Choroby i szkodniki na malinach: oznaki uszkodzenia, leczenia i zapobiegania

Słodkie i pachnące jagody malin uwielbiają dzieci i dorośli. Ale uprawiając ten krzew, ogrodnicy często spotykają się z chorobami i szkodnikami, przez co tracona jest duża część plonu, aw niektórych przypadkach cała roślina umiera. Co dokładnie zagraża malinom na naszych obszarach i jak je chronić?

Choroba malin

Maliny często cierpią na różne choroby. Przyczyną ich pojawienia się może być:

• grzyby;
• bakterie
• wirusy i mykoplazmy w ich pobliżu.

Infekcje grzybicze

Infekcje grzybicze to prawdziwa plaga nasadzeń malin. Łatwo dostają się do jego tkanek przez szparki, sadzonki i naskórek, a także przez rany i urazy. Zarodniki grzybów są bardzo lotne i mogą być transportowane na duże odległości przez wiatr, opady deszczu, owady, zwierzęta, a nawet ludzi. Ponadto wiele z nich jest w stanie długo utrzymywać się w glebie, szczątkach roślin i narzędziach ogrodowych.

Przed przycięciem malin konieczne jest odkażenie narzędzia ogrodniczego, aby nie przenosić chorób

Antracnoza

Antraknoza jest jedną z najczęstszych chorób malin. Jego czynnikiem sprawczym jest grzyb Gloeosporium venetum Speg, który atakuje wszystkie lądowe części rośliny.

Liście jako pierwsze cierpią na antraknozę. Wzdłuż żył pojawiają się zaokrąglone plamy z szarym środkiem i fioletową obwódką. Wraz z rozwojem choroby plamy łączą się, liście zwijają się i wysychają.

Antraknoza rozwija się szczególnie szybko przy wysokiej wilgotności

Na pędach malin pojawiają się również szare rany z fioletową obwódką. Ich kora staje się szara, pęka i staje się korkiem. Plamy antracnozy otaczają szczotki owocowe, które następnie wysychają. Jagody dotkniętych krzaków są zdeformowane, brązowe i zmumifikowane. Duża liczba konidiów (zarodników bezpłciowych) grzyba tworzy się na plamach i wrzodach.

Konidia i grzybnia grzyba powodującego antraknozę dobrze znoszą niskie temperatury. Zimują na dotkniętych częściach rośliny i zaczynają aktywną sporulację natychmiast po wystąpieniu ciepła.

Didimella lub Purple Spotting

Czynnikiem sprawczym fioletowego plamienia jest grzyb Didymella arrlanata. Wchodzi do zdrowych roślin poprzez uszkodzenie kory, które może wystąpić zarówno w wyniku niekorzystnych warunków pogodowych (silne mrozy, nagłe zmiany temperatury w zimie), jak i pod wpływem szkodników owadów (na przykład muszek żółciowych).

Pierwsze oznaki didimelli pojawiają się na początku lata. Na młodych pędach tworzą się niewielkie jasnofioletowe plamy zlokalizowane w punktach przyczepienia ogonków. Stopniowo pełzają w górę, łącząc się w sekcje o długości do 30 cm, otaczając łodygę. Kolor plam zmienia się na czerwono-brązowy. W środku są przebarwione i pokryte ciemnymi kropkami - grzybami, które wydzielają zarodniki.

Didimella jest łatwa do rozpoznania dzięki fioletowym plamom na łodygach malin

Liście, sadzonki i gałęzie owoców krzewów malin porażonych didimellą pokryte są martwiczymi plamami. Jagody wysychają wciąż niedojrzałe. Nerki umierają.

Fioletowe plamienie nie zatrzymuje swojej aktywności nawet pod koniec lata. Jesienią i stosunkowo ciepłą zimą grzyb rozwija się, powodując obumieranie łodyg.

Wiosną drugiego roku rozwoju choroby na dotkniętych nią krzakach malinowych drewno prawie całkowicie wysycha. Ich liście nabierają koloru chloru i znacznie zmniejszają się, a pąki pozostają słabo rozwinięte. Na powierzchni purpurowo-brązowej kory o dużych obszarach jasnoszarego koloru powstaje wiele pęknięć. A także na nim gołym okiem widać czarne kropki naarodnikujących narządów grzyba.

Szybkie rozprzestrzenianie się fioletowych plam ułatwia:

• ciepła i wilgotna pogoda;
• pogrubienie nasadzeń malin;
• wysoka zawartość azotu w glebie;
• ciężka gleba z wysokim poziomem wód gruntowych.

Verticill więdnąć (więdnąć)

Grzyb powodujący więdnięcie verticillus hibernuje w warstwie gleby do 30 cm głębokości w postaci grzybni lub chlamydosporów i wchodzi do rośliny przez korzenie. Następnie rozprzestrzenia się przez układ naczyniowy w całym buszu.

Pomimo faktu, że więdnięcie zwykle występuje wczesną wiosną, jego pierwsze objawy pojawiają się dopiero po ustanowieniu upalnej i suchej pogody. Liście chorej rośliny nagle żółkną i wysychają. Najniższe z nich spadają, a górne pozostają na krzaku. Pędy zmieniają kolor na ciemnoniebieski lub fioletowy i przestają rosnąć. Ich szczyty bledną i stopniowo umierają. Uszkodzone pędy mogą przetrwać do przyszłego roku i przynieść niewielki zbiór małych, suchych jagód.

Zarodniki grzyba powodujące więdnięcie verticillus mogą utrzymywać się w glebie przez 14 lat

System korzeniowy zainfekowanych roślin pozostaje przez pewien czas żywotny, ale liczba nowych pędów stale maleje. W większości przypadków krzaki z więdnięciem pionowym giną w ciągu jednego lub dwóch sezonów.

Rdza

Rdza malinowa jest dość rzadka i powoduje stosunkowo niewielkie uszkodzenia krzaka. Jest to spowodowane przez grzyb Phragmidium rubi-idaei (Pers), którego zarodniki zimują na opadłych liściach. Kiedy pojawia się ciepło, kiełkują i zapewniają pierwotną infekcję krzewów malin.

2-3 tygodnie po zakażeniu na spodzie liści malin pojawiają się jasnopomarańczowe podkładki zarodników. W czasie deszczu wiele pokoleń grzyba powodującego tę chorobę powstaje latem. Podczas suszy jego rozwój jest zawieszony.

Przy silnym zakażeniu krzewu malinowego rdzą pomarańczowe podkładki zarodników pokrywają całą dolną część liścia

Istnieje również rdzeniowa postać rdzy. Jego głównym objawem jest pojawienie się izolowanych ran na pędach, które stopniowo łączą się, tworząc głębokie pęknięcia podłużne.

Porażone rdzą łodygi i liście obumierają przed terminem. Wpływa na liczbę jagód. Wydajność chorych krzewów malin zmniejsza się o około 30%.

Septoria lub białe plamienie

Grzyb Septoria rubi Sacc, który powoduje pojawienie się białych plam, jest powszechny w prawie wszystkich regionach uprawy malin. Najszybciej rozwija się przy wysokiej wilgotności w połączeniu z umiarkowanymi temperaturami. Zarodniki grzyba zimą na chorych liściach i pędach.

Liście i łodygi malin cierpią z powodu septorii. Pierwsze objawy choroby pojawiają się zwykle w połowie maja i osiągają swój maksymalny rozwój do czasu dojrzewania owoców.

Na liściach zainfekowanej rośliny pojawiają się liczne zaokrąglone brązowe plamy, które po chwili stają się białawe w środku i brązowawe na krawędziach. Aktywnie tworzące zarodniki narządy grzyba rozwijają się na ich powierzchni, wyglądając jak czarne kropki. Stopniowo plamy łączą się, dotknięta tkanka zostaje częściowo zniszczona, a liść wysycha.

Objawy białego plamienia są najbardziej intensywne na liściach.

Na pędach subtelne gładkie plamki znajdują się w pobliżu nerek i, znacznie rzadziej, w międzywęźlach. Kora dotkniętych krzaków jest pokryta dużą liczbą małych pęknięć, a jej górna część jest złuszczana.

Krzewy malin osłabione białymi plamami nie tolerują dobrze zimy. Przy wysokiej intensywności choroby ich nerki najczęściej umierają. A także septoria może powodować spadek wydajności i wczesny opad liści.

Bakteryjny rak korzenia

Wśród bakteryjnych infekcji malinami najczęstszym rakiem korzenia jest czynnik wywołujący bakterię Pseudomonas tu-mefaciens (Smith et Towns.) Stev. Zakażenie przedostaje się do systemu korzeniowego rośliny przez uszkodzenia mechaniczne wynikające z sadzenia, poluzowania rzędów między rzędami lub w wyniku działania szkodników.

W tej chorobie powstają liczne bulwiaste narośla w podziemnej części rośliny, a czasem na jej pędach, spowodowane niewłaściwym podziałem komórek, wewnątrz którego znajdują się bakterie. Zainfekowany krzak maliny zmienia kolor na żółty i daje niewielki wzrost. W niesprzyjających warunkach może umrzeć, ale zwykle sprawa ogranicza się do ucisku krzaka. Po 2-3 latach patogeny raka korzeni są niszczone przez mikroorganizmy glebowe i roślina wraca do zdrowia. Ale w przyszłości choroba ta może powrócić.

Zniszczenie patogenów raka korzenia jest znacznie przyspieszone dzięki kwaśnej reakcji gleby (pH poniżej 5).

Pomimo faktu, że rak korzenia dotyka przede wszystkim podziemną część rośliny, cierpi z tego powodu cały krzak

Złe gleby i niesprzyjające warunki pogodowe znacznie zwiększają negatywny wpływ bakteryjnego raka korzenia na roślinę. Rozwój tej choroby przyczynia się do długotrwałej uprawy malin w jednym miejscu.

Choroby wirusowe i mykoplazmowe

Najbardziej niebezpieczne dla malin są choroby wywoływane przez wirusy i pobliskie mykoplazmy. Należą do nich:

• Krzaczasta malina karłowata. Zakażenie następuje przez pyłek chorych roślin, który łatwo przenosi się na duże odległości. Zainfekowane krzewy malinowe przede wszystkim zmieniają żółte liście. Zmiana koloru zwykle występuje między żyłami, ale czasami można zaobserwować tworzenie się pierścieni i linii lub uszkodzenie całej powierzchni blaszki liściowej. Objawy te całkowicie znikają w drugiej połowie lata, po czym chore rośliny można ustalić dopiero po dojrzewaniu jagód: zauważalnie zmniejszają się i łatwo rozpraszają na pojedyncze pestki. Wydajność malin zakażonych krzaczastym wirusem karłowatym jest o połowę mniejsza.
  

  Żniwa na krzakach malin, chory krzaczasty karłowatość, zredukowany 2 razy

• Cureness W krzakach dotkniętych tą chorobą blaszki liści wyginają się w dół, a także zyskują twardą pomarszczoną strukturę i ciemnozielony kolor, który na początku jesieni zmienia się w brązowo-brązowy. Gałązki owocowe nabierają nieregularnego kształtu, a jagody na nich wysychają. Wzrost dotkniętych krzaków spowalnia. Ich szczyty często umierają.
  

  Zwijanie się powoduje wirusa przenoszonego przez mszyce i nicienie

• Mozaika Czynnikami sprawczymi są wirusy przenoszone przez ssące owady. Charakterystyczną cechą tej choroby jest mozaikowy kolor liści, składający się z losowo ułożonych, rozmytych zielonych i żółtych plam o różnych rozmiarach. Podczas upału objawy ustępują, ale wraz z nadejściem chłodnej pogody powracają. Pędy zarażonych krzaków stają się cieńsze, jagody stają się małe i bez smaku. Z czasem roślina staje się karłem i umiera.
  

  Objawy mozaiki wirusowej słabną podczas upału, ale powracają z chłodem
• Zakaźna chloroza lub żółtaczka. Wyraża się to w żółknięciu płytek liściowych, najpierw między żyłami, a następnie na całej powierzchni. Ale także liście mogą się zwijać i marszczyć. Pędy chorych roślin są przedłużone i przerzedzone, a jagody nabierają nieregularnego kształtu, stają się mniejsze i suche.
  

  Zakaźna chloroza lub żółtaczka malin, podobnie jak wiele innych chorób wirusowych tej kultury, rozprzestrzeniają się przez mszyce

• Wzrost Mycoplasma lub miotły czarownicy. Choroba mykoplazmowa objawiająca się pojawieniem się wielu cienkich i krótkich pędów w krzaku maliny. Mają kolor chloru i zdeformowane kwiaty, z których rzadko rozwijają się owoce. Roślina dotknięta wzrostem mykoplazmy może pozostać żywotna przez 10 lat, przez cały czas będąc źródłem infekcji. Czasami może nastąpić krótkotrwała remisja z powrotem owocowania, ale w rezultacie choroba przeważa i roślina umiera.
  

  Wzrost Mycoplasma - śmiertelna choroba malin

Wideo: krzewy malin dotknięte mozaiką wirusową

Maliny Szkodniki

Wielkie szkody w nasadzeniach malin powodują szkodniki. Jednym z najbardziej niebezpiecznych z nich jest muszka żółciowa. Ten owad to mały komar. Jego samice wiosną składają jaja w zniszczonych lub naturalnych pęknięciach w rocznych pędach malin. Wylęgają się z nich larwy pomarańczowe, które podczas karmienia wydzielają różne substancje i feromony, które wywołują powstawanie narośli na łodygach malin - galusów.

W jednym sezonie może rozwinąć się 3-4 pokolenia muszki żółciowej

Pędy uszkodzone przez muszkę żółciową osłabiają się, pękają i często wysychają. Nie tolerują mrozu i cierpią z powodu zimy. Ilość i jakość dojrzewania owoców w krzakach cierpiących na muszki żółciowe są znacznie zmniejszone.

Wideo: muszka malinowo-żółciowa

Dotyczy to malin i innych szkodników. Wśród nich są:

• Wołek malinowo-truskawkowy. Wygląda jak szaro-czarny błąd. Wczesną wiosną zjada liście i pylniki pąków. Samice ryjkowców jedzą dziury w pąkach i składają jaja, po czym gryzą szypułkę. W rezultacie przyszły kwiat opada lub wysycha. Po tygodniu larwy wykluwają się z jaj, które przed szczenięciem karmią wnętrze pąka przez 25 dni. Zimą zwijacz malinowo-truskawkowy chowa się pod opadłymi liśćmi, kawałkami ziemi lub w pęknięciach.
  

  Zimą zwijacz malinowo-truskawkowy chowa się pod opadłymi liśćmi lub w bryłach ziemi

• Liście i pędy mszyc. Zielone owady ssące. Ich rozmiar nie przekracza 2 mm. Żywią się sokiem komórkowym, w wyniku czego zielone części krzaka są skręcone i zdeformowane. Ponadto mszyce często działają jako nosiciele chorób wirusowych. Czarne jaja tych owadów zimują na pędach rocznych.
  

  Kolonie mszyc zwykle pojawiają się na łodygach i dolnych częściach liści malin przed kwitnieniem

• Chrząszcz Malinowy Owad ten pojawia się na krzakach malin wczesnym latem. Dorośli żywią się miąższem młodych liści, pręcików i tłuczek. Larwy uszkadzają jagody, pożerając pestki i gryząc pasaże na łodygach. Robale owoce tracą wagę do 50%, często gniją i stają się nieodpowiednie do jedzenia. Chrząszcze i ich larwy zimują w glebie w pobliżu krzewów malin na głębokości 10 cm.
  

  Larwy chrząszcza malinowego uszkadzają jagody, przez co nie nadają się do spożycia

• Malinowy Kleszcz. Mikroskopijny szkodnik, który osiada na dnie liści i żywi się sokiem komórkowym. Główną oznaką jego pojawienia się jest zażółcenie blaszek liściowych i ich nieregularne kształty. Malina samica kleszczy hibernuje pod płatkami gleby.
  

  Roztocza malinowe żywią się sokiem komórkowym

• Pająk. Kolejny ssący malinowy szkodnik. Osiada również na dnie blaszki liściowej i żywi się sokiem komórkowym. Można go odróżnić za pomocą sieci, która przy dużej liczbie kleszczy zaplątuje wszystkie części rośliny. Ponadto w dotkniętym krzakiem obserwuje się odbarwienie uszkodzonych części liścia, stopniowo przekształcając się w marmurkowatość całej płyty, ich suszenie i rozkład. Roztocza są szczególnie aktywne w suche i gorące dni.
  

  Roztocza są szczególnie aktywne w suche i gorące dni.

Zwalczanie szkodników i chorób

Jeśli krzewy malin są chore i uszkodzone przez szkodniki, konieczne jest jak najszybsze podjęcie działań w celu ich zwalczania.

Jak pokonać choroby grzybowe

Większość malinowych chorób grzybiczych można łatwo wyleczyć. Najczęściej płyn Bordeaux jest stosowany do leczenia dotkniętych krzaków. Jest to mieszanina siarczanu miedzi i wapna gaszonego.Mechanizm działania płynu Bordeaux opiera się na niszczącym wpływie ujemnie naładowanych jonów miedzi na zarodniki grzybów. Wapno gaszone zapobiega ich zmywaniu i pojawianiu się chemicznych oparzeń na roślinach.

Mieszankę do przygotowania płynu Bordeaux można łatwo znaleźć w każdym specjalistycznym sklepie

Making Bordeaux Liquid

Płyn Bordeaux jest przygotowywany bezpośrednio przed użyciem. Ta procedura obejmuje kilka kroków:

1. 100 g siarczanu miedzi (do przygotowania 1% płynu Bordeaux) miesza się z niewielką ilością ciepłej wody.
2. W osobnym pojemniku 150-200 g wapna rozcieńcza się gorącą wodą do konsystencji kwaśnej śmietany (zwykle wymaga to około 1 litra wody).
3. Każdy z powstałych roztworów doprowadzono do objętości 5 l przez dodanie zimnej wody.
4. Roztwór wapna (mleko wapienne) sączy się przez gazę.
5. Powoli, ciągle mieszając, wlej do mleka wapiennego roztwór siarczanu miedzi.

Podczas przygotowywania płynu Bordeaux nie należy używać metalowych przyborów i zakłócać procedurę, na przykład wlać mleko wapienne do roztworu siarczanu miedzi. Jeśli konieczne jest przygotowanie środka grzybobójczego o innym stężeniu, ilość substancji jest proporcjonalnie zwiększana. Tak więc, aby uzyskać 3% płyn Bordeaux, potrzebujesz 300 g siarczanu miedzi i 500-600 g wapna.

Rezultatem powinien być niebieski płyn o lekko alkalicznej lub obojętnej reakcji.. Możesz to sprawdzić, upuszczając test lakmusowy do mieszanki, która zwykle jest zawarta w zestawie do sporządzania płynu Bordeaux. Przy odpowiednim przygotowaniu powinien zmienić kolor na niebieski. Jeśli test lakmusowy stał się czerwony, to należy zmniejszyć kwasowość płynu poprzez zwiększenie ilości mleka wapiennego.

Wideo: zawiłości przygotowania płynu Bordeaux

Leczenie grzybobójcze krzewów

Obowiązkowym środkiem w walce z grzybiczymi chorobami malin jest wczesne wiosenne opryskiwanie śpiących pąków, a jesienią, po upuszczeniu liści, leczenie 3% płynem Bordeaux. Ten środek grzybobójczy można zastąpić innymi preparatami na bazie miedzi sprzedawanymi w gotowej formie:

• HOM (aktywny składnik chlorek miedzi);
• Cuproxate (siarczan miedzi);
• Cuprozan (chlorek miedzi i cineb).

Wielu ogrodników ćwiczy również późną jesienią krzewy za pomocą fungicydów. Odbywa się to natychmiast po opadnięciu liści.

Na przemysłowych plantacjach malin silne środki, które łączą właściwości grzybobójcze, owadobójcze i chwastobójcze, są często stosowane do zwalczania chorób grzybiczych.. Należą do nich:

• Nitrafen (2,2–3% roztwór);
• DNOC (1% roztwór).

Używając tych leków, musisz pamiętać o ich zagrożeniu dla ludzi, a także pożytecznych owadów i mikroorganizmów. Nie można ich spryskać krzakami kwitnącymi liśćmi, a traktowanie nasadzeń DNOC można wykonać tylko poza osadami i nie więcej niż raz na 3 lata.

W razie potrzeby leczenie malin środkami grzybobójczymi kontynuuje się w sezonie wegetacyjnym, aż pojawią się jajniki. W tym celu stosuje się następujące leki:

• 1% roztwór płynu Bordeaux lub innych preparatów zawierających miedź;
• 0,5% roztwór ftalanu;
• 0,5% roztwór Kaptana;
• 0,7% roztwór Tsineb.

Nie zaleca się wykonywania więcej niż 3 zabiegów krzewów malinowych w sezonie.

Wideo: jak radzić sobie z fioletowymi plamami malin

Co zrobić, jeśli wykryty zostanie rak bakteryjny i choroby wirusowe

Krzewy malin dotknięte bakteryjnym rakiem korzenia, ze względu na niskie ryzyko, nie wymagają specjalnego leczenia chemikaliami. Znacząco zwiększają szybkość niszczenia czynników wywołujących tę chorobę przez mikroorganizmy glebowe poprzez dodanie do ziemi superfosfatu lub mieszaniny siarczanu amonu z solą potasową. Pomagają oczyścić glebę ze szkodliwych bakterii i nawozów organicznych.

Malinowe choroby wirusowe Praktycznie niewykrywalne. Jedynym sposobem na poradzenie sobie z nimi jest wykopanie całego dotkniętego krzakiem z późniejszym spaleniem. Doświadczeni ogrodnicy nie zalecają sadzenia malin w obszarze, w którym przez kilka lat znaleziono zainfekowane rośliny.

Środki do niszczenia szkodników malinowych

Do zwalczania szkodników maliny używają insektycydów (zabijają owady) i akarycydów (zabijają kleszcze). Podczas przetwarzania z nimi krzaków malin należy pamiętać o środkach bezpieczeństwa. Wszystkie prace należy wykonywać w gumowych rękawiczkach i masce ochronnej dróg oddechowych złożonej z 5-6 warstw gazy.

Maliny spryskuje się tylko przy suchej i spokojnej pogodzie.

Tabela: Produkty do zwalczania szkodników malinowych

Środki zapobiegawcze

W walce z chorobami i szkodnikami malin bardzo ważne jest zapobieganie ich pojawieniu się. Najważniejszą rolę w tej kwestii odgrywa wybór zdrowych sadzonek, które są odporne na typowe infekcje i nie cierpią na ataki owadów. Ponadto takie wydarzenia pokazują dobry wynik:

• terminowe usuwanie wysterylizowanych pędów i słabo rozwinięte lub dotknięte chorobami i łodygami szkodników;
• przerzedzenie nasadzeń;
• palenie opadłych liści;
• Jesienne kopanie malin;
• mulczowanie nasadzeń obornikiem wczesną wiosną;
• regularne podlewanie i górny sos malinowy.

Tabela: Odmiany malin odporne na choroby i szkodniki

Galeria zdjęć: Odmiany malin odporne na choroby i szkodniki

Widząc objawy chorób i uszkodzenia przez owady na krzakach malin, nie rozpaczaj. Większość z nich można pokonać specjalnymi środkami. Jeszcze łatwiej zapobiec ich wystąpieniu. Aby to zrobić, wystarczy przestrzegać zasad techniki rolniczej i wybierać odmiany odporne na choroby i szkodniki powszechne w regionie.