Rodzaje ceps

Tytuł biały grzyb otrzymane od starożytności. Wtedy ludzie po prostu suszili grzyby. Miąższ białego grzyba po suszeniu lub obróbce cieplnej zawsze pozostawał idealnie biały. To był powód tego imienia. Biały grzyb należący do rodzaju borowikami, więc drugiego imienia biały grzyb - Borowik.

Zastanów się nad odmianami białego grzyba i ich opisem. Wszystkie należą do grzybów jadalnych pierwszej kategorii i mają ten sam kształt.

Biały grzyb (jodła) (Boletus edulis)

Odnosi się do najbardziej powszechnej postaci i ma typową formę. Kapelusz ma brązową lub kasztanową średnicę 7-30 cm, ma kształt głównie wypukły, czasem przypominający poduszkę. Jego powierzchnia jest gładka i aksamitna i nie oddziela się od miazgi.

Kształt łodygi grzyba pogrubia się na dnie, osiąga średnią wysokość 12 cm i jest uważany za wysoki u tego gatunku białego grzyba. Powierzchnia stopy pokryta jest siatką i ma białawobrązowy odcień. Smak jest miękki, zapach delikatny, a osobnik zwykle wzmacniany przez gotowanie lub suszenie. Pod kapeluszem znajduje się rurowa warstwa o szerokości 1-4 cm, która łatwo oddziela się od miazgi i ma żółtawy odcień.

Miąższ grzyba jest mięsisto-biały i nie zmienia koloru, gdy jest załamany. Gatunek ten występuje w lasach świerkowych i jodłowych na dużych obszarach Eurazji, z wyjątkiem Islandii, na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Australii. Owoce jeden po drugim lub pierścienie. Tworzy mikoryzy z gatunkami drzew liściastych i iglastych.

Często pojawia się wraz z rudą zieloną i kurkami. Preferuje stare lasy z mchami i porostami. Pozytywne warunki pogodowe masowego pojawiania się białych grzybów to krótkie burze z ciepłymi nocami i mgłą. Preferuje piaszczyste, piaszczyste gleby gliniaste i gliniaste oraz otwarte ogrzewane obszary. Zbiór przeprowadza się w okresie od czerwca do października.

Jakość żywności białego grzyba jest najwyższa. Używany w surowej, gotowanej, suszonej postaci.Zgodnie z zawartością składników pokarmowych i pierwiastków śladowych, biały grzyb nie przekracza innych rodzajów grzybów, ale jest silnym stymulatorem trawienia.

Naukowcy udowodnili, że białe białko grzybów jest trudne do strawienia przez organizm z powodu obecności chityny, ale po wysuszeniu staje się ono łatwiej strawne (o 80%). W celu terapeutycznym w medycynie ludowej stosuj przeciwnowotworowe, immunostymulujące właściwości białych grzybów.

Sosna biała (Boletus pinophilus)

Gatunek ten jest podobny do ogólnego opisu białego grzyba, ale różni się niektórymi cechami. Kapelusz ma średnicę 8-25 cm czerwono-brązową z fioletowym odcieniem, ale na brzegu trochę jaśniejszy. Pod skórą kapelusza jest różowy. Noga krótka i gruba, 7-16 cm wysokości. Jego kolor jest nieco jaśniejszy niż kapelusze, ale pokryty jest jasnobrązową drobną siatką. Rurka o szerokości do 2 cm, w kolorze żółtawym. Istnieje wczesna postać grzyba sosnowego. Różni się jaśniejszym ubarwieniem kapelusza i miąższu pod nim. Pojawia się późną wiosną.

Gatunek ten najczęściej tworzy mikoryzę z sosną. Preferuje piaszczyste gleby i rośnie pojedynczo lub w małych grupach. Sosna biała jest powszechna w Europie, Ameryce Środkowej, w europejskiej części Rosji. Zbiór odbywa się od czerwca do października.

Grzyb biały brzozowy (Boletus betulicola)

Czasami w regionach Rosji nazywa się włócznią z powodu pojawienia się podczas rdzewienia żyta. Gatunek ten ma jasnożółty kapelusz, którego rozmiar ma 5-15 cm średnicy. Miąższ nie zmienia barwy podczas przerwy, ale nie smakuje. Noga ma kształt beczki, białobrązową z białą siatką. Rurowa warstwa o żółtawym odcieniu do 2,5 cm szerokości Grzyb brzozowy tworzy mikoryzę z brzozy. Owoce pojedynczo lub w grupach. Lubi rosnąć na obrzeżach lub wzdłuż dróg. Występuje w Europie Zachodniej iw Rosji - w obwodzie murmańskim, na Syberii, na Dalekim Wschodzie. Zbiór odbywa się od czerwca do października.

Biały grzyb ciemny brąz (Boletus aereus)

Czasami ten gatunek nazywany jest białym grzybem miedzianym lub grabowym. Kapelusz jest mięsisty, wypukły, osiąga średnicę 7-17 cm. Skóra może być gładka lub z małymi pęknięciami, ciemnobrązowa, prawie czarna. Miąższ jest biały, ma przyjemny smak i zapach, lekko ciemnieje z przerwą. Łodyga ma kształt cylindryczny, masywny, różowo-brązowy z siatką orzechową.Warstwa tubularna ma żółtawy odcień i szerokość do 2 cm, ale po naciśnięciu staje się oliwkowa. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony w lasach liściastych o ciepłym klimacie. Najczęściej spotykane w Europie Zachodniej i Południowej, Szwecji, Ameryce Północnej. Sezon owocowania - od lipca do października, ale w Austrii pojawia się w maju-czerwcu. Zawarte w Czerwonych książkach danych Ukrainy, Czarnogóry, Norwegii, Danii, Mołdawii.

Ze smakiem smakosze są czymś więcej niż białym świerkiem grzybowym. Ma podobne znaki zewnętrzne z jadalnym polskim grzybem (Xerocomus badius), który ma miąższ niebieski, a na łodydze nie ma oczka. Znaleziony w lasach liściastych i mieszanych jest również białobrązowym grzybem (Boletus subaereus), który ma jaśniejszy kolor.

Biała siatka grzybowa (Boletus reticulatus, Boletus aestivalis)

Biała siatka grzybowa różni się od świerka lżejszym kolorem czapki i bardziej wyrazistą siatką na łodydze. Uważany jest za najwcześniejszy ze wszystkich rodzajów białych grzybów. Kapelusz osiąga średnicę 6-30 cm i ma jasnobrązowy kolor. Miąższ jest mięsisto-biały, pod kanalikami ma żółty odcień. Noga krótka, gruba, w kształcie maczugi, brązowa i różni się od innych gatunków obecnością dużego wzoru siatkowego. Grzyb siatkowy ma przyjemny zapach i słodkawy orzechowy smak.

Grubość warstwy rurkowej wynosi do 3,5 cm.Jego kolor zmienia się od białego do zielono-żółtego. Cechą tego gatunku jest obecność pęknięć na skórze starych grzybów. Gatunek ten tworzy mikoryzy z bukiem, dębem, kasztanami, grabem i rośnie na krawędziach w suchych, zasadowych glebach.

Rzadko uszkadzają go owady. Rośnie w Europie, Afryce Północnej, Ameryce Północnej. Zbiór odbywa się od maja do października. Grzyb siatkowy jest bardziej podobny do brzozy, która ma lżejszy kapelusz i krótszą siatkę.

Grzyb dębowy biały (borowik pospolity)

Charakterystyczną cechą dębowego białego grzyba jest brązowa czapka z szarawym odcieniem. Kolor jest znacznie ciemniejszy niż u gatunków z brzozy. Ciało jest mniej gęste niż u innych gatunków. Rośnie na Kaukazie, w Kraju Nadmorskim. Zbiór odbywa się w okresie od czerwca do października. Rośnie obficie, co nie jest typowe dla białych grzybów.

Pół-biały grzyb (Boletus impolius)

Pół-biały grzyb należy do rodzaju Borovik i można go nazwać żółtym grzybem. Kapelusz osiąga średnicę 5-15 cm z gładką skórą o matowym jasnobrązowym kolorze. Miąższ grzybowy jest gęsty, jasnożółty. Smak jest lekko słodki, a zapach przypomina kwas karbolowy.

Noga ma gruby, cylindryczny kształt, do 15 cm wysokości, koloru słomy. Brak wzoru siatki na stopie, ale powierzchnia jest szorstka. Rurka o grubości do 3 cm w kolorze żółtym. Rośnie w dębowych, bukowych i grabowych lasach i preferuje mokre gliniaste gleby. Żółty borowik należy do grzybów kochających ciepło i jest rozprowadzany w Polissya, Prykarpattya, w centralnej i południowej Europie Rosji. Zbiór odbywa się od maja do jesieni.

W niektórych źródłach, ze względu na specyficzny zapach, jest opisywany jako warunkowo jadalny grzyb. Dzięki swoim walorom smakowym nie ustępuje klasycznemu białemu grzybowi. Po wysuszeniu i oparzeniu zapach prawie całkowicie znika. Według znaków zewnętrznych jest podobny do ogórecznika z morwy, ale różni się od niego specyficznym zapachem i nie zmienia koloru miazgi podczas pękania.

Borovik maiden (Boletus appendiculatus)

Wygląda jak opis z żółtym lontem, ale ma przyjemny zapach, a miąższ staje się niebieski w chwili pęknięcia. Średnica kapelusza sięga 8-20 cm, ma złoty lub czerwonawo-brązowy aksamitny kolor. Miąższ grzyba jest żółty, z niebieskim zabarwieniem.Noga grubości, ma zwężenie przy podstawie i zwiększenie wysokości 7-15 cm. Ma jasnożółty kolor i jest pokryta siatką. Rurka o grubości do 2,5 cm, jasnożółta, tłoczona na niebiesko. Borovik panieńskie tworzą mikoryzy z drzewami liściastymi i rosną na południu Europy. Zbioru dokonuje się przez całe lato - jesień.

Borovik royal (Boletus regius)

Borovik Królewski różni się od innych rodzajów różowym i czerwonym kapeluszu i jasnożółty stopy z cienką wzoru siatki na górze. Kapelusz osiąga średnicę 6-15 cm i ma gładką skórę, ale czasami jest pokryty pęknięciami siatki. Ciało grzyba jest gęste, żółte, zmienia kolor na niebieski. Grzyb ma przyjemny zapach i smak. Noga jest pogrubiona, ma wysokość 5-15 cm, warstwa rurek o grubości do 2,5 cm jest żółta.

Królewski biały grzyb rośnie w lasach liściastych. Preferuje gleby piaszczyste i wapienne. Występuje na Kaukazie, na Dalekim Wschodzie. Okres owocowania od lipca do września. Grzyb ma doskonałe walory smakowe i jest stosowany w postaci surowej lub puszkowanej.

Biały grzyb jest najbardziej znany i ulubiony w każdym zbieraczu grzybów. Jego wyższość można prześledzić zarówno w dużych rozmiarach, jak iw doskonałych walorach smakowych i odżywczych. Gromadząc grzyby, nigdy nie zapominaj o podstawowej zasadzie zbieracza grzybów: jeśli nie jesteś pewien nawet w znajomym grzybie - wyrzuć go, nie ryzykuj!

Obejrzyj wideo: How to Pronounce Ceps