Opis i zdjęcie popularnych gatunków dziurawca zwyczajnego

Ziele trawy dziurawca od dawna uważane jest przez ludzi za bardzo użyteczną roślinę leczniczą, która leczy wiele różnych chorób.

Dla większości ludzi, to nie jest niebezpieczne, ale raczej wywiera jego toksyczność jest bardzo słaby efekt negatywny, podczas gdy u zwierząt i ptaków powoduje poważne zatrucie, które mogą nawet doprowadzić do śmierci, i dlatego roślina ta zawdzięcza swoją nazwę - ziele dziurawca.

Ale istnieje również wersja, którą otrzymała nazwa "Dziurawiec", ponieważ daje ona tyle siły, że może pokonać każdą bestię. W tym artykule omówimy dziurawiec, a następnie zapoznamy się z opisem różnych gatunków tego kwiatu i ich zdjęć.

Olimpijski

Jego ojczyzną są europejskie kraje basenu Morza Śródziemnego i Turcji. Wysokość dziurawca rośnie do 35 cm, a średnica krzewu wynosi około 25 cm, kłącza jest dość mocna, ale nie głęboka.

Liście mają kształt elipsy, zielonkawo-szary.Kwitnie dużymi żółtymi kwiatami o średnicy do 6 cm, które zbiera się w wierzchołkowej pół-zonotyce. Kwitnienie przypada na koniec lipca lub na początku sierpnia, w szklarniach i klombach zaczyna kwitnąć trzy lata po posadzeniu.

Roślina rozmnaża się swobodnie zarówno metodą nasienną, jak i podziałem korzeni. Gdy dekoracyjna uprawa w przeszczepach nie jest potrzebna. Jeśli chodzi o glebę, jest mało wymagająca, ale gliny są uważane za najlepszą opcję dla jej dobrego wzrostu. Jeśli chodzi o oświetlenie, powinno być w otwartym słonecznym miejscu, jeśli umieścisz je w cieniu, wtedy prawdopodobieństwo, że zakwitnie ono będzie bardzo małe. W częstym podlewania nie potrzebuje, źle toleruje stojącą wodę. Dziurawiec często wykorzystywany jest w miastach krajobrazowych.

Hardcore

Dziurawiec kosmaty znany również jako włochaty - wieloletnich native do Azji Mniejszej i Afryki Północnej, której wysokość waha się od pół metra do metra. System korzeniowy pełznie, grubość korzeni wynosi około 2 mm.

Trzon kwiatka jest miękki, cylindryczny bez podłużnych bruzd. Cała roślina pokryta jest włosami o rudawym kolorze.Czasami można znaleźć okazy, które prawie nie mają włosów, można je znaleźć tylko na górze.

Liście są miękkie, mają kształt eliptyczny, ich długość zmienia się od 1 cm do 5 cm, a szerokość od 1 cm do 2 cm. Kolor liści jest niebiesko-zielony.

Główne miejsca, w których rośnie dziurawiec, to zalesione doliny i zbocza, wąwozy, kamyczki. W obszarach górskich może wzrosnąć do 2,8 km.

Perforowany (zwykły)

Hypericum perforowane lub powszechne należy do najczęściej używanych roślin leczniczych i jest również stosowane w przemyśle spożywczym. Ten kwiat można znaleźć wszędzie, rośnie w lasach, stepach, na obrzeżach pól.

Rozpowszechniony w całej Europie i Azji dziurawiec był dobrze ugruntowany w Japonii, Nowej Zelandii i Australii.

Roślina ta osiąga wysokość 80 cm, ma cienki, ale mocny system korzeniowy.Łodyga - cylindryczną, gładką, na początku wzrostu zieleni, ale później będzie ciemny odcień czerwony lub całkowicie się na czerwono.

Dwie łodygi dobrze odróżniają się od łodygi. Charakterystycznie rzecz biorąc, obecność wydzielniczych naczyń z zawartością ciemnobrązowego koloru.

Liście dziurawca podłużne, jajowate lub eliptyczny kształt, długość może wynieść do 3 cm i maksymalnej szerokości do 2 cm mają liczne jasne i ciemne kawałki żelaza, co daje wygląd otworów, stąd nazwa -. Brzeczki.

Kwiaty żółtego koloru o średnicy około 2 cm, jak w poprzednich przypadkach, tworzą trzepaczkę. Kwitnienie trwa całe lato. Z uwagi zawarte w garbniki trawy, olejek eteryczny, beta-sitosteriunu, saponiny, witaminy C i E, różne makro- i mikroelementów szeroko stosowany w medycynie, traktowali urazów, ropiejących ran, owrzodzeń, gruźlica kości, czerwonkę.

Calyx

Karczoch dziurawca zwyczajnego to krzew półokrągły, który może osiągnąć wysokość pół metra. Kora ma czerwonobrązowy kolor.Liście są skórzaste, zielone, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju, liście są eliptyczne.

Ich długość waha się od 2 cm do 7 cm, a szerokość zmienia się od 1 cm do 3 cm, końce liści są stępione lub lekko spiczaste.

Żółte pojedyncze kwiaty mają stosunkowo dużą średnicę - około 7 cm Przylistki są podłużnym owalem o długości zbliżonej do 1,5 cm i szerokości 0,5 cm. Kwitnienie trwa od końca maja do lipca, owoce pojawiają się w połowie jesieni.

Gatunek ten woli otwarty obszar z dużą ilością światła, ale może znajdować się w półcieniu. Rozpowszechniony na Bałkanach iw Turcji, z łatwością osiadł w Australii i Nowej Zelandii. W Europie uprawia się w parkach, jako ozdobnych kwiatów.

Barwienie

Ten przedstawiciel rodziny Hypericum ma metr wzrostu. Kora jest brązowoczerwona. Liście mają od 4 cm do 10 cm długości i od 1 cm do 6 cm szerokości (czasami więcej). Koniuszki liści są spiczaste, ale są również rozwarte, kształt jest zaokrąglony eliptycznie, liście mają niebieskawy odcień poniżej.

Kwiaty żółtego tworzą małe skrócone, baldaszkowate kwiatostany od 3 do 8 kwiatów w jednym. Szerokość kwiatów ma około 4 cm średnicy.Jajniki są okrągłe lub owalne. Kwitnie w czerwcu i lipcu.

Dziurawiec farbowania, a także jego krewni, wolą słoneczne miejsca, ale mogą rosnąć w obszarach cieniowania. W celach dekoracyjnych niskie stopnie są sadzone na wzgórzach i zboczach, w pobliżu ścieżek ogrodowych, często wykorzystywane do tworzenia kompozycji krajobrazu.

Wysokie odmiany często sadzi się razem z innymi bylinami, aby stworzyć żywopłot. Dziurawiec barwnik rozprowadzane w Afryce Północnej, większość Europy, Turcji i na Kaukazie.

Czworokątny (czteroskrzydłowy)

Tetrahedryczne ziele dziurawca jest bardzo podobne do zwykłego. Zwyczajne można wyróżnić cztery ostre podłużnych żeber na trzpieniu, natomiast trzpień konwencjonalnego cylindryczny z dwoma borozdochkami.

Płatki mają pożółkły na brzegach rzęsek. Na płatkach kwiatów można znaleźć czarne kropki.

Ukazuje się w Europie Wschodniej i Azji. Do celów medycznych nie zaleca się stosowania go ze względu na wysoką zawartość substancji toksycznych.

Drawn

Ta roślina ma proste, cylindryczne łodygi, które mają dwa, a czasem nawet więcej żeber. Wysokość buszu nie przekracza pół metra. Ironbary są przedstawiane w postaci rzadkich ciemnych kresek i kropek.

Liście przylegają ściśle do łodygi i są naprzeciw siebie. Kształt jest owalny lub eliptyczny, końce są tępe. Długość wynosi od 2 cm do 4 cm, a szerokość od 0,5 cm do 1 cm.

Kwiaty są bladożółtej, o średnicy około 3 cm, często liczne, ale znajduje się w postaci dużych kwiatostany metelochek do 17 cm, bardziej rzadko samotnikami kwiatów. Kwitnienie rozpoczyna się w lipcu, a kończy we wrześniu. Na wolności roślina ta znajduje się na stepach, na zboczach wąwozów, małych gór, nad brzegami rzek. Ukazuje się w Mongolii, w Korei.

Spotted

Hypericum nanosi wyprostowany roślina wieloletnia, sięgając do wysokości 30 cm do 70 cm. Różni się ona od innych działkami podgatunek obecności i szerokości trzonka z czterech wystających żeber.

Barwa dziurawca zwyczajnego jest często brązowa, czasami czerwonawa. Kwiaty są niewielkie, nie więcej niż 2 cm, złoty kolor, znajduje się w górnej części rośliny i gromadzi się w rzadkiej kwiatostanu. W procesie dojrzewania powstaje skrzynia z małymi nasionami.

Gatunek ten jest rozprowadzany w całej Europie, a także w południowych regionach Syberii. Często można znaleźć na suchych łąkach traw wysokich, wzdłuż brzegów rzek i jezior, z poboczy. Ma wysokie właściwości lecznicze i jest wykorzystywany do celów medycznych.

Rozłóż

Dziurawiec rozciągnięty - okrywowa roczny chwast, który wynika rozgałęzia się i osiągają długość ponad 10 cm, ale czasami są wyprostowane, rozgałęzione całkiem nagie rośliny, generatory dernovniki do 15 cm wysokości ..

Liście są małe, wydłużone, z małym kręgosłupem na końcu. Kwiaty są również małe, o średnicy do 1 cm, pojedyncze lub zebrane w małe luźne kwiatostany. Płatki żółte, z obecnością czarnych gruczołów punktowych.

Kwitnie przez całe lato, jednak jest dość higrofilny i nie toleruje cieni. Jedną z zalet tego typu jest wysoka mrozoodporność. Ziele dziurawca rozprzestrzenia się wygodnie w zachodniej i środkowej części Europy na polach, łąkach i gruntach ornych.

Góra

Dziurawiec występuje w lasach liściastych, zarośniętych krzewami w całej europejskiej części Rosji, Ukrainy, Białorusi, a nawet na Kaukazie.

Charakteryzuje się obecnością prostych prostych łodyg, które mogą lekko rozgałęziać się i sięgać ponad pół metra. Liście są owalne, duże od 5 cm do 6 cm, z nieznaczną chropowatością od dołu, zwykle umieszczoną na górze rośliny.

Kwiaty są żółte, zebrane w kwiatostan główkowaty. Jest stosowany zarówno w celach dekoracyjnych, jak i terapeutycznych.

Duży

Dziurawiec to duża roślina zielna, wysoka na ponad metr. Jego łodygi są wyprostowane, czasem rozgałęzione u góry. Liście są wydłużone, nieco spiczaste, z tyłu zyskują niebieski odcień, przyczepiony do łodygi naprzeciw siebie.

Podczas kwitnienia występują dość duże żółte kwiaty, położone pojedynczo lub do 5 części na końcach łodyg lub gałęzi. Okres kwitnienia jest krótki - od czerwca do lipca.

W przyrodzie występuje w lasach sosnowych i brzozowych, wśród krzewów, wzdłuż rzek i jezior na terytorium Syberii i Dalekiego Wschodu. Dzięki szybkiej aklimatyzacji dziurawca, wielki rozprzestrzenił się w Chinach, Japonii, USA i Kanadzie.

Gebler

Ta wieloletnia jest bardzo rzadka i jest wymieniona w Czerwonej Księdze w wielu regionach. Jego łodyga jest brązowawo-czerwona, ma cztery fasety, osiąga wysokość ponad pół metra.

Ulotki są przeciwne, mają kształt podłużny - owalny, tępe na końcach i mają przeźroczyste gruczoły. Kwiaty są żółte, czasem jasnożółte. Występuje w Azji, rośnie na skraju lasu, w dużych krzakach, nad brzegami rzek. Dziurawiec to roślina ozdobna i lecznicza, która od dawna jest znana ludziom, a jej różne odmiany można znaleźć niemal wszędzie.