Velvet to oligotypowy rodzaj roślin kwitnących, przedstawiciel rodziny Root. Ten rodzaj zawiera 10 gatunków podobnych pod względem biologicznym, które rosną w Azji Wschodniej. Są to drzewa dwupienne, liściaste, z ażurową i bardzo efektowną koroną z pierzastymi liśćmi, które również mają specyficzny zapach. Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów "phellos", co oznacza "korek", a "dendron" to drzewo.
Velvet Amur
Ten rodzaj drzewa uważany jest za reliktowe rośliny, które rosły na ziemi przed okresem zlodowacenia. Można więc powiedzieć, że ten rodzaj aksamitu jest prawdziwym pomnikiem przyrody, który wymaga starannego podejścia, ochrony i hodowli.
Zwykle roślina występuje na dobrze przepuszczalnych, bogatych glebach, w mieszanych i liściastych lasach na obszarach Primorsky i Chabarowsk, w Chinach i Korei.
W północnych regionach drzewo osiąga 3-5 metrów wysokości, na Dalekim Wschodzie rośnie znacznie wyżej - około 25-30 metrów. Kora ma ciemnoszary kolor, u młodych drzew - z srebrnym odcieniem. Następnie kora zaczyna ciemnieć, a na drzewach starszych niż sto lat staje się ciemnoszara, prawie czarna, a wewnątrz - jasnożółta z warstwą korka.Liście amurskiego aksamitu składają się z 5-13 ulotek, przeciwległych, nieanopirotysylobutynowych i mają ciekawy zapach. Wiosną mają kolor jasnozielony, latem są ciemnozielone z lekką dolną częścią, a jesienią zyskują żółto-pomarańczowy odcień lub bladą miedź. Jego kwiaty są raczej nieatrakcyjne. Owoce w żywności nie są odpowiednie, czarne, w postaci kulki pestkowców, które mają ostry zapach żywicy. Często jagody są zachowane przez całą zimę aż do wiosny. Amur velvet to drzewo ozdobne przez cały rok dzięki pięknej i przyciągającej uwagę, szerokiej owalnej ażurowej koronie, która ma eleganckie, sznurowane pierzaste liście.
Velvet Amur rośnie bardzo szybko. Uwielbia światło, domaga się kompozycji gleby, ale jest odporny na wiatr, ponieważ jego system korzeniowy jest bardzo głęboki i mocny. Toleruje także mróz zimowy.
Dzięki pięknej koronie jest często wykorzystywany do prac ogrodowych.
Aksamitna japońska i aksamitna sachalin
Oba te gatunki mają pewne podobieństwa z aksamitem Amur. Różnice są mniejsze (średnia wysokość - 15 m), ciemna i cienka skorupa, a także morfologia liścia.Ponadto te gatunki są mniej odporne na mróz.
Tego rodzaju aksamitu i svetlolyubivy, wymagających do gleby, ale odporna na suszę. Dobry stosunek do przeszczepu, strzyżenia i przycinania. Ich średnia długość życia wynosi około trzystu lat. Drewno z aksamitu jest bardzo lekka, umiarkowanie silny, schnie trochę, długo nie gnije, a także posiada dekoracyjną fakturę i kolor.
Zastosowanie aksamitu
Aksamitne drzewo to cenna roślina lecznicza. Przydatne właściwości lecznicze ma kory, które są zbierane jesienią lub wiosną, liści, owoców i łyka. Liście i łyko aksamit Amur od czasów starożytnych stosowane w medycynie chińskiej jako środek wzmacniający i apetyt Uluchay narzędzie, które również promuje dobre trawienie, pomaga w depresji, zmęczenia, zapalenie wątroby, czerwonki bakteryjnej, a także ściągający. Koreański medycyna ludowa zaleca się jeść codziennie 2-3 świeże jagody w obecności cukrzycy. W medycynie tybetańskiej uważa się, że wywar z kory lub łyka Velvet pomaga przy zapaleniu stawów, alergii, zapalenia skóry, choroby nerek, węzłów chłonnych i oczu.
Współczesna medycyna udowodniła, że korzenie drzewa zawierają alkaloidy i inne substancje zawierające azot, takie jak berberyna, palmatyna, yatrorricin, kumaryny i tak dalej. W korze znajdują się polisacharydy, alkaloidy i steroidy. Ponieważ ekstrakt z kory jest często stosowany w leczeniu raka szyjki macicy. Również pozytywny efekt obserwuje się w leczeniu nalewki z kory rośliny puchliny brzusznej.
Dobre leczenie ran chirurgicznych ułatwia zastosowanie aksamitnej kory zamiast rivanolu. Aby przygotować takie rozwiązanie, należy nalegać 100 g kory w 500 ml wody destylowanej. Po 48 godzinach mieszaninę ogrzewa się, wlewa do butelki, gotuje przez 30 minut w łaźni wodnej. Następnie dodaj 5 g novokainy i 15 g kwasu borowego i gotuj ponownie, teraz 10 minut. W otrzymanym płynie konieczne jest zaimpregnowanie gazikiem i przymocowanie do rany.
Liście aksamitu zawierają olejki eteryczne, witaminy C i P, beberin, garbniki, kumaryny, flawonoidy. Olejek eteryczny, otrzymany z liści, ma właściwości bakteriobójcze, przeciw robakom, antyseptyczne i fitocinidia liściowe również posiada właściwości bakteriobójcze.
Owoce aksamitnego drzewa w jego składzie zawierają olejki eteryczne, węglowodany, kumaryny, alakaloidy i garbniki.
Na czole stwierdzono obecność węglowodanów i pokrewnych związków, śluzu, skrobi, alkaloidów, saponiny, kumaryny, steroidy, garbniki. Dlatego też bardzo polecany jest jako środek przeciwbólowy, antyseptyczny, przeciwzapalny, wykrztuśny. Ponadto jego zastosowanie będzie przydatne w chorobach płuc, grypie, dławicy piersiowej, gruźlicy kości, stłuczeniach i atakach oka. Wywar z brwi zewnętrznej stosuje się w chorobach oftalmicznych i skórnych, takich jak skrofuły, egzemy i choroby błony śluzowej jamy ustnej. Znanym wywarem jest również jego działanie gojące ran z siniakami i oparzeniami.
Rośliny ozdobne, aksamit amurski (wideo)
Reprodukcja aksamitu
Najczęściej stosowaną metodą rozmnażania aksamitnego drzewa są świeżo zebrane nasiona. Do ich siewu wiosną konieczne jest rozwarstwienie, lub moczyć je przez trzy dni w gorącej wodzie, zmieniając go trzy razy w ciągu jednego dnia. Temperatura wody powinna osiągać +50 stopni Celsjusza.Po wysianiu konieczne jest ściółkowanie, poluzowanie i pielenie, ponieważ sadzonki tej rośliny bardzo silnie reagują na zagęszczenie gleby. Rosnąć sadzonki 1-2 lata w warunkach sztucznie stworzonego krótkiego dnia. Takie podejście zwiększy mrozoodporność sadzonek.
