Żółty Pachistachis jest ulubionym gatunkiem niezbyt dużego rodzaju krzewów ozdobnych, których ulistnienie i kwitnienie są równie piękne. Pachistachis można znaleźć na listach upraw o najjaśniejszej palecie kolorów, z najbardziej chwytliwymi wypustkami lub wśród najlepszych upraw do nowoczesnych wnętrz. Przy całym swoim oryginalnym i jasnym wyglądzie, pakhistahis udaje się pozostać rośliną dość bezpretensjonalną i wymagającą stabilnej, ale nieskomplikowanej pielęgnacji. Roślina ta z wdzięcznością reaguje na samą siebie i przyjemnie zaskakuje wraz z wiekiem, chociaż wymaga kontroli.
Pachistachis żółty (Pachystachys lutea).
Pachistachis Yellow - jasny, kwitnący solista o pięknych liściach
Pachistachis należy do rodziny Acanthaceae (Acanthaceae) i jest trwałą, stabilną rośliną ozdobną, atrakcyjną nawet w okresie, gdy kwiatostany nie kwitną na końcach pędów. Z rodzaju Pachistahis, tylko 2 gatunki są używane jako rośliny uprawne, ale tylko najbardziej popularne mogą być chwalone. żółty pachistachis (Pachystachys lutea). Ten wiecznie zielony bylin występuje w lasach tropikalnych, ale na trzech kontynentach - od Australii po Azję Wschodnią i Amerykę Południową.Nazwa pachistachis jest tłumaczona jako "grube ucho".
Pomimo faktu, że wielkość pachistachis (na sprzedaż) jest najczęściej ograniczona do 25-40 cm wysokości, roślina ta nie powinna być niedoceniana w swoich wymiarach. Im bardziej dorosły staje się pakistańskim, tym bardziej obszerny i rozgałęziony krzak, w którym się zamienia, pokazując nie tylko jego szczegóły, ale także imponującą koronę. Bez kontroli roślina ta jest w stanie dorastać do 1,5 m, aby utrzymać bardziej lub mniej zwartą formę, potrzebuje ciągłego formowania.
Gęsto rozgałęziony krzew wytwarza pionowe, niezbyt rozgałęzione pędy, stopniowo stając się niżej w drewnie i pozornie cienkie. Gałęzie pachistachis są prawie całkowicie ukryte pod dużymi liśćmi. Szeroko lub lancetowato jajowate, wydłużone, ze spiczastą końcówką, liście z głębokimi wystającymi żyłkami i błyszczącą powierzchnią tworzą uderzająco imponującą koronę o jaskrawym zimnym kolorze, która najlepiej kontrastuje z kolorem kwiatostanów wierzchołkowych.
Kwitnienie pachistachis, inne niż olśniewające, nie może być wywołane. Skalne kwiatostany kwiatostanów tworzą gęsto osadzone żółte wypustki o jaskrawym, słonecznym odcieniu koloru.Czworościenny, wydają się być promiennymi piramidami o ścisłej strukturze geometrycznej, zdolnych do osiągnięcia 10 cm długości, prawdziwe kwiaty pachistachis są białe, cylindryczne, z cienką koroną podzieloną na wąskie płaty. Zaglądają między przylistki, jakby przyklejały się do boku, dając egzotyczne wrażenie całej roślinie.
Okres kwitnienia tej wewnętrznej rośliny tradycyjnie trwa od marca do października, a kwiaty zanikają wystarczająco szybko przez 10-12 dni. Pęczki pachistachis w gęstych kłoskach utrzymują się do kilku miesięcy, zapewniając roślinie stały efekt dekoracyjny. W jednej roślinie równocześnie rozpuszcza się do 20 kwiatostanów.
Połączenie odcieni jasnego żółtego i ciemnego szmaragdowo-zielonego z jasnobiałymi plamami zamienia pakhistahi w jedną z najmodniejszych roślin w pomieszczeniach. Kultura ta jest uważana za jednego z najlepszych solistów, choć możliwe jest umieszczenie pakhistahi w grupie z innymi egzotycznymi gośćmi. Wybierając lokalizację pachistachis, powinieneś rozważyć możliwość zwiększenia wilgotności. Roślina ta jest często nazywana jedną z najbardziej odpowiednich do wnętrza kuchni, ze względu na zwiększone wymagania dotyczące wilgoci i potrzebę zapewnienia stabilnego, ciepłego środowiska.
Pachistachis żółty (Pachystachys lutea).
Dbaj o żółty Pachistachis w domu
Pakhistakhis nie jest najbardziej kapryśną, ale wymagającą kulturą wewnętrzną. Może być polecany nowo przybyłym, którzy są gotowi zapewnić roślinom systematyczną pielęgnację i doświadczeni hodowcy kwiatów. Tolerancja na temperaturę w pomieszczeniu, zdolność przystosowania do oświetlenia i brak jakichkolwiek nietypowych wymagań dla nawadniania sprawia, że roślina pachistachis jest dość przewidywalna. Najtrudniej jest zapewnić ten zimozielony krzew o komfortowej wysokiej wilgotności powietrza, szczególnie biorąc pod uwagę, że niezbędne jest tylko zwykłe opryskiwanie.
Oświetlenie Pachistachis
Pachistachis doskonale dostosowuje się do różnie nasyconego oświetlenia i może być uprawiany w półcieniu lub w jasnym miejscu, kwitnie dobrze, niezależnie od intensywności światła. Roślina nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego lub mocnego cieniowania, ale w miejscach o mniej lub bardziej jaskrawym oświetleniu otoczenia pahistachis kwitnie równie obficie.
Orientalne i zachodnie parapety są uważane za idealne dla tej kultury, ale pakhistahi nie będą czuć się gorzej niż w głębi wnętrza, pod warunkiem, że wybierzesz wystarczająco jasne pokoje i nie daleko od okna.
Sztuczne oświetlenie nie jest najlepszym pomysłem dla tej rośliny, ale jeśli jest to tylko kwestia lekkiego wyrównania braku światła, pachistachis nie odmówi tych dodatkowych procedur. Utrzymanie równomierności podświetlenia umożliwia uzyskanie prawie całorocznego kwitnienia z pachistachis. Jednocześnie, aby zrekompensować redukcję światła w okresie jesienno-zimowym, konieczne jest podjęcie naprawdę znaczących działań poprzez przeniesienie zakładu do znacznie bardziej oświetlonych obszarów w południowych miejscach przy minimalnym narażeniu na światło. Ale jeśli pahistahis przestawia kwiatostany i rozpoczyna się okres odpoczynku, wtedy potrzeba natężenia światła maleje, a rośliny nie są przenoszone do bardziej oświetlonych miejsc, lub są ogólnie usuwane z okna, aby uzyskać kontrast i obfitsze kwitnienie w następnym sezonie (ale nadal półcieniste miejsca).
Wygodna temperatura
Ta kultura doskonale dostosowuje się do normalnej temperatury pokojowej. W przypadku pachistachis ważne jest kontrolowanie nie górnej, ale niższej dopuszczalnej wartości temperatury. Nawet w najzimniejszym sezonie temperatura powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się pachistachis, nie powinna spaść poniżej 18 stopni.Podczas okresu odpoczynku dopuszczalne są temperatury około 19-21 stopni w kulturze, ale przez cały rok lepiej jest utrzymywać temperaturę powietrza powyżej 20 stopni Celsjusza. W upale, pachistachis nie reaguje bardzo dobrze, ale wysokie temperatury mogą być kompensowane przez odpowiednią opiekę.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zimne przeciągi i lokalizację pachistachis w szkłach lub oknach, kontakt z doniczkami z zimnymi powierzchniami w zimie, co może niekorzystnie wpłynąć na atrakcyjność i zdrowie rośliny.
Pachistachis żółty (Pachystachys lutea).
Pachistachis glazura i wilgotność powietrza
Nawet krótkotrwała susza może być szkodliwa dla pakhistachis, podczas gdy całkowite wysuszenie podłoża przy korzeniach należy unikać za pomocą wszelkich dostępnych metod. Podlewanie zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się szkodników i chorób. W przypadku tej rośliny konieczne jest ustanowienie takiej częstotliwości nawadniania, przy której gleba będzie stale pozostawać równomiernie mokra. Najlepiej przeprowadzić te zabiegi po wyschnięciu kilku górnych centymetrów gleby w doniczkach. Nawadnianie zimą dla pakhistahisa należy bardzo uważnie, utrzymując jedynie lekką wilgotność gleby.Przy przechowywaniu w temperaturach pokojowych bliskich niższym wskaźnikom, pachistachis można podlewać nieczęsto, do 1 raz w ciągu 2 tygodni. Jeśli pahistahis kwitnie dalej, podlewanie nie jest zmniejszone.
Jak niemal wszyscy egzotycy w naszych wnętrzach, pakistańczycy potrzebują dużej wilgotności. Skomplikowanie procesu tworzenia optymalnego środowiska dla tej rośliny to konieczność stosowania tylko tzw. Metod atmosferycznych; porzucić opryskiwanie, ponieważ kropelki wody na kwiatostanach są niedopuszczalne, prowadzi to do gnicia wypustek; w rzeczywistości metoda opryskiwania może być stosowana tylko w zimie lub w czasie, gdy pahistachis nie kwitnie. Dla pakhistakhisa zainstalować patelnię z wodą bez kontaktu z dnem garnka lub specjalnych urządzeń, nawilżaczy. Po umieszczeniu w kuchni lub w innych pomieszczeniach o dużej wilgotności, pachistachis nie potrzebuje dodatkowych środków.
Pomimo atrakcyjnego blasku liści pachistachis, tarcia lub innego przetwarzania nie lubią. Trzeba bardzo ostrożnie pozbyć się kurzu z tej rośliny, przy pomocy ciepłego prysznica (tylko nie na etapie kwitnienia) lub jak najlżejszego z gąbką (szmatką,pompon) ręcznie. Tarcie listków za pomocą jakichkolwiek past polerskich do pasty do pakhistahis jest surowo zabronione.
Najlepszy sos do pakhistakhisa
Zaleca się stosowanie nawozu do żółtych pahistach przez cały rok, dzięki czemu zabiegi będą bardziej umiarkowane w okresie odpoczynku. Podczas aktywnej fazy rozwojowej odpowiednie będą klasyczne suplementy o częstotliwości 2-3 tygodni dla pachistachis, ale od września do lutego nawozy stosuje się raz na 6 tygodni. W przypadku pakhistachis konieczne jest stosowanie złożonego nawozu organiczno-mineralnego, którego bilans substancji spełnia wymagania roślin kwiatowych.
Pachistachis bardzo dobrze reaguje na wprowadzanie długo działających nawozów, zwłaszcza w postaci powoli rozpuszczających się pałeczek lub granulek. Takie nawozy pozwalają uprościć pielęgnację i zaprzestać nawożenia o każdej porze roku, pod warunkiem regularnego wprowadzania i terminowego uzupełniania zapasów nawozów w glebie zgodnie z instrukcjami producenta.
Pachistachis żółty (Pachystachys lutea).
Przycinanie Pachistachis
Bez regularnej formacji pachistachis silnie rośnie, rozciąga się i traci swoją atrakcyjność.Przed przesadzeniem roślin należy usunąć wszystkie martwe lub uszkodzone pędy, usunąć uszkodzone liście. Po zakończeniu kwitnienia wierzchołki pędów kwiatowych przycina się do pierwszej pary liści, stymulując zachowanie dekoracyjności pozostałych kwiatostanów i rośliny jako całości.
Regularne skracanie pędów pachistachis do 1/3 wysokości przyczynia się do tworzenia gęstej, gęstej i kwitnącej korony. Na młodych krzewach lepiej jest wykonać pierwsze przycinanie raczej kardynalne, do wysokości 10-15 cm, aby uzyskać gęstszą koronę i podstawę do dalszej formacji. Każdy pęd boczny na roślinie musi zostać wyrwany z trzeciej pary liści, poziom po tier, tworząc zwartą i dość zwartą koronę. W dorosłych pachistachis roczne przycinanie zwykle ogranicza się do szczypania wierzchołków, co pozwala uzyskać większą liczbę kwiatostanów. Ale jeśli trzeba uformować pachistachis, gałązki są przycinane mocniej.
Przycinanie pachistachis jest tradycyjnie wykonywane przed lub wraz z przeszczepem.
Przeszczep Pachistacha i substrat
Wskazane jest, aby przeszczepić tę roślinę nie w razie potrzeby (po tym, jak korzenie całkowicie wypełniły podłoże w doniczce), ale co roku.W przypadku tej rośliny przeprowadza się przeszczep po lub równocześnie z przycinaniem, niezależnie od wieku. Okres transplantacji dla klasycznych pachistachis to luty-marzec.
W przypadku pachistachis odpowiednie są dowolne uniwersalne podłoża zakupione lub skompilowane niezależnie. W tym celu miesza się w równych proporcjach piasek, torf, humus i ziemię z podwójną porcją darni. Pożądane jest dodatkowe dodanie pokruszonego węgla drzewnego lub mączki kostnej do gleby.
Sama procedura jest dość prosta. Świeża warstwa drenażu o minimalnej wysokości co najmniej 5 cm położona jest na dnie zbiornika, rośliny nie przeszczepiają, lecz przewracają się, starając się uniknąć kontaktu z korzeniami.
Choroby i szkodniki pachistachis
Szkodników pachistahisam największa szkoda jest spowodowana przez mszyce i mączliki, ale są one rzadko spotykane na tej roślinie. Pachistachis można uznać za zrównoważoną roślinę, której problemy są możliwe tylko w stanie poważnego zaniedbania. Jeśli pachistachis są zdrowe, są praktycznie nietykalne. Jeśli pojawią się oznaki uszkodzenia szkodnika, warto natychmiast rozpocząć walkę z preparatami owadobójczymi.
Typowe problemy w uprawie pachistachis:
- upuszczanie kwiatostanów i upuszczanie liści, gdy podłoże jest zbyt suche w doniczce;
- toczenie się liści w zbyt niskich temperaturach;
- upuszczając liście w przeciągach;
- suszenie końcówek liści suchym powietrzem;
- odsłaniając dolną część pędów w wyniku naturalnych procesów i potrzeby odmłodzenia;
- rozciąganie pędów i płytkich liści w zbyt dużym cieniu.
Pachistachis yellow (Pachystachys lutea)Hodowla Pachistachis
Roślina ta rozmnaża się wyłącznie metodami wegetatywnymi. Pachistachis można rozmnażać w okresie najbardziej aktywnego wzrostu i przygotowania do kwitnienia, od przycinania do początku czerwca. Do szczepienia letniego wybiera się tylko pędy, na których kwiatostany nie tworzą, ale częściej używają gałązek pozostawionych po przycięciu wiosennym (jeśli mają co najmniej dwa międzywęźle). A proces szczepienia jest dość standardowy.
Sadzonki Pachistachis o długości 10 do 15 cm są wycinane tylko ze szczytów pędów, wykonując 45-stopniowe cięcie i przetwarzając dno sadzonek przez kilka godzin za pomocą roztworu przyspieszaczy wzrostu. Rootowanie odbywa się pod maską w dowolnym uniwersalnym podłożu lub mieszaninie piasku i torfu.Przy ukorzenianiu pędów pachistachis za optymalną uważa się stabilną temperaturę od 20 do 22 stopni Celsjusza z codziennym opryskiwaniem i wentylacją. Średnio proces kręcenia trwa 2-3 tygodnie. Gdy tylko pojawią się oznaki ukorzenienia, sadzonki powinny z pewnością uszczypnąć wierzchołki pędów i przenieść rośliny do raczej dużych doniczek o średnicy około 12 cm, sadząc jedną lub więcej sadzonek w jednej doniczce, aby uzyskać grubszy krzew. Już od samego początku na pahistachis, zaczynają wykonywać obowiązkowe szczypanie pędów bocznych i wierzchołków do 4 strzępek rocznie, tworząc roślinę podstawową o niewielkich rozmiarach z co najmniej 12 do 15 wierzchołkami.
