Lupin - jasny przedstawiciel rodziny roślin strączkowych, ceniony przez hodowców za bardzo piękny charakter kwitnienia i światła. W naturalnych warunkach roślina jest w stanie przetrwać nawet przy długiej nieobecności opadów, dlatego nie spowoduje większych problemów z uprawą domową.
Na kwietnikach najczęściej można znaleźć ozdobne odmiany wieloletniego łubinu o szerokiej gamie kolorów. Zewnętrznie łubin wygląda jak wyprostowany krzew lub mały krzew z grubą łodygą, piękne liście połączone z nią długimi ogonkami przypominają rozpostartą dłoń z długimi palcami. Podczas kwitnienia krzew wytwarza długą (czasami nawet do 1 m wysokości) łodygę kwiatową w postaci pędzla, gęsto pokrytego małymi kwiatami.
Cechą charakterystyczną łubinu są potężne kłącza z guzkami, które wnikają głęboko w ziemię i przenoszą azot z powietrza do gleby. Zwykle łubiny są wysiewane na klombie jesienią.Dzięki tej metodzie uprawy kwitnie dopiero w przyszłym roku.
Aby zobaczyć kwitnienie już w roku sadzenia, zaleca się stosowanie metody sadzenia. W tym przypadku łubin rozkwitnie późnym latem.
Jak wyhodować sadzonki łubinu?
Nasiona do sadzonek można wysiewać w marcu. Aby to zrobić, przygotuj luźną i pożywną glebę, mieszając:
- na jednej części torfu i ziemi torfowej;
- część drobnego piasku.
Aby przyspieszyć kiełkowanie nasion w mieszance gleby, można również dodać posiekane suche bryłki z dorosłych łubin, a także wstępnie namoczyć nasiona.
Wykonuj rowki, nawilż je i kładź nasiona w taki sposób, aby wyglądające sadzonki nie były zatłoczone, ponieważ nie lubi przesadzania. Posyp na wierzchu ziemi. Przed wylaniem zakryj pojemnik folią. Okresowo powietrze i woda. Na łożu powinny znajdować się mocne, zdrowe sadzonki, gdy są utworzone przez 3 z tych liści. Nie trzeba odkładać przeszczepu, w przeciwnym razie można uszkodzić sadzonki długiego pnia.
Nie zaleca się uprawiania odmian o białym kolorze kwiatów poprzez sadzonki, ponieważ ta metoda reprodukcji koloru białego, w przeciwieństwie do purpury i różu, nie jest zachowywana.
Błędy w uprawie łubinu
Jeśli zastosujesz się do kilku prostych zaleceń, nie będzie trudno wyhodować zdrowe sadzonki. Czasami jednak zdarza się, że młode sadzonki zaczynają boleć i więdnąć. Jaki mógł być powód i co zrobić, gdy zginą siewki wieloletniego łubinu?
Najczęstszą przyczyną śmierci sadzonek są nieodpowiednie warunki, niewłaściwa pielęgnacja lub choroba, a mianowicie:
- Zwiększona kwasowość gleby. Sadzonki rozwijają chlorozę. Zanieczyszczenia alkaliczne muszą być wapnem i rozcieńczone torfem.
- Ostra zmiana warunków pogodowych. Delikatne pędy źle znoszą mróz powrotny, więc przy wczesnym lądowaniu w ziemi może być konieczne dodatkowe schronienie po raz pierwszy.
- Nadmierne podlewanie. Ponieważ łubin jest rośliną odporną na suszę, podlewanie powinno być umiarkowane. Stale mokra ziemia może wywoływać rozwój chorób grzybiczych. Jeśli występują, należy traktować sadzonki fungicydami.
- Brak oświetlenia. Sadzonki powinny być umieszczone w dobrze oświetlonym miejscu, w przeciwnym razie zostanie wyciągnięte. Słabe krzaki nie mogą przetrwać kolejnego przeszczepu w ziemię.
Jeśli łubin jest uszkodzony przez sadzenie szkodników, należy go traktować specjalnymi preparatami owadobójczymi.
