Ginkgo to roślina nazywana żywą skamieliną. We współczesnym świecie istnieje jeden rodzaj tego reliktu - Ginkgo biloba (Ginkgo bilóba), należący do klasy Ginkgo (Ginkgoopsida).
Dlaczego drzewo jest tak nazywane
Początkowa nazwa drzewa był Ginkjo, ale Engelbert Kaempfer, podając go w 1712 roku w „Amoenitatum exoticarum, popełnił błąd piśmie miłorzębu. Wtedy ten błąd powtarza się Karola Linneusza w 1771 roku w” mantysa plantarum II”, a drzewo zaczęto nazywać ten sposób.
Biloba epithet (dwie części) w tytule opisuje liści drzewa, podzielony na dwie części.
Japońska nazwa tej Icho roślinnego (ITO) jest tłumaczone jako „srebrny Apricot”.
Charles Darwin, podkreślając starożytne pochodzenie drzewa, nazwał go „żywą skamieniałość”.
Brytyjczycy często nazywają ten roślin drzewa miłorzębu - „«plecionki»drzewem dziewczęce przez analogię z jednym z paproci” Odzież-warkoczach „(nazwa naukowa miłorzębu), a ząbki liści paproci jak liści ginkgo.
We Francji bardzo interesującą roślinę nazwano "drzewem za 40 koron". Jest to nazwa nadana botanik amator Petina w 1780 roku, który nabył ogrodnik English pięć małych drzew do 25 gwinei (40 koron) każda. Z tych drzew wszyscy przedstawiciele ginkgo pojawili się na terytorium współczesnej Francji.
Historia reliktowej rośliny
Naukowcy uważają, że ginkgo jest potomkiem starożytnych paproci.Pojawił się prawdopodobnie w późnym permie, a w połowie okresu jurajskiego osiągnął maksimum różnorodności. W erze mezozoicznej rośliny z klasy Ginkgo rozprzestrzeniły się szeroko na Ziemi, było 15 różnych rodzajów. W polarnych lasach Syberii znajdują się okresy jurajskie i kredowe depozytów liści tego reliktowego drzewa.
Pierwsza wzmianka znajduje się w Chinach, w wierszach z 11 wieku. W tamtych czasach w Japonii i Chinach ginkgo było sadzone w pobliżu świętych świątyń, a mnisi opiekowali się nimi. W Tokio drzewo rośnie w ogrodzie botanicznym, na marmurowej tablicy obok niego wyryte jest imię Hirase, japońskiego botanika, który badał tę roślinę.
W Nagasaki rośnie ginkgo, którego wiek przekracza 1200 lat. W Chinach, gdzie znaleziono kopie o wysokości 45 metrów, szacuje się, że jego wiek wynosi około 2000 lat.
Godło z wizerunkiem jasnozielonego liścia ginkgo jest znakiem Tokio.
Europejscy naukowcy odkryli tę roślinę w 1690 r., Zanim to poznali i zbadali ją jedynie od odcisków na kamieniach dawnych okazów. Pierwsze drzewo zostało posadzone w ogrodzie botanicznym w Utrechcie w Holandii. W 1754 roku, przywieziony do Anglii, jedno z drzew rośnie dzisiaj, zgodnie z którym naukowcy badali cechy nawożenia.
Niemiecki poeta Goethe poświęcił swoje ginkgo wierszowi:
Ten liść był ze wschodu
W ogrodzie jestem skromnie wprowadzony,
I dla Widzącego Oka
Tajne znaczenie to on.
Poeta dostrzegł w niezwykłej formie liści symbol przyjaźni.
W Ameryce drzewo dostało się w 1784 roku, najstarszy okaz rośnie w Filadelfii na Cmentarzu Leśnym. Jest pod nadzorem specjalistów i chroniony.
Dziś w stanie dzikim drzewo miłorzębu rośnie na wschodzie Chin. Uważa się, że górskie lasy w północno-wschodnich Chinach są jego ojczyzną. Na Mount Memusha cały ginkgo gaj nie rośnie. W rosnących tam drzewach średnica pnia wynosi 2 m.
W kulturze występuje w parkach Europy Zachodniej, w miastach Ameryki Północnej. W stanie dzikim tutaj nie rośnie z epoki mezozoicznej.
W Rosji ginkgo jest dystrybuowane jako roślina ozdobna. Można go znaleźć na Kaukazie, dwa drzewa rosną w Kaliningradzie przy wejściu do zoo.
W głównym ogrodzie botanicznym. N.V. Tsitsin RAS przyniósł drzewo w 1946 r. Z Poczdamu (Niemcy), 3-letnie sadzonki i nasiona z Suchumi, Piatigorsk i Korei.
Ginkgo - piękne dekoracyjne drzewo
Ginkgo rośnie do 40 metrów. Średnica pnia wynosi 4,5 m.Pień jest smukły, brązowo-szary. Wraz z wiekiem kora pokrywa się głębokimi zmarszczkami. Młode drzewo ma koronę piramidalną, a następnie rośnie.
Liście są unikatowe: są niebiesko-zielone, w kształcie wachlarza, o podwójnej blaszce o szerokości 5-8 cm. Liść jest lekko pofałdowany na krawędziach, przymocowany na cienkim ogonku do 10 cm długości. Liście szybko rozwijają się pojedynczo na długich pędach i powoli się skracają iw grupach 2-4.
Roślina jest dwupienna. Męskie drzewa mają kłosków w kształcie kolczyków, na których rozwija się pyłek. Są bardziej smukłe, mają piramidalny kształt korony. Kobieca korona jest bardziej okrągła i szeroka. Na nich rosną dwie zalążki na długich nogach. Te procesy zachodzą w wieku 25-30 lat i dopiero wtedy możesz określić, czy to drzewo męskie czy żeńskie. Późną wiosną zapyla wiatr. Do jesieni zapłodnione nasiona są nawożone, nasiona dojrzewają i odpadają. Po opadnięciu nasion rozwija się w nich zarodek.
Nasiona są w kształcie moreli, okrągłe, ale mają smak pieczenia-ściągające, powodują nieprzyjemny zapach, przypominający zjełczały olej.
Skórka z nasion ma 3 warstwy: warstwa zewnętrzna jest mięsista, żółto-żółta; środkowa warstwa jest solidna, ma podłużne żebra, wewnątrz jest cienka warstwa podobna do papieru.Jądro jest jadalne, słodkie do smaku, w Azji Wschodniej je się.
Jesienią liście uzyskują piękne żółto-złote odcienie, a następnie opadają.
Ginkgo ma dobrze rozwinięty system korzeniowy, więc jest odporny na silne wiatry, bezpiecznie toleruje zaspy śnieżne. Drzewo może osiągnąć wiek 2500 lat. Powoli rośnie, przez rok rośnie o 1-2 cm, bardzo rzadko o 4.
Właściwości lecznicze ginkgo
Związki ginkgozydu są izolowane z liści, które są stosowane w farmacji do leczenia chorób naczyniowych, stwardnienia rozsianego, miażdżycy tętnic. Narkotyki pomagają poprawić koncentrację i pamięć.
Niestety, często ginkgozydy zaczęto stosować w bioaktywnych dodatkach, a ich niekontrolowane stosowanie prowadziło do efektów alergicznych. W czasopismach medycznych aktywnie dyskutowano o skuteczności preparatów z miłorzębu, cytowano zarówno krytyczne, jak i argumenty dotyczące narkotyków. Badania doprowadziły również do sprzecznych wyników. Dlatego stosowanie leków powinno być wykonywane przy stałym nadzorze lekarza, a podczas karmienia piersią i ciąży jest przeciwwskazane.
Istnieje opinia, że substancje biologiczne zawarte w roślinie nie są łączone z innymi dodatkami, a zatem powodują reakcję negatywną. Ogólnie rzecz biorąc, miłorząb jest doskonałym lekiem przeciwhistaminowym i moczopędnym, preparaty z niego rozszerzają światło w tętnicach, naczyniach włosowatych i żyłach, zmniejszają lepkość krwi, zapobiegając w ten sposób tworzeniu się skrzepów krwi. Substancje zawarte w roślinie, pomagają zatrzymać proces starzenia, regulują wymianę atomów węgla i zwiększają produkcję insuliny oraz zdolności energetyczne organizmu, zachowują inteligencję.
Medycyna Wschodnia używa Ginkgo Biloba w leczeniu wątroby, płuc, pęcherza, uzależnienia od alkoholu, w leczeniu oparzeń i ran, zachowania zdrowej długowieczności.
Oryginalność reprodukcji miłorzębu
Roślina rozmnaża się w wyjątkowy sposób, np. Zarodniki paproci, gdzie następuje zapłodnienie z powodu pływających komórek męskich. W innych drzewach komórki męskie nie mogą poruszać się samodzielnie. Właśnie z tego powodu ginkgo jest unikalnym obiektem badania ewolucji roślin.
Rozprzestrzeniają drzewo nasionami, sadzonkami korzeni i pędów.Nasiona mają wysoką zdolność kiełkowania w momencie dojrzałości, która szybko ginie, ponieważ zawierają one kwasy tłuszczowe w bielmie.
Tysiące nasion waży 200 g. Czyszczenie nasion z mięsistej pokrywy daje 75% utratę wagi. Aby oczyścić DachaDecor.ru doradza w osolonej wodzie, aby zasiać zaraz po zabiegu. W przypadku 1 metra liniowego nasiona o wadze 10-15 g wysiewa się na głębokość 3-5 cm, a nasiona sadzi się po około 25 dniach. Ginko hojnie tworzy pędy z korzenia. Przeszczep jest słaby, 2-3 lata po transplantacji nie wzrasta.
Sadzonki do sadzenia podjąć pod koniec czerwca lub na początku lipca. Użyj krótkich, niedrzewnych pędów i pokrój w sadzonki, pozostawiając część zeszłorocznego drewna. Sadzonki są uwalniane z liści, umieszczane w roztworze, który stymuluje korzenie. Następnie zaleca się sadzić w szklarni ziemi z gleby z mieszaniny gruboziarnistego piasku i torfu, perlitu lub innego oddychającego materiału luźnego. Sadzonki muszą być regularnie spryskiwane. Jesienią rośliny tworzą korzenie lub kalus. Sadzonki na zimę powinny być pokryte lapnika. Wiosną szybko rosną, więc w kwietniu trzeba je sadzić. W drugim roku wszystkie sadzonki dają korzenie.
Ginkgo, obsadzone sadzonkami, rozwija się znacznie wolniej niż nasiona, zwłaszcza pierwsze 1-3 lat.
Dbaj o Ginkgo
Drzewo jest odporne na wiatr, przenosi niskie temperatury. Sadzonki roślin w dobrze oświetlonych miejscach, ale pożądane jest, aby chronić młode okazy przed gorącym słońcem, pritenyat lekkie tkaniny lub tarcze.
Skład gleby jest mało wymagający, konieczne jest tylko jej nawilżenie.
Zarazy Ginkgo są nieznane, tylko myszy, które gryżą na korze, są niebezpieczne. Aby temu zapobiec, baza bagażowa jest związana na zimę z łopianem, tolem lub lapnika.
Ginkgo: wzrost i reprodukcja (wideo)
Zastosowanie rośliny
Według legend, w starożytnych Chinach na północy, nasiona miłorzębu zostały potraktowane jako hołd.
Na obszarach sprzyjających rozwojowi tych drzew są one wykorzystywane jako grupy ozdobne, na tle zimozielonych drzew iglastych, do sadzenia zaułków, a także uprawiane same na trawnikach. Kobiety w ogrodnictwie nie są odpowiednie, ponieważ owoce podczas dojrzewania wywołują nieprzyjemny zapach, a podczas upadku przeszkadzają w transporcie i pieszych. Dlatego zwykle stosuje się męskie drzewa lub męską nerkę sadzi się na młodej sadzonce.
W pojemnikach ginkgo jest uprawiane jako bonsai.W tym celu specjalnie sadzone jest drzewo z licznymi owocami lub z korzeniami powietrznymi i pięknymi złocistymi liśćmi. W przypadku bonsai drzewo jest przesadzane co wiosnę, kiedy na nerkach pojawiają się zielone liście.
W Japonii obrane nasiona są moczone w słonej wodzie, smażone i jedzone - danie uważane jest za wyjątkową ucztę.
W kosmetologii kremy miłorzębu na twarz, dłonie, które zapobiegają powstawaniu zmarszczek, odnawiają komórki skóry, usuwają łuszczenie, podrażnienia i usuwają naczyniową sieć żylną. Również różne produkty do pielęgnacji włosów zostały opatentowane i pomagają w leczeniu cellulitu.
