Kislitsa - opieka i reprodukcja w domu, gatunki fotograficzne

Kislitsa (oxalis) (Oxalis) - bezpretensjonalna wieloletnia roślina zielna z rodziny kwaśnych szeroko rozpowszechniony w uprawie kwiatów w pomieszczeniach i ogrodzie. Miejsce narodzin kwaśnych - Meksyk i kraje Afryki Południowej. W naturze często występuje w umiarkowanie ciepłych obszarach Europy, Ameryki Południowej i Środkowej.

Tlen szybko rośnie, tworząc wiele rozet w procesie wzrostu, składających się z liści o trzech lub czterech klapach na długich ogonkach. Kolor blaszek liściowych, w zależności od odmiany, zmienia się od szmaragdowej zieleni do ciemnofioletowej.

Pamiętaj, aby zwrócić uwagę na piękną roślinę psiankowatą.

Szczaw kwitnie w pojedynczych średnich kwiatach zebranych w kwiatostany parasolowe. Płatki różnych odmian mogą być pomalowane na biało, różowo, czerwono lub żółto.

Przydatne właściwości kwasu

Tlen jest znany medycynie ludowej jako roślina, która korzystnie wpływa na układ trawienny człowieka (pobudza apetyt, przyspiesza procesy metaboliczne, łagodzi zgagę). Odwary i napary z liści rośliny są czasami stosowane w celu obniżenia ciśnienia krwi, leczenia zapalenia jamy ustnej i skazy.

Jednak ważne jest, aby wiedzieć, że szczawia jest trującą rośliną, przy długotrwałym stosowaniu może powodować mdłości, zaburzenia trawienne i problemy z nerkami.

Sour: opieka domowa. Krótko

W trosce o kwas w domu. Szczegółowo

Kwitnienie kwaśne

Kwaśna roślina w domu zwykle kwitnie przez całe lato. W tym czasie nad liśćmi regularnie pojawiają się długie cienkie łodygi, niosące kwiatostany parasolowe, łączące kilka średnich białych, różowych, czerwonych lub żółtych kwiatów.

Tryb temperaturowy

Tlen rośnie dobrze w chłodnym pomieszczeniu przy temperaturze powietrza około + 18 ° C, ale nie obawiają się również wyższych temperatur, jest w stanie wytrzymać ciepło bez utraty dekoracyjności do + 25 ° C.

W zimnym sezonie, dla pełnego zimowania, roślina jest przenoszona do pomieszczenia, w którym temperatura powietrza wynosi + 12- + 15 ° С (tylko w przypadku kwasu Depp, potrzebne są cieplejsze warunki - co najmniej + 16 + 18 ° С).

Rozpylanie

Kwas kwaśny nie ma specjalnych wymagań dotyczących wilgotności środowiska, może rosnąć bez szkody dla zdrowia w raczej suchym powietrzu mieszkań miejskich.

Jednak w gorącym sezonie lepiej okresowo spryskać roślinę czystą wodą, aby nie straciła efektu dekoracyjnego.

Oświetlenie

Kwas fotofilowy ale potrzebuje bezpośredniego światła słonecznego w bardzo ograniczonej ilości. Najlepiej trzymać ją na wschodnim lub zachodnim parapecie, rano stawiając doniczkę na najbardziej nasłonecznionym oknie w domu. Przy krytycznym braku światła roślina przestaje kwitnąć i zwalnia wzrost, a liście rozciągają się i bledną.

Podlewanie kwaśne

Kwas domowy uwielbia wodę, ale nie toleruje podmokłej gleby: przy stagnacji wilgoci u korzeni roślina często gnije. Latem szczaw jest podlewany co 3-5 dni ciepłą, osiadłą wodą. Jesienią i zimą częstotliwość i objętość nawadniania jest zredukowana do minimum: gleba jest lekko zwilżona, nie pozwalając jej wyschnąć.

Garnek Kwaśny

Aby powierzchniowy system korzeniowy kwaśnego dobrze się rozwijał, dla rośliny wybiera się płytką, ale szeroką pojemność.

Gruba warstwa drenażu jest koniecznie wlewana na dno doniczki, aby wilgoć nie zatrzymywała się u korzeni.

Gleba

Podłoże do uprawy szczawia jest wybrane lekkie, pożywne, koniecznie lekko kwaśne. Mieszankę gleby można przygotować niezależnie od gleby ogrodowej, torfu końskiego, próchnicy i piasku (perlit). Składniki są pobierane w stosunku 2: 2: 2: 1 i dokładnie mieszane.

Nawóz i nawóz

Opieka nad kwasem w domu obejmuje regularne zaprawianie rośliny złożonymi związkami mineralnymi w okresie aktywnej wegetacji. Nawozi wystarczającą ilość raz na 3-4 tygodnie, podczas gdy zaleca się stosowanie połowy dawki leków, aby nie przekarmić kwiatu.

Przeszczep

Młode rośliny rosną bardzo szybko, dlatego każdego roku potrzebują nowych, bardziej przestronnych doniczek. Przeszczep kwaśnego kwasu, który osiągnął wiek dorosły, można przeprowadzać rzadziej - raz na 2-3 lata.

Procedurę najlepiej wykonywać wiosną, dopóki rośliny nie zaczną aktywnie rosnąć, metodą przeładunku, kiedy stara gliniana bryła zostanie całkowicie zachowana po przesadzeniu do nowej doniczki.

Przycinanie kwasem

Przycinanie nie jest konieczne dla rośliny, ponieważ kwaśny kwas w domu z należytą starannością i sam tworzy piękne zwarte krzewy. Aby zachować dekoracyjny wygląd, możesz okresowo wyrywać zbyt długie lub odwrotnie krótkie liście, a także usuwać zwiędłe kwiaty wraz z szypułkami.

Okres odpoczynku

Roślina odpoczywa w zimie, sygnałem do rozpoczęcia okresu uśpienia jest często masowe suszenie liści bez wyraźnego powodu. Podczas zimowania kwas jest przenoszony do chłodniejszego pomieszczenia, a jego podlewanie jest ograniczone do niezbędnego minimum. Kiedy z cebul zaczynają pojawiać się młode pędy - okres uśpienia się kończy, roślina wraca do dobrze oświetlonego okna.

Rosnący kwas z nasion

Nasiona tlenu wysiewa się powierzchownie w pojemnikach wypełnionych luźną pożywką, opryskuje uprawy z pistoletu i przykrywa folią lub szkłem. Przy wystarczającym oświetleniu, regularnym podlewaniu i wentylacji szklarni pędy pojawiają się po 10-30 dniach.

Gdy sadzonki utworzą 2-3 prawdziwe ulotki, można je starannie pokroić w kostkę w osobne pojemniki w celu dalszej uprawy.

Powielanie zakwaszenia według podziału

Propagacja kwaśnego kwasu jest bardzo łatwa. Przez całe życie roślina tworzy wiele guzków, które szybko zarastają nowymi pędami i liśćmi. Podczas przesadzania krzew macierzysty dzieli się na części, starając się nie uszkodzić raczej delikatnych korzeni. Powstałe delenki sadzi się w nowych doniczkach i pozostawia w dobrze oświetlonym miejscu bez podlewania, aż pojawi się młody pęd. Co więcej, nowe kwaśne są utrzymywane jak zwykle.

Rozmnażanie kwasowości przez sadzonki łodyg

Na roślinie matecznej wybiera się pędy z kilkoma liśćmi, odcina i umieszcza w wodzie, aby utworzyć mocne korzenie. Kiedy korzenie osiągną długość 1,5-2 cm, roślina jest sadzona w doniczce z lekkim, luźnym podłożem.

Choroby i szkodniki

Kwas domowy jest rzadko chory, znosi nie najkorzystniejsze warunki wzrostu, takie jak niska temperatura powietrza, zbyt suche powietrze, niewystarczające oświetlenie. Jednak niektóre błędy w pielęgnacji mogą nadal powodować uszkodzenie zdrowia i atrakcyjny wygląd rośliny:

• Zgnilizna szczęki z nadmiernym podlewaniem i stagnacją wilgoci w glebie. W takim przypadku wszystkie uszkodzone obszary są natychmiast usuwane, po tym jak chory kwasowy lepiej jest przeszczepić na świeże podłoże, aw przyszłości dokładnie monitorować zgodność z reżimem nawadniania.
• Suche liście kwaśnych gdy roślina jest na słońcu przez długi czas i jednocześnie jest nieregularnie podlewana. Wysuszone liście usuwa się wraz z ogonkami, po czym dostosowuje się optymalny reżim nawadniania i oświetlenia.
• Kislitsa nie kwitnie, jeśli jest za gorąco lub za mało światła słonecznego. lepiej jest trzymać roślinę w dobrze oświetlonym oknie, osłaniając przed jasnym słońcem.
• Bulwy gniją jeśli podczas sadzenia były zbyt głęboko w glebie lub roślina była przez długi czas utrzymywana w chłodzie. W takim przypadku lepiej jest przeszczepić kwaśny kwas i przenieść go do cieplejszego pomieszczenia.
• Tlen rośnie powoli w słabym świetle. Będąc w cieniu, czasami nawet kwitnie, ale nie może tworzyć bujnego krzewu.
• Pali się na liściach pojawiają się pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego. Roślinę należy osłonić przed gorącym słońcem lub nawet na chwilę usunąć z nadmiernie oświetlonego parapetu.

Szkodniki rzadko „przedostają się” do kwasu, ale czasem nadal są atakowane przez wełnę, mączlika, motyla i roztocza. Najlepiej radzić sobie z nimi za pomocą specjalnych środków owadobójczych.

Rodzaje domowego kwasu ze zdjęciami i nazwami

Bowl Oxide (Oxalis bowiei)

Kompaktowa odmiana z małymi jasnozielonymi potrójnymi ulotkami i wdzięcznymi różowymi kwiatami wznoszącymi się nad zielenią na długich cienkich szypułkach.

Kislitsa Depp, Oxalis Deppei

Niezwykła odmiana szczawiu, w której małe jasne szkarłatne kwiaty i spektakularne czteropłatkowe liście w dwóch odcieniach (bordowy rdzeń i trawiaste zielone krawędzie).

Fioletowy Szczawik (Oxalis purpurea)

Miniaturowa roślina o jasnoróżowych lub białych kwiatach i zaokrąglonych liściach o trzech klapach o szaro-zielonym odcieniu, których powierzchnia jest lekko owłosiona.

Red Oxalis (Oxalis rubra)

Dość duża odmiana (do 40 cm wysokości) z trójlistnymi, miękkimi liśćmi o soczystym zielonym odcieniu i małymi nasyconymi czerwonymi lub jasnoróżowymi kwiatami.

Oxalis ortgiasii

Odmiana pospolita o średniej wielkości jasnożółtych kwiatach i czerwonawo-brązowych liściach, których segmenty są w kształcie serca i owłosione.

Trójkątny szczawik (Oxalis triangularis) lub Regnella Oxalis, fioletowy

Szybko rosnąca odmiana o ciemnofioletowych liściach z trzema klapami, których brzegi są ozdobione ciemnofioletową obwódką. Kwitnie małymi mlecznobiałymi lub różowawymi kwiatami, zebranymi w kwiatostany kilku kawałków.

Ferruginous Oxalis (Oxalis adenophylla)

Dekoracyjna odmiana okrywowa ze srebrno-zielonymi liśćmi cirrus, podzielonymi na wiele fragmentów i dużymi różowo-liliowymi kwiatami, których płatki pokryte są siecią malinowych żył, a rdzeń jest pomalowany na bordowo.