Dmuchawiec jest jedną z najczęstszych roślin zielnych na półkuli północnej. Nie jest zaskakujące, że mniszek lekarski, którego właściwości lecznicze i przeciwwskazania są nadal przedmiotem opieki medycznej, od dawna jest używany jako surowiec do leczenia naparów i balsamów.
Dandelion leczniczy: opis i dystrybucja
Gdy tylko topi się śnieg, w centralnej Rosji otwierają się żółte kwiatostany mleczu. W okresie letnim kwitnienie następuje 1-2 razy, a pole których złote czapy zamieniają się w chmurę spadochronów powietrznych, przelatujących przez dziesiątki i setki metrów. Ze względu na dużą prędkość dystrybucji i bezpretensjonalność w większości regionów zasięgu, kultura stała się chwastem.
Wieloletnia roślina kłącza z podstawową rozetą i kwiatostanami - kosze na wyprostowanych pustych szypułkach osiadają na poboczach, na trawnikach i pustych działkach, czyli prawie wszędzie. Potężny taproot pomaga uzyskać pokarm i wilgoć w najbardziej niesprzyjających warunkach. A on, liście i łodygi rośliny są bogate w biały, mleczny sok, który utlenia się w powietrzu, a suszenie zmienia kolor na brązowo-brązowy.
W wyniku kompleksowego badania właściwości mniszka lekarskiego okazało się, że we wszystkich częściach znajdują się substancje bioaktywne. Co jest cenne w materiałach roślinnych? Co to jest pożyteczny dmuchawiec?
Skład biochemiczny i korzyści zdrowotne mniszka lekarskiego
Dmuchawiec jest tradycyjnie stosowany w medycynie ludowej, przyjętej przez oficjalną Farmakopeę. Roślina zawdzięcza to uznaniu bogatej kompozycji biochemicznej.
Lecznicze właściwości mniszka lekarskiego i przeciwwskazania do jego stosowania są wynikiem działania substancji czynnych w składzie kłączy, łodyg, kwiatów i liści rośliny:
- Bukiet witamin zawiera takie niezbędne związki jak karoten, witaminy z grupy B, kwas askorbinowy, witaminy PP i E.
- Dmuchawiec jest bogaty w kwasy organiczne.
- Materiały roślinne zawierają terpeny, flawonoidy, żywice i gorzkie zioła, olejki eteryczne i garbniki.
- Kompozycja zawiera glikozydy, inulinę i aspargin.
- Kompozycja mineralna jest również szeroka. Wśród mikro i makroelementów żelazo i mangan, potas i bor, miedź i fosfor, wapń i inne niezastąpione składniki.
Lecznicze właściwości kwiatów mniszka wynikają z dużej ilości witamin, w tym kwasu askorbinowego i luteiny, białek i soli mineralnych.Żółte miseczki okrywowe mniszka lekarskiego - surowiec do oryginalnego dżemu, który roślina przekazuje słoneczny kolor, minerały i białka.
Przydatne właściwości części roślin
W wydłużonym, z chropowatą krawędzią liści rośliny zawierają te same związki, co w żółtych puszystych kolorach. Ale w zieleni jest o wiele więcej białka i fosforu, dlatego młode liście są wykorzystywane jako cenny produkt dietetyczny, dodając do sałatek, przekąsek, pikle i nadzienia do ciasta. Posiada wiele przydatnych właściwości liści mniszka lekarskiego i przeciwwskazań. Gdy rosną w zieleni, gromadzi się gorycz, zmieniając smak liści, co nie jest przyjemne do jedzenia.
Większość składników odżywczych w potężnych korzeniach mniszka lekarskiego. Ich biała, gęsta tkanina zawiera:
- kompleks kwasów organicznych;
- oleje tłuszczowe;
- glikozydy zaangażowane w syntezę i regenerację tkanek;
- garbniki;
- śluz;
- gorycz;
- guma;
- błonnik pokarmowy, w tym inulina.
Jakie są właściwości lecznicze i przeciwwskazania korzenia mniszka lekarskiego? Wszystkie te substancje w taki czy inny sposób przydatne. Szczególną rolę odgrywa inulina, która działa jak naturalny sorbent, który usuwa toksyny i żużle z organizmu, pobudza funkcje trawienne, a w żołądku tworzy fruktozę i jej pochodne.
Korzyści zdrowotne mniszka lekarskiego: właściwości i zakres
Dmuchawiec - roślina, zielenie i kłącza, które ma właściwości tonizujące, pobudzające. Niezbędne witaminy, minerały i aminokwasy uzupełniają wyczerpujące zasoby organizmu, dostarczają energii i tworzą rezerwę na rozwój, regenerację, odnowienie.
Ponadto produkty oparte na materiałach roślinnych i wykorzystywane dla korzyści zdrowotnych mniszka lekarskiego:
- normalizować procesy metaboliczne;
- stymulują żołądek i jelita;
- zwiększyć produkcję soku żołądkowego;
- obniżają poziom cholesterolu, zmniejszając ryzyko miażdżycy lub ułatwiając przebieg choroby;
- pomoc w nadciśnieniu i niewydolności serca;
- zmniejszyć ból;
- z powodu goryczy, drażniących kubków smakowych, zwiększenia apetytu;
- działają jako żółciopędne i moczopędne;
- mają działanie napotne i przeciwgorączkowe, jak również wykrztuśne;
- delikatnie słabe;
- odporne na stany zapalne;
- uspokoić i, jeśli to konieczne, odcień.
Mleczko ma korzystny wpływ na skład krwi, aktywując wytwarzanie czerwonych krwinek i białych krwinek, które są przeznaczone do zwalczania źródeł stanu zapalnego.Na liście właściwości terapeutycznych mniszka lekarskiego i przeciwwskazań do jego stosowania - działanie bakteriobójcze, przeciw robakom, przeciwgrzybicze.
Wskazania do stosowania mniszka lekarskiego
Mniszek ma wiele przydatnych właściwości, które są używane w medycynie ludowej i oficjalnej. Mniszek lekarski stosowany jest jako środek wzmacniający tonik i stymulujący procesy wymiany. Preparaty ziołowe bogate w inulinę są przydatne w cukrzycy. Pobudzają przemianę materii, wspierają równowagę lipidową i są skuteczne w utracie wagi i chorobach układu odpornościowego.
Z tego samego powodu piją herbatę z mniszka lekarskiego i chcą oczyścić organizm z toksyn i żużli. Ziołolecznictwo za pomocą tej rośliny pomaga poprawić skład krwi, bezpiecznie odciążyć obrzęk, utrzymać zdrowe kości i stawy. Dzięki reumatyzmowi i zapaleniu stawów mniszek lekarski nie tylko leczy, ale także znieczula.
Jako dureń moczopędny pomaga radzić sobie z konsekwencjami zatrucia pokarmowego, nadciśnienia, obrzęku.
W takim przypadku leczenie nie prowadzi do niedoboru potasu, ale przeciwstawia się rozwojowi mikroflory chorobotwórczej, ma działanie przeciwzapalne i jest przepisywane na choroby pęcherza moczowego i nerek.
Roślina ma działanie przeciwgorączkowe, napotne, przydatne w chorobach wirusowych układu oddechowego i sezonowych. Herbata mniszka lekarskiego normalizuje sen, utrzymuje odcień ciała i łagodzi objawy stresu.
Leki na bazie mniszka lekarskiego są przydatne w zaparciach, syndromie leniwego żołądka i innych problemach przewodu pokarmowego. Roślina, jeśli jest używana przez lekarza, jest skuteczna w chorobie wątroby.
W onkologii korzeń mniszka lekarskiego stosowany jest jako środek wspomagający, naturalnie stymulujący regenerację, o właściwościach oczyszczających. Ponadto, mniszek lekarski poprawia skład krwi, zmniejsza stan zapalny i wspiera prawidłowy metabolizm.
Po zastosowaniu zewnętrznym trawa mniszka lekarskiego przyczynia się do leczenia trądziku, egzemy, brodawek i suchych zrogowaciałych ziaren, a także oparzeń, owrzodzeń i innych procesów zapalnych.
Przeciwwskazania do stosowania mleczu leczniczego
Wysokie stężenie substancji bioaktywnych jest nie tylko gwarancją przydatności, ale także czynnikiem ryzyka. Nie jest zaskakujące, że z masą korzystnych właściwości leczniczego mniszka lekarskiego są również przeciwwskazania.
Herbata, wywary i inne leki oparte na materiałach roślinnych nie powinny być brane w przypadku wadliwego funkcjonowania pęcherzyka żółciowego i zablokowania dróg żółciowych. Przeciwwskazaniami są choroby przewodu żołądkowo-jelitowego, na przykład zapalenie żołądka, wrzód trawienny. Nawet osłabienie trawienia może zostać zaostrzone przez osłabienie działania mniszka lekarskiego. Ten sam efekt, jak również działanie drażniące, będzie niepożądany w czasie ciąży i dla małych dzieci.
Składniki materiałów roślinnych mogą powodować reakcje alergiczne, swędzenie, obrzęk, zaczerwienienie skóry i błon śluzowych.
Aby użyć mniszka lekarskiego w tradycyjnej medycynie było naprawdę przydatne, nie zaniedbuj zalecanych dawek. I zanim włączysz ziołową herbatę, wywar, balsamy, powinieneś skonsultować się z lekarzem i uzyskać jego zgodę.
W przypadku przedawkowania produktów na bazie mniszka lekarskiego, możliwe są takie negatywne reakcje, jak zaburzenia trawienia, zawroty głowy, nudności.
Kiedy zbierać korzeń mniszka lekarskiego do celów leczniczych
Zawartość składników odżywczych w materiałach roślinnych zmienia się w zależności od pory roku.Jeśli zbierzesz korzenie i liście w niewłaściwym czasie, korzyści z zażywania leku znacznie się zmniejszą.
Kiedy zbierać dandelion, aby zmaksymalizować właściwości lecznicze rośliny? Najlepiej wykopać korzenie jesienią, kiedy roślina gromadzi osad do zimowania lub wczesną wiosną przed kwitnieniem.
Dużych korzeni nie można wydobywać ręcznie, więc na obrabianym przedmiocie wymagany jest ostry trzonek bagnetowy. Kiedy rośliny są wykopywane i myte, są suszone na drewnianych lub plastikowych paletach. Po 4-5 dniach przebywania w cieniu, w suchym wentylowanym pomieszczeniu, surowiec jest gotowy do przechowywania. W temperaturze 40-50 ° C proces przebiega szybciej, ale temperatura nie powinna już wzrastać, w przeciwnym razie większość witamin, olejków eterycznych i kwasów po prostu wyparuje.
Trawa, w przeciwieństwie do korzeni mniszka lekarskiego, jest zbierana do celów leczniczych, gdy roślina już kwitnie. W pełni wysuszone surowce są przechowywane w szklanych pojemnikach lub w papierowych torebkach chronionych przed wilgocią i światłem słonecznym.
