Lista nietypowych odmian ogórków

Ogórki to zwykłe, tradycyjne warzywa, które są uprawiane przez każdego ogrodnika na jego działce. Ale dzięki naukowcom i hodowcom każdego dnia pojawiają się nowe, niezwykłe odmiany ogórków, które mogą zaskoczyć nawet wyrafinowanych smakoszy. Większość tych odmian może być uprawiana samodzielnie. Pomimo tego, że pochodzą one z tropików, tworząc niezbędne warunki wzrostu, egzotyki przystosowują się dostatecznie dobrze w umiarkowanych szerokościach geograficznych. Jeśli zwykłe ogórki nie są już przedmiotem zainteresowania, a doświadczenie rolne wymaga odmiany i nowych wrażeń, poniżej znajdują się nazwy niektórych egzotycznych odmian ogórków z opisem ich cech, które nie pozostaną obojętne dla każdego letniego mieszkańca.

Chiński ogórek

Chińskie odmiany ogórków mają swoją nazwę, ponieważ ojczyzną ich pochodzenia są Chiny. Plaga tych ogórków osiąga długość 3,5 m, a owoc ma 40-90 cm, w zależności od odmiany.Właściwości smakowe owoców różnią się tym, że nigdy nie są gorzkie, mają delikatny miąższ, słodkawy smak i ledwo wyczuwalny aromat arbuza. Chińskie odmiany charakteryzują się wysoką wydajnością i owocem prawie do pierwszych przymrozków. Wśród braków można stwierdzić, że takie ogórki absolutnie nie podlegają przechowywaniu, dlatego zbiory powinny być zbierane w miarę możliwości. W agrotechnice są raczej bezpretensjonalne, rosną równie dobrze na otwartym terenie iw szklarniach. Najważniejszym warunkiem dobrego smaku jest obfite nawożenie nawozami zawierającymi azot, potas, wapń, bor. Brak tych elementów wpływa bezpośrednio na wygląd i smak owocu: są krzywe i stają się bez smaku. Rozmnażanie odmian chińskich odbywa się metodą nasienną, a zagęszczenie należy przeprowadzać, ponieważ szybkość kiełkowania nasion zwykle nie przekracza 25%. Chińskie ogórki mają wiele odmian, najczęstsze z nich to: "chińskie długie", "chińskie węże", "chiński cud", "udav", "chińska biel", które różnią się opisem i cechami smakowymi.

Ogórki ormiańskie

Ormiański ogórek jest również znany jako serpentyna z tarra lub melona. Kultura melonów, która jest mało znana naszym ogrodnikom, ma niezwykły smak i ma bardzo egzotyczny wygląd. Liście rośliny są jasnozielone, charakterystyczne zaokrąglone. Owoce są jasnozielone, ze srebrzystym "brzegiem", podzielonym na segmenty, cylindrycznym kształcie. Rozmiary ogórków tej odmiany sięgają 45 - 50 cm. Główną cechą warzyw jest brak wewnętrznej przestrzeni powietrznej. Ogórek ormiański jest bardzo soczystym, chrupiącym, białym miąższem o smaku melona. Owoce zawierają do 14% cukrów, 15% suchej masy i 7,5% skrobi, są bogate w witaminy i minerały, co jest bardzo przydatne w metabolizmie ludzi. Takie ogórki można spożywać na świeżo wraz ze skórką lub solą i konserwy. Roślina charakteryzuje się długim okresem wegetacji i ciągłym owocowaniem, która utrzymuje się do pierwszych przymrozków. Ogórek ormiański ma również wysoki wskaźnik odporności na przeziębienia i choroby mączniaka prawdziwego. Najczęstsze odmiany ogórków ormiańskich to "Biały Bogatyr", "Srebrny Melon" i "Melon Flehuosus".

Włoskie ogórki

Niezwykłe odmiany ogórków włoskich hodowców mają również egzotyczne cechy i mają swoich fanów. Przede wszystkim są to odmiany o pięknych nazwach ogórków - "Abruzze" i "Barreze".

Odmiana "Abruzze" późno dojrzewa, ma długie bicze. Jego ogórki są niezwykłe, ponieważ w swojej młodej formie mają zwykły smak ogórka, a po dojrzewaniu nabywają melonowego aromatu i aromatu. Liście wyglądają jak melon, owoce są żebrowane, jasnozielone, około 35-45 cm długości, z chrupiącym, gęstym miąższem i wysokimi walorami smakowymi. Młode ogórki jedzą jako klasyczne ogórki, a dojrzałe w egzotyczne i pyszne potrawy. Owoce „Abruzzi” - oraz witaminy i składniki mineralne zawiera potas, żelazo, wapń, fosfor, jod, karoten, witaminę B, PP, C i inne elementy. Odmiana "Barreze" jest ogórkiem krzewiastym, którego liście i kwitnienie również przypominają melon. Owoce są bardzo podobne do "Abruzze" i praktycznie nie są różne. Jest to ta sama odmiana późno dojrzewająca o długim okresie wegetacji, która trwa co najmniej 65 dni. Dojrzałe owoce "Barreze" - jasno pomarańczowy lub intensywnie żółty kolor, o gęstym, chrupiącym smaku mięsa i melona. Zaletami tej klasy klastrów obejmuje wygody ogórki zbiory nie są przejrzałe i bardzo widoczne, bicz rośliny nie są bardzo długie, więc nie muszą być związane.

Te dwie odmiany mają jeden wspólny minus - są odkurzone, to znaczy, gdy uprawiane w szklarniach wymagają sztucznego zapylania. Nie mają również wysokiej wydajności, ale podobnie jak wszystkie późne dojrzewanie, są bardzo odporne na grzyby i bakteriozę.

Ogórek-cytryna

Zewnętrznie, ogórek-cytryna lub, jak nazywają tę odmianę, "Kryształowe jabłko", jest bardzo podobny do cytrusów. Jego dojrzałe owoce mają ten sam okrągły kształt i jasnożółty od środka i na zewnątrz.Ale co z zaletami smaku - tutaj te kultury nie mają podobieństwa. Owoce zmieniają kolor podczas całego okresu dojrzewania. Młode ogórki mają delikatną skórkę o lekkim puchu, jasnozielonym kolorze i różnią się przyjemnym smakiem. Do czasu pełnego dojrzewania owoce zyskują bardziej intensywny smak i jasnożółty, cytrynowy kolor.

Podczas gotowania owoce ogórka i cytryny są używane w sałatkach i puszkach na zimę, a nawet po przetworzeniu na konserwację, ogórki zachowują swój kształt i kolor. Ogórek-cytryna zawiera dużo witaminy C, która wzmacnia system odpornościowy i dodaje energii. Ogórki-cytryny są niskokaloryczne, więc są przydatne dla osób z otyłością i zaburzeniami metabolicznymi. Roślina ma wiele zalet, dla których jest wysoko ceniona przez egzotycznych kochanków z daczy. Po pierwsze, to jego ozdobność. Ogórek-cytryna wygląda świetnie nawet w doniczce na parapecie i owocuje aż do pierwszych przymrozków. Po drugie, dość dobra wydajność: do 10 kg owoców z jednego buszu.

Ta różnorodność ogórków można zidentyfikować tylko jedną wadę: roślina wymaga instalacji wsparcia podczas uprawy. Najlepiej jest sadzić ogórek-cytrynę przez sadzonki, ponieważ nasiona nie różnią się wysokim kiełkowaniem.Ogórek cytrynowy jest hodowany przez australijskich hodowców, którzy nadali mu również nazwę "kryształowe jabłko", dzięki krystalicznie czystej wilgoci zawartej w owocach. Naukowo udowodniono, że cytryny ogórka działają żółciopędnie i moczopędnie, pobudzają apetyt, pomagają w pracy żołądka, wątroby, nerek, pomagają w leczeniu kamieni nerkowych.

Melotry rough

Melotry rough - kolejny niezwykły ogórek. Miniaturowy owoc (1,5 - 2 cm) do smaku jak klasyczny ogórek. Jedyna różnica polega na tym, że skórka melisy nie ma zielonego, ale marmurkowego i lekko kwaśnego smaku. Ta roślina doskonale nadaje się jako roślina doniczkowa i do uprawy na terenie kraju. Zęby kosy są rozgałęzione, osiągają długość 3 metrów, liście wyglądają jak ogórek, ale mniejsze. Fruktuje melodię, a także inne rodzaje egzotycznych ogórków, aż do pierwszych przymrozków. Liście nie żółkną, w przeciwieństwie do zwykłych ogórków, ale pozostają zielone aż do końca sezonu wegetacyjnego. Melotry rough aktywnie rosną, a leżące na ziemi pędy boczne są doskonale zakorzenione. Ten rodzaj ogórka jest bezpretensjonalny w pielęgnacji, wymaga standardowych procedur agrotechnicznych, a także w uprawie zwykłych ogórków. Najłatwiej rozmnażać rośliny przez sadzonki, można wysiać nasiona w glebie, ale w tym przypadku owoce dojrzewają później. Jedną z zalet melodii szorstkiej - odporność na choroby i szkodniki.

Biały ogórek

Biały ogórek - to jedna z odmian chińskich ogórków, nazwa ta zyskała swoją nazwę dzięki swemu wyglądowi. Owoc jest biały z jasnozielonym odcieniem i delikatnym słodkim smakiem, dla którego ta odmiana jest uważana za delikatną. Roślina ma długie bicze, owoce osiągają długość 20 cm Najczęściej spotykanymi odmianami białego ogórka są Biały Anioł, Królewna Śnieżka, Śnieżna Pantera, Włoska Biała i Oblubienica. Zaletą białych ogórków jest ich wysoka odporność na zimno i cień, a także odporność na choroby i szkodniki. Ta kultura jest również odporna na suszę i ma wysoką temperaturę +45 ° C. Białe ogórki przynoszą owoce do pierwszych przymrozków i dają dobre plony, które mogą osiągnąć 800 kg ze stu. Najwygodniej jest uprawiać tę długookresową kulturę w otwartym terenie za pomocą gobelinów, aby ogórki miały więcej światła, były lepiej wentylowane.

Indyjski ogórek - Momordica

Momordica to niesamowita roślina z rodziny dyni. Nazwa kultury pochodzi od łacińskiego momordicus - gryzącego. Momordica ma kilka bardziej popularnych nazw - hinduski ogórek, chiński gorzki melon, krokodylowy ogórek. Jego owoce to coś pomiędzy ogórkami a dynią. Ojczyzną indyjskiego ogórka są tropikalne i subtropikalne regiony Australii, Azji i Afryki. Roślina to jednoroczne lub wieloletnie rośliny o wysokich walorach dekoracyjnych na dowolnym etapie rozwoju, nawet jeśli nie kwitną. Pozwala to na rozwój rośliny w pobliżu żywopłotów i altan w obszarach podmiejskich.

Indyjskie ogórki charakteryzują się długimi, szybko rosnącymi łodygami, sięgającymi dwumetrowej długości dużych jasnozielonych, rzeźbionych liści. Kwiaty Momordica są jasnożółte, ich zapach przypomina zapach jaśminu. Owoce są duże, osiągają 25 cm długości, wydłużone owalne, pokryte specyficznymi gęstymi bulwami zarodnikowymi. Młode owoce są jasnozielone, później stają się żółto-pomarańczowe: od bladego odcienia do jasnej marchwi. Miąższ jasnego rubinowego koloru, bardzo soczysty, z nasionami przypominającymi arbuz. W gotowaniu stosuje się tylko niedojrzałe owoce indyjskiego ogórka, które mają przyjemny, lekko kwaśny, gorzkawy smak. Aby wyeliminować gorycz młodych owoców, są one moczone przez kilka godzin w osolonej wodzie. W pełni dojrzałych owocach miazga jest zbyt gorzka, nie można jej jeść. Nasiona Momordica są również jadalne, są słodkie, smakują jak orzechy i mogą być spożywane na surowo po dojrzewaniu owoców.

W kuchni azjatyckiej popularny jest indyjski ogórek: z jego pędów i owoców przygotowujemy sałatki, dania boczne do potraw mięsnych oraz dodajemy zupy i różne gulasze. Liście są również używane jako przyprawy, dodają pikantnej goryczki lub kwaśnego smaku do potraw. Owoce ogórka mają przydatne właściwości, zawierają aminokwasy, alkaloidy, witaminy A, B, C, oleje, saponiny, fenole. Z niedoskonałości kultury można dostrzec, że kwiaty Momordiki kwitną bliżej wieczoru, kiedy zapylacze już nie są, więc trzeba ręcznie zapylać.

Trichozant - serpentynowy ogórek

Trichozant to roślina jednoroczna. Roślina jest szeroko rozpowszechniona w Australii i krajach Azji Południowo-Wschodniej. Trichozant nazywane jest serpentynowym ogórkiem z powodu jego dekoracyjnego, wydłużonego i niezwykle zakrzywionego kształtu, podobnego do węża.

Dojrzałe owoce osiągają długość do 1,5 mi masę do 1 kg. Skórka serpentynowego ogórka jest cienka, ciemna lub jasnozielona, ​​miąższ jest delikatny i soczysty. Kiedy owoce dojrzewają, skórka nabiera pomarańczowego odcienia, a mięso staje się jaskrawoczerwone. Osobliwością serpentynowego ogórka jest to, że jeśli rośnie bez wsparcia, po prostu przyklei się do ścianki szklarni. Aby zwiększyć plonowanie trichozantu, nie można nadać jego owocom zarostu, konieczne jest oczyszczenie ich na etapie dojrzałości technicznej. W takim przypadku dobre owocowanie zostanie zachowane do mrozów. Popularne do uprawy na obszarach podmiejskich odmiany trichozant - "Serpentine", "Kukumerina", "Petera Ular", "Snake Guad"". Ogórek węża jest jednym z głównych składników kuchni azjatyckiej. Pędy, owoce i liście są spożywane na świeżo, a następnie zupy, gulasze, sałatki i inne potrawy. Ponadto ogórki można konserwować w ten sam sposób, co klasyczne ogórki.Trichozant przyciąga uwagę nie tylko ze względu na wygląd ogórków, ale także ze względu na zawartość dużej ilości witamin, minerałów i składników odżywczych, zwłaszcza żelaza. Dlatego zaleca się, aby ogórek podobny do węża zawierał w diecie osoby cierpiące na choroby serca i naczyń.

Tladianta jest wątpliwy - czerwony ogórek

Tladianta to podejrzany lub czerwony ogórek - wyjątkowe egzotyczne warzywo. Ojczyzną tego gatunku są kraje Dalekiego Wschodu. Czerwony ogórek ma wygląd winorośli i jest często używany do ozdabiania działek gospodarstwa domowego. Jego młode owoce przypominają zwykłe ogórki i osiągają 6 cm długości. Gdy owoce dojrzewają, owoce stają się miękkie i czerwone w środku i na zewnątrz. Gotowanie wykorzystuje niedojrzałe owoce, które można spożywać na surowo lub poddawać obróbce cieplnej. Czerwone ogórki włożone do sałatek, różnorodne przekąski, służyły jako przystawki. Ze względu na wysoką zawartość cukru w ​​dojrzałych czerwonych ogórkach przygotowywane są nawet desery, dżemy i przetwory. Ponadto, warzywo jest tradycyjnie solone i puszkowane. Tladenta ma również właściwości lecznicze, warzywa są doskonałą profilaktyką chorób przewodu pokarmowego. Odwar z nasion jest stosowany jako środek moczopędny i moczopędny.

Zaletą talentów jest to, że jest to kultura długoterminowa, więc nie ma potrzeby sadzenia jej co roku. Wśród braków można stwierdzić, że w warunkach średnich szerokości geograficznych, szczególnie w pierwszym roku uprawy, bardzo trudno jest uzyskać owocowanie czerwonego ogórka, owoce nie mają czasu na dojrzewanie. Ponadto sama roślina będzie musiała zostać zapylona, ​​ponieważ owady, które nie żyją w umiarkowanych szerokościach geograficznych, są zapylane w warunkach naturalnego wzrostu.

Obejrzyj wideo: Niespotykane warzywa. Przedstawia Leroy Merlin