łąki to doskonały balsam do kompleksowego leczenia różnych chorób skóry:
- wyprysk;
- trądzik;
- odmrożenie;
- oparzenia;
- łuszczyca;
- neurodermitów;
- ropne rany.
Dzięki właściwościom leczniczym (przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym) szałwii, zioło to pomaga w gojeniu się ran i regeneracji skóry, łagodzi stany zapalne skóry i swędzenie.
Szałwia jest również stosowana w przypadku ukąszeń owadów i różnych infekcji skórnych. Roślina jest dodawana do kosmetyków naturalnych.Szałwia służy do pielęgnacji skóry, jest przydatna dla skóry tłustej i trądzikowej. Oczyszcza naszą skórę, zwalcza bakterie i trądzik, likwiduje proces zapalny, wspomaga regulację nadmiernego wydzielania sebum.
Toniczny przepis na cery tłustej (z liści i kwiatów szałwii). Przygotuj napar łyżki suchych ziół i 1/2 szklanki przegotowanej wody. Po schłodzeniu odcedź napar, dodaj naturalny ocet jabłkowy w stosunku 1: 1 i wytrzyj twarz dwa razy dziennie.
Kosmetycznym obszarem, w którym wciąż używany jest szałwia, jest pielęgnacja włosów. Podobnie jak w przypadku pielęgnacji skóry, szmatka jest stosowana w szamponach do włosów przetłuszczających się. Spłukanie szałwią pomoże szybko wyeliminować problem tłustej skóry głowy i przetłuszczających się włosów.
Jak korzystać z dentystów szałwii łąkowej
Znane jest stosowanie szałwii łąkowej w leczeniu chorób zapalnych jamy ustnej, a także różnych problemów stomatologicznych. W tym celu przygotowuje się specjalne preparaty z liści lub ekstraktów szałwii.Jak wspomniano powyżej, szałwia ma właściwości przeciwzapalne, antyseptyczne i łagodzące. Z tego powodu wiele past do zębów zawiera szałwię jako jeden ze składników. W USA zioło to jest nadal cenione i używane w oficjalnej medycynie.
Przepis z szałwią do płukania jamy ustnej. Wlać świeże liście z gorącą przegotowaną wodą. Poczekaj, aż infuzja ostygnie, a następnie kontynuuj płukanie. Regularne płukanie z szałwią pomaga w leczeniu zmian w jamie ustnej. Płukanie jest również korzystne z powodu krwawiących dziąseł i zapobiegania nadmiernemu przepływowi śliny.
Wlew płukanie, wytwarza się z mieszaniny szałwi, rozmarynu, babki lancetowatej, i gotowane wina lub wody, miodu, to w stanie dostarczyć prawie żadnego zapalenia jamy ustnej. Świeże liście szałwi często przecierają zęby, oczyszczając je i wzmacniając dziąsła. Tak więc, ta magia trawa ze swoim działaniu bakteriobójczym jest naturalnym lekarstwem w leczeniu zakażeń i chorób jamy ustnej i zębów.
Sage meadow: przeciwwskazań
W szałwiu, oprócz użytecznych właściwości, istnieją pewne przeciwwskazania. Ostrożne powinny być kobiety w ciąży i kobiety w okresie laktacji.Szałwia zawiera związki estrogenopodobne, które mogą niekorzystnie wpływać na ciążę i mogą blokować przepływ mleka u matek karmiących. Nie zaleca się również stosowania szałwi w dużych ilościach dla dzieci. O ile wiadomo, przy umiarkowanym stosowaniu szałwi, nie ujawniono żadnych doniesień o negatywnych reakcjach ubocznych.
Zatem rozważanie szałwi łąki, a także opis korzystnych właściwości tego zioła, wyjaśnia popularność szałwi jako medycyny naturalnej.Chociaż kwestia skuteczności szałwi jest otwarta do dyskusji, istnieje szereg eksperymentalnych dowodów na jej wpływ jako antybiotyku, a także na przeciwgrzybicze, przeciwskurczowe i tonizujące. Zioło to zaleca się w takiej lub innej formie z niemal dowolnej dolegliwości i stosuje się je jako ogólny środek wzmacniający. Zarówno lekarze, jak i kucharze zauważają efekt terapeutyczny, jaki mędrzec ma na nasze ciało.
