Wielu ogrodników uważa łubin za chwast, ponieważ aktywnie i agresywnie przejmuje terytorium. Nic dziwnego, że nazywa się wilk wśród kwiatów. Ta roślina ozdobna wygląda bardzo atrakcyjnie. Dzięki bogatej palecie kolorów udekoruje każdą osobistą fabułę.
Pola łubinu nie pozostawiają nikogo obojętnym. Wyglądają pięknie i szlachetnie. Ponadto bardzo przydatne są wykwintne kwiaty, wzbogacają glebę w azot. Służyć jako "zielony nawóz". Po nich możesz zasadzić wszystkie uprawy.
Lupin to wysokie wieloletnie zioło, osiągające długość 1-1,5 metra. Kwiaty zebrane w pionowe szczotki rosną do 50 cm wysokości. Wielobarwne kwiatostany mają kształt piramidy. Liście łubinu są rzeźbione, wzorzyste. Ze względu na długą taproot roślina nie boi się suszy. Łubin nie traci swoich właściwości dekoracyjnych w jednym miejscu przez 5-8 lat.
Lupin należy do rodziny motylkowatych. Rodzaj Lupin łączy około 200 gatunków. Obejmuje to zarówno jednoroczne jak i wieloletnie. Miejsce narodzin tego pięknego kwiatu to Morze Śródziemne. Roślina często znajduje się w krajach zachodniej półkuli.Jest uprawiana w całej Rosji, ponieważ nie obawia się mrozu i suszy, nie nakłada specjalnych wymagań dotyczących pielęgnacji.
Wybór lokalizacji
Lupin nie ma specjalnych wymagań glebowych. Będzie pasował do wszelkich obszarów uprawnych. Należy pamiętać, że Lupin nie lubi ciężkich gliniastych obszarów i mokrych torfowych gleb. Roślina preferuje otwarte słoneczne polany. Jeśli rośnie w cieniu, łodygi będą się rozciągać, a łubin straci swój urok.
Metody hodowlane
Łubin hoduje sadzonki i nasiona. Dzięki krzyżowaniu można uzyskać różne formy, różne kolory i kształt kwiatostanów. Aby zachować pożądane oznaki rodzicielskiej formy po kwitnieniu, część rozety z korzeniami oddziela się ostrym nożem i przenosi się do piaszczystej gleby. Po pojawieniu się nowych korzeni sadzi się je w stałym miejscu. Aby nie uszkodzić systemu korzeniowego rośliny, dorosłe łubiny nie są przeszczepiane. Ich taproot szybko rośnie, osiągając duże rozmiary. Możesz przesyłać tylko młode kopie.
W większości przypadków łubin jest uprawiany z nasion. Nie tracą kiełkowania przez 5 lat.Najlepszym czasem do siewu nasion w otwartym terenie jest kwiecień. Ale można je zasiać po pierwszych przymrozkach, przykrywając niewielką warstwą torfu. Sadzonki zaczynają rosnąć na początku marca. Aby bakterie wiążące azot pojawiały się szybciej, nasiona miesza się z bulwami bulwiastymi. Sadzonki przenosi się do stałego miejsca, gdy pojawi się 5-6 ulotek. Sadzonki sadzi się w odległości 30-60 cm, z reguły łubin kwitnie przez cały sezon. Ale niektóre rośliny zaczynają kwitnąć w pierwszym roku, szczególnie jeśli były uprawiane przez sadzonkę.
Metoda szczepienia łubin mnoży się na wiosnę. Obrzęk pączka znajdujący się w łodydze jest wycięty ostrym nożem wraz z podstawową szyją. Następnie sadzi się je na piaszczystej glebie. Od momentu pojawienia się korzeni roślina jest gotowa do przeszczepienia do stałego miejsca. Łubiny świetnie wyglądają w połączeniu z irysami, liliami, floksem, delphinium.
Zasady pielęgnacji łubinu
Pod opieką łubinu nic nie jest skomplikowane. Roślina nie sprawia kłopotów ich właścicielom. W pierwszym roku po posadzeniu konieczne jest regularne poluzowanie podłoża. Aby kwiaty nie straciły swoich właściwości dekoracyjnych, powinny spud.Roślina nie lubi gwałtownych zmian temperatury. Aby zapobiec chwastom przygnębiającym młode rośliny, należy je regularnie usuwać po wykiełkowaniu nasion. Wyblakłe kwiatostany natychmiast odcinają się, ponieważ psują dekoracyjny wygląd roślin, a rozsypane nasiona zagęszczają nasadzenia. Pokrój liście do bazy po kwitnieniu, pod koniec lata znowu kwitnie łubin. Roślina ma zdolność do samoodnowy. Dorastając, część gruntowa jest odsłonięta, więc od czasu do czasu trzeba wylać pożywkę.
Choroby
Niestety, łubiny są podatne na choroby grzybowe. Mogą boleć z rdzą, białą zgnilizną korzeni, mączniakiem i brązową plamą. Jeśli roślina jest chora, konieczne jest wycięcie dotkniętych części. Nie byłoby zbyteczne wykopywać ziemi i dodawać do niej wapna.
