"Ścieżka naszego życia przechodzi przez winogrona" - mówili starożytni Rzymianie.
Nie pierwsze tysiąclecie, ludzie podążają tymi ścieżkami.
W połowie XX wieku winnice świata zajmowały obszar ponad 10 milionów hektarów. Dziesiąta część spadła na nasz kraj. A jakie książki są przeznaczone na winogrona! Wielu z nich jest podziwianych za solidność objętości i doskonałą wydajność drukowania. Tylko jedna "amplifikacja ZSRR" (czyli opis odmiany winogron) składa się z 10 imponujących tomów, a także wielotomowych ampelografii Gruzji, Armenii, Krymu i Mołdawii. I każdy z nich jest tak luksusowo publikowany, że jak napisał jeden z naszych botaników, nie ma prawie żadnej innej rośliny uprawnej, której każda odmiana jest przedstawiona w kolorach tak szczegółowo, z miłością i artystycznie.
WinogronaWinogrona są spożywane przez miliony ludzi świeże, puszkowane, w postaci soku i syropu, dżemu, wina. Tysiące fabryk i fabryk zajmuje się przetwarzaniem, setki tysięcy zbiorowych i państwowych farm. Tysiące studentów studiują specjalne nauki o winogronach - ampelografii, ampelologii. Agronomów, naukowcy prowadzą badania.I mimo wszystko, eksperci są przekonani, że winogrona należą do mało zbadanych roślin.
Rodzina roślin winogronowych obejmuje 10 rodzajów i około 600 gatunków. Dziko rosnący przedstawiciele tej licznej rodziny zasiedlają lasy, doliny rzek, zbocza górskie niemal wszystkich krajów strefy umiarkowanej, subtropików i tropików. Możemy znaleźć dzikie gatunki należące tylko do trzech rodzajów z rodziny winogron: winogron, dziewczęcych winogron i winnic.
Pierwszy z tych rodzajów i obejmuje rośliny obecnie uprawiane w każdej uprawnej winnicy. 5000 odmian winogron pochodzi tylko z jednego gatunku - winogron kulturowych, lub, jak to się nazywa, obecnych winogron lub winogron. Niestety, miejsce narodzin tego hojnego gatunku nie zostało jeszcze ustalone. Niektórzy naukowcy uważają, że grona leśne są przodkami uprawianych winogron, które wciąż rosną w lasach Mołdawii, na Krymie, na Kaukazie iw Azji Środkowej. Inni są skłonni uwierzyć, że to tylko hybryda wymarłych przodków. Jedno jest niepodważalne: uprawiany winogron pochodził ze Starego Świata i nie brało w nim udziału wiele amerykańskich dzikich gatunków.Jednak amerykańskie gatunki leśne dały niezależną gałąź uprawianych odmian winorośli.
WinogronaTysiące pojedynczych winogron. O nich stworzył wiele legend, legend, przysłów, powiedzeń. Istnieje od dawna ukraińskie powiedzenie: "Jagoda wina jest wspaniałym jedzeniem". Winogrona były śpiewane przez poetów. Rudaki, Awicenna, Omar Chajjam, Szota Rustaweli, Siergiej Jesienin, Rasul Gamzatow, który nie chwalił wina i mistrzów, którzy wyhodowali winogrona na ziemi.
Nasiona winogron zostały znalezione w Szwajcarii w konstrukcji palowej, na Bliskim Wschodzie uprawiano je 7-9 tysięcy lat temu. W Syrii, Palestynie, Azji Mniejszej, Helladzie i Egipcie winogrona uprawiano od początku osadnictwa na tych ziemiach. 3500 lat temu Mezopotamia i Asyria były już słynne z uprawy winorośli i produkcji wina, a nieco później z Armenii.
Od dawna dzieli się go na winogrona i odmiany stołowe. W niektórych krajach winogrona do wina są starsze niż stół. Ale odmiany win nie zawsze były wysoko cenione, a czasem nawet wykorzenione.
Szczególnie ostrym i nieprzejednanym wrogiem był islam, który surowo zabronił, jak wiadomo, zarówno produkcji wina, jak i konsumpcji wina. Uprawianie odmian win było zakazane nie tylko w dziedzictwie przodków wyznawców islamu, ale także na terytoriach, na których mogli oni tymczasowo ustanowić swoją władzę.Tak więc, wraz z nadejściem Arabów, kwitnący przemysł winiarski w Sogdii odmówił, a następnie całkowicie zniknął wraz z odmianami winorośli. Ale każda chmura ma srebrną podszewkę. Zniszczenie wielu wspaniałych odmian wina przyczyniło się do stworzenia wspaniałych winogron stołowych, w tym rodzynek (z kamieniami) i rodzynek (bez pestek). Te ostatnie były w XVI wieku w Grecji, w Koryncie, i dały początek słynnemu korinke.
WinogronaUprawa winorośli i winiarstwo znajdują szerokie odzwierciedlenie w dziełach sztuki antycznej, często przypomina się o nich, na przykład, liczne zabytki egipskiej kultury w Tebach, Benny-Hassanie i innych miejscowościach. Amfory do wina były ulubionym motywem starożytnych egipskich artystów. Proces wytwarzania wina opisano szczegółowo w grobowcu faraona egipskiego Ptahhotepa, który żył 2500 lat pne.
W kraju faraonów istniał nawet osobliwy zwyczaj, który prowadził nie pijących do wina. Drewniana makieta przedstawiająca martwego człowieka została napisana przed gośćmi, z napisem: "Spójrz na mnie i pośpiesz się cieszyć winem, bo po śmierci będziesz taki sam jak ja".
Winogrona i napój winogronowy pojawiają się niemal w każdym greckim micie.Jeden z nich szczegółowo opisuje życie pełne przygód boga wina i winiarstwa, Dionizosa, syna Zeusa. Młoda zabawa Dionizosa wędruje po ziemi, ucząc ludzi sztuki uprawy winogron i zamieniając ją w wino musujące. Ale są kłopoty i bogowie. Rani się jakoś otoczony przez maenady, pijany Dionizos został zaatakowany przez trackiego króla Lycurgusa. Uciekając, rzucił się w morze i, jak to często bywa w starożytnych mitach greckich, schronił się wraz z boginią morza Thetis.
Nastolatek Dionizos, Guido Reni, 1615-20Wszechmogący Zeus pospieszył na pomoc swojemu synowi: oślepił Likurga, przywiązał go do krzewu winnego. Z gorzkich łez nieszczęśliwego Likurga, jak głosi legenda, rośnie podła kapusta, nieprzyzwoicie wrogo nastawiona od tamtej pory z ulubioną rośliną Dionizosa, winogronami.
Na tej przygodzie wesoły bóg nie kończy się. W innym odcinku opowiada o tym, jak Dionizos, po odzyskaniu przytomności ze strony Lykurgusa, zamienia złodzieja morza, który uwięził go w niewolę w delfiny, a ich statek w pachnącą pływającą winnicę. Pasterz Ikaria, który uhonorował go jako boga, dał Dionizosa winorośl, a winogrona po raz pierwszy pojawiły się w Attyce.
Wiele przygód poprzedzało śmierć Dionizosa, dzielnie walczącego wraz ze Zeusem przeciwko tytanom.Bogini Atena, która została pokonana na polu bitwy pod Dionizosem, wyjęła z niej ledwie bijące serce, a Zeus od razu tchnął w niego życie. Odtąd inna hellenistyczna legenda twierdzi, a winorośl pod zwierzchnictwem Dionizosa ma niesamowitą witalność. Nawet rozdrobnione na małe kawałki, jest łatwo zakorzenione w każdym kawałku. Krew cierpiącego Dionizosa spłynęła do owoców winogron, a ludzie przyzwyczaili się do wydobywania z winogron jagód szlachetnego boskiego napoju - wina.
Wiele pięknych legend powiedziało starożytnym Grekom i pochodzeniu winogron. Okazuje się, że był już bóg wina i winiarstwo Dionizosa, były skupiska winogron, ale rosły na gałęziach ogromnych wiązów, ponieważ nie było jeszcze winorośli. Pewnego dnia hojny Dionizos postanowił dać swojemu ukochanemu chłopcu Apelu ciężką wiązkę winogron. W tym samym czasie dał mu okazję, by sam wziąć prezent, który był na długiej i dość cienkiej gałęzi bardzo wysokiego drzewa wiązu. Próbując wziąć w posiadanie ten dar, nieszczęśliwy młody człowiek spadł z drzewa i rozbił się na śmierć. Przez długi czas przygnębiony bóg opłakiwał swoją śmierć i decydując się na unieśmiertelnienie swojego zwierzaka,zwrócił swoje elastyczne ciało w cudowną elastyczną winorośl z kiści winogron. A z duszy Ampel, Dionizos stworzył nową gwiazdę, Winnicę, umieszczając ją na niebie w konstelacji Panny. Naturalnie astronomowie przyjmują nieco odmienny pogląd na pochodzenie gwiazd, ale każdy z nich potwierdzi istnienie gwiazdy Winodemimatów (Vinogradnitsa), a czasami pokazuje ją na niebie lub na mapie gwiazd.
WinogronaW historii nauk winorośli pozostał unieśmiertelniony i imię biednego młodzieńca. Dionizos nazwał cudowną roślinę "Ampelos", a od niego pożyczył ich nazwy naukowe jako ampelografię i ampelografię.
Wiele legend i legend o właściwościach winogron i ich pochodzeniu zostały skomponowane przez Gruzinów i Uzbeków, Słowian i Mołdawian. Ale nadal nie dają wiarygodnego obrazu miejsca narodzin sunberry. Nauka botaniki, która do tej pory zdołała zdecydowanie ustalić trzy centra pochodzenia obecnie uprawianych odmian winogron, już podjęła się tego zadania. Najważniejszym ośrodkiem jest euroazjatycki, a udział Chin i Ameryki Północnej jest znacznie mniejszy.
Winogrona - jedna z najstarszych roślin kwiatowych, przystosowały się w procesie ewolucji w tym samym czasie do trzech rodzajów zapylania: samozapylenia, zapylenia przez wiatr i owady.Nawet formy winogron zostały ustanowione, w których zarówno zapylanie jak i nawożenie występuje bez ujawniania płatków kwiatów. Tego rodzaju winogrona są określane przez botaników jako gluten-to-szynka, czyli zamknięte rośliny.
WinogronaJak wiadomo, winorośl winogronowa ma specyficzne urządzenie, anteny, które przywiązuje do podpór. Już w XIII wieku niemiecki naukowiec Albert Wielki ustalił, że anteny są niczym innym, jak zmienionymi kwiatostanami winogron, że są one uformowane na łodydze ściśle przeciwległej do liści i, z reguły, tylko w górnej części pędu. 700 lat później słynny sowiecki botanik P. A. Baranov był w stanie wyjaśnić samą naturę rośliny. Początkowo naukowiec twierdzi, że winogrona nie były lianami, nie miały żadnych wąsów i dobrze rosły w otwartych miejscach. Ale wraz z nawilżaniem klimatu, przodkowie winogron, będąc w lesie, przystosowali się do nowych warunków, stopniowo przekształcili się w lianę i uzbroili się w nieustępliwe pasma.
W lesie winogrona były po raz pierwszy widziane przez człowieka, choć nie były tak smaczne jak obecne odmiany. Z biegiem czasu, winogrona zmieniły się znacznie: osoba przywróciła do pewnego stopnia swoje poprzednie warunki wzrostu, przeniosła się z lasu, aby otworzyć słoneczne miejsca.Teraz jest uprawiana zarówno w postaci standardowych roślin - drzew, w postaci krzewów, jak i na kratownicy, oraz w formie długich winorośli na altanach, domach i innych konstrukcjach. Wszystko to wymagało tysięcy lat pracy milionów ludzi. A wszechmocna natura nie odstąpiła na bok.
W dystrybucji winogron i pomnożeniu liczby jej odmian wiele uczyniła starożytna cywilizacja europejska, w szczególności Rzym, który zaadaptował kulturę winogron ze starożytnej Hellady. Początkowo wino, jak pisał Pliniusz, było bardzo rzadkim napojem, a Romulus, założyciel Rzymu, został zmuszony do zastąpienia go w ofierze z mlekiem, ale po kilku wiekach Włochy stały się najbogatszym krajem w winogrona. Państwo rzymskie, zwłaszcza Rawenna, miało tak wiele winnic, że Hannibal podlewał zmęczone konie swojej licznej armii nie wodą, ale z doskonałym rzymskim winem. Poeta Virgil świadczy o rozkwicie przemysłu winogronowego.
WinogronaZ Rzymu winiarstwo przeniknęło na południe Francji i daleko w głąb Hiszpanii. W Europie Wschodniej winorośl została wprowadzona przez starożytnych osadników greckich przez Krym i wybrzeże Morza Czarnego. W Chersoniu zachowała się nawet marmurowa płyta z pomnika jednego z pierwszych winiarzy Krymu - Agasiklu.
Herodot, który odwiedził Scytię w V wpne, napisał, że mieszkańcy dolnego biegu Dniepru - borysphenici - z powodzeniem zajmowali się uprawą winogron. Starożytną historię uprawy winogron, szczególnie szeroko rozprzestrzenioną na Rusi Kijowskiej, można prześledzić również na bardziej północnych krańcach.
Znacznie później, podjęto próby hodowania winogron i na szerokości Moskwy, w XVII wieku ustanowiono tutaj pierwszą winnicę dekretem cara Aleksieja Michajłowicza. Energicznie rozwinęła się nieśmiała inicjatywa księdza Piotra I, na której zaczęli rysować winorośle z Francji i Węgier. Teraz mamy, nie mówiąc już o ogromnych obszarach zajmowanych przez winogrona, w sferze obrotu znajduje się kilka tysięcy jego odmian, z których około 1200 to hodowla domowa.
Nie zapomniano i dzikie leśne przodkowie wspaniałe jagody. Ostrożnie uprawiaj ogrodników na placach i parkach oraz amatorów na balkonach i wokół altan.
WinogronaZ najbliższym pokrewieństwem dzikie i hodowane krewniaki mają oczywiście różne biografie i ich losy mają różny kształt. Jeśli dzikie gatunki, które teraz zdobią nasze domy, są stosunkowo mało wymagające dla gleby i pielęgnacji, wtedy uprawiane odmiany są prawdopodobnie najbardziej pracochłonne ze wszystkich owoców: nie jest trudno hodować winogrona.Co to jest tylko roczne przycinanie winorośli! Pod warunkiem, że winorośl może osiągnąć długość 5 metrów, a niektóre odmiany tylko w jednym roku - 20 metrów. Umiejętnie skracając roczne winorośl, właściciele winnic regulują rozwój zakładu, kierując jego główny wysiłek, aby uzyskać maksymalną wydajność.
Odkrycie przycinania ludzi musi być ciekawym przypadkiem. W jakiś sposób głodny osioł delikatnie oskubał część krzewów winogron, co ku swojemu zaskoczeniu przez właściciela dało szczególnie dużo owoców. Twierdzi się, że Grecy kiedyś zbudowali imponujący pomnik dla nieświadomego odkrywcy niezwykłego przyjęcia.
Co legendarna winorośl nie przetrwała w swoim długim i pełnym chwały wieku! Doświadczeni ludzie przewidują jej przyszłość, która przerośnie najśmielsze oczekiwania naukowców i plantatorów winorośli.
Używany na materiałach:
- S.I. Iwczenko - Zarezerwuj o drzewach
