Pardwa ogrodowa - odmiana bez granic

Trudno wyobrazić sobie bardziej zróżnicowany rodzaj roślin niż cietrzew. Nawet ich tradycyjni wiosenni i letni rywale z wielu bulwiastych kultur, pomimo reprezentatywnej palety odmian i gatunków, nie są tak "mieszani". Każdy głuszec jest wyjątkowy w swoim rozkwicie, w swoich preferencjach dotyczących warunków wzrostu i wymaganej pielęgnacji. Nie bez powodu ogrodnicy twierdzą, że każda leszczyna jest tajemnicą. I zgadnij, że przedstawiciele rodziny pardyn jest przyjemnością. Wśród nich są faworyci, skromni endemici i imponujący egzotyka. Ale jedno jest pewne - nie są nudne.

Fritillary chess (Fritillaria meleagris). © Hornbeam Arts

Tajemniczy i różnorodny malinowiec

Rodzaj fritillary lub cietrzew należy do najtrudniejszych we wszystkich klasyfikacjach botanicznych. Sekcje i podsekcje, spory o przynależność gatunków, różne warunki wzrostu w przyrodzie i jeszcze bardziej odmienne wymagania dla gleby ogrodowej ... Kiedy po raz pierwszy zapoznasz się z różnorodnością cietrzewia, wydaje się, że można zrobić z nimi tylko jedną rzecz - zagubić się w różnorodności. Ale pardwa, pomimo różnych przeszkód i czysto naukowych incydentów, rośliny są bardzo skromne.I indywidualne. Potrzebują osobistego podejścia i uważnej obserwacji: z reguły każda pardwa podpowiada właścicielom, jak najlepiej ją uprawiać. Otrzymali swoje imię albo za podobieństwo kolorów z szachowymi wzorami, albo za kształt kubkowych kwiatów dzwonów (i rosyjskojęzycznej nazwy - z powodu podobieństwa kolorowych wzorów z piórami leszczyny).

Przedstawiciele rodzaju Grouse (Fritillaria) jest coś, co można pochwalić. Bez wyjątku, leszczyniec - rośliny, kwiaty w pierwszej połowie sezonu ogrodowego. A wiosenne kwitnienie nie jest jedynym wspólnym parametrem ponad 100 rodzajów malin. Pardwa - naturalne środki owadobójcze, nieprzyjemny zapach, który nie przeszkadza w ogrodzie, ale pomoże odstraszyć niektóre owady spośród szkodników. A atrakcyjne i oryginalne kwitnienie to kolejna wspólna cecha. Kwiaty piwnych piskląt są zwieńczone mocnymi pędami o różnych formach dzwonowych, często umieszczonych pod wierzchołkowymi wąskimi liśćmi lub tworzącymi z nimi fantazyjne "korony". Liście jarząbków są niezwykle piękne. Ostre, liniowe, w większości gatunków, są pierwotnie skręcone w spiralę na końcach.

Wśród piskląt leżą ich niekwestionowani faworyci - ulubieńcy uniwersalni, zaliczani do najpopularniejszych kultur ogrodowych.Zgodnie z ich charakterystyką, łatwo jest poruszać się po funkcjach każdej z 6 grup cietrzewia.

Leszczyna (Fritillaria). © Leonora Enking

Fritillaria imperial (Fritillaria imperialis), która nazywa się właściwie fritillary - staje się już legendarnym, pięknie kwitnącym gatunkiem pardwy, świadomie zasługującym na królewskie imię. Roślina ta jest najbardziej rozpowszechniona w projektowaniu krajobrazu grupy pardwy - Petilium, która obejmuje rośliny z dużymi cebulkami. W cietrzewie cesarskim wysokość szypułek może wynosić 1,5 m, natomiast dolna część pędów jest gęsto pokryta szerokim lancetem, do 10 cm szerokości i dwukrotnie dłuższym niż liście. Pędy liściaste są trochę jak lilie. W górnej części szypułki są wąskie liście, tworząc "koronę". Poniżej dzwonki kwiatów zwisają w kółko. Twarde i mocne łodygi kwiatowe wyrastają ze środka cebulek, rosną dosłownie na naszych oczach: natychmiast po stopieniu się śniegu i rozpoczęciu wzrostu pędem w górę w niesamowitym tempie, osiągając maksymalne rozmiary w ciągu 2 tygodni. Pąki w dół stopniowo się otwierają, ich układ na szypułce przypomina lampy sufitowe na żyrandolach. Tradycyjnie każdy kwiatostan składa się z 6 kwiatów.Kolejna unikalna cecha tej leszczynowej piskląt: gdy kwitnie, dzwony spoglądają w dół, unoszą się pionowo, a następnie obracają w górę. Skrzynki nasienne tego głusza są równe wielkościom do samych dzwonów, pękają pięknie (ale jednocześnie nasiona pozostają wewnątrz i nie budzą się).

Cesarska jarzębina (Fritillaria imperialis). © Carl Lewis

Pomimo faktu, że kolor podstawowy fritillary cesarskiej jest ceglasto-pomarańczowy, przez długie stulecia hodowli tej rośliny, opracowano wiele oryginalnych odmian, oferując podziwianie różnych odcieni żółci, czerwieni, brązu i pomarańczy. Dziś najlepsze gatunki cesarskich cietrzew to:

• "Rubra" z ciemnoczerwonymi kwiatostanami o wysokości tylko około 60 cm;
• pół metra "Rubra Maxima" z czerwonym odcieniem Madery;
• żółte odmiany "Indore", "Lutea" i "Maxima Lutea";
• złoty-pomarańczowy odmiany "Prolifer".

Do grupy Petilium należą inne duże jarząki orzechowe z gęsto ulistnionymi pędami i wierzchołkowymi kwiatostanami - wieńce dzwonowatych kwiatów, zwieńczone wiązką liści:

Grouse Radde (Fritillaria raddeana). © bric

Grouse Radde (Fritillaria raddeana) - leszczyniec do 80 cm wysokości z ciemnymi lancetowatymi liśćmi i dużymi szeroko dzwonymi, bladożółtymi lub kremowymi kwiatami w luźnych gronach kwiatostanów, w których wszystkie kwiaty wyglądają w różnych kierunkach. Ta pardwa budzi się wcześnie, toleruje późne przymrozki, cudownie rozmraża po oblodzeniu, ale kwitnie dopiero na początku maja;

Spektakularny kolor pomarańczowy Grouse edward (Fritillaria eduardii) - wieczny vystoy około 1 m, z gęsto ulistnionymi potężnymi łodygami i baldaszkowatymi kwiatostanami, składający się z górnej wiązki liści i skierowany na stronę dzwonowatych kwiatów o średnicy 6 cm.

Grouse Edward (Fritillaria eduardii). © beartomcat

Największy jest także gatunek leszczyny Eufritillaria, łączący leszczyn z rzadką liściastą łodygą, spłaszczoną przez średniej wielkości cebulki i kilka dzwonkowatych kwiatów na końcach pędów.

Ryabchik Mikhailovsky (Fritillaria michailovskyi) - jeden z najpiękniejszych dwukolorowych cietrzew. Niebieskawe, wąskie liście i cienkie szypuły podkreślają piękno pojedynczych, szerokich kwiatowych dzwonków o ciemnym burgundowym kolorze kontrastującym z żółtą obwódką. Kwiaty tego głusza wyglądają jak pstre "spódnice".

Ryabchik Mikhailovsky (Fritillaria michailovskyi).© Simon Marshall

Pardwalub Pisklę leszczyna (Fritillaria meleagris) - piękna roślina w wysokości od 20 do 40 cm z lekko rozgałęzioną łodygą, zwieńczającą kwiatostan opadających kwiatów-dzwonków. Bez względu na podstawowy kolor płatków, gatunek ten jest łatwy do rozpoznania: plamki są czasami prawie kwadratowe, ciemne, brązowo-purpurowe, nadają roślinie różnorodność i jakość graficzną. Kapryśna magia dzwonu, który rozpuszcza się niestrudzenie, a cienkie, pełne wdzięku liście o niebieskawym kolorze naprawdę zachwycają każdą kompozycją. Kwitnie szypułka w kwietniu lub maju, rośnie w jasnym słońcu iw półcieniu. Oprócz podstawowej formy, pardwa ma kilka atrakcyjnych odmian:

• śnieżnobiała forma Alby;
• fioletowo-zielona odmiana "Artemius", której wzory przypominają skórę węża;
• biało-zielona odmiana "Afrodyta"
• prawie czarna odmiana "Charon";
• ciemnofioletowa odmiana "Mars";
• duży, ciemnoczerwony z chwytliwym wzorem "Jupiter";
• biało-fioletowa odmiana "Posejdon";
• różowozłoty, z jaskrawym wzorem szachowym "Pink Eveline";
• czerwono-fioletowy z jasnymi plamami "Saturn";
• fioletowo-fioletowy z jasnymi kropkami Orion, itp.

Grzebień szachowy lub pstrokatoliczka (Fritillaria meleagris). © VictoriaAnn :)

Pisklę leszczynalub Fritillaria blada (Fritillaria pallidiflora) - wyższy półmetrowy gatunek z gęstą liściastą łodygą i białym lub jasnożółtym z jasnozielonym odcieniem kwiatostanu składającym się z 10-12 dzwonów. Jest to roślina pełna słońca i delikatna.

Pisklę leszczyna jasnoróżowe lub pisklę leszczyna w kolorze jasnym (Fritillaria pallidiflora). © fero fero

Zwróć także uwagę na:

• pół metra Ryabchik iglopolestny (Fritillaria acmopetala) z wąskimi, bladymi liśćmi, dwucentymetrowymi zielono-bordowymi dzwonami wiszącymi w parach na szczytach łodyg;
• sizolistnyy osiągający 40-50 cm wysokości Gruff Elfy (Fritillaria elwesii) z fioletowym, pokrytym zielonymi paskami, wydłużonymi kwiatami i nieco niżej;
• z zielonymi i fioletowymi paskami na kwiatach Głuszec Hermona (Fritillaria hermonis);
• podobny do niego Grouse Eryhart's (Fritillaria ehrhartii) z oberżynowo-fioletowymi kwiatami;
• wyjątkowy Zwyczaj Davisa (Fritillaria davisii) - tylko około 15 cm wysokości z woskowymi kwiatami, kapryśnie opalizujący, z wszystkimi odcieniami fioletowych i brązowych kwiatów o eleganckim kształcie i podobnymi do nich głuszcem greckim (fritillaria graeca Boiss. & Spruner), których płatki zdobi centralna zielona żyła;
• karzeł, do 15 cm wysokości Golden Hazel (Fritillaria aurea) ze złotożółtymi kwiatami pokrytymi pomarańczowym wzorem szachownicy;
• średniej wielkości, z zielonymi kwiatami z brązowym wzorem komórkowym Whittola Rowan (Fritillaria whittallii);
• szybko rośnie, łatwo się przystosowuje Pisklę leszczynalub Kwiatostan fritillarialub Owijka z orzecha laskowego (Fritillaria involucrata) z zielonymi dzwonkami kwiatów pokrytymi brązowymi plamami;
• nefryt niski Grouse Gusih (Fritillaria gussichiaea) z plamami karmelu wewnątrz korony;
• unikalny brązowy wygląd Pirenejski głuszeclubCzarna leszczyna (Fritillaria pyrenaica) ze złotymi plamami pokrytymi brązowymi dzwonami, które chowają złotą plamistą gardło;
• zauważył żółty pomarańczowy Żółty fritillary (Fritillaria lutea). Obecnie nie ma jasnej klasyfikacji tego gatunku w taksonomii;
• taki sam niski, ale z czapeczkami podobnymi do zielonych dzwonków z żółtą obwódką Rowanberry (Fritillaria bithynica);
• małe, szerokolistne, z gęstymi liśćmi i brązowozielonymi plamkami o szerokich kwiatach w kształcie dzwonu Pisklę leszczyna rodzaj kurdyjski (Fritillaria crassifolia subsp. poluninii);
• pomalowane unikalnym kolorem wiśni Liść grouse, do 20 cm wysokości z nietypowymi liśćmi w kształcie tulipana (Fritillaria latifolia);
• pół metra, z kontrastującymi szachowymi wzorami na dużych dzwonach zielonkawo-fioletowych kwiatów, Oriental Fritillarylub Fritillary cienkie (Fritillaria orientalis);
• oferując podziwianie kontrastu ciemnobrązowego koloru na zewnętrznej stronie płatków i oliwki w środku, Asyryjski orzech laskowy (Fritillaria assyriaca);
• wysoki, do 1 m Fritillary w szachylub Szachy w kształcie orzechalub Mała cietrzewka (Fritillaria meleagroides) o długich opadających liściach i ciemnych, czerwono-brązowych kwiatach, ozdobionych niejasnym kolorowym wzorem i żółtawymi końcami płatków;
• elegancki i wzruszający, z pojedynczymi kwiatami na cienkich szypułkach i jasnych liściach Kaukaski cietrzew (Fritillaria caucasica) o unikalnym niebiesko-fioletowym kolorze;
• osiągając 80 cm wysokości z brązowo-fioletowymi "wzorzystymi" kwiatami Mountain Hazel (Fritillaria montana).

Fritillaria acmopetala (Fritillaria acmopetala). © Carl Lewis Orzech laskowy Hermona (Fritillaria hermonis). © Chloris Fritter elfów (Fritillaria elwesii). © Sue Clamp Orientalna cietrzewka lub cietrzewia (Fritillaria orientalis). © naturgucker Pardwa szerokolistna (Fritillaria latifolia). © SKas Fritillary of Bethynia (Fritillaria bithynica). © Martin Ogden

Gałązka kwitnąca, rosnąca z liliowo-łuszczonych cebulek, jest połączona z grupą Liliarhyza. Obejmuje:

• Pardwa związane (Fritillaria affinis) z dużymi kwiatostanami kwiatów w kształcie dzwonu o niestabilnym, żółto-fioletowym zabarwieniu;
• zbieranina Pardwa dwa kwiaty (Fritillaria biflora) z miniaturą,ale liczne kwiaty o czekoladowo brązowym kolorze z jasnymi plamami i szmaragdowym paskiem na zewnątrz płatków;
• las Kamczatka Fritillary (Fritillaria camschatcensis) do 60 cm wysokości z trójkątnymi liśćmi i fioletem lub brązem umieszczonymi w pionie wzdłuż łodygi, z jasnym wzorem wewnątrz kwiatów w kształcie lejka;
• Fritillary skromny (Fritillaria pudica) do 30 cm wysokości z wiszącymi pomarańczowo-słonecznymi dzwoneczkami kwiatów;
• Ryabchik Maksimovich (Fritillaria maximowiczii) do 40 cm wysokości z liniowymi liśćmi i pojedynczymi, dużymi purpurowo-zielonymi kwiatami;
• jasnożółty, z niedostrzegalnymi drobinkami na zewnątrz i brązową szachownicą wewnątrz kwiatów Pisklę leszczyna (Fritillaria glauca);
• krasnolud Grouse Davida (Fritillaria davidii) z brązowo-czerwonym kwiatem.

Fritillary Kamchatka (Fritillaria camschatcensis). © Tab Tannery Pardwa dwa kwiaty (Fritillaria biflora). © pete veilleux Pardwa związana (Fritillaria affinis). © dragonlight53

Głuszca perskiego (Fritillaria persica) jest jedynym gatunkiem wchodzącym w skład grupy Theresia. Jest to wysoki, duży i bardzo elegancki wygląd, około 1 m wysokości, z rzadkim kwiatostanem piramidalnym, składającym się z 20-30 dzwonowatych, opadających kwiatów, podobnych do małych dzwonków. Roślina wydaje się być gracją kropli na klombach. Oprócz podstawowej postaci o ciemnofioletowym kolorze,Istnieją również perskie jarząbki w kolorze zielonym, kremowym, brązowym, a nawet w kombinacjach dwukolorowych.

Pardwa perska (Fritillaria persica). © Don McClane

Rzadka, ale nie mniej piękna grupa cietrzewia - Rhinopetalum. Łączy ona cietrzew z nietypową formą kwiatów, skierowaną ku dołowi, z przezroczystymi płatkami, liliowatym kształtem i rzadkimi, monochromatycznymi kolorami. Do tej grupy należą:

• jasnoróżowy Aryan Hazelnut (Fritillaria ariana);
• spektakularne, z miękkimi różowymi kwiatami i dojrzewającą łodygą Grouse uzkopylnikovy (Fritillaria stenanthera);
• biały i niebieski, z kwiatami w kształcie migdałków Fritillary Buchara (Fritillaria bucharica);
• niesamowicie efektowne, podobne do lilii różowobiałych Grouse Karelina (Fritillaria karelinii).

Grouse Karelin (Fritillaria karelinii). © Averater Fritillary Bukhara (Fritillaria bucharica). © croylelond Fritillaria ariana (Fritillaria ariana). © miecz lilly

Do rodzaju cietrzew w rankingu i Korolkovia Severtsovalub Ryabchik Severtsova (Fritillaria sewerzowii) - roślina o fuksjalnych kwiatach o żółto-brązowej barwie, bardzo eleganckie i szerokie liście, pozornie ponure i piękne w tym samym czasie.

Korolkovia Severtsova lub Ryabchik Severtsova (Fritillaria sewerzowii). © bric

W projektowaniu użytkowania głuszca:

• do umieszczania dotykowych akcentów sprężystych - w grupach imitujących naturalne małe skupiska;
• w klombach i mixborders z ciągłym kwitnieniem;
• na dużych rabatach kwiatowych i rabatka z partnerami, które następnie ukrywają puste miejsca;
• małe gęste plamy na trawniku lub udekorować grupy krzewów i drzewiastych;
• jako akcent wiosennego pejzażu;
• w ogrodach skalnych, u podnóża skalnych ogrodów jako akcenty;
• w doniczkach i pojemnikach;
• uprawiane do przycinania.

Góra Fritillary (Fritillaria montana). © DHochmayr Grouse kaukaski (Fritillaria caucasica). © Lazaregagnidze Fritillary w szachy lub Fritillary w szachy lub Small Fritillary (Fritillaria meleagroides). © sylvere corre

Najlepsi partnerzy dla cietrzewia: żonkile, tulipany, ukwiały, muscari, inne wiosenne bulwiaste.

Złota reguła uprawy jakiegokolwiek głuszca

Niezależnie od tego, co malinowate jest rzadkie i dzikie lub różnorodne i znane wszystkim - nie spotkasz się, pamiętaj o jednej rzeczy: ta roślina potrzebuje indywidualnego podejścia. Kupując głuszce, pamiętaj o określeniu rosnących parametrów dla konkretnej rośliny, która wpadła ci w ręce. Możesz zapytać, czy potrzebuje on specjalnych warunków, jakiego oświetlenia i gleby roślina jest przyzwyczajona i jak się nią opiekowano. W końcu, jeśli pardel jest "używany" do stałego podlewania, karmienia i uprawy na specjalnie ulepszonej glebie, nie osiada w żadnych innych warunkach.Pomimo rozbieżności w naturalnych siedliskach, wielkości i rodzaju roślin, większość głuszców jest do siebie bardzo podobna. Ale podstawowe preferencje cietrzewia nie są tak ważne, jak warunki, w których używane są określone przypadki. Najlepszą strategią dla uprawy jałówek jest spełnienie podstawowych wymagań i obserwowanie rośliny bez zakłócania jej rozwoju przez kilka lat. Placki nie lubią nadmiernej opieki, stałej interwencji, a oni sami powiedzą ci, jak najlepiej zmienić warunki lub rodzaj opieki, jakiej potrzebują.

Fritillaria golden (Fritillaria aurea). © Basak Guner Fritillaria, lub Fritillary prichitnikovy, lub Fritillary wrapper (Fritillaria involucrata). © jean luc Baron Fritillaria whittallii. © Basak Guner Groch Ehrhart (Fritillaria ehrhartii). © Martin Ogden Habitat Davisa (Fritillaria davisii). © Francis Ackerley Głuszec pirenejski lub cietrzew (Fritillaria pyrenaica). © peganum

Warunki dla cietrzewia

Pomimo sympatii do indywidualnego podejścia, wszystkie pardwy narzucają minimalne wymagania dotyczące charakterystyki warunków wzrostu. Tak więc, wszystkie rośliny tego typu nie lubią silnego cieniowania. Tylko niektóre gatunki leszczyny wolą półcień, większość z nich to kultury pełne słońca. Wybierając lokalizację dla cietrzewa, rozważ preferencje danego gatunku, ale zatrzymaj się w ciepłych, słonecznych lub lekko zacienionych miejscach.

Te same podstawowe cechy można wyróżnić dla gleb. Pardwa nie może znieść stagnacji wody i zalania, a gleba dla nich powinna być zawsze luźna, wodna i oddychająca. Nawet rzadkie gatunki pardwy mogą pięknie kwitnąć tylko na żyznej glebie. Dlatego dla przedstawicieli fritillary, wybierz wysokiej jakości gleby ogrodowe. Zgodnie ze strukturą, lepiej jest preferować piaskowo-ceglany substrat, świeży i wilgotny, ale nie wilgotny.

Fritillaria uzkopylylkovy (Fritillaria stenanthera). © J Biochemik

Kopanie i sadzenie cietrzewia

Wioślarze sadzi się w ziemi dopiero po pojawieniu się oznak wzrostu na cebulach - korzeniach. Zwykle proces ten odbywa się w okresie od sierpnia do września. Później, niż w drugiej dekadzie września, nie można sadzić cietrzewia: cebulki zwyczajnie nie mogą zapuścić korzeni na udany sezon zimowy.

Gęś lęgowa dość specyficzna. Garść popiołu drzewnego, warstwa torfu i piasku są układane na dnie sadzeniaków, a usunięta gleba jest mieszana z piaskiem, kompostem, nawozami w celu poprawy jej właściwości i struktury. Żarówek nie należy umieszczać powierzchownie i nie na głębokości równej 2-3 krotności wysokości cebulek, ale 15-20 cm od linii gruntu.Pomiędzy żarówkami pozostaw odległość od 15 do 25 cm. Podczas instalowania żarówek należy uważnie monitorować, czy nie znajdują się one bezpośrednio, ale pod bardzo małym nachyleniem, wystarczającym do uniknięcia przedostawania się wody do wydrążonych końcówek żarówek.

Po zakończeniu kwitnienia jarząbki wykopuje się cebulki rośliny, suszy w cieniu (nie pozwalając im uschnąć) i usuwa do przechowywania w pomieszczeniach. Kopanie można prowadzić zarówno corocznie, jak i z częstotliwością 2, a nawet 3 lat, ale ta ostatnia opcja może negatywnie wpływać na dekoracyjność kwitnienia mieszańców odmian. Dziś zaleca się, aby większość głuszców rosła z kopaniem co drugi rok, co pozwala nie tylko obserwować mocniejsze kwitnienie, ale także uzyskać większe i silniejsze cebulki. Jeśli sadzi się młodą, młodą cebulę, to przez 2-3 lata lepiej nie przeszkadzać w ich rozwoju.

W przeciwieństwie do tulipanów i innych bulwiastych, jarząbki preferują temperatury przechowywania powyżej 18 stopni Celsjusza. A same żarówki są wypełnione trocinami lub umieszczone w papierowych torebkach. Niektórzy ogrodnicy twierdzą, że dla luksusowego kwitnienia leszczyn z cebulki lepiej jest utrzymywać temperaturę powietrza około 30 stopni.Żarówki muszą być stale sprawdzane i, przy najmniejszych oznakach gnicia, wycinać uszkodzone części, posypując plastry węglem. Minimalny czas przechowywania poza glebą wynosi 2 miesiące.

Cebula bulw. © Jerry Fritz

Funkcje opiekę cietrzew

Nie lubi nadmiernej wilgotności i dyktuje strategię nawadniania. Większość głuszców może się bez nich obejść. Ale te rośliny pięknie kwitną tylko wtedy, gdy zostaną zrekompensowane przez wiosenną suszę. Podlewanie powinno być umiarkowane, powściągliwe, tylko korygujące, w każdym razie nie częste. W przypadku ponownego moczenia gąsi w glebie, nawet podczas jednorazowej procedury jest nie do przyjęcia.

Aby kwitnienie kuraków było spektakularne, a cebulki dobrze dojrzewają, trzeba zadbać o inny ważny czynnik - wsparcie stabilnej wartości odżywczej gleby. W przypadku cietrzew, nawet największych i odmian, należy wykonać dwa opatrunki:

1. na etapie pączkowania;
2. po zakończeniu kwitnienia.

Fritillary skromny (Fritillaria pudica). © John Weiser

Dla piskląt orzechowych możliwe jest stosowanie zarówno pełnych nawozów mineralnych (lub zastąpienie drugiego opatrunek górny mieszanką fosforowo-potasową), jak i nawozów organicznych (z wyjątkiem nawozu naturalnego).

Jedną z głównych cech orzechowych głuszców jest zakaz ingerencji w rozwój rośliny, dopóki liście nie uschną.Pardwa nie może być rzucona, wykopać się, zanim roślina sama zginie z góry.

Przed zimą należy ustabilizować warunki dla cietrzewia - aby zrekompensować okresy bezśnieżne i spadki temperatury podczas odwilży. Aby to zrobić, wystarczy przeprowadzić ściółkowanie suchymi liśćmi lub przykryć nasadzenia jodłowymi gałęziami.

Choroby i szkodniki

Pardwa, podobnie jak większość bulwiastych, jest wystarczająco odporna na choroby grzybowe. Ale szkodniki ich liści i cebulek często przyciągają. Chrząszcze liściowe, ślimaki, ślimaki, wirewormy szybko zjadają roślinę i walkę z nimi należy rozpocząć jak najszybciej (środki kontroli powinny być złożone - środki owadobójcze i pułapki).

W celu uniknięcia ewentualnych problemów w rozwoju jałówek zaleca się przestrzeganie zasad przemian roślin uprawnych (płodozmian), nie sadzić tych roślin w miejscach, w których rosły inne pisklęta orzechowe lub rośliny cebulowe.

Cesarska jarzębina (Fritillaria imperialis). © Catherine Cordoni

Cielęcina

Podobnie jak wszystkie bulwiaste, jarząbki są łatwo rozmnażane przez ich córki kornelukovitsami. Podczas kopania w celu odpoczynku poza glebą, małe cebulki są oddzielane od macierzystych roślin, które są następnie wykorzystywane jako niezależne osobniki.W cietle małe dzieci bardzo łatwo oddzielają się od żarówek macierzystych, często nie można ich całkowicie usunąć z gleby i wznoszą się w przyszłym roku.

Możesz pomnożyć cietrzewie i nasiona. Zasiane są w sierpniu lub we wrześniu, a świeżość ma kluczowe znaczenie. Łóżka do siewu należy przygotować wcześniej, a same nasiona rzadko są rozpraszane w równych rowkach o głębokości ok. 1 cm, po zasadzeniu sadzenie jest mulczowane warstwą torfu około 2 cm. Odkopanie nowo powstałej cebuli w celu ochrony przed mokrym latem jest możliwe tylko w drugim roku.