Chionodoxa (Chionodoxa) - krótka bylina, która należy do rodziny Liliaceae. Obszar dystrybucji - wyspa Kreta, Azja Mniejsza.
Opis botaniczny
Roślina bulwiasta, która jednocześnie rośnie łodygi kwiatowe i liście korzenia o ciemnozielonym kolorze:
- forma - szeroka lancetowata lub ryflowana, długość - do 12 cm.
- pąki w kształcie dzwonu, kolor - od białego do niebieskiego. Owoc ma postać soczystego pudełka z czarnymi nasionami.
- żarówki są jajowate, długość - 30 mm, szerokość - 1,7 cm, pokryte małymi jasnymi łuskami.
Hionodox Lucilia i inne gatunki
Istnieje 6 odmian chionodoksów dostępnych do hodowli w domu:
| Zobacz | Opis | Liście | Kwiaty Okres kwitnienia |
| Olbrzymi (o dużych kwiatach) | Ojczyzna - Azja Mniejsza. Bezpretensjonalny wygląd, żarówka ma owalny kształt, średnica od 1 do 3 cm, uważana jest za założyciela odmian o białych i niebieskich kwiatostanach. | Wąska, podstawna, długość - od 9 do 13 cm Forma - liniowa, kolor - ciemnozielony. | Sparowane, mają skrócone szypułki. Pąki o średnicy do 6 cm Niebieski lub nasycony liliowy, gardło - jasnoniebieski. Marzec-kwiecień, czas trwania około 3 tygodni. |
| Lucilia | Zaokrąglona lub wydłużona żarówka o średnicy około 2 cm została sprowadzona do Europy w 1765 r. Roślina jest bezpretensjonalna i odporna na zimę. | Liniowy, skrócony. | Małe, mają spiczaste płatki. Kolor - mleczny lub niebieski. W szypułce od 3 do 5 pąków. Wczesna wiosna, czas trwania - około 2 tygodni. |
| Sardyński (Sardyński) | Wczesny widok. Brązowa okrągła bulwa, średnica około 2 cm, pokryta łuskami. | Liniowy, jasny zielony. | Małe, ciemnoniebieskie, mają lekkie kremowe przejście do gardła. Długość szypułki do 15 cm. Pierwsza dekada wiosny, czas trwania - do 2 tygodni. |
| Karzeł | Najmniejszy członek rodzaju. Szeroko stosowany do dekoracji wielopoziomowych klombów. | Duży, niewymiarowy. Kształt jest liniowy. | Pąki mają kolor od jasnoniebieskiego do jasnoróżowego, średnica - do 2 cm. Kwiecień-maj. |
| Biały | Brązowa cebula o wielkości do 2 cm Negatywnie związana z ciemnymi obszarami. | Liniowy, ciemnozielony. | Srednerosly, kolor - od białego do liliowo-różowego. Pąki o średnicy do 1 cm Wczesna wiosna, czas trwania - około 2 tygodni. |
| Forbes | Najpopularniejszy widok. Otwarty w 1880 roku w Turcji, uprawiany w torfie i osuszonej glebie. | Liniowy, skrócony. | Niebieski, rdzeń jest biały. Średnica pąków wynosi do 2,5 cm. Marzec. |
Hionodox niebieski gigant i inne odmiany
Z tych rodzajów chionodoksu wyhodowano kilka oryginalnych odmian:
| Zobacz | Opis |
| Violet Beauty | Bulwiasta bylina z pąkami w kształcie dzwonu. Kolor - fioletowy, gardło - mleczny odcień. |
| Niebieski olbrzym | Wieloletnia, kwiaty są małe, jasnoniebieskie, rdzeń jest biały. Pień rośnie do 15 cm, liście są proste. |
| Mikstura | Krótka roślina o różnych odcieniach pąków (od białego do bogatego fioletu). |
| Alba | Roślina wieloletnia o wysokości do 14 cm Liście proste, liniowe. |
Czas lądowania
Optymalnym okresem jest początek jesieni, następnie na dnie kwiatów pojawiają się grzbiety korzeniowe. Wybierają zarówno wysokiej jakości oświetlone obszary, jak i częściowy odcień.
Sadzenie chionodoksu
Żarówki-dzieci umieszcza się na głębokości 80 mm, między nimi powinna być odległość około 50 mm.
Nasiona wysiewa się we wcześniej utworzonych okopach, pogłębionych o 20 mm (pierwsze kwitnienie spodziewane jest dopiero w przyszłym roku).
Roślina dobrze toleruje przesadzanie, więc nawet wieloletnie krzewy łatwo się dzielą. Do sadzenia jesiennego cebulki hionodoksu są usuwane z ziemi w połowie lipca i przechowywane w suchym, zaciemnionym miejscu.
Chionodox Care
Dzięki dobrze dobranemu miejscu do sadzenia kwiat nie wymaga specjalnej opieki.
Jeśli jest taka możliwość, po liściach gleba wokół kwiatu jest delikatnie poluzowana, a stara trawa usunięta.
Podlewanie nie jest wykonywane, szczególnie podczas lądowania w Rosji Centralnej, tam w tym okresie ziemia jest dobrze nasycona wilgocią. Są karmione złożonymi minerałami, wykonywanymi przed zażółceniem liści.
Po sezonie wegetacyjnym rośliny te nie wymagają już opieki na otwartym terenie.
Przeszczep i reprodukcja
Najpopularniejszą metodą rozmnażania jest podział żarówki matczynej, w lecie jest około 4 dzieci.
Bez zmiany miejsca kwiat może dorastać do 10 lat, ale raz na pięć lat jego gniazda są rozdarte, podzielone na kilka części i przesadzone.
Żarówka jest usuwana z ziemi w środku lata, kiedy część naziemna chionodoksu żółknie i wysycha. Gleba jest transportowana w sierpniu lub wrześniu.
Hodowanie rośliny metodą nasienną nie jest najlepszą opcją, ponieważ kwiaty te skutecznie zwiększają swoją liczbę poprzez samosiew: na materiale do sadzenia znajduje się mięsista działka, która jest popularna wśród mrówek, które przenoszą ją poza ogród.
Choroby i szkodniki
Ponieważ chionodoks jest rośliną bulwiastą, cierpi na następującą serię chorób:
- grzyb;
- szaro-biała zgnilizna;
- Achelenhoeids;
- Fusarium
Choroby te uszkadzają cebulę bezpośrednio, dowiadują się o porażce przez jej żółknięcie i więdnięcie, kiedy nic nie można zmienić. Przed posadzeniem tych kwiatów materiał do sadzenia wytrawia się za pomocą Fundazoom.
Zapobiegają również stagnacji wilgoci w glebie, ponieważ prowadzi to do gnicia systemu korzeniowego. Co towarzyszy brązowym plamom nekromatycznym. Taka roślina jest słabo rozwinięta i praktycznie nie kwitnie, jej wygląd jest bolesny.
Spośród szkodników niebezpieczne są również gryzonie i larwy roztoczy korzeniowych.
Aby pozbyć się owadów, krzew jest opryskany akarycydami Akarin, Actellik lub Aktara. Myszy i mole są wypędzane przez zatrute przynęty rozrzucone po poletku.
Czasami ślimaki wpływają na hionodoks; są one eliminowane ręcznie.
Pan mieszkaniec doradza: hionodoksa w projektowaniu krajobrazu
Cechy dekoracyjne, atrakcyjny wygląd, bezpretensjonalna pielęgnacja i długie kwitnienie to powody, dla których roślina jest szeroko stosowana w dekorowaniu ogrodów.
Naturalne skaliste wzgórza i alpejskie wzgórza pomagają chionodoksowi jeszcze lepiej odkrywać jego piękno, a podczas sadzenia w pobliżu rozłożystego drzewa kwiat wygląda szczególnie malowniczo.
Służą do ozdabiania klombów w połączeniu z innymi bylinami. Sadzone obok wiesiołka, wątrobowca, ciemiernika. Połączenie z żonkilami, irysami karłowatymi i krokusami jest uważane za dość harmonijne.
