Rośliny z rodziny motylkowatych są w stanie wielokrotnie poprawiać stan zubożonej gleby. Bean siderata dostarcza glebie niezbędną ilość azotu, składników odżywczych, przywracając w ten sposób jej płodność. Wybór sideratów zależy od gleby w danym obszarze. Dla każdego rodzaju gleby jest odpowiedni siderat fasoli. Bardzo ważne jest dokonanie właściwego wyboru roślin strączkowych.
Najlepsze sideraty z rodziny motylkowatych
Fasola pastewna
Roślina ma silny system korzeniowy i prostą, mięsistą łodygę. Można go sadzić na różnych glebach - bagiennych, gliniastych i bielicowych. Ta roślina jednoroczna jest w stanie zmniejszyć kwasowość gleby i nasycić ją w wystarczających ilościach azotem. Bób nie pozwala na rozprzestrzenianie się chwastów.
Na sto metrów kwadratowych ziemi potrzeba około 2,5 kg nasion tej rośliny zielnej. W rezultacie, skład gleby w tym obszarze wytworzy około 60 g azotu, około 25 g fosforu i prawie 60 g potasu.
Ziarna paszowe są uprawami odpornymi na mróz. Mogą rosnąć w temperaturach do 8 stopni szronu. Oznacza to, że rośliny mogą być bezpiecznie sadzone po zebraniu głównej plony na działce i będą miały czas, aby wyrosnąć na silne mrozy i przeziębienie.
Vika
Vika jest rośliną wspinaczkową, która potrzebuje wsparcia w postaci innej, bardziej zrównoważonej kultury. Często ten siderat jest obsiany owsem, który staje się takim wsparciem. Roślina ma kwiaty o małym rozmiarze w kolorze fioletowym. Zalety wiki nad innymi roślinami zielonymi w gwałtownym wzroście masy zielonej. Dlatego też Vika można wysiać wczesną wiosną przed sadzeniem warzyw.
Zioło to zapobiega rozprzestrzenianiu się chwastów i niszczeniu gleby. Rośnie tylko na glebach neutralnych. Na 10 metrów kwadratowych ziemi potrzeba 1,5 kg nasion. W wyniku tego gleba jest wzbogacana azotem (ponad 150 g), fosforem (ponad 70 g) i potasem (200 g).
Koszenie tej rośliny strączkowej odbywa się w okresie formowania pączków lub na samym początku kwitnienia. Do uprawy pomidorów i kapusty wyka jest najlepszym poprzednikiem.
Groch
Groch również należy do siderata, szybko zdobywając zieloną masę. Ten zielony nawóz rośnie zaledwie w sześć tygodni, ale bardzo obawia się nocnych przymrozków. Nieznaczne obniżenie temperatury powietrza nie jest dla niego niebezpieczne.
Lepiej jest siać groszek w sierpniu, kiedy zbiera się większość zbiorów.Koszenie roślin zalecane jest podczas tworzenia pąków. Groch korzystnie odczuwa się na mokrych glebach neutralnych. Ta sizalnica odnawia skład gleby i poprawia jej wymianę powietrza. Gleba staje się luźna i łatwo wchłania wilgoć.
Na 10 metrów kwadratowych potrzeba 2-3 kg nasion, które w przyszłości poprawią skład gleby o 115 g azotu, 70 g fosforu i ponad 210 g potasu.
Koniczyna
W rodzinie motylkowatych jest jednoroczny i dwuletni dopływ. Jako siderata zwykle stosuje się dwuletni dopływ. Roślina ma wysoką (ponad 1 metr) rozgałęzioną łodygę z pachnącymi małymi żółtymi kwiatami, które pszczoły uwielbiają jeść.
Roślina nie boi się zimna i suszy. Jego system korzeniowy wnika głęboko w glebę, a stamtąd wyciąga wiele przydatnych elementów. Melilot może rosnąć na różnym składzie gleby. Jest w stanie poprawić płodność, poprawić skład. Zioło to jest doskonałym narzędziem do zwalczania szkodników.
Ten sieczka fasola wysiewa się pod koniec sezonu letniego, uprawia się, ale nie kosi jesienią, ale pozostawia do wiosny. Koniczyna zimująca z nadejściem wiosennego żaru rośnie bardzo szybko.Koszenie jest konieczne przed kwitnieniem. Nasiona rośliny są małe. Sto metrów kwadratowych gruntów będzie wymagać około 200 g. Na działce o takim terenie kompozycja koniczyny zawiera od 150 do 250 g azotu, prawie 100 g fosforu i od 100 do 300 g potasu.
Lupin ma roczek
Łubin jest zielną rośliną uważaną za najlepszą siderat. Roślina ma liście palmowe, wyprostowane łodygi i małe kwiaty o barwie bzu lub fioletu, zebrane w kwiatostany. Jego główną cechą wyróżniającą są niezwykle głębokie i długie korzenie (do 2 metrów).
Łubin może rosnąć na każdej glebie. Jest w stanie poprawić, zaktualizować i przywrócić strukturę najbardziej zubożonej i słabej gleby. Jego system korzeniowy sprawia, że ziemia jest luźna i łatwo dostępna dla penetracji wilgoci i powietrza.
Roślinę należy wysiać wczesną wiosną lub późnym latem. Na początkowym etapie łubin wymaga obfitego i regularnego podlewania. Siderat przechodzi koszenie po około 2 miesiącach, ale zawsze przed pączkiem. To doskonały poprzednik truskawek i truskawek.
Na 10 metrach kwadratowych miejsca wymagane będzie 2-3 kg nasion, w zależności od gatunku.Skład tej rośliny strączkowej zawiera azot (200 do 250 gramów), fosfor (55-65 g) i potas (180-220 g).
Lucerna
Roślina jest wieloletnia, uwielbia wilgoć i ciepło. Lucerna jest w stanie regulować kwasowość gleby i dostarczać jej wszystkich niezbędnych składników organicznych. Bardzo wymagający przy wyborze gleby. Nie będzie rosnąć na mokradłach, kamienistych i ciężkich glebach o wysokiej zawartości gliny.
Na początkowym etapie wzrostu roślina wymaga obfitego i regularnego podlewania dla szybkiego wzrostu masy zielonej. Z powodu braku wilgoci lucerna zaczyna kwitnąć z wyprzedzeniem, a ilość zieleni pozostaje minimalna. Zmniejsz siderat przed formowaniem pąków.
Sto metrów kwadratowych ziemi wystarczy 100-150 g nasion lucerny.
Seradella
Ta sideratowa fasola, która kocha wilgoć, odnosi się do roślin jednorocznych. Do uprawy uprawiana jest odpowiednia pogoda z częstymi deszczami i niskimi temperaturami oraz obszar cienia. Toleruje małe przymrozki. Może rosnąć na każdej glebie z wyjątkiem kwasu.
Saradella wysiewa się wczesną wiosną i po 40-45 dniach zwiększa niezbędną masę zieloną. Jej skoszony i wyjechał do nowego budynku zieleni.
Roślina pomaga w aktualizacji i poprawie składu gleby, a także odstrasza szkodliwe owady. Preferuje wzrost w wilgotnym klimacie lub przy stałej wysokiej wilgotności.
Od 400 do 500 g nasion rośliny spędza się na działce o powierzchni stu metrów kwadratowych. Skład gleby poprawia się o co najmniej 100 g azotu, około 50 g fosforu i ponad 200 g potasu.
Esparcet
Fasolowa sainoina to wieloletnia roślina, która może rosnąć w jednym miejscu przez 7 lat. Nie obawia się mrozów, zimnych wiatrów i pogody odpornej na suszę. W pierwszym roku sainfoin buduje system korzeniowy, wszystkie siły idą tylko do tego. Ale w kolejnych latach gnojowica zwiększa dużą ilość zielonego nawozu.
Charakterystyczną cechą rośliny jest zdolność do wzrostu na obszarach skalistych ze względu na potężny system korzeniowy. Długość korzeni osiąga 10 m głębokości. Z takiej głębokości korzenie docierają do użytecznych substancji organicznych znajdujących się poza zasięgiem innych roślin.
Aby zasiać ziemię w stu potrzebujemy około 1 kg nasion.
