Średnio dojrzewające i wysokoprocentowe odmiany czerwonej porzeczki Andreichenko

Pin
Send
Share
Send

Czerwona porzeczka różni się od czerni nie tylko kolorem i smakiem, ale także cechami charakterystycznymi rolnictwa i owocowania.

Smorodina Krasnaja Andreichenko ma wiele unikalnych właściwości.

Jej jagody, liście i pędy są używane w medycynie ludowej.

Ta klasa nadaje się idealnie do przetwarzania na galaretce i dżemie i często jest używana jako świeża.

Opis odmiany Andreichenko

Krzew ma wysokość 1-1,5 m, niezbyt rozwalony, okrągły kształt, gęsto liściasty. Pędy są raczej grube, mocne, proste, ciemnopomarańczowe, gładkie, matowe, z szaro-zielonymi wierzchołkami.

Liście pięcioramienny, mały, ciemnozielony, lekko pomarszczony, błyszczący, z dojrzewającym pokwitaniem.

Jagody raczej major, waga 0,5-1 gr, jasny czerwony kolor, okrągły, zebrany w małej gęstej szczotce.

Na końcach pędzla jagody są mniejsze, dojrzewają, nie kruszą się, gdy są przejrzałe. Miąższ jest bardzo soczysty, smaczny, słodki, z małą kwaskowatością i dużymi nasionami. Skóra jest cienka, ale mocna. Jest transportowany dobrze, ale nie na długo, około 2 tygodni.

Zdjęcia




Historia regionu hodowlanego i hodowlanego

Ta odmiana pojawiła się na początku lat 50-tych.ubiegłego wieku, w wyniku arbitralnego zapylenia odmiany Czerwonego Krzyża. Dobór siewek i rozmnażanie dokonali seniorzy z Nowosybirskiej Stacji Doświadczalnej I.V. Shpilev, D.A. Andreichenko i A.I. Degtyareva.

Odmiana została oceniona w 1987 roku na Uralu, w środkowej Wołdze i na Syberii. Jest bardzo zimowy wytrzymały stopień, a dzięki temu uprawiany jest na terenie całego byłego ZSRR. Najbardziej popularna odmiana zdobyła w regionach o niestabilnym klimacie i często znajduje się nie tylko w Rosji, ale także na Białorusi i w krajach bałtyckich.

W tych regionach z powodzeniem uprawiane są nie tylko czerwone porzeczki, ale także czarne porzeczki w ogrodach, np. Bagheera, białoruski słodki, Gross, Guliwer i Dachnitsa.

Charakterystyka

Odmiana średnio dojrzewa. Pełne dojrzewanie jagód następuje w połowie lipca, ale mogą one pozostać na krzaku przez około miesiąc.

Fructify Krzew zaczyna się już 2 lata po zejściu ze statku. Jest to bardzo owocna odmiana, z dobrą opieką z jednego krzewu, można zebrać do 6 kg jagód.

Ponadto odmiana charakteryzuje się dobrą odpornością na mróz. Na początku kwitnienia może wytrzymać nawet znaczny mróz, bez uszkadzania nerek i pędów. Odmiana jest samopłodna i nie potrzebuje dodatkowego zapylenia. Jagody doskonale nadają się do przetwarzania i świeżej konsumpcji.

Jagody tej odmiany doskonały dżem gotować, zwłaszcza w połączeniu z następujących odmian jabłek: Złoty Lato, Malta Bagaevsky, Mantet, wspaniali ludzie, miodunka, Elena i córka Melba.

Sadzenie i pielęgnacja

Odmiana ta jest "hodowana dla uprawy w surowym północnym klimacie, a dla regionów południowych nie jest odpowiednia: nie toleruje długotrwałej suszy i ciepła. Gleba nie wymaga gleby, ale lepiej będzie rosnąć na żyznym, zapłodnionym glinie lub glinie piaszczystej.

Miejsce do sadzenia muszą być dobrze oświetlone, o niskim poziomie wód gruntowych, chronione przed silnymi wiatrami. Nie boi się przeziębienia, ale rozgałęzione pędy u podstawy buszu mogą wyrwać się z ciężkiego wiatru. Witryna musi być pozioma, a nie niska, bez cieniowania.

Najlepszy czas na sadzenie ta klasa będzie wczesna jesień, koniec września. Podczas sadzenia kilku krzewów odległość między nimi powinna wynosić co najmniej 1,5 m.

Przygotuj grunt z góry.

W przybliżeniu jeden miesiąc przed sadzeniem, oraz część Dig usunięto chwastów, zwłaszcza Agropyron oraz ostu i wprowadzać nawozy mineralne i organiczne, 5-6 kg rozkładowi nawozu lub kompostu i 1 łyżka. l. Siarczan potasu i superfosfatu na metr kwadratowy. m.

Jeśli gleba jest kwaśna, to musi być wapnowana.

Na 2 tygodnie przed sadzeniem można wykopać dół o wymiarach 50 * 50 cm. Gotowa studzienka na 2/3 objętości jest wypełniona mieszanką z górnej warstwy ziemi, 2 wiadra z kompostu lub humusu, z dodatkiem 3 łyżek. l. superfosfat, 2 łyżki. l. siarczan potasu i 0,4 kg popiołu drzewnego. Cienka warstwa czystej, przesianej ziemi wylewa się na wierzch, jest dobrze wylana wodą i po 2-3 dniach zaczynają sadzić.

Krzew jest starannie umieszczony w przygotowanym dole i zakopany, gęsto zagęszczając ziemię. Porzeczka preferuje lekko pochowany, nachylony lądownik, dla lepszego rozwoju systemu korzeniowego. Po zasadzeniu wokół rośliny wykonujemy głęboki otwór, dobrze wodę i mulcz grubą warstwę torfu lub próchnicy. Natychmiastowe przycinanie po sadzeniu: wszystkie gałęzie są cięte, pozostawiając długość 10-15 cm Pomimo odporności na mróz, w pierwszym po posadzeniu w okresie zimowym młody krzew jest starannie zdzieralny i owinięty.

Przez pierwsze trzy lata opieka czerwona porzeczka polega na nawadnianiu, pieleniu i rozluźnieniu gleby oraz terminowym stosowaniu nawozów. Wczesną wiosną można karmić busz organiczny (6-7 kg próchnicy na m kw. M.) i minerał (20 gr.mocznik i siarczan potasu oraz 100 gr. superfosfat na metr kwadratowy. m) z nawozami. Pod zimą stosuje się tylko nawozy organiczne.

W wieku czterech lat i starszych zwiększa się ilość nawozów: 10 kg humusu, 30 gramów mocznika i potasu i 100 g superfosfatu na metr kwadratowy. m na wiosnę. Ponadto rośliny owocujące dokonują dodatkowego nawożenia, co najmniej 4 razy w okresie wegetacyjnym.

Pierwszy taki a górny opatrunek prowadzić przed kwitnieniem, drugi - z pojawienie się jajników, po 2 tygodniach - trzecim i po zbiorach - czwartym. W przypadku pierwszych trzech roślin można stosować specjalne kompleksowe nawozy mineralne do upraw jagodowych. Dla czwartego najlepiej nadaje się superfosfat i siarczan potasu (2 łyżki na wiadro wody).

Bardzo ważny i górny opatrunek na liście. Najlepiej prowadzić je podczas kwitnienia i podczas tworzenia jajników.

W tym celu można zastosować stymulatory wzrostu i wzrostu owoców. Przeprowadzić to leczenie lepiej w suchej pogody, wcześnie rano lub wieczorem.

Czerwona porzeczka wymaga regularnego podlewania, szczególnie w suchej i upalnej pogodzie. Szczególną uwagę zwraca się na podlewanie w czasie pojawiania się pierwszych jagód i po zbiorach.Gatunek porzeczki Andreichenko wystarczająco odporna na suszę, ale z powodu braku wilgoci, jagody są małe, suchawy, a wydajność jest znacznie zmniejszona.

Oprócz post-sadzenia, przycinanie krzewów i odmładzanie odbywa się regularnie. Możesz spędzić go zarówno wiosną, jak i jesienią. Przez 2-3 lata po zasadzeniu przeprowadza się pierwsze przycinanie formowania: usuń wszystkie osłabione i rosnące gałęzie blisko ziemi, pozostawiając 4-5 najsilniejsze.

Skrócenie gałęzi jest niemożliwe - może znacznie zmniejszyć plon w następnym roku.

Odmłodzenie przycinania rozpoczyna się 7 lat po posadzeniu. Wszystkie nieproduktywne stare gałęzie są wycinane, zastępując je nowymi, młodymi pędami. Terminowe przycinanie i właściwa pielęgnacja czerwonej porzeczki mogą znacznie zmniejszyć ryzyko chorób.

Choroby i szkodniki

Wśród wielu zalet odmian czerwonych porzeczek można znaleźć Andreichenko i kilka niedociągnięcia: skłonność do pokonania antraknozy i galusowatych mszyc.

Antracnoza porzeczka jest wyrażona w wyglądzie na liściach małych czerwonawych punktów. Szybko się rozszerzają, łączą i powodują przedwczesne wysuszenie i opadające liście. Antraknoza może być dotknięta i strzela.Najkorzystniejszymi warunkami do pojawienia się choroby są wysoka wilgotność i ciepła pogoda.

Aby zwalczyć tę chorobę, wczesną wiosną krzew traktowany jest roztworem siarczanu miedzi lub nitrafenu. Drugie traktowanie wykonuje się przed kwitnieniem, z 1% koloidalną siarką. Po 10-12 dniach - trzeci. Ostatnie opryskiwanie wykonuje się po zbiorze jagód przy użyciu 1% płynu Bordeaux.

Aby zapobiec chorobie, ważne jest, aby spędzić czas przycinanie krzewu, aby zniszczyć wszystkie opadłe liście i starannie przekopać glebę w upadku.

Wśród chorób ogrodniczych najczęściej występują antraknoza, bakterioza, chloroza, różyczka i rak bakteryjny. Możesz dowiedzieć się więcej o środkach zapobiegawczych w artykułach na naszej stronie internetowej.

Czasami odmiana Andreichenko może zostać zaatakowany przez mszycę liści. Możesz zobaczyć jego larwy na spodniej stronie liścia, gdzie tworzą się małe czerwone pęcherze. Uszkodzone liście wysychają szybko i kruszą się.

Jako metody kontroli, przetwarzanie jest wykonywane na początku krzewów sprężyna karbofosom (40 ° C wiadro wody). Pomaga spryskiwać dotkniętą roślinę roztworem mydła do prania lub wlewu czosnku. Można stosować zapylanie z pyłem tytoniowym lub cynamonem.Wszystkie dotknięte liście i pędy należy wyciąć i spalić.

Aby uniknąć ataku tego szkodnika, zaleca się posadzić kilka kępek czosnku lub pomidorów w pobliżu porzeczki. Konieczne jest również ciągłe poluzowanie gleby, usunięcie opadłych liści i dokładne przeszukanie gleby jesienią.

Różnorodność czerwonej porzeczki "Andreychenko" ma wiele zalety:

  • wysoka wydajność;
  • świetny smak;
  • dobry wygląd rynkowy;
  • zimotrwalosc;
  • wczesna płodność.

Wady bardzo mało:

  • słaba odporność na antraknozę;
  • Czasami może zostać zaatakowany przez mszycę galijską.

Czerwona porzeczka «Andreychenko» idealnie nadaje się do sadzenia w strefie podmiejskiej, a przy należytej staranności daje regularne wysokie plony.

Warto również zwrócić uwagę na takie odmiany czerwonych porzeczek, jak Natalie, Marmalade i Nenaglyadnaya.

Pin
Send
Share
Send