Kwitną w środku gęstej pszenicy z biało-żółto-niebieskimi kwiatami, szepcząc uszami i jakby opowiadając ludziom tę starą legendę o wielkiej miłości.
Fioletowy (Viola)W piemonckiej wiosce mieszkał w pobliżu dobrze zrobiony Ivan i dziewczyna Maria. Od dzieciństwa byli przyjaciółmi, w dzieciństwie bawili się zabawami, jakby lekkie chmury unosiły się nad górami, ich beztroskie lato. I oboje nie zauważyli, jak stali się dorosłymi. Iwan spojrzał na Mariczkę pewnego pięknego majowego dnia i poczuł, że jego serce wypełnia słodkie przeczucie szczęścia.
Fioletowy (Viola)© echoforsberg
Marichka poczuł to samo. Rodzice młodych kochanków również to widzieli i byli szczęśliwi, machając do pozycji jak jeleń, dobrze zrobione i czerwona dziewczyna. Ale kiedy usłyszał o tej wielkiej miłości, złym czarodziejem, który żył w głębokiej jaskini na Czarnogórze. I począł tego złego ducha, aby porwać Marichkę. Tego wieczora, gdy wioska szła na ślub Iwana i Mariczki, nadszedł czarny wir i zepsuł dach ich domu, a Marichka zniknął w tym wichrze. Zniknęły, ponieważ ich nie było! Zrozpaczony Ivan rzucił się, by poszukać swojej ukochanej. Chodził przez długi czas na polach, wspinając się na najwyższe skały, schodząc w głębokich jaskiniach, i nazwał swoją ukochaną Marichkę.I oto przyszedł młody człowiek do jaskini, w której żył zły czarnoksiężnik. W głosie pełnym tęsknoty i namiętności Ivan zawołał: - Marichka! Gdzie jesteś, Marichka? To ja, twój Iwan, przyszedłem uwolnić cię z niewoli i zabrać do domu. Czy słyszysz, Marichka?! Marichka usłyszał ten głos i rzucił się, by uciec w ciemnych lochach. Moc jej miłości była tak wielka, że ciężkie kamienne drzwi otworzyły się przed nią same. A teraz dwaj kochankowie spotkali się i wpadli sobie w ramiona. Ale ku ich nieszczęściu, właśnie w tym czasie zły czarodziej powrócił do swojego mieszkania. Kiedy zobaczył Mariczkę w ramionach Iwana, krzyknął przerażającym głosem: "Hej, ty bezużyteczny człowieku!" Chcesz wziąć ze mną należne prawo silniejszego! Przyszedłeś po swoją śmierć! Idź do ostatniej bitwy ze mną! Porwałem Ivana Bartu za pasek i rzuciłem się na jego sprawcę. Przez długi czas walczyli o głębokie klify. I nie wiadomo jeszcze, jak zakończy się ta bitwa, kiedy Ivan, stojący na skraju urwiska, nie odwrócił się od swojej Marichki. Stała blada i przerażona, z całego serca pragnąca zwycięstwa nad Ivanem nad złym wrogiem. Ale kiedy Iwan spojrzał na Mariczkę, czarodziej ze zdradzieckim ciosem w plecy powalił go z góry i śmiał się ze złego śmiechu, świętując zwycięstwo. Gdy Marichka zobaczył śmierć jej Iwana i wpadł w otchłań, biały łabędź poleciał za jej ukochaną. Upadły na ziemię jakiegoś człowieka, który mieszkał daleko w górach. Upadły na miękką pszenicę, która zaczęła skakać. I zdarzył się cud: ich ciała zniknęły bez śladu, aw tym miejscu był kwiat pomalowany na trzy kolory: biały, żółty i niebieski.
Fioletowy (Viola)Biały kolor to znak ślubu, znak jedności dwojga kochanków; żółty - znak oddzielenia, wiecznego oddzielenia od życia; niebieski jest kolorem nieba, pod którym rośnie i rozkwita ten kwiat i mówi ludziom o wielkiej miłości. Zielonookie pole kukurydzy robi hałas. I w tym cichym szepcie, kiedy dobrze jest słuchać, można usłyszeć rozmowę dwojga kochanków. Ale mówią, że język ten może być zrozumiany tylko przez tego, który przenosi żar miłości w swoim sercu.
