Każdej wiosny, wśród rosnących forów, blade łodygi wbijają się miejscami, przypominając gęsto ułożone strzały. Te skrzypie to tajemnicze i niezwykłe rośliny. Rzeczywiście, nikt nie obserwował kwiatów na skrzypach, łodygi u niektórych gatunków zmieniają się dwa razy w ciągu sezonu. Najpierw wiosną rosną strzały z brązowymi czubkami (popularnie zwane opestysh), a miesiąc później zastępowane są zielonymi choinkami, które nie koagulują do późnej jesieni.
Skrzyp polny (Equisetum arvense)
Dzięki szybkiej reprodukcji rośliny daje ogrodnikom wiele kłopotów. Poza tym trudno jest walczyć ze skrzypem: nie można go wykonać za pomocą orki - korzenie leżą głęboko, a przełamanie zajmuje dużo czasu, a także nie całkowicie usuwa plony. Niemniej jednak te środki i drzewa owocowe zamykają chwasty, aby uzyskać dostęp do bruzd i grzbietów. Ogólnie rzecz biorąc, skrzyp jest wskaźnikiem gleby kwaśnej i podmokłej. Wapnowanie i opróżnianie witryny pomoże pozbyć się skrzypów.
Trawa skrzypu, bogata w wartościowe substancje lecznicze, od dawna uznawana jest przez praktykę medyczną za diuretę chorób nerek i pęcherza moczowego, a także jako środek poprawiający krążenie krwi. Traktuj skrzyp i stare rany.W takim przypadku użyj balsamu ziołowego lub kąpieli. W przypadku bólu gardła i stanu zapalnego dziąseł przydatne jest również wlewanie do skrzypu polnego: dwie łyżki trawy trzymane są w szklance zimnej wody, usta lub gardło płucze się przefiltrowanym płynem. Ugruntowała się jako skrzyp i kosmetyki domowe. Kompresy z naparów i wywarów są szczególnie korzystne dla wzmocnienia włosów, w przypadku zapalenia skóry tłustej i porowatej.
Tylko zielona trawa skrzypu jest przygotowana do celów leczniczych, spulchnione strzały nie nadają się do zbierania, podobnie jak wszystkie inne rodzaje skrzypów: łąka, las i mokradło. Zapamiętaj ich znaki. Skrzyp łąkowy jest gruby, sztywny, jego łodygi są prążkowane, jego gałęzie ułożone są poziomo lub nawet wygięte w dół. W jego leśnym odpowiedniku gałęzie są również opuszczane, a łodyga rowkowana. Ogon bagienny jest wysoki, jego łodyga prawie z małym grymasem palca, kolec z zarodnikami jest widoczny ponad wzniesionymi gałęziami. Trawa skrzypu wydaje się miękka w dotyku, a czterospadowe ostre gałązki są skierowane ku górze.
Skrzyp polny (Equisetum arvense)Wysuszony skrzyp w poddaszu lub pod baldachimem. Gotowy surowiec to mieszanina szaro-zielonych, żłobionych pędów z gałązkami.Zapach, choć słaby, ale osobliwy, smakuje kwaśną trawą. W surowcach starają się zapobiec zgniecionych pędów. Okres przydatności do spożycia w suchym pomieszczeniu - cztery lata.
Opowiemy także o wartości paszowej skrzypów, zwłaszcza, że istnieje opinia, że wszystkie są trujące. Tak, niektóre skrzypy w pełni uzasadniają podejrzenie toksyczności, szczególnie w przypadku gatunków, które zawierają alkaloidy (na przykład bagno). Częste podawanie siana ze skrzypu powoduje paraliż kończyn tylnych u koni - "pręt łączący". Choroba, nawiasem mówiąc, wkrótce przestaje, jeśli oni przestają krwawić od jadowitego jedzenia. Jeśli chodzi o skrzyp ze wszystkich szczeciniastych stworzeń, to jest najmniej niebezpieczny dla zwierząt. W końcu nie zawiera prawie żadnych alkaloidów, a saponiny, podobnie jak trujące początki, mają bardzo słaby efekt. W każdym razie, dla krów, owiec i kóz, skrzyp ten nie jest trujący, wręcz przeciwnie, w niektórych obszarach północnych uważa się go, nie bez powodu, za pokarm mleczny. Konie lepiej nie dać tego skrzypu.
Co ciekawe, podczas wypasu bydło prawie nie cierpi z powodu skrzypów, chociaż są one rekrutowane uczciwie, aby szybko odzyskać siłę i otłuszczenie.
Skrzyp duży (Equisetum telmateia)Powód jest prosty: inne zielone zioła łagodzą aktywne składniki trującej rośliny, mają działanie przeczyszczające na organizm. Co więcej, skrzypy nie są jednakowo trujące we wszystkich fazach, są najbardziej niebezpieczne w wieku młodych "sosen". Zazwyczaj zwierzęta z łatwością rozpoznają miejscowe trujące rośliny i próbują je ominąć, czego niestety nie można powiedzieć o importowanym bydle, szczególnie z terenów, na których skład ziół jest zupełnie inny. Nie boją się wiosennego krwawienia, są bardziej przygnębieni regularnym letnim wypasem.
Oprócz wartości leczniczych i paszowych, skrzyp również miał pewne zastosowanie w gospodarstwie domowym. Kiedyś jego twarde łodygi czyściły okopcone naczynia, polerowane drewno i kamień, a wywar z korzeni zebranych na wiosnę farbował wełnę w szaro-żółte odcienie. Zieloną farbę wydobywano z łodyg bagiennych skrzypów, nazywanych przez ludzi żelazem. W niektórych miejscach delikatne popychacze - kiełki kłosków - były spożywane jak witaminy. Nawiasem mówiąc, jadalne u koni i guzków, które rosną pod ziemią, ponieważ są bogate w skrobię.
W ujęciu historycznym skrzyp - najstarszy przedstawiciel roślinności ziemskiej.Ich dalekimi przodkami byli olbrzymy, razem z potężnymi paprociami, tworzyli pokłady węgla. Teraz, patrząc na zielony zarost, nie wyobrażaj sobie potężnych lasów skrzypu.
Skrzyp łąkowy (Equisetum pratense)Na wszystkich kontynentach występują skrzypy, z wyjątkiem Australii. Różnorodność gatunkowa roślin jest niewielka - na świecie istnieje 25 gatunków, około połowa z nich występuje w naszym kraju. Skrzyp popularnie zwany jest choinką, ziemnymi stożkami, pestuskami, świniami i gałązkami. Nazwa naukowa w tłumaczeniu oznacza "koński ogon". Rozgałęziona trawa przypomina nieco koński ogon, zwłaszcza gdy upuszczasz wyprostowane gałązki z końcami w dół ...
