Kiedy pedilanthus pojawia się na parapecie w kolekcji, przeszczepianie, cięcie i reprodukcja kwiatu stają się ważnymi etapami opieki. Pozwoli to przez wiele lat cieszyć się bujną zielenią i aktywnym wzrostem niesamowitego kwiatu.
Liczba roślin domowych pedilanthus pochodzi z suchych subtropików Ameryki Środkowej i Południowej. Silne łodyg i skórzaste liście dać roślinę w tej kulturze, przyzwyczajony oprzeć działanie promieni słonecznych i brak wilgoci. Na kamienistych równinach gdzie Pedilanthus rośnie, składników odżywczych w glebie nie jest pełny, a jego warstwa nie jest zbyt duża. Takie warunki są zbliżone do tych, w których żyją sukulenty. Jednak w przeciwieństwie do kaktusa Pedilanthus dość szybko rośnie w naturze może osiągnąć wysokość 2,4 metra. Określa to charakterystykę opieki, jaką roślina powinna otrzymać w domu.
Bez ograniczania pionowego Pedilanthus wzrostu i pomieszczenie ma tendencję do góry, ale że łodygi są niechętnie rozgałęzia się od dna i stopniowo się puste.
Do dużego ciężkiego zakładu pozostaje stabilny i dekoracyjny pożądane regularne przesadzanie i przycinanie Pedilanthus. Uzyskane przez cięcie pędy sadzonek - wielki materiału rozmnożeniowego, szybko zamienia się w małych, jasnych zielonych kopii.
Obcinanie pedilanthus
Podobnie jak wiele roślin domowych, pedilanthus ma okres względnego spokoju, podczas którego jego rozwój jest spowolniony. Od wiosny do połowy jesieni kwiat jest pod aktywną roślinnością. Pędy się rozwijają, pojawia się nowe listowie. W lutym i na początku marca, tuż przed tym, ogrodnik powinien pomyśleć o przycinaniu pedilanthus. Jeśli zrobi się to na czas:
- soczyste łodygi kwiatowe nie tracą dużo wilgoci;
- wycięte punkty szybko wysychają;
- w lecie roślina zostaje przywrócona;
- usunięcie wierzchołków pędów powoduje ich rozgałęzienie, zwiększając dekoracyjność kwiatu.
Pedilanthus nie boi się głębokiego przycinania, więc możesz uszczypnąć końcówki łodyg z takim samym sukcesem i skrócić dorosłe odwieczne pędy. W tym ostatnim przypadku kilka uśpionych pąków zostało do odnowienia ponad poziom gruntu.
Przycinanie pedilanthus wydaje ostry nóż na międzywęźle. Ponieważ roślina zawiera sok mleczny, który może utrudniać gojenie, sekcje są lekko suszone i poddawane działaniu zmiażdżonego węgla aktywnego. Zanim zajmiesz się tworzeniem krzaka pedilanthus, podlewanie kwiatów zostanie zredukowane i odnowione w tej samej objętości w ciągu zaledwie kilku dni.
Zielone części rośliny, pozostające po przycięciu i transplantacji pedilanthus, podczas rozmnażania stają się doskonałym materiałem do sadzenia.
Pedilanthus hodowla w domu
W przyrodzie pedilanthus rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie, za pomocą ukorzeniających się pędów rosnących i wylegujących. Nasiona w kształcie jaj o długości do 8 mm powstają po zapyleniu czerwonych lub pomarańczowo-różowych kwiatów o fantazyjnym kształcie. Gdy dojrzewają, pudełko pęka, rozrzucając zawartość w pobliskim obszarze.
W domu rozmnażanie nasion pedilanthus praktycznie nie jest praktykowane z powodu ich toksyczności, złożoności zapylania kwiatów i czasu trwania procesu kiełkowania.
Najpopularniejszą metodą rozmnażania kwiatów jest ukorzenienie sadzonek, które można uzyskać ze środkowej i szczytowej części łodygi. Możesz wyciąć kwiat w czasie ciepłego sezonu, ale lepiej jest użyć przycinania na wiosnę. W tym przypadku, sadzonki mają czas, aby zakorzenić się i przejść do wzrostu przed nadejściem jesieni.
Optymalna długość sadzonek peduntilus wynosi 8-10 cm lub 3-4 międzywęźla:
- Dolne liście na materiale sadzeniowym są usuwane.
- Sadzonki są myte w ciepłej wodzie, aby usunąć wystający mleczny sok, a następnie suszone miękką szmatką.
- Aby zmniejszyć ryzyko gnicia plasterków, sadzonki pozostawić do wyschnięcia na kolejne 18-24 godzin.
Do ukorzeniania używać miękkiej, osiadłej wody w temperaturze pokojowej, lekkiej mieszaniny gleby, piasku lub wermikulitu. Sadzonki do hodowli pedilanthus po umieszczeniu w ziemi są przenoszone do szklarni, gdzie rośliny będą musiały pozostać od 2 do 4 tygodni w temperaturze 20-25 ° C. Podlewanie lądowania powinno być umiarkowane, aby zapobiec gniciu części podziemnej. Sadzonki i kondensacja są szkodliwe, powstają w wyniku braku świeżego powietrza i dużej ilości wilgoci.
Jeśli łodyga nadal jest zepsuta, nie rozpaczaj. Po przycięciu dotkniętego obszaru i osuszeniu szypułki pedilanthus można go ponownie wykorzystać do rozmnażania rośliny doniczkowej.
Przeszczepienie pedilanthus
Wiosna to najlepszy czas nie tylko do przycinania i hodowli, ale także do przeszczepu pedilanthus. Przenieś roślinę do nowej puli, tylko po tym, jak system korzeniowy zajmie cały poprzedni. Korzenie tej kultury nie są zbyt wielkie, więc nie będzie zbyt często posadzić kwiat.
Garnek powinien być o 1-2 cm szerszy niż wcześniej, a jego głębokość jest równa średnicy. Pedilanthus nie nakłada specjalnych wymagań na podłoże. Potrzebne są gotowe mieszanki do dekoracyjnych roślin liściastych lub fiołków.
Na dnie zbiornika znajduje się potężna warstwa drenażowa, która zapobiega stagnacji wilgoci i zakwaszeniu gleby, co jest niebezpieczne dla rośliny.
Zanim przeszczepisz pedilanthus, podłoże, szczególnie jeśli jest zrobione niezależnie od mieszanki gleby ogrodowej i torfowej, torfu i piasku, powinno zostać zdezynfekowane. Zapobiegnie to zakażeniu roślin przez szkodniki, patogenne bakterie i grzyby, które są ukryte w ziemi.
Chociaż nie można nazwać kwiatu "maminsynkiem", istnieją szkodniki i choroby pedilanthus, które mogą zaszkodzić roślinie. Naruszenie warunków wilgotności i temperatury może spowodować gnicie pochodzenia bakteryjnego i grzybowego. Jeśli kwiat spadnie na balkon w lecie lub jest trzymany w daczy, łodygi i liście atakują shchitovki i mszyce. Ale najczęściej wśród wrogów pedilanthus nazywamy wełnowcami i przędziorkami.
Ponieważ roślina ma łodygi, liście, a nawet nasiona, które są toksyczne dla ludzi, konieczne są ścisłe środki ostrożności podczas przesadzania, rozmnażania i przycinania pedilanthus.
Nawet kilka kropel soku z korzenia lub pedilanthus wystarcza, aby spowodować podrażnienie błon śluzowych. Toksyczne związki w żołądku i błonie jelitowej powodują nudności i wymioty. Efektem działania soku na wrażliwą skórę jest podrażnienie powłok, stany zapalne, a niekiedy oparzenia chemiczne i pęcherze. Na oczach cieczy jest szczególnie ostra. Narząd wzroku doświadcza silnego bólu, cierpi na zapalenie spojówek i łzawienie. Połknięcie kilku nasion może spowodować ciężkie, uporczywe wymioty i biegunkę.
Podczas pracy z kwiatem, szczególnie podczas cięcia pedilanthus i przesadzania, należy używać rękawiczek. Jeśli sok dostanie się na skórę lub oczy, musisz natychmiast usunąć ślady ciepłej bieżącej wody.
