Kiedy kopać cietrzew po kwitnieniu i jak przechowywać do sadzenia

Majestatyczne kwiaty, zwane cesarskim cietrzewiem dla różnorodnych płatków pąków, rosną in vivo w górzystych regionach Turcji, Iranu, Afganistanie i Indiach. Wzmianka o roślinie znajduje się w dokumentach z XVI wieku. Dwa wieki później w Holandii wybrano monotonne odmiany uprawiane w umiarkowanych szerokościach geograficznych do dziś.

Fritillaria (biologiczna nazwa kwiatów) produkuje pąki wczesną wiosną. Do połowy lata rośliny zaczynają uśpić, podobnie jak wiele innych roślin cebulowych (tulipany, żonkile). Liście żółkną, twardnieją, łodyga wysycha. Jest to moment, w którym można przycinać Cietrzew po kwitnieniu.

Każdy rdzeń cietrzewia wyrzuca z 3 do 7 dzwonów

Kwitnące „palmy” mają kolor żółty, biały, pomarańczowy i malinowy z wzorem szachownicy.

Znikające łodygi wyglądają nieestetycznie, ale surowo zabrania się ich wyłamywania lub skręcania; delikatne żarówki mogą ulec uszkodzeniu. Ci, którzy sadzą kwiaty cietrzewia podczas kopania roślin, sam decyduje. Kiedy potrzebne są „niemowlęta”, lepiej nie przeszkadzać kwiatom przez dwa lub trzy lata, aby nowe żarówki rosły do ​​średnich rozmiarów. Kwitnienie w tym przypadku nie może się doczekać. Fritillaria wypuści fajkę, puchnie liście, ale na koronie nie będzie pąków.

Kilka powodów, dla których lepiej wykopać fritillaria:

• Aby uzyskać pełną zakładkę kwiatów, roślina musi stworzyć naturalne warunki. W środku lata na wschodzie nadchodzi okres suszy, upału. Zauważono, że po przechowywaniu cebuli w ciepłym pomieszczeniu rośnie liczba pąków na cietrzewie cesarskim;
• z rozmnażaniem nasion pąki będą musiały poczekać 7 lat. Części cebuli z resztkami dna kwitną w drugim roku. Podział cebul jest najlepszym sposobem na hodowlę kwiatów;
• przy okazji, duże głowy o średnicy większej niż 8 mm są cięte na 4 części, tak że na każdym zrazie pozostaje kawałek dna, z którego wyrastają korzenie;
• podobnie jak wszystkie rośliny cebulowe, cietrzew co roku ugina się głębiej w ziemię. Kiełki kiełkują dłużej, wzrasta ryzyko rozkładu. Na suchej, luźnej glebie rośliny są w stanie produkować szypułkę rocznie bez przesadzania. Małe bulwiaste odmiany są bardziej odporne na warunki pogodowe o umiarkowanych szerokościach geograficznych, nie można im przeszkadzać przez trzy lata;
• wzbogacenie gleby w składniki odżywcze. W przypadku roślin nie trzeba co roku szukać nowego miejsca, wystarczy wprowadzić złożone nawozy, popiół, wapno na istniejącej plantacji. Następnie liczne pąki cietrzewia zachwycą następnej wiosny.

• ochrona rogów przed owadami. Nie mają twardej skórki, silny zapach odstrasza gryzonie, ale nie przeszkadza larwom niedźwiedzia, motyli i innych owadów w cieszeniu się soczystym miąższem;
• zapobieganie gniciu Szczególnie często dotyczy to odmian dużych bulw. Podzwrotnikowe olbrzymy chorują mniej po letnim suszeniu. Gdy cietrzew jest wykopany latem, żarówki praktycznie nie gniją.

Najważniejsze jest określenie pożądanego okresu na kopanie żarówek. W otwartym terenie fritillaria są często umieszczane obok reszty kwitnących bylin.

Cietrzew wyblakł, co dalej z nimi zrobić:

• dopuszczalne jest przecięcie żółknącej łodygi, pozostawiając kikut do 5 cm wysokości nad poziomem gruntu;
• jeśli żółknące liście nie są denerwujące, możesz opuścić wyblakłe cietrzew przed kopaniem, ale lepiej jest usunąć szypułki.

Fritillaria, wykopana łodygą, pozostawia się do wyschnięcia w wentylowanym pojemniku. Aby to zrobić, lepiej użyć pojemników siatkowych.

Główne niuanse prawidłowego czyszczenia cietrzewia:

• zamiast łopaty wygodniej jest używać widłami, podnoszą górną warstwę gleby, poluzowują ją;
• wycofać się z łodygi o 15 cm, cebulki odmianowe rosną duże;
• po usunięciu dużych żarówek ostrożnie kopią wszystko głęboką miarką w poszukiwaniu „dzieci”;
• po poluzowaniu ziemi żarówka jest usuwana z dolnej części trzonu;
• wycięte cebulki nie są odrzucane, jeśli część dna jest zachowana, uszkodzona część jest przechowywana po przetworzeniu z resztą materiału do sadzenia (taka cietrzew może zakwitnąć w ciągu roku, ale kiełek powinien pojawić się następnej wiosny);
• wykopane rośliny pozostawia się na łóżku pod słońcem, aby dobrze wysuszyć ziemię, światło ultrafioletowe zniszczyło gnilne bakterie;
• cebulki łatwiej wyodrębnić z suchej, kruszącej się ziemi, ponieważ w mokrym „dziecku” będzie niewidoczna.

Cietrzewy są „smażone” na słońcu przez 3-4 godziny, nie dłużej. Przy dłuższej ekspozycji na światło blakną.

Łodyga lub pozostałe rośliny są usuwane z głowy tydzień po wykopaniu, kiedy korzenie są całkowicie suche. W głowie tworzy się głęboka fossa. To jest normalne Jest to unikalna cecha cietrzewia ze wszystkich innych roślin bulwiastych.

Działania następcze:

• ręczne usuwanie suchych filmów, brył ziemi;
• cietrzew: są na krótko moczone w słabym roztworze nadmanganianu potasu, płukane, osuszone brudne płyny;
• badanie żarówek: zgniłe, uszkodzone, odłożone osobno do późniejszego przetworzenia;
• sortowanie materiału do sadzenia według wielkości (tylko duże cebule kwitną, małe i pąki do przechowywania są składane osobno).

Wystarczy umyć zdrową cebulę w roztworze manganu. Zepsute części łuski są cięte nożem. Ostrze jest wstępnie przetarte nadtlenkiem wodoru lub chlorheksydyną. Przekrój i obszary uszkodzone podczas kopania są posypane pokruszonymi tabletkami węgla aktywnego. Jeśli nie ma węgla, zaleca się stosowanie antyseptycznych środków farmaceutycznych dostępnych w dowolnej domowej apteczce:

• roztwór jodu;
• Zelenka.

Ogrodnicy zaczynają przetwarzać cebulki po usunięciu łodygi. Natychmiast po wykopaniu roślin nie należy zwilżać

Kiedy cietrzew zaniknie, dalsze czynności opisano w poprzedniej części artykułu. Teraz warto zastanowić się nad czasem czyszczenia. Niektórzy radzą: „Wybrałem dzień bez deszczu - i do pracy!”. Lekki deszcz nie stanowi przeszkody, jeśli ziemia jest sucha. Lepiej jest, gdy na trzy dni przed kopaniem nie było opadów i gęstej mgły.

Dobrze jest, gdy ziemia nie przylega do głów roślin. Małe młode cebulki są lepiej widoczne w glebie, ryzyko uszkodzenia dużych głów jest zmniejszone.

Żółknięcie liści nie zawsze jest oznaką wycofania się cietrzewia. Liście żółkną, blakną:

• ze zmianą fusarium;
• zakażenie nicieniem liściowym (małe owady ssące).

Cietrzew musi być czyszczony w tym samym czasie co tulipany. Jest to około połowy lipca. Ci, którzy stale hodują cietrzewia, wiedzą kwiatem, kiedy wykopać roślinę. Początkującym zaleca się wykopanie ostatniego kwiatu, zobacz, czy korzenie wyschną. Jeśli umrą, staną się kruche, czas wykopać żarówki.

Nie warto odkładać na później kopania, zwłaszcza jeśli deszcze są naładowane lub występuje wyraźny kontrast temperatur nocnych i dziennych. W takich warunkach pogodowych uśpione żarówki w glebie są najbardziej wrażliwe, a na łuskach szybko rozwija się zgnilizna. Termin wydobywania główek kwiatów z ziemi upływa w połowie sierpnia.

Żarówki wykopane przy suchej pogodzie są łatwe do czyszczenia. Filmy, skale są na nim dobrze widoczne. Piaszczysta gleba jest szczotkowana.

Miejsce przechowywania jest wybierane według kilku kryteriów:

• niska wilgotność (nie więcej niż 65%);
• brak bezpośredniego światła słonecznego (dozwolone jest rozproszone oświetlenie, ponieważ żarówki są całkowicie pokryte ściółką lub torfem);
• temperatura od + 25 ° С do + 30 ° С.

Korzenie są tworzone przez naturalne warunki subtropikalnego sierpnia, dzięki czemu leszczyna w pełni zrelaksowana, złożyła pąki kwiatowe na następną wiosnę. Liczba kwiatostanów zależy bezpośrednio od metody przechowywania. W domu żarówki nie są umieszczane z powodu utrzymującego się ostrego zapachu.

Przed sadzeniem jesiennym materiał do sadzenia jest czyszczony w wentylowanym miejscu, w którym powietrze ogrzewa się do pożądanego znaku na termometrze. Strych lub podsufitowa część stodoły innej oficyny jest uważana za idealną opcję.

Żarówki będą musiały być przechowywane do września, w którym to czasie kiełkują, powinny pojawić się na nich białe korzenie. Podczas przechowywania materiału do sadzenia w nowym miejscu jest on okresowo sprawdzany. Sprawdzają, czy w miejscach zdzierania pojawiła się zgnilizna. Szczególną uwagę zwraca się na uszkodzone cebulki i płatki pozostawione do sadzenia. Materiał sadzeniowy pokryty jest nieoczekiwanymi mrozami.

Pod koniec przechowywania z każdej główki widać kiełek, az dużych cebul rośnie nawet cztery pędy. Korzenie rozciągają się szybko tylko przy wysokiej wilgotności.

Aby umieścić głowice, wybierz:

• kartonowe pudełka z butów, które można łatwo otworzyć;
• pojemniki ze sztywnej siatki (skrzynki na owoce);
• pudełka z perforowanymi ścianami.

„Dzieci” są przechowywane osobno, są sadzone na odległych obszarach, będą potrzebować kilku lat na rozwój. Cietrzew do pełnego rozkwitu powinien dorastać do 7 cm średnicy.

Nawiasem mówiąc, małe odmiany cebuli są wykopywane i przechowywane osobno, aby nie było zamieszania podczas okresu sadzenia.

Cały materiał do sadzenia, który można zaoszczędzić, należy sadzić na samym początku jesieni. Gdy cietrzew musi zostać posadzony w nowym miejscu, wybierz zacienione obszary chronione przed wiatrem. Przy dużym występowaniu wód gruntowych na obszarach zalanych konieczne jest odwodnienie. Wstępnie przygotowane warstwy lądowania gleby. Piasek stosuje się jako proszek do pieczenia; wprowadza się go do ¼ objętości do mieszanki glebowej. Ziemia jest wypełniona humusem, nawozami.

Głębokość belki lądowania powinna być 2-2,5 razy większa niż rozmiar żarówki. Na dnie dołu do lądowania wstępnie ułożona jest warstwa drenażowa piasku, łatwiej będzie z niej wyciągnąć cietrzewia.

Nawiasem mówiąc, w celu zapobiegania zgnilizny korzeni gleba jest pielęgnowana Fitosporyną. Ten biologiczny fungicyd to zarodnik grzybów rozwijających się na bakteriach chorobotwórczych. Grzybnie są antagonistami infekcji grzybiczych i zapobiegają ich rozwojowi.

Gdy na cebulce wyrosną zbyt duże orzechy, są one układane ostrożnie, aby nie pękły. Cietrzew nie ma czasu na przywrócenie systemu korzeniowego przed zimowaniem

Odległość między dużymi żarówkami wynosi od 20 do 30 cm, „dzieci” można sadzić w szachownicę po 5 cm.

Dlatego opłaca się uprawiać własny materiał do sadzenia, ponieważ żarówki odmianowe nie są tanie. Cietrzew Imeratorsky to jedna z najpiękniejszych wiosennych roślin kwitnących. Ta roślina wieloletnia cieszy się jasnymi pąkami, podczas gdy wszystkie inne rośliny zyskują tylko siłę.