Krewny tego zielonego konika polnego, który "nie dotknął błędu", może wywołać głód w regionach rolniczych w zaledwie kilka dni po jego pobycie na polach.
Szarańczy pożerają wszystko na swojej drodze, od trawy do drzew, w poszukiwaniu pożywienia, nawet podczas lotów przez ocean, na odległości ponad 5000 km.
Gigantyczny, niespieszny
Największa szarańcza na planecie żyje w regionach wilgotnych tropików. Wielkość samic osiąga 18 cm, waga - więcej niż 10 g, mężczyźni są zwykle nieco mniejsze. Dieta tych owadów nie jest zbożem, tradycyjna dla rodziny, i zielnych krzewów i gałęzi drzew. Siedliskiem owadów jest północ Ameryki Południowej.
Kolor samców jest jaśniejszy niż u samic, górna część ciała jest zabarwiona na jasnoróżowo, z ogólnym zielono-brązowym kolorem ciałek. Ale atrakcyjny wygląd jest zwodniczy - na polu rój takich gigantów może zjeść kilka tysięcy ton zbiorów.
Zdjęcie olbrzymiej szarańczy poniżej:
Zielony, jak konik polny
Bardzo często niedoświadczeni ogrodnicy wziąć najzwyklejszym polny (nie tylko nieszkodliwe, ale nawet pomocne) dla najgorszych szkodników pól i ogrodów - szarańcza. Wyjaśnienie jest proste: zielone koniki polne bardzo przypominają nieszkodliwą szarańczę-klacz. Aby odróżnić te owady jest bardzo proste:
- pasikonik jest aktywny nocą, szarańcza w ciągu dnia;
- Pasikonik poluje na małe owady, a szarańcza tylko na rośliny;
- Pasikonik ma długie łapy i wąsy, szarańcza ma dłuższy brzuch.
Marokański, odporny na trucizny
Marokańska szarańcza jest prawdziwa pola burzowe, katastrofa zdolna zniszczyć uprawy na ogromnych terytoriach w krótkim czasie. Owad ten należy do rodziny „Acrididae”, jest w stanie stworzyć stado co najmniej setki milionów osób wytrzymałości, jak również migrować w poszukiwaniu pożywienia na długich dystansach. Siedliska tego gatunku szarańczy, Afganistanu, Iranu, Kazachstanu, na Kaukazie i Zakaukaziu, na Krymie, w Azji Środkowej.
Życie Maroka może przebiegać w dwóch fazach: pojedynczy i towarzyski. Na jednym etapie jest nieszkodliwy, ma wystarczającą ilość pokarmu, larwy są usuwane i pozostają tam, gdzie się urodziły.
Larwy nabierają jaśniejszego koloru, stają się aktywne, mają tendencję do składania się w duże stada i rozpoczynają migrację. Larwy marokańskie są w stanie spożywać pewną ilość pożywienia dziesięciokrotnie większą od swojej masy. Owady stadne przemieszczają się na duże odległości, latające do 20 godzin dziennie z prędkością ponad 15-20 km / h.
Zewnętrznie marokańska szarańcza przypomina krewnego konika polnego. Kolor cielęcia jest ciemnożółtyZ małymi ciemnymi plamkami i jasne krzyża wzorem na plecach, udzie tylnych nogach różowo lub żółty, czerwony goleń. Wąsy "Marokańczyków" są krótsze niż u konika polnego.
"Marokański" jest niebezpieczny, ponieważ bardzo żyzny. Na jednym metrze kwadratowym niewykorzystanego pola samica składa kilka tysięcy jaj. Kiedy owad zbiera się do migracji staje się niezliczona liczba osób, długość pakietu może być więcej niż 200 km długości - do 10 km.
Dla tych owadów nie ma niekochanych dań - po drodze jedzą zboża, bawełnę, melony i tytoń, owoce owocowe, trawę pospolitą, gałęzie i kora drzew.
Zdewastowany, niezwykle żarłoczny
Pustynna szarańcza jest bardzo żarłocznym owadem, na jeden dzień jedzenia tyle samo, ile sam waży. W poszukiwaniu pokarmu leci co najmniej 1200 km dziennie, choć porusza się tylko w ciągu dnia, preferując odpoczynek w nocy. Flock, zaatakowany na polu, może być umieszczony w strefie 70-80 km, łapczywie pochłania każdy z ponad czterystu gatunków roślin zielnych i drzew.
"Pustelnicy" należy do rodziny prawdziwej szarańczy. Gdy dorośli dorastają, larwy pustynnej szarańczy osiągają długie skrzydła, bezbarwne, z ciemnymi plamami. Dorosłe osobniki są malowane w kolorze żółtawym lub zielonkawym, w zależności od etapu, na którym się znajdują.
Występuje w Azji Mniejszej, Indiach i częściach Afryki, czasem lata do krajów WNP z terytoriów Iranu i Afganistanu. Odtwarza tego rodzaju masy owadów i cykli, średnio cztery razy w roku, uzyskując cztery pokolenia larw z dwoma zimą i dwa lata.Maksymalna liczba osobników osiąga pory roku w okresach obfitych opadów.
Te owady może zignorować większość środków owadobójczych, dlatego są one nie mniej katastrofalne dla regionów agrarnych niż marokańska szarańcza.
Środki zwalczania szarańczy
Walcz z szarańczą wszelkiego rodzaju bardzo trudne, ponieważ owady te są doskonale przystosowane do niekorzystnych warunków środowiskowych. Pestycydy przeciwko najczęstszych rodzajów Locust - marokańskich i opuszczony - niemal bezsilny, tym bardziej, że ich stosowanie może być niebezpieczne dla rolnictwa.
Ucieczka od marokańskiej szarańczy może być:
- biopestycydy;
- hałas z głośników;
- ptaki domowe i dzikie.
Pustynia szarańczy jest nadal podatna na wpływ najbardziej znanych środków zwalczania owadów. Nowoczesne rolnictwo oferuje następujące metody:
- insektycydy;
- zatrute przynęty;
- wykopywanie ziemi.
Kilka słów o migrujących "Azjatach"
Osobno musimy mówić o azjatyckiej szarańczy migracyjnej. Ten typ owadów Jest w stanie wchłonąć dziennie ilość pokarmu równą objętości pokarmu dla dwóch owiec. Walka z "azjatyckim" jest niesamowicie trudna - przed nalotem na pole tworzy skomplikowane lęgowiska w trudno dostępnych zaroślach na terenach bagiennych. Możesz pokonać azjatyckich gości tylko na następujące sposoby:
- chemia;
- wypalanie;
- kopanie.
Szarańcza jest czasami nazywana szczękami wiatru, co w pełni odzwierciedla jej istotę. W regionach, gdzie inwazje szarańczy są częstym zjawiskiem, opisują to zjawisko jako czarną chmurę, szybko zbliżającą się, po zniknięciu, pozostawiając jedynie gołą ziemię. Dlatego tak ważne jest, aby nauczyć się skutecznie walczyć z tą katastrofą naturalną.
