PEŁEN WDZIĘKU ZAKRĘTÓW SPIREA

Send

Nazwa Spirea (Spiraea) otrzymane od starożytnego greckiego słowa "speira" - spirala, zakręt. Gałęzie są bardzo eleganckie iw większości gatunków są pięknie wygięte, co było powodem łacińskiej nazwy rodzaju. Ale mamy też własne imię ludowe dla tego krzewu - tavolga (z naciskiem na południu na ostatnią sylabę, a na północy - na pierwszej). To nie jest całkowicie poprawne, ponieważ rodzaj tavolga (Filipendula) obejmuje, chociaż podobny do spirei, ale tylko rośliny trawiaste, podczas gdy wszystkie spirery mają różną wielkość krzewów.

Udoskonalenie. W niektórych źródłach (na przykład w publikacji "Flora ZSRR", 1934-1964) dla klanu Tavolga (Filipendula) Podano jedyną rosyjską nazwę rodzaju, Labaznik;Spiraea).

Spirea kantoński © 영철 이

Z historii

Zakład jest znany w Rosji od dawna. W epickim Sadko, gdy statek bohatera zatrzymuje się na środku morza, uczestnicy rejsu rzucają "Taw-lie źrebięta". W ten sposób ujawniają, kto powinien zostać wrzucony do morza jako ofiara dla króla morza. Biorąc pod uwagę stałość tekstu eposu przez wieki, można przyjąć, że tavolga (spirea) przyciągnęła uwagę naszych przodków nawet w okresie tworzenia eposu Sadko, to znaczy, zanim Nowogród dołączył do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego i zniszczył jego wolności (1478).To prawda, że nie wiemy, a może nigdy nie dowiemy się, dlaczego w dawnych czasach ogiery były zrobione z meadowsweet. Ale ze słownika V.I. Dahla łatwo się dowiedzieć, że w XIX wieku w strefie stepowej tavolga miała całkiem praktyczne i wcale nie dekoracyjne zastosowania. Jej cienkie i silne pręty trafiły na pręt i bicz. Ale wszystkie te metody korzystania z opryskiwacza są w przeszłości. Teraz mają znaczenie tylko jako rośliny ozdobne.

W XVI wieku. po raz pierwszy zaczęli rosnąć wilistyczną spireę (1586). Po 200 latach w kulturze pojawiły się iglaki średnie i dwuskrzydłe. Pod koniec XIX wieku. brzoza spiraea jest wprowadzana do kultury. Teraz najbardziej wysunięty na północ punkt uprawy tych gatunków - miasto Kirowsk na Półwyspie Kolskim, gdzie znajdują się w kolekcji Polar-Alpine Botanical Garden. Niektóre spire są często używane w ogrodnictwie i ogrodnictwie, inne - sporadycznie. Ale prawie wszystkie gatunki, ze względu na ich efekt dekoracyjny, czas kwitnienia, mrozoodporność, odporność na gaz i łatwość rozmnażania, zasługują na więcej uwagi ogrodników.

Spirey Thunberg © TANAKA Juuyoh

Rodzaj obejmuje około 80-100 gatunków, rozprowadzanych głównie w strefach leśno-stepowych, stepowych i półpustynnych, strefie subalpejskiej gór półkuli północnej.

Krzewy liściaste, rzadko przekraczające 2 m wysokości.Naturalna forma krzewu jest bardzo różna, istnieją: piramidalne, płaczące, półkuliste, wyprostowane, pełzające, kaskadowe itp. Gatunki różnią się kształtem i kolorem wdzięku liści, wiele osób zmienia swój zielony strój na pomarańczowy, żółty lub purpurowo-czerwony jesienią. Duża liczba najbardziej różnorodnych gatunków pozwala na sprawną selekcję, aby osiągnąć ich ciągłe kwitnienie od wiosny do późnej jesieni. Spire są cenione za obfite i długie kwitnienie. Kwiaty są małe, ale liczne, zebrane w kwiatostany o różnych kształtach: corymbose, paniculate, w kształcie kolca lub piramidy. Niektóre mają pojedyncze kwiaty. Kolor kwiatów jest również zróżnicowany - od czystej bieli do karmazynu. Dekoracyjność kręgu jest powodowana nie tylko różnym układem kwiatostanów na pędach, ale także czasem kwitnienia. Są więc gatunki, których kwiatostany całkowicie pokrywają cały pęd (ostra zębata spirea); w innych kwiatostany znajdują się tylko w górnej części pędów (spirea jest środkowa, spirea Bumalda); w trzecim - na końcach pędów (Iolistyczna spirea, japońska spirea).

Przez czas kwitnienia są podzielone na dwie grupy - kwitnące wiosną i letto kwitnienia.Na początku kwitnienie zwykle występuje na pędach ubiegłego roku, a kwiaty mają biały kolor; przedstawiciele drugiej grupy mają różowe, czerwone, szkarłatne kwiaty, a kwitnienie występuje na pędach bieżącego roku. Podział ten znajduje również odzwierciedlenie w technologii rolniczej do pielęgnacji Spireas; gatunki kwitnące na wiosnę są przycinane natychmiast po kwitnieniu i kwitną w drugiej połowie lata - tylko wiosną. Rośliny z pierwszej grupy kwitną w harmonii, ale nie na długo, w drugiej grupie kwitnienie jest bardziej rozszerzone.

Wszystkie spirenki są mało wymagające dla gleby, wymagające światła, odporne na mróz, wiele rodzajów dymu i gazów odpornych, dobrze tolerują warunki panujące w mieście. Łatwo rozmnażane przez dzielenie krzaków, sadzonek, warstw, pędów i nasion. Szybko rosną, kwitną w trzecim roku.

Spirey Douglas © Tom Brandt

Wybór Spirea

Bez wyjątku wszystkie iglice są dekoracyjne przez cały rok, a nawet w zimie wyglądają pięknie - dzięki koronie (piramidalnej, płaczącej, półkulistej, stojącej, pełzającej lub kaskadowej) i eleganckiej linii gałęzi.

Ale wybierając tę roślinę do swojego ogrodu, musisz skupić się przede wszystkim na czasie kwitnienia. Faktem jest, że jego różne odmiany kwitną od maja do września, a czasami aż do października.Dlatego, jeśli sadzisz na miejscu różne odmiany spirei, możesz zaaranżować ogród ciągłego kwitnienia.

Wiosną kwitnące iglice kwitną pod koniec maja - początek czerwca. Białe kwitnienie wiosennych spirae nie jest bardzo długie (15-25 dni), ale tak obfite, że często nie ma żadnych gałęzi i młodych liści za kwiatami. Spora kraina jest wyjątkowo piękna na wiosnę, lub ostro ząbkowana, skorupka, popielica, silvifistnaya, dubravkolistnaya, spirey Wangutta, japoński.

Spire z kwitnącej grupy kwitną pod koniec czerwca i kwitną dość długo - niektóre do trzech miesięcy, a wśród nich są nie tylko białe, ale także odmiany z różowymi, liliowymi, a nawet fioletowymi kwiatami. W miejscu kwitnienia pojawiają się coraz to nowe. W zależności od rodzaju kwiatostanu, spirery mają postać dużych talerzy lub stożkowych i cylindrycznych wiech. Wśród letnich roślin kwitnących - japońska spirea z wieloma odmianami, bomald spirea, wierzba, bilard, daglezja, biało-kwitnące. Odmiana japońskiej spirei "Sharobanna" kwitnie jednocześnie w skali biało-różowo-czerwonawej.

Ale nie tylko kwitnące spirery są piękne. Istnieje wiele odmian z oryginalnymi dekoracyjnymi liśćmi.W japońskiej spirerze Macrofill duże liście, jakby zmięte, są dobre. Wiosną są purpurowoczerwone, latem są zielone, a jesienią - żółte. Złote Księżniczki Klasy mają bardzo piękne złote liście, które utrzymują się do jesieni. Goldmund ma również złote liście. Ale mistrz wciąż jest odmianą Złotego Płomienia, ma najjaśniejszą. Ale w "Antonia Vaterer" są żółte, różowe i czerwonawe paski na liściach. Odmiany o niezwykłym kolorze liści mają spiraea bomalda. Forma "Crisp" to krzew o głęboko ząbkowanych i falistych krawędziach liści. Odmiana Vangutta Pink Ise spirea nadaje kremowobiałym, czasem różowym wzrostom na końcach. Z biegiem czasu liście pokrywają się kremowymi plamami.

Spirey Thunberg © TANAKA Juuyoh

Sadzenie i pielęgnacja

Warunki sadzenia spirey zależą od czasu kwitnienia gatunków. Spirea, kwitnąca na wiosnę, lepiej sadzić jesienią. Do wiosny krzew dobrze się zapuści, a wiosną będzie pokryty białym. Letnie kwitnienie Spirea można sadzić wiosną i jesienią.

Podczas sadzenia wszystkich spirali, niezależnie od czasu kwitnienia, przestrzegana jest zasada: sadzenie wiosną - przed rozkwitnięciem liści, jesień - po zakończeniu opadania liści.

Jeśli sadzonka z otwartym systemem korzeniowym - wyrównanie ziemi i podziemnych części rośliny. Oznacza to, że skróć zbyt zarośnięte korzenie, a uszkodzone i mocno wysuszone korzenie skracają gałęzie.

Zdejmij sadzonkę z zamkniętego systemu korzeniowego z pojemnika, rozlej ją dobrze wodą, a jeśli to konieczne (jeśli jest zbyt sucha) namocz ją w wiadrze z wodą, a dopiero po tym terenie w wybranym miejscu.

Jeśli po kilku latach od posadzenia zauważysz, że gałęzie spirei zaczynają wysychać i stają się gołe, a kwiatostany stają się mniejsze, to znaczy, że krzewy starzeją się i nadszedł czas na odmłodzenie. Do tego bardzo nisko - "na pniu" - przeciąć gałęzie. Po tak radykalnej procedurze twoja kula staje się jeszcze piękniejsza.

Spire jest lekki. Najlepsze miejsce dla nich jest słoneczne. Ale są one łatwe do wykonania i półcień, jednak kwitnienie nie będzie tak obfite, jak mogłoby. Gleba jest również odpowiednia, nawet niezbyt płodna.

Większość opryskiwaczy nie wymaga częstego podlewania - jest to niezbędna część dla niedzielnych ogrodników. Są jednak wyjątki: czuć, że spirea jest tak kochająca wilgoć, że dobrze rośnie w nadmiernie naelektryzowanych obszarach.

Japońska spirea © TANAKA Juuyoh

Hodowla

Rozmnażanie przez nasiona, które najlepiej wysiewać na wiosnę. Mieszanka gleby: ziemia zmielona lub dobrze przewietrzany torf jeździecki. Siać w pudełkach na wstępnie zwilżonej powierzchni. Następnie rośliny są mrożone cienką warstwą torfu lub ziemi. Pędy pojawią się razem w ciągu 8-10 dni. W celu uniknięcia chorób grzybiczych, po pojawieniu się pędów, poddaje się je działaniu potasu lub podkładu manganowo-kwaśnego (20 g na 10 litrów) z szybkością 10 litrów roztworu na 3 metry kwadratowe. Lepiej jest wybierać sadzonki wiosną, dobrze się układają, szybko rosną i kwitną przez 2-3 lata.

Większość kąkolu rozmnaża się przez sadzonki zielone lub pół-drzewne pod koniec intensywnego wzrostu pędów. Spire z wiosennego okresu kwitnienia (ząbkowane, Van Gutta) są szczepione od pierwszej połowy czerwca, późne kwitnienie (Bumalda, japoński) - od drugiej połowy czerwca - w lipcu. Najlepsze podłoże: 1 część gruboziarnistego popłuczonego piasku rzecznego i 1 część torfu górnego. Warunkiem uzyskania dobrych sadzonek jest wysoka wilgotność (sztuczna mgła lub podlewanie 4-5 razy dziennie). Ukorzenione sadzonki skaczą na wiosnę.

Używanie

Spire są dekoracyjne i różnią się kształtem i kolorem liści, wielkością i kształtem krzewu, kształtem i kolorem kwiatostanów.Ponadto rozkwitają w różnym czasie, więc piękną dekorację ogrodu można wytworzyć tylko z krzewów tego rodzaju, znając i umiejętnie zbierając gatunki według tych cech. Dzięki takiej wiedzy można stworzyć ogród ciągłego kwitnienia, w którym od maja do września kwitną piękne krzewy kwitnące, których wiosenny biały kolor zostanie zastąpiony różowym i bordowym. Kwitnienie rozpoczyna się od ostro zębatej Spirei, szarej i średniej w maju, a kończy się odczuwaną krętkami, która kwitnie do września.

Różowa spirea © jo11anne

Ze względu na odmienny kształt i wielkość krzewów można je stosować na różnego rodzaju plantacjach. Tak więc, w pojedynczych lądowaniach, spirea ostro ząbkowana, Vangutta, średnia, szara, biała, Douglas są nieodzowne. Są to wysokie iglice często o bardzo pięknym kształcie krzewu z powodu łukowatych pędów.

W grupach można używać prawie wszystkich rodzajów spiral. W takich przypadkach posadzone obok kilku kopii tego samego gatunku lub odmiany.

Wiele niezbyt wysokich iglic służy do sadzenia drzew wokół drzew lub wyższych krzewów. Szczególnie piękny wygląd różnych krasnolistnye lub spirey złote odmiany, kadrowanie zwykłych zielonych grup drzew i krzewów.

W przypadku niskich krawężników odpowiednie są takie gatunki, jak spirea brzozowate, niskie, Boumalda, japońskie, białe kwiaty i karły. Ten sam gatunek może zostać użyty do stworzenia skalniaków, posadzonych na wzgórzu. Karzeł Spiraea i stosowany jako roślina okrywowa. Dzięki obfitemu tworzeniu się przyssawek korzeniowych tworzy malowniczą zasłonę.

W żywopłotach wyższych niż granice można użyć wyższego gatunku: białej kręgu, Douglasa, liścia wierzby, bilarda.

Wszystkie spirery są dobrymi roślinami miodowymi. Dlatego na obszarach, gdzie zbierane są różne rodzaje spirei, możliwe jest pomieszczenie uli.

Wszystkie rodzaje spirei można wykorzystać do cięcia bukietu lub układania bukietów innych kwiatów.

Spiraea ma wysoką aktywność fitotydową, co zwiększa jej higieniczną i sanitarną rolę w poprawie środowiska.

Odmiany i typy

Wierzba Spirea (Spiraea salicifolia). Kwitnie od połowy czerwca do września. Kwiaty od różowego do białego, zebrane w piramidalne paniculate kwiatostany. Wysokość 0,2 m

Tawuła ostra zębata lub argut (Spiraea x. Arguta). Jeden z najwcześniejszych (maj-czerwiec) i bogato kwitnący. A kiedy zakwitnie, ozdobi ogród delikatnymi koronkowymi liśćmi. Wysokość - 1,5-2,0 m.

Spirea Japanese 'Golden Princess' (Spiraea japonica "Złota księżniczka").Bardzo piękna długowłosa spirea z jasnym ulistnieniem. Wymaga słonecznego miejsca, ponieważ w cieniu żółty kolor jego liści zmienia się na zielony. Wysokość - 0,5-0,6 m.

Dąb dębu (Spiraea chamaediyfolia). Jest uprawiany od XVIII wieku. Nawet jeśli sadzenie materiału w naszym kraju było rzadkie, można je było znaleźć wszędzie: od nasadzeń w parkach i na placach po prywatne ogrody przydomowe. Bezpretensjonalny i odporny na zimno. Wysokość - do 2 m.

Spirey Wangutt (Spiraea x. Vanhouttei). Jedna z najpiękniejszych i bogato kwitnących iglic. Kolor liści w niej jest również oryginalny - szaro-zielony. A jednak - to jedyny z kręgu, który transportuje wapienne gleby. Wysokość osiąga 2-2,5 m.

Spirea Japanese 'Albiflora' (Spiraea japonica "Albiflora"). Odmiana ta wyróżnia się tym, że kwitnie od lipca do września białymi kwiatami, choć w prawie wszystkich letnich kwiatach kwitnących spirea mają czerwone i różowe odcienie. Niski, tylko 0,5-0,8 m.

Spiraeus bomald 'Crisp' (Spiraea x bumalda "Crispa"). Różni się od innych niezwykłych liści, lekko skręconych i pokrojonych wzdłuż krawędzi, ciemnozielonych, a gdy rośnie burgund. Kwiaty są również ciemnofioletowe, zebrane w corymbose kwiatostany. Wysokość - do 0,5 m.