Wykaz dzikich i domowych ras perliczek

Perliczka nie zawsze był drób, aby nam to przyszło z Afryki, gdzie został udomowionych rasy perliczki zwykłych. Od perliczek - jedną z najbardziej popularnych ptaków w gospodarstwie domowym.

Mięso perliczki ma specyficzny smak, który przypomina mięso bażanta, to nie na darmo, że Iwan Groźny musiał jeść mięso tego ptaka do smaku. Oprócz pysznego mięsa, jaja robaki gwinei mają właściwości lecznicze.

Najczęściej perliczki są uprawiane na prywatnych podwórkach iw gospodarstwach. O tym, jakie rasy perliczek są najczęściej uprawiane na naszym terytorium, a także o najbardziej rozpowszechnionych perliczkach, ten artykuł powie.

Rasy perliczki domowej

Pospolita perliczka jest częściej spotykana na dziedzińcach mieszkańców kraju. Cechy perliczek są dość "ubogie", ze względu na to, że hodowcom nie jest tak wiele gatunków domowych perliczek.Każda rasa perliczki domowej ma swój własny poziom produktywności i specyficzne cechy, które u innych gatunków są różne.

Wybierając perliczkę dla swojej farmy, należy wziąć pod uwagę następujące czynniki: produktywność, umiejętność dostosowania się do warunków wzrostu, na zewnątrz. Rozważ najczęstszą odmianę perliczki do uprawy w domu.

Szary cętkowany

Grey-cętkowane lub w peruce z plamkami, przez długi czas zajmowały wiodącą pozycję w hodowli drobiu. Wraz z pojawieniem się nowych ras, szare plamkowane perliczki stały się mniej popularne, ale to nie zmniejszyło ich użyteczności. W rolnictwie obecnie nie ma więcej niż 3 000 dorosłych członków tej rasy. Poziomy pień w kształcie wydłużonych owalnych zakończeń z zakrzywioną szyjką i małą główką, na których praktycznie nie ma upierzenia.

Na głowie jest zabudowana krawędź, pomalowana na biało z niebieskim nalotem. Dziób perliczki tego rodzaju jest ciemnoróżowy, kolczyki są czerwone. Plecy perliczki jest nieco opuszczony bliżej ogona, który z kolei jest dość krótki i opuszczony w dół.

Skrzydła tego gatunku są wystarczająco duże i dobrze rozwinięte.Jeśli szyja jest pomalowana na niebiesko z szarym odcieniem, to pióra są ciemnoszare z wzorem w paski, pozostałe pióra są ozdobione białymi plamami, dla których ten gatunek ma swoją nazwę - nakrapiane. Nogi tej kury gwinei są krótkie, pomalowane na brudny szary kolor asfaltu.

Ta rasa nie wymaga dużych kosztów paszy: na 1 kg żywej wagi potrzeba 3,2-3,4 kg paszy. Z młodym ptaszkiem pierwsze jaja można zebrać po 8-8,5 miesiącach, a następnie dojrzewają dojrzałość kury gwinei.

Jajka są zbierane w zależności od pory roku, średnio okres składania jaj wynosi 5-6 miesięcy. Masa jajka osiąga 45 g, kolor muszli jest kremowy. Wniosek młodszego pokolenia osiąga 55% na sezon, a bezpieczeństwo młodych zwierząt - aż 99%.

Jeśli chodzi o mięso, u jednego ptaka występuje 52% części jadalnych w stosunku do żywej wagi perliczek. Smak perliczek jest dość wysoki. W przypadku wysokiego nawożenia lepiej jest stosować metody sztucznego unasienniania, a wykluwalność wynosi około 90%.

Zagorsky białobrodego

Gwinea-robaki Belocrudes różnią się pod względem ich określonego koloru: tyłu i ogon przedstawicieli rasy o takim samym kolorze i pigmentacji, takich jak szaro-plamiste perliczek i szyi i brzuchu - białe plamy nie są oznaczone. Rasa ta jest bardzo podobna do syberyjskiego białego perliczek, ale upierzenie ptaki te są bardzo puszyste i luzem w konstrukcji. Ciało zagotyjskiej perliczki jest wydłużone. Nogi są ciemnoszare, a krótki ogon jest opuszczony. Przeciętnie waga żywca osiąga 1,7 kg u samców i 1,9 kg u samic. W ciągu roku można zebrać do 140 jaj o wadze do 50 g.

Zachowanie młodych zwierząt tej rasy jest dość wysokie - do 98%.

Biała syberyjska

Perliczka biała syberyjska to "mutanty", pochodzić po przekroczeniu zwykle kurczaka z białych piór i szarych plamisty perliczki. Biały perliczki z piór krem ​​cieniu i lśniących białych plam ma długie ciało z wydłużonym kilem i głębokiej klatce piersiowej dołu. U samic część klatki piersiowej jest bardziej rozwinięta niż u mężczyzn. Skóra ciała jest biała i różowa. Głowa i szyja są jasnoniebieskie z kontrastującym ciemnoróżowym dziobem i czerwonymi kotkami. Łapy syberyjskiej białej kurki są krótkie, w tym samym kolorze co dziób.

Waga samca osiąga 1,8 kg, a samica - do 2 kg. Jaja osiągają masę 50 g, a średnio jeden rok może zebrać do 100 jaj. Ptaki te są raczej bezpretensjonalne pod względem opieki i znacznie bardziej tolerują warunki w komórce domowej niż reszta rasy.

Mięso ptaków tej rasy jest bardzo delikatne i smakuje jak kurczak, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym do hodowli w domu. Możesz hodować tę rasę zarówno sztucznie, jak i naturalnie.

Krem (zamszowe perliczki)

Perliczka kremowa (zamsz) - rasa, który wygląda jak syberyjska biała perliczka, ale wyróżnia się mniejszym rozmiarem i ciemniejszym kolorem tusz. Kolor tej rasy jest biały, czasami nawet z żółtawym odcieniem. Mass dorosły samiec może osiągnąć 1750, a kobiety waga - 1650 g produkcja jaj skały jest znacznie niższy niż w przypadku innych gatunków, chociaż okres r różni się od innych. Zaczyna i kończy się wcześniej. Różnica w masie wynosi około 1-1,5 g. Skorupa jaja jest dość gęsta i może mieć kolor od kremowego do brązowego. Wydajność jaj osiąga 70%.

Niebieski

Jasnobrązowe tło upierzenia z fioletowym i niebieskim odcieniem - dotyczy to jednej z rzadkich ras, perliczki niebieskiej. Rasa ta zachowała do naszych czasów kształt ciała, charakterystyczny dla jego przodków. Na szyjce i brzucha obserwuje się charakterystyczny fioletową barwę, bez plam i pióra z tyłu i ogon - niebieski, szary kolor z małych białych plam. Na piórach ogona białe punkty łączą się tworząc linię poprzeczną.

Dorosły samiec może osiągnąć 2 kg wagi, a samica - 2,5 kg. Średnia masa jaj wynosi 45 gramów, a jeden dorosły ptak może przynieść od 100 do 150 jaj rocznie. Skorupa jest brązowa, może mieć odcień żółty lub czerwonawy. Małe kropki mogą pojawić się na powierzchni jajka.

Niebieska perliczka rodzi się naturalnie lub sztucznie, a zapłodnienie jaj osiąga nawet 75%. Niebieskie perliczki nie występują zbyt często na naszym terytorium, a dzisiaj nie ma więcej niż 1100 dorosłych ptaków.

Biała Wołga

Wołówka Volga Volga została wyhodowana z rasy szarej. Zwłaszcza te dwie rasy nie różnią się jedynie kolorem ogona.

Teraz jest około 20 000 dorosłych.Gatunek ten jest reprezentowany przez ptaka o wydłużonym kształcie tułowia, krótkie nogi. Głowę niewielkiego rozmiaru zdobi dziób w bogatym różowym kolorze z jasnoróżowymi kolczykami.

Waga żywca samicy może osiągnąć 1,9 kg, a samca - 1,6 kg. Kolor jaja perliczki wołowej wynosi 85-90 jaj na cykl, czasami nawet 100 jaj. Rozmnażanie ptaków tej rasy może być metodami sztucznymi i naturalnymi, wykluwaniem jaj - 80% i 72%.

Ta rasa jest lepiej sprzedana ze względu na jej białe upierzenie i samą tuszę. Jest również popularny, ponieważ ptaki są lepiej przystosowane do życia nawet w najzimniejszych regionach kraju.

Niebieski liliowy

Perliczka niebieskiego gatunku bzu nie różni się pod względem produktywności od błękitnej perliczki. Jedyną różnicą jest kolor. Pióra perliczek tej rasy są malowane w intensywnym kolorze indygo, ozdobionym białymi kropkami, podobnymi do niebieskich perliczek. Szyja i część piersiowa są raczej gęsto owłosione.

Dorosła samica osiąga 2,5 kg, a samiec - 2 kg. Średnio jeden dorosły ptak może zebrać do 150 jaj w jednym cyklu - ta ilość może różnić się od warunków przechowywania i jakości żywności. Skorupa jaja jest bardzo twarda, a masa jednego jajka osiąga 45 g.

Biały

Biała perliczka jest całkowicie biała z piórami, bez plam i kropek. Dziób i kolczyki tej rasy są barwione zgodnie z metodą "ombre" - od jasnoróżowego do białego na samym końcu. Bliżej czubka głowa tej rasy nabrała jasnoszarego koloru. Średnia waga samicy to 1,8 kg, a samiec 1,5 kg. W jednym sezonie składania jaj od jednej osoby dorosłej można uzyskać 90-100 jaj. Masa jaja wynosi 42-45 g, skorupa jest bardzo twarda, ma kolor żółtobrązowy. Powierzchnia skorupy jest usiana małymi kropkami.

Żółty

Ptaki tej rasy są malowane w delikatny żółty kolor. Na piórach nie ma perłowego "rozpryskiwania". Kolor upierzenia różni się na szyi i na klatce piersiowej (u góry) i zmienia się w żółto-czerwoną. Jeśli chodzi o wielkość ptaka, nie różni się on od białych perliczek, a inne cechy wydajności u tych dwóch ras pokrywają się.

Rodzaje dzikiego perliczki

Dzikie perliczki to ptak, który został udomowiony w większym lub mniejszym stopniu (w zależności od rasy). Zewnętrznie wygląda jak indyk domowy, tylko mniejszy. Te ptaki mają nie tylko specyficzny wygląd, ale ich mięso ma doskonały smak i całkowicie spełnia wszystkie wymagania dotyczące mięsa z dziczyzny.

Griffin perliczki

Griffin perliczka wydaje się wyjątkowy ze względu na jego jasne upierzenie. Najlepszymi krajami do życia tego ptaka są Kenia, Etiopia i Somalia. W oparciu o dość surowe naturalne warunki życia, perliczki tej rasy dobrze radzą sobie z każdymi warunkami, ponieważ nie wymagają dużej ilości wody i paszy. Griffin perliczek jest dużym ptakiem, na wysokości może osiągnąć 50 cm, z jasnobłękitnym upierzeniem, z czarno-białymi paskami na piórach. Pióra mają purpurowy blask.

Nazwa gryfa wynika z faktu, że głowa perliczki i głowa szyi mają w przybliżeniu ten sam kształt. Głowa pozbawiona jest piór, a jedynie mały "kołnierz" puchu na długiej, cienkiej szyi. Dziób perliczki ma niezwykły kształt: górna część jest dłuższa i bardziej wysklepiona.

Rasa ta rozmnaża się naturalnie, a z jednej krycia samica może przenosić od 8 do 15 jaj. Pisklęta wykluwają się po 25 dniach.

Gryfy świnki morskie nie chodzą samotnie i przemieszczają się z miejsca na miejsce, w zależności od dostępności wody. Stada są małe, liczące 20-30 osobników, jednak w niektórych przypadkach liczba ptaków może osiągnąć 70 osobników.

Ten gatunek perliczek jest dość nieśmiałym ptakiem, który nie kłóci się z innymi rasami. Gwinea Griffinowa w nadzwyczajnych sytuacjach awaryjnych może latać w odległości od 50 do 500 metrów. Żywią się orzechami i roślinami, a najczęściej w poszukiwaniu pokarmu wędrują po gęstym zaroślach krzewów. Oprócz roślin perliczki również jedzą różne owady i ślimaki.

Turcja perliczki

Przedstawiciele indyków z indyka są niezwykle popularni w ogrodach zoologicznych, a rasa indyków jest jedną z najpopularniejszych wśród gatunków dzikich. Rasa ta wyróżnia się tym, że ma nagą głowę, dość długą, cienką szyję, ozdobioną białym wieńcem z piór. Mieszanka głowy i szyi w kolorach: różowym i czerwonym. W pobliżu uszu ten gatunek ma białe plamki. Nogi perliczki z indyka są ciemnoszare, prawie czarne i dość krótkie. Ogon ptaka jest skierowany w dół. Dorosły może osiągnąć 2 kg masy ciała.

Ten gatunek czuje się świetnie w niewoli, chociaż ptaki w domu są dość nieśmiałe.

Perliczki żyjące na wolności prawie nie reagują na wszystko, co dzieje się wokół nich, chociaż młode osobniki są raczej przerażone. Perliczka jest bardzo popularnym ogniwem w łańcuchu pokarmowym zwierząt, takich jak hieny, węże, lamparty, ptaki drapieżne.

Aby spędzić noc perliczki, wybierane są gałęzie drzew. W porze gorącej ptaki siedzą w zaroślach. Okres godowy zaczyna się od pierwszych deszczów - ten czynnik zapewnia wystarczającą ilość wilgoci dla następnej generacji. Samica składa jaja zawsze w tym samym miejscu, które następnie przechowuje aż do pojawienia się piskląt.

Kręcone gwinea-kozy

Kręcone perliczki często żyją w północnych i wschodnich regionach kontynentu afrykańskiego. Najlepsze dla ptaków są lasy z młodymi krzewami.

Kędzierzawa perliczka ma czarne pióra z niebieskimi plamkami. Pod oczami są czerwone plamki. W kolorze czerwonym i dolnej części głowy i szyi. Na głowie znajduje się pęczek w kształcie czapki, złożony z miękkich piór. Ptaki tej rasy są coraz częściej spotykane w ogrodach zoologicznych, gdzie można je kupić do hodowli w domu. Dla perliczek tej rasy bardzo ważne jest, aby mieć dużą przestrzeń, ponieważ prawie nie siedzą w jednym miejscu.

Ten ptak nie buduje gniazd, ale po prostu składa jajka w jamie pod krzakiem.Zwykle samica składa od 9 do 13 jajek o jasnożółtym kolorze z plamami na cieniu - dwa ciemniejsze w sezonie. Pisklęta żyją z rodzicami przez rok przed kolejnym gniazdowaniem. Najczęściej perliczka staje się ofiarą drapieżników. W paczce może znajdować się do 100 osób.

Kręcone perliczki żywią się owadami, zielnymi roślinami i różnymi ziarnami, a od czasu do czasu ptak może jeść myszy polne. Susza nie jest straszna dla tej rasy, ptak może jeść suchą trawę, a co do wody, większość perliczki wydziela z jedzenia.

Grzywacz perliczki

Grzywacz perliczek często nazywany jest grzywaczem perliczki. Wynika to z faktu, że na czele tej rasy znajduje się mała czapka grzebienia wykonana z połączonych piór. Ogólnie głowa ma kolor niebieski z szarym odcieniem. Szyja pokryta jest piórami w kolorze czarnym z niebieskim odcieniem. Pióra wokół szyi są bliżej końca w postaci kropli i tworzą osobliwy kołnierz z powodu białych plam. Pióra w kolorze czarnym nadają się do niebieskiego i są ozdobione małymi białymi plamami. Główna część dzioba jest jasnoniebieska, ale końcówka jest żółta.Łapy w kolorze niebieskim z niebieskim odcieniem.

Dorosły okaz perliczki może osiągnąć 55 cm, ptaki żyją w paczkach, a jedna stada może mieć od 50 do 100 przedstawicieli. Jaja drobiu są układane w dołach, jednorazowo - do 10-12 jaj w kształcie gruszki. Pisklęta pojawiają się po 23 dniach. Oboje rodzice pilnują gniazda.

Zapiekło perliczki

Kutas ma czarny pióropusz z niebieskim odcieniem i jest ozdobiony białymi kropkami. Te gwinei robaki są najczęściej reprezentowane w północno-wschodniej Afryce, Etiopii i Somalii. Ta rasa ma raczej krótki kark. Na głowie ptaka znajdują się niebieskie kolczyki i żółty grzebień uformowany z krótkich żółtych piór. Ptaki, podobnie jak inni przedstawiciele perliczek, żyją w paczkach i nie budują gniazd. Jeden sezon od 8 do 12 jaj. Okres wylęgu jaj wynosi od 20 do 25 dni. Najczęściej ta rasa występuje w ogrodach zoologicznych.

Perliczki są rzadkim gościem na podwórkach rolników, jednak ten ptak z pewnością zasługuje na uwagę w gospodarstwie rolnym.Zapewnią one nie tylko smaczne i wysokiej jakości mięso, ale również ozdobią Twoje podwórko egzotycznym wyglądem.