Zarówno doświadczony hodowca drobiu, jak i laika nie mogą pomóc odróżnić "holenderski" od wszystkich ras kur, podobając się jego niezwykłemu wyglądowi i dusić gospodarzy dość przyzwoitą liczbą jaj oraz możliwości wykorzystania tych kurcząt jako przedstawicieli rasy mięsnej.
Zwykle dekoracyjne rasy kur są hodowane w celach estetycznych: podziwiać. Mała "gollandochka", oprócz piękna, może również podawać jajka i mięso.
W rzeczywistości holenderska biała rasa początkowo nie była planowana jako dekoracyjna.
Teraz holenderski rasy jest znany jako White-koronowany, ale w XV wieku (w okresie, gdy kury są po raz pierwszy wspomniano) nie grzebień nie było w zasięgu wzroku.
Drób średnia forma była rozpoznawalna wyjątkiem, że kolor piór - czarny lub ciemno brązowy, czasami z czerwonych piór na tle panujących ciemnych kolorów.
Jednak interweniował mężczyzna. W pogoni za pięknem i rozpoznawalności holenderskiej rasy kur hodowcy postanowili eksperymentować i krzyżować je z polskim grzywaczem.
Wynik eksperymentu: czarne kury dostały białą szykowną kępkę, przyciągając oczy, ale ich jajo leżało nieco upadłe. Tak, a holenderskie kurczaki, stając się hohlatkami, dają znacznie mniej.
Jednak dzięki tak egzotycznemu wyglądowi holenderskie szopki stały się popularnym symbolem kraju i ulubioną żywą dekoracją bogatych dóbr. Obrazy tych ptaków można znaleźć na płótnach wybitnych artystów XVI wieku.
Opis rasy Holenderski biały
Jest jeszcze jedna nieoficjalna nazwa dla przedstawicieli tej rasy: kura z uczesaniem.
Biały grzebień pada równomiernie po obu stronach głowy ptaka, co sprawia wrażenie oryginalnego stylu, że wygląda na to, że profesjonalny "fryzjer" zajmuje się "wizerunkiem" kury.
Khokhol - duży i gęsty, pomimo długości piór, nie zasłania oczu i nie uniemożliwia spojrzenia ptaka. Przednie pióra pęczka są z reguły ciemne i tworzą na czole (u nasady dzioba) wzór przypominający motyla.
Taki unikalny wzór nadaje holenderskim kapturom jeszcze więcej uroku, a także determinuje czystość rasy. Ale, w zasadzie, w zależności od stanu herbu: im bardziej jest śnieżnobiały, tym czystsza rasa.
Grzebień na główce holenderskiego kurczaka jest nieobecny, z powodzeniem zastąpiono go wspomnianym grzebieniem, ale "kolczyki" (metatary), duże i jasne, są szczególnie widoczne w kurach.
Płatki uszne holenderskich skorupiaków kurcząt są małe, białe, dziób jest również mały i nie długi, w kolorze, zazwyczaj odpowiada podstawowej gamie kolorystycznej upierzenia. Oczy czerwone lub brązowe, twarz - bez upierzenia, czerwone.
Dakan - rasa kur hodowanych w Azji Środkowej, ma raczej paskudny charakter.
Ale o tym, jak prawidłowo ugotować kukurydzę w multivarke Redmond, zawsze możesz przeczytać tutaj!
Ciało holenderskich kur jest wystarczająco zwarte, schowane, z dobrze rozwiniętym brzuchem i zgrabnymi nogami. Upierzenie ściśle przylega do ciała, nie tworząc "poduszek".
Oprócz jastrzębia, holenderskie kurczaki mają inną dekorację: ogon tej rasy jest bardzo pięknie wygięty, chociaż pióra ogona są raczej spłaszczone. Wysoki, ale nie stromo ustawiony pod kątem 4500, obrzęki są zasypywane piórami.
Kurczęta są średniej wielkości, waga koguta to 2-2,5 kg, kurczak - 1,5-2 kg.
March kurczaka zaczyna puchnąć już we wrześniua jeśli weźmiesz pod uwagę holenderskiego białogłowy przez pryzmat hodowli tej rasy na prywatnym dziedzińcu, wówczas zwykłą kurę można z łatwością przekształcić w piękną kurę.
Współcześni hodowcy wyróżniają trzy podstawowe barwy holenderskich kurczaków - czarnego, brązowego i szaro-niebieskiego.
Funkcje hodowli i treści
Przez kilka stuleci istnienia holenderskie szopki zyskały popularność nie tylko w domu, ale także we wszystkich krajach europejskich.
Rozprzestrzenianie rasy odbywało się bardzo szybko: i kilka wieków temu, a teraz hodowcy chętnie podejmują się hodowli tych kur.
Jak wszystkie inne żywe stworzenia, holenderskie kurczaki wymagają szczególnej uwagi i szczególnej troski. Dlatego nie można powiedzieć, że łatwo jest hodować kurniki.
- "Holandia", niestety, odnosi się do bolesnych ras, więc młode zwierzęta muszą nie tylko rosnąć, ale powinny być dosłownie karmione. Ale nawet przy ogromnej staranności i stworzeniu wszystkich niezbędnych warunków pewien procent kurcząt nie przeżyje.
- Sąsiedztwo z innymi rasami krów holenderskich nie toleruje ducha. Zwłaszcza nie dogaduje się z normalnym kurczakiem domowym.A jeśli poważnie zamierzasz hodować holenderskie kury, zadbaj o osobny pokój dla nich.
- Ta rasa kur bardzo lubi przestrzeń, pokoje zamknięte - nie dla niej, mokre i brudne - też. Głównym warunkiem utrzymania "holenderskiego" - czystość, suchość, przestrzeń.
- Białe holenderskie kurczaki, mimo że ich wybór jest dokonywany w północnym kraju, nie mogą tolerować przeziębienia i nie przetrwają w nieocieplonym kurniku.
- Karma dla kurcząt holenderskich jest potrzebna trochę, jednak są one zbyt wybredne w jedzeniu.
Wyjątkowość pęczka
Ponieważ ta wyjątkowa "czapka" jest główną "atrakcją" holenderskich kurczaków i decydującym czynnikiem w określeniu czystości rasy, należy zwrócić na nią szczególną uwagę.
Tak więc, holenderskie grzywacze, których rasa nie jest "rozcieńczona" przez żadną inną, herb jest ogromny i śnieżnobiały. Zwróć na to uwagę przy zakupie kurczaka, ponieważ produktywność jaj i mięsa zależy od czystości rasy.
Wśród holenderskich hodowców czubatych od lat dyskusja jest kontynuowana: konieczne jest okresowe przycięcie grzebienia kurczaka, nadając mu bardziej schludny i zadbany wygląd.
Jedna część przeciwników skłania się do myślenia, że fryzura jest obowiązkowa,ponieważ nie pozwoli, aby "kapelusz" stał się zbyt duży i wywoływał pewien dyskomfort kurczaka (na przykład, aby złapać wzrok); drugi jest pewien, że natura sama zajęła się komfortem ptaka i nie jest konieczne, aby ktoś ingerował w ten plan.
Jeśli chodzi o konserwację śnieżnobiałego pęczka, wszyscy zbiegają się w jednej opinii: absolutnie konieczne jest ich umycie. Aby kolor nie był "zagubiony" - raz w tygodniu.
A jeśli taka procedura wydaje się zbyt częsta dla ptaka lub właściciela, wtedy wykąp się w łóżeczku, gdy "fryzura" zostanie zabrudzona. Jednak w tym przypadku ukraiński dolce biały nie będzie się różnić.
Zanim jednak wyhodujesz Holendrzy, stwórz odpowiednie warunki dla kurcząt tej rasy:
- Oddzielny izolowany, suchy i czysty kuryatgnik.
- Minimalna "komunikacja" z kurami innych ras.
- Daj im szansę chodzić tak często, jak to możliwe na wolności. Oznacza to, że ogrodzony teren do chodzenia powinien być w miarę możliwości.
- Pamiętaj, że holenderski biały kurczak ma bardzo słabą odporność.Jeśli jedna osoba zachoruje, konieczne jest natychmiastowe podjęcie wszelkich działań, aby inne osoby nie zostały zarażone.
- Kupując kurczaka od tej rasy, upewnij się, że herb kurczaka jest duży i śnieżnobiały. Jeśli nie można wyświetlić ptaków na żywo, poproś sprzedawcę o zdjęcie i sprawdź reputację rolnika-realizatora.
Zdjęcia
Przystojny czarny kogut dumnie obnosi się w słońcu:
Ale na tym zdjęciu widać piękny niebieski obraz w kolorze, stojący na szczycie ogrodzenia:
Na tym zdjęciu znajdują się klasyczne czarne holenderskie grzywacze:
Męski i żeński spacer po dziedzińcu zewnętrznym o zachodzie słońca:
Czarny kutas z piękną kępką zdobi się na tle ogrodzenia przed kamerą:
Doskonałe zdjęcie koguta i szarego kurczaka z bliskiej odległości:
Spacer po dziedzińcu w poszukiwaniu świeżego i żywego jedzenia:
Gdzie są hodowane te kurczęta?
Wśród hodowców, nawet doświadczonych, rzadki rolnik zajmie się dużą partią holenderskiej bieli - zbyt wybredną. Ale istnieje kilka adresów, w których można znaleźć dla siebie te kurczęta o odpowiedniej czystości wskaźników rasy.
- Gospodarka "Kurkurovo". Region Moskiewski, powiat Likhovitsky, wieś Kyrovo, d.33. Telefon: +7 (985) 200-70-00.
- "Śmieszna Ryaba". Kurgan, ul. Omskaya, 144. Telefon: +7 (919) 575-16-61, mail: [email protected]
- Gospodarstwo domowe "Drób". Region Moskwa, wieś Poyarkovo, autostrada Leningradskoe, 14 km. Telefony: +7 (925) 277-97-15; +7 (962) 988-27-70.
Dzięki jakościowej pielęgnacji skorupiaki z kurczaka dostarczają mistrzowi zarówno moralnej, jak i materialnej satysfakcji. Hodowanie tej rasy jest możliwe tylko dlatego, że jest to jedna z najciekawszych ras drobiu.
Analogi
Jest jeszcze jedna odmiana holenderskiego białego krasnolud. Te kurczęta są dokładnie takie same jak ich "starszego brata", ale różnią się znacznie pod względem masy i produkcji jaj.
Przez rok kury nioski mogą rozebrać około 80 jaj o średniej wadze 30 gramów. W tym samym czasie waży 0,8 kg. Kurczak jest nieco większy niż kurczak - 0,9 kg, ale również nie jest sportowcem. Jest to jednak dość silna rasa, zdolna do konkurowania z przedstawicielami innych ras, zarówno krasnoludków, jak i zwykłych rozmiarów.
Zewnętrznie, karłowaty Holender wygrywa nawet większą holenderską biało-wełnistą ze względu na swoją miniaturę. W końcu jest to wzruszający widok: mały elegancki kurczak z dużym grzebieniem. To małe łóżeczka zapuściły korzenie w parkach, jako ich główną dekorację.
Kolorystyczne kaptury karłowate są czarno-białe, plamiste i prążkowane, co również wygląda bardzo oryginalnie.
Na zdjęciu kurczak Phoenix wygląda uroczo! A w życiu - jeszcze lepiej! Na pierwszy rzut oka będziesz zaskoczony!
Doskonałe zdjęcia pelargonii, które można zobaczyć na naszej stronie: //selo.guru/rastenievodstvo/geran/poleznye-svojstva.html.
Inną z budowli jest słynna skała Holenderski karzeł bentamok. Różnić się od poprzedniej obecności na głowie i hohli i grzebieniu. Plecy tych kurcząt zwęża się w stronę ogona, więc wyglądają na "szerokie ramiona".
Ich główna cecha odróżniająca: bentamki nie są bardzo podobne do zwykłych kurczaków domowych. W tej rasie przeważa zbyt często i bajecznie.
Niezwykły kolor "aspidov", z czerwoną koroną herbu i loków herbu, taki kurczak nie może być zwykłym dróbem, ponieważ przyciąga uwagę egzotycznych kochanków i rozmnaża go nie dla mięsa czy jajek.
Należy zauważyć, że to piękno ma wiele istotnych trudności w treści.
Po pierwsze, jej grzebień uniemożliwia jej kontemplację świata, podczas karmienia dotyka ziemi i dlatego staje się bardzo brudny, aw okresie mroźnym zamarza, zamieniając się ze wspaniałego kapelusza w nędzny sopel. Ale sopel jest również ciężki, uniemożliwiając kurczęciu trzymanie głowy.
Bentamaki z białymi kośćmi mają również bardzo dziwny zwyczaj wyrywania sobie piór. Czasami jest niewinny zapał idzie tak daleko, że zatrzymują one tylko wtedy, gdy szef sąsiada lub kurczaka coop sąsiada jest całkowicie łysy.
