Rodzaje jesionu: szczegółowy opis i zdjęcia

Ash jest drzewem popularnym na całym świecie, jego gatunek rośnie w różnych częściach globu, a od czasów starożytnych są używane przez ludzi.

Obecnie drewno wykorzystywane jest również w gospodarstwie, ale nie mniej aktywnie wykorzystywane są żywe nasadzenia w projektowaniu krajobrazu.

Ash - ogólny opis

Drzewo należy do rodziny oliwek, klasy Dicotyledons. Ma ogromną liczbę odmian w zależności od regionu wzrostu. Ale wszystkie są zgrupowane razem: popiół należy do tego samego rodzaju. Drzewa tego rodzaju charakteryzują się potężnym systemem korzeniowym, który nie ma korzenia macierzystego. Kora ma popielaty odcień, jest bliżej ziemi pokrytej małymi pęknięciami, ale wyżej wzdłuż pnia jest gładka. Średnica pnia osiąga metr i jest pokryta wysoko uniesioną szeroką koroną okrągłej formy z góry. Powstały z grubych łukowatych, zakrzywionych pędów, skierowanych w górę.Wysokość popiołu wynosi 25-35 m, ale niektóre okazy mogą osiągnąć 60 m.

Pąki wierzchołkowe są większe niż te z boku, ale wszystkie są czarne z małymi łatami. Liście do 40 cm rosną nierówno, przeciwnie do 7-15 liści o długości 4-9 cm, które mają całą podstawę w kształcie klina, siedzącą, naga od góry i ciemnozieloną w kolorze. Oznaczone żyłką w środku i białawymi wystającymi żyłkami na dole. Łodyga jest owłosiona, owłosiona, półkolista. Krople liści późną jesienią nadal zielone.

Jak jesion kwitnie, to zależy od konkretnego rodzaju drewna, ale prawie wszystkie kwiaty nie mają zapachu, nie mają okwiatu. Zebrane w kształcie spłaszczonej wiechy na gałęziach bez liści. Kobiece kwiatostany rosną dłużej niż samce i rosną obok jednego drzewa. Również na nim są kwiaty biseksualne. W związku z tym mogą mieć jeden albo dwa pestki albo dwa pręciki, lub jedno i drugie.Kwitnienie trwa od kwietnia do maja, zanim liście rozkwitną. Kobiece kwiaty dojrzewają przed samcami, więc zapylanie odbywa się kosztem innych drzew.

Owocami popiołu są podłużne eliptyczne formy lub lwy lancetowate, zaokrąglone poniżej i posiadające zagłębienie na górze. Rośnie do długości 4,5 cm, orzech jest prawie o połowę krótszy, podłużny, bruzdowany, płaski. Dojrzewają we wrześniu-październiku, ale pozostają na drzewie przez długi czas, spadają tylko do końca zimy lub wiosny. Zimą chętnie jedzą ptaki i gryzonie.

Wszystkie rodzaje popiołu są miłe dla światła, odporne na mróz, chociaż mogą cierpieć na wiosenne przymrozki. Rośnie dobrze na żyznych glebach, preferując obojętną i wilgotną glebę. Może żyć 300 lat, ale owocuje w wieku 25-40 lat. Rośnie wzdłuż dróg, w nasadzeniach, parkach, lasach, częściej w bayrachnye, rzadziej w rozlewiskach.

Rodzaje popiołu

Drzewo rośnie w różnych strefach klimatycznych na całym świecie. Przystosowane do nich, stopniowo się zmieniało. Dziś gatunki jesionu liczą dziesiątki różnych okazów. Rozważ najczęstsze z nich.

Popiół zwyczajny

Gatunek ten rośnie do 30 m wysokości, choć na szczególnie żyznych glebach może osiągnąć 40 m. Korona jest uformowana wysoko i delikatna.Kora młodych drzew jest gładko szaro-zielona, ​​szara z wiekiem i pokryta jest pęknięciami. Z czarnawych, aksamitnych pąków liście o numerach nieparzystych rosną od 7 do 15 małych liści. Mają kształt lancetowaty, na krawędzi ząbkowanej, siedzącej. Dół ma jasnozielony odcień, a na górze - jasnozielony.

Kwitnący popiół jest pokryty małymi kwiatami biseksualnymi, które mają dwuczęściowe piętno słupka i dwa pręciki. Powstały na zeszłorocznych pędach i ozdobione belkami. Kwiaty pojawiają się przed liśćmi, w kwietniu-maju.

Jesienią na ich miejscu pojawiają się owoconogi o długości do 5 cm. Najpierw mają zieloną barwę, a następnie jesienią stają się brązowe i dojrzałe, ale zimą utrzymują się na gałęziach.

Popielniczka należy do rodziny oliwek. Rodzimą krainą tego gatunku jest Zakaukaz i Europa, ale występuje również na Północnym Kaukazie w Iranie. Preferuje słabo zasadowe gleby żyzne lasów mieszanych i szerokolistnych. Po pokrojeniu drzewa na pniu powstaje obfity pęd. Występuje również na Krymie i południowej częste Ukrainie, ale tam jest uprawiana głównie jako roślina ozdobna.

Jesion biały (kwiatowy)

Wygląd tego popiołu różni się nisko osadzoną koroną o zaokrąglonym kształcie i dobrze rozgałęzioną. Na wysokości drzewo osiąga czasem 20 m. Gałęzie są zielonkawo-szare, pokryte czarnobrązowymi pąkami o lekkim pokwitaniu, które stoją w opozycji.

Złożone liście składają się z 5 do 11 listków o długości do 10 cm i szerokości 4 cm. Są trzymane na krótkich brązowawych ogonkach z rowkami. Mają owalny kształt, ostro zakończony, z karbowaną krawędzią. Podstawa może być nierówna, szeroka i lekko zaokrąglona. Od góry mają niebiesko-zielony odcień, który rozjaśnia się w dół. Brązowawe włosy są widoczne u podstawy i wzdłuż głównych żył.

Drzewo popiołu tego gatunku ma wielokwiatowy kwiatostan o długości do 12 cm, którego opis jest typowy - zielony kubek podzielony na cztery trójkątne płatki, korona z czterema białymi płatkami lancetowate, która jest dłuższa niż kielich.

Na długich nitkach znajdują się pylniki, tłuczek ma piętno piętno, długą kolumnę. W przeciwieństwie do większości przedstawicieli popiołu, gatunek ten rozpuszcza kwiaty po lub w tym samym czasie, w którym pojawiają się liście. Owoce to homary w kształcie odwróconego owca, wydłużone o 0,5 cm szerokości i 3 cm długości. Dojrzewają do końca sierpnia.

Gatunek ten występuje w Turcji, Czechach Południowych, Austrii, Włoszech, Hiszpanii, na Bałkanach, czasami w Libanie, w zachodniej Syrii, na Zakaukaziu. Na skalę przemysłową uprawia się tylko na Sycylii.

Ash-tree amerykański

Drzewo tego gatunku rośnie do 40 m wysokości, tworząc szeroką owalną koronę. Młode gałęzie są pokryte lekkim puchem, mają zielono-brązowy kolor z czerwonawym odcieniem, z wiekiem stają się błyszczące, szare lub brązowe, ale częściej są jasnopomarańczowe.

Liście amerykańskiego popiołu są duże, do 30 cm długości.

Liście, które je tworzą (średnio 7 sztuk) mają całe postrzępione krawędzie, podłużne. Mają szerokość 5 cm, długość 15 cm, od góry ciemnozielone, od spodu jasnozielone, gładkie, o strukturze komórkowej i przygnębionych żyłach. Kwiaty dwupienne mają kwiatostan słupkowy, o grubości do 10 cm z dobrze oznakowanym kubkiem. Pojawiają się liście w kwietniu - maju.

Owoce popiołu w postaci płatków o cylindrycznym kształcie osiągają długość 3,4 cm, orzechy mają prawie połowę długości. Dojrzewają od sierpnia do października, rozprzestrzeniają się od września do listopada, gdy dojrzewają.

Ash lanceolate (zielony)

Liściaste drzewo tego gatunku rośnie tylko do 15 m wysokości, ale tworzy potężną roślinę z okrągłą, szeroką, jasną koroną na wysoko uniesionych gałęziach z szaro-zieloną lub szarą korą. Dziwne pierzaste przeciwległe liście pojawiają się wcześniej niż u innych gatunków i wcześnie upadają.

Charakterystyka jesionu tego gatunku również nie odróżnia się dekoracyjną naturą kwiatów. Znajdują się na końcach krótszych pędów w postaci wiechy lub wiązek, pojawiają się przed liśćmi. W ich miejsce powstają owoce - skrzydlate orzechy lub niełupki.

Jego ojczyzną jest Ameryka Północna, gdzie był uprawiany w XVIII wieku i rozprzestrzenił się po całym świecie. Rośnie na wilgotnych wysokościach, nad brzegami zbiorników, w lasach liściastych. Rośnie szybko i uwielbia lekkie otwarte przestrzenie, wilgotne gleby o wysokiej zawartości wapnia. Przez rok można dodać 45 cm wysokości. Mroźne, dorosłe drzewa z łatwością tolerują mrozy do -40 ° C. Ale jednocześnie wiosenne przymrozki mogą mu zaszkodzić. Sadząc ten popiół na miejscu, pamiętaj, że nie lubi przycinania.

Jesion wąskolistny

To drzewo liściaste rośnie do 25 m wysokości, tworząc owalną szeroką koronę. Jest dość gęsty, co nie jest typowe dla popiołów. Błyskotliwe, zielone gołe pędy ostatecznie zmieniają kolor kory na ciemny szary.

Liście tego gatunku mają długość do 25 cm, są nieparzyste, złożone.Powstały z liści od 7-15 sztuk do 8 cm długości. Podstawa jest wąska, ma kształt klina, kształt lancetowaty, ostrze zakończone. Na krawędziach ząbkowany, w dół do dołu, ciemniejszy do góry. Pozostawia lata, prawie skórzaste, siedzące ustawione naprzeciwko pary.

Kwiaty pojawiają się na zeszłorocznych pędach. Nie mają okwiatu, rosną w rękach od zatok z liści.

Nie pojawiają się w kwietniu, ponieważ popiół zwykle kwitnie, sądząc po opisie innych gatunków, ale w maju. Dlatego obrażenia mrozu są niezwykle rzadkie.

Owoce - pstra o długości do 4 cm. Mają ostry lub zaokrąglony wierzchołek, podłużny. Gniazdo nasion zajmuje więcej niż połowę długości pstra. Owoc jest podłużny, wypukły, dojrzewa we wrześniu.

Rośnie głównie w Europie Południowej i Afryce Północnej. Ma wysoką dekoracyjną.

Ash Furry

Inną nazwą tego jesionu jest Pensylwania. Rośnie do 20 m wysokości, tworząc malowniczą, rozwalającą się koronę o nieregularnym kształcie. Średnica osiąga 12 metrów. Młode pędy tego typu drzewa mają odczuwalne pokwitanie i pokryte brązowo-brązową korą.

Jak wygląda ten liść popiołu? Jest to 5-9 pojedynczych liści, które są pomalowane na ciemnozielonym matowym wierzchu i mają szaro-zielony odcień od dołu. Nawet jesienią praktycznie nie żółkną, ale spadają na zielono. Kwiaty są żółto-zielone, płaskie, zaokrąglone. Drzewo rośnie szybko. Przez rok można dodać 30 cm szerokości i 50 cm wysokości. Mieszka około 350 lat.

Gatunek musi być uprawiany w świetle i na żyznej glebie. Drzewo wymaga wilgoci, dlatego wymaga regularnego podlewania. Jest odporny na mróz, ale może cierpieć z powodu mrozów w północnych regionach. Jego ojczyzną jest Ameryka Północna.

Ash Mandżurski

Skąd się wziął ten wygląd, łatwo zgadnąć. Jego ojczyzną jest Mandżuria, a także Korea, Chiny, Japonia. Preferuje lasy mieszane i liściaste, preferując sąsiedztwo japońskiego wiązu, Topol Maximovich. Uwielbia żyzne gleby, na których rośnie bardzo szybko. Średni wiek to 350 lat.

To dwupienne drzewko, które pokryte jest kwiatami męskim i żeńskim, choć czasem są też biseksualne kwiatostany na 2-4 pręcikach. Ma prosty pień, z którego gałęzie rosną ukośnie w górę.Wysokość może osiągnąć 35 m, średnica pnia - do 1,5 metra. Tworzy delikatną koronę z wysokim dekoltem. Kora z cienkimi pęknięciami i podłużnymi żebrami ma grubość 3-5 cm, brązowy lub szary odcień. Gęste młode pędy pokryte są ciemnobrązową lub ciemnożółtą korą. Nerki są nagie, prawie czarne. Liście tworzą 7-15 listków o szerokości do 9 cm i długości do 12 cm. Mają zaostrzoną podstawę w kształcie klina, krawędź ząbkowana i wydłużony koniec.

Ale zanim liście pojawią się na drzewie, kwitną na nim kwiaty. Pojawiają się one w maju, a do września na ich miejsce pojawiają się owoce - płaski skrzydlaty homar o szerokości 10 mm i długości 40 mm z płaskim nasieniem. Na początku okresu dojrzewania, zielony, a na koniec dostaje brązowy odcień.

Czarny popiół

Ukazuje się we wschodniej części Ameryki Północnej, gdzie obficie pokrywa brzegi strumieni, jezior. Lubi mieszane plantacje bagien, czyste nasadzenia są rzadkie. W związku z tym niewielka stagnacja wody nie jest dla niego niebezpieczna. W wieku pięciu lat drzewo rośnie do 1,9 m wysokości, a młode rośliny rosną szybciej. Ma wysoką zimotrwalosc. Nie daje kwitnienia.

Zwykle, jaki to był jesion, ceniony jest za lite drewno o pięknej fakturze.Czarny jesion jest szczególnie ceniony za niezwykły kolor drewna - naprawdę prawie czarny. Ale jest bardziej lekki i mniej wytrzymały. Dlatego jest częściej stosowany w dekoracji wnętrz.

Wykorzystanie popiołu w projektowaniu krajobrazu

Ze względu na wysokie walory dekoracyjne popiół jest stosowany nie tylko do rekultywacji lub zalesiania, ale również do wykorzystania drewna w produkcji mebli, a także do zastosowania w projektowaniu krajobrazu. Do tego wykorzystywane są dekoracyjne rodzaje drewna, które świetnie wyglądają w zestawach ogrodowych i parkowych. Ponieważ doskonale toleruje miejsca z zanieczyszczonym powietrzem, zagęszczonymi gruntami, często sadza się je wzdłuż dróg, w parkach miejskich i ogrodach.

Częściej używa się do tego zwykłego popiołu, który idealnie wygląda w nasadzeniu zaułka. Ale w bardzo zanieczyszczonych miejscach lancetowate gatunki są najlepsze. Poza tym wygląda bardzo atrakcyjnie. Dla puszystego popiołu jest również dobre dla warunków miejskich. Łatwo się czyści, świetnie prezentuje się w alejach, ozdabia zbiorniki.

Popiół jest bardzo ozdobny, ale często cierpi na szkodniki.Wąskotłupa jest ceniony za szybki wzrost i duże wymiary, które może osiągnąć, jeśli jest dobrze zadbany. Stosuje się go zarówno w przypadku samotnego sadzenia, jak i w połączeniu z innymi roślinami liściastymi.

Ash ma wiele rodzajów i form, które rosną na całym świecie. Drzewo jest cenione ze względu na swoje wysokie właściwości dekoracyjne, dlatego jest aktywnie wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu. Niektóre szczególnie dekoracyjne odmiany sadzi się nie tylko w parkach i zaułkach, ale także pojedynczo.

Cenne jest również drewno, które wyróżnia się siłą, elastycznością, aw przypadku czarnego popiołu wysoką dekoracyjnością. Główną zaletą drewna jest to, że doskonale toleruje zanieczyszczone środowisko i nie wymaga szczególnej troski.