Rodzaj aquilegia jest zawarty w rodzinie jaskierów i obejmuje około stu gatunków, z których 35 jest uprawianych.Ten kwiat jest również nazywany zlewni lub orła. Jest zielną byliną, której ojczyzną są górzyste regiony półkuli północnej.
Informacje ogólne
Roślina ta rozwija się dwa lata. W trakcie pierwszej nerki przywracającej powstaje krzew liściasty w okresie jesiennym. Wiosną liście umierają i rodzą się nowe, a wśród nich wyrzuca się szypułkę, na której oprócz liści znajdują się liście.
Kwiaty Orlik są samotne, mają różne kolory, które zależą od odmiany, są też odmiany o kwiatach podwójnych i wielokolorowych. Po kwitnieniu tworzy się owoc - wielolistna. Nasiona Aquilegii są trujące, mogą być zasiane przez cały rok, a następnie tracą zdolność kiełkowania. Spośród wszystkich uprawianych gatunków roślin akwariowych najczęściej uprawiane są:
Odmiany i typy
Alpejski orlik widok, dorasta do 30 cm, ale na glebie składników odżywczych może osiągnąć pół metra, a nawet więcej. Ma duże kwiaty, malowane w odcieniach niebieskiego.
Wentylator Aquilegia lub Akita ma krzewy powyżej 50 cm wysokości, tworzy trójlistne liście na długich ogonkach. Kwiaty o średnicy 6 cm mają ostrogi. Lepiej wytrzymać umiarkowane zimno niż krewni.
Orlik zwyczajny dorasta do 80 cm, kwiaty są małe - do 5 cm, pomalowane na niebiesko. Stało się materiałem dla wielu odmian o różnych rodzajach kwiatów: proste, frotte, z ostrogami i bez. Ten gatunek jest jednym z najbardziej odpornych na zimno i łatwo może przetrwać nasze mrozy.
Hybryda Aquilegia uzyskane w wyniku hybrydyzacji wspólnej flory z innymi gatunkami. Wysokość buszu różni się w zależności od odmiany, to samo dotyczy ostróg na kwiatach, a także koloru tych ostatnich.
Aquilegioletis złoty rzadko uprawiane w naszym kraju, choć dobrze znoszą chłód i nie boi się susz. Wyróżnia się pięknymi złotymi kolorami.
Kanadyjski Aquilegia jest również rzadkim gatunkiem w naszym kraju, ale ma pełne możliwości uprawy, ponieważ źle traktuje suszę, ale jest dobrze zaaklimatyzowany w zacienionych obszarach.
Dark Aquilegia Zostało przyjęte jako podstawa do tworzenia odmian o ciemnych kwiatach, ponieważ kolor kwiatostanów jest ciemno-liliowy.
Lądowisko i opieka Aquilegia
Wraz z nadejściem czerwca musisz zacząć sadzić orlik. Po pierwsze, sadzi się ją do uprawy. W tym samym czasie podnieś zacienione miejsce, aby słońce nie paliło młodych kwiatów.
W miejscu trwałym przeszczep wykonuje się pod koniec lata lub wiosną przyszłego roku. Obszar ten może już być na słońcu, ale jednocześnie jego gałęzie będą mniejsze, a kwitnienie jest nieco krótsze, dlatego zaleca się sadzić w półcieniu.
Rośliny uzyskane z nasion nie będą rosły w pierwszym roku i będą rosnąć dopiero w trzecim roku życia.
Sadzenie roślin wodnych
Gleba dla orlików nie jest podstawowym kryterium, ale nadal lepiej jest sadzić kwiaty w luźnej, próchnicznej ziemi, która przed sadzeniem jest wykopywana z humusem.
Konieczne jest sadzenie krzewów tak, aby na jednym metrze kwadratowym znajdowało się około dziesięciu roślin. Jeśli widok jest wysoki, to podczas lądowania należy obserwować odległość 40 cm pomiędzy osobami. Pomiędzy niskimi stopniami 25 cm.
Roślina ta jest łatwo rozmnażana przez samosiew siewu i szybko zajmuje obszary, więc trzeba będzie przebić się przez roślinę. Czasami jednak plantatorzy kwiatów rezygnują z samodzielnego siewu, ponieważ wraz z wiekiem krzewinki stają się mniej piękne, a następnie są odkopywane, a młode samosiewy pozostają na miejscu.
Podlewanie aquilegia
Dbanie o aquilegię nie jest szczególnie trudne.Aquilegia uwielbia wilgoć, ale dzięki głębokim korzeniom cierpi tylko w upale.
Po podlaniu, gleba wokół rośliny musi zostać poluzowana i wolna od chwastów, jest to szczególnie ważne, gdy rośliny są młode, ponieważ mogą być po prostu stłumione.
Karmienie aquilegia
Pod względem nawozu wystarczy kilka razy w okresie letnim. Wraz z nadejściem sezonu wegetacyjnego dodaj 50 gramów superfosfatu, 15 gramów soli potasowej i 25 gramów saletry na metr kwadratowy.
Możesz także zrobić mocno rozpuszczoną dziewanny - wiadro na metr kwadratowy. Za drugim razem robią ten sam nawóz po półtora miesiąca.
Wraz z zanikaniem kwiatów konieczne jest przycięcie pędów rośliny do wylotu liści. Jeśli chcesz zbierać nasiona, nie rób tego.
Pod koniec kwitnienia, na początku jesieni, można dokonać podziału krzaków i ich siedzeń. W tym okresie siają również nasiona na zimę.
Wraz z wiekiem kłącze rośliny zaczyna być widoczne z ziemi. Przed hibernacją należy go pokryć kompostem torfowym, który jednocześnie będzie pełnił rolę nawozu i mulczu ochronnego przed mrozem.
Nasiona Orlików
Jak już wspomniano, przyzwyczajenie można łatwo rozmnażać przez samosiew.Jeśli chcesz zasiać nasiona gdzie indziej, zasiej je zaraz po zebraniu.
Jeśli chcesz zasiać je wraz z nadejściem wiosny, trzymaj materiał w chłodnym miejscu. Najlepiej jest je wymieszać z podłożem i włożyć do lodówki.
Wraz z nadejściem wiosny nasiona są oddzielane od gleby i sadzone w glebie z próchnicy, piasku i liściastej ziemi w równych proporcjach. Aby to zrobić, połóż materiał na ziemi i posyp go na wierzch, aby utworzyć warstwę 3 mm. Pojemnik z sadzonymi nasionami powinien być przykryty gazetą i utrzymywany w cieniu w temperaturze 17 ° C, od czasu do czasu łatwo jest go podlać, aby podłoże nie wyschło.
Wraz z pojawieniem się dwóch prawdziwych liści młode rośliny muszą zanurzyć się w glinę. Następnie wykonywane są czynności opisane na początku ostatniej sekcji. Również wegetacja może być rozmnażana wegetatywnie.
Reprodukcja Aquilegii przez podzielenie krzaka
Dzieląc krzew bardzo rzadko uciekamy się, gdy trzeba zapisać specjalną odmianę. Cały problem tkwi w głębokim, delikatnym kłączu kwiatu: jest bardzo bolesny przy transplantacji i rozdzielaniu.
Jeśli jest to nadal konieczne, należy wykonać procedurę wczesną wiosną lub jesienią. W tym celu pobiera się dorosłą roślinę, ostrożnie usuwa się ją z podłoża i myje.
Pędy są odcięte na 6 cm, a tylko kilka młodych pozostawia się z liści.Następnie kłącze jest cięte tak, aby każda delenka miała parę pączków przywracających i małe korzenie.
Wszystkie kawałki są sproszkowane węglem, a następnie kawałki korzenia wysiewa się w pojemnikach z lekką i żyzną glebą. Powstałe rośliny, wielu młodych chorych.
Powielanie orlików przez sadzonki
Inną metodą wegetatywną jest szczepienie. Na wiosnę, przed pojawieniem się liści, trzeba odciąć łodygę "piętą", potraktować cięcie za pomocą narzędzia do ukorzeniania i posadzić w szklarni lub w ziemi pod plastikową butelką.
Butelkę można usunąć dopiero za półtora tygodnia, więc trzeba ją podlać. Na ogół tworzenie się korzeni zajmuje około miesiąca, po czym będzie możliwe przeszczepienie rośliny na inny obszar.
Choroby i szkodniki
- Najczęściej na Orlik wpływają mączniaki, rdza i zgnilizna.
- Organy kwiatu z szarej zgnilizny muszą zostać przycięte i spalone, tak samo dzieje się, gdy pojawia się rdza.
- Szara zgnilizna nie jest leczona, a jeśli zbytnio się rozprzestrzeni, kwiat będzie musiał zostać zniszczony.
- Rust można zwalczać mieszanką Bordeaux.
- Zaleca się stosowanie fungicydów w przypadku wystąpienia mączniaka prawdziwego.
Spośród szkodników, które dostają się do orlików, najczęściej spotyka się przędziorek - zwalczają go akarycydami, mszycami - wodą można manipulować skórkami cytrusowymi lub atelią. Szufelkę można zniszczyć za pomocą środków owadobójczych, ale nicieni są prawdziwym problemem. Wyprowadzenie ich jest niezwykle trudne i najprawdopodobniej będzie musiało zniszczyć rośliny i zmienić miejsce uprawy.
