Jest bliskim krewnym brzozy pospolitej i jest krzewem z dużą liczbą gałęzi. Wysokość krzewu nie przekracza jednego metra, a szerokość jego korony może sięgać półtora metra. Ma małe i okrągłe liście ciemnozielonej powyżej i jasnozielonej pod kolorami.
Czasami brzoza karłowata ma tak mały wzrost, że tylko liście można zobaczyć na płaszczyźnie porostu. Liście są przymocowane do łodyg za pomocą krótkich ogonków. Kolczyki tego typu brzozy są z kolei małe i mają okrągłą owalną konstrukcję. Podczas starzenia są one rozproszone na części składowe: łuski i owoce.
Owoce są małe, o długości około 2 milimetrów, owalne orzechy ze skrzydłami po bokach. Kwiaty brzozy karłowatej występują w maju, przed listkami, małymi, tej samej płci i nieatrakcyjnymi kwiatami. Owocowanie występuje w czerwcu.
Brzoza karłowa rośnie dość wolno. Zimotrwalosc jest bardzo wysoka, nie bez powodu rośnie w północnych regionach półkul Ziemi: w Ameryce Północnej, na północy Rosji, w Jakucji i na zachodniej Syberii. Bardzo często spotyka się ją na wyżynach Alp.Jej ulubionymi miejscami są skaliste zbocza i podmokłe tereny Tundry.
Dekoracyjny widok brzozy karłowatej jest wykorzystywany do zagospodarowania terenów zagospodarowania terenu, terenów wokół budynków, do zagospodarowania parku krajobrazowego oraz do projektowania widoków krajobrazów w projektowaniu krajobrazu. Dzięki kompaktowemu okrągłemu kształtowi korony ta tuleja nie wymaga ciągłego cięcia.
Sadzenie i pielęgnacja. Przed posadzeniem wykopuje się dół, do którego doprowadza się mieszaninę gleby ogrodowej, torfu, próchnicy i piasku. W przyszłości nawożenie nawozów kompleksowych roślin nawozowych, od wiosny do jesieni. Do karmienia można stosować nawozy zawierające azot, takie jak dziewanna, nawóz azotowy i azotan amonu. Jesienią można użyć nitroammofosku lub nawozu Kemira-wagon do obciągania wierzchniego.
Po posadzeniu w ciągu pierwszych 3-4 dni, konieczne jest wytworzenie obfitego podlewania rośliny, aw upalne dni pożądane jest zwiększenie objętości płynu.
Aby kontrolować chwasty, poluzuj glebę w obszarze systemu korzeniowego. Ponadto gleba będzie nasycona tlenem.
Po dojrzewaniu kolczyki można wysiać nasiona.Można to zrobić natychmiast lub poczekać do późnej jesieni, po zebraniu nasion.
Powielanie. Brzoza karłowa rozmnażana przez sadzonki lub nasiona. Posadzone sadzonki w ziemi wiosną lub jesienią. Wybierają luźne, dobrze nawożone gleby, ale jak pokazuje praktyka, dobrze korzenią się na wszystkich rodzajach gleby. W tej karzeł brzozowej uwielbia wilgoć, więc musi zapewnić regularne podlewanie. Podczas sadzenia dużych roślin z otwartym systemem korzeniowym ich śmierć jest możliwa, ponieważ bardziej dojrzałe rośliny nie lubią przeszczepów i nie zapuszczają dobrze.
Szkodniki. Brzoza karłowata ma swój podstawowy zestaw szkodników. Należą do nich Medvedka, alpejski (thrips), Chruszczow, Zlatku, jedwabników, Sawfly. Przy obchodzeniu się z nimi krzew należy traktować fungicydami i insektycydami.
Brzoza karłowata w tundrze
Tundra jest jednym z najbardziej odpowiednich miejsc dla jej wzrostu. Pod tym względem jest to najczęściej spotykana roślina tundry. W tym miejscu są całe zarośla tego gatunku brzozy, szczególnie w południowej części tundry. W tym samym czasie jest dystrybuowany prawie na całym obszarze tundry.Jego sąsiadami w tych trudnych obszarach są porosty, mchy i wierzby karłowate. Zasadniczo brzoza karłowa służy jako pokarm dla zwierząt, ale większe okazy są używane przez miejscową ludność jako paliwo.
Dwarf Birch Yernik
W tundrze ten gatunek brzozy nazywa się "ernik", co oznacza "krzew". W okrutnych warunkach na północy bardzo trudno jest przetrwać, dlatego też tego typu krzew rozwinął swoją technologię przetrwania. Rośnie i przesuwa się dalej pod warstwami pokrywy śnieżnej, szeroko rozprzestrzeniając grube gałęzie. Dzięki temu jest chroniony przed silnymi mrozami i zamarzaniem. Dlatego nie wyrasta proste drzewo, ale rozprzestrzenia się krzew. Yernik jest wpleciony w mchy z mnóstwem swoich gałęzi do tego stopnia, że na powierzchni widać jedynie liście i kolczyki brzozy karłowatej. Dzięki zaroślach zajmuje bardzo duże obszary, a te same zarośla wnikają głęboko w tundrę.
W takich warunkach rozmnażanie nasion występuje bardzo rzadko ze względu na to, że nasiona nie mają czasu dojrzeć i rzadko się rozwijają. Yernik ma inną, bardziej skuteczną metodę - wegetatywną. Krzew dosłownie czołgał się po ziemi, trzymając się gałęzi.W wyniku takiego kontaktu powstają korzenie pomocnicze na gałęziach, a młode pędy jennika rodzą się w punktach ich powstawania na następny rok. Nasiona brzozy karłowatej rozwijają się do nadejścia wielkiego przeziębienia i pozostają w kolczykach zimą.
Młode pędy jerzyka pojawiają się tylko w obszarach, w których w tej chwili nic nie rośnie. Takie strony pojawiają się po tym, jak zwierzęta odwiedzają te miejsca, na przykład renifery karibu. Bardzo aktywnie uwalniają terytorium od wszystkiego, co jest jadalne, zwłaszcza, że nie ma go tak dużo w tundrze. Następnie rozmrożone wody źródlane nawadniają tę przestrzeń. Połączenie tych wszystkich warunków pozwala brzozowej karzeł zająć to terytorium. W przyszłości, rozliczając tę stronę, stanie się jednym z ogniw ogromnego i tak niezbędnego, głównego łańcucha.
Pomimo niewielkich rozmiarów, brzoza karłowata może żyć przez około 100 lat. Po osiągnięciu tego wieku rozpoczyna się proces odmłodzenia krzewu. Stare gałęzie zaczynają wysychać iw końcu umierają. Na ich miejsce powstają nowe młode gałęzie, które rozpoczynają nowe życie. Ale nie wszystkie krzewy kontynuują swój ruch wzdłuż tundry. Wiele z nich wysycha na krzewach winnych, a na ich miejscu osadza się niedźwiedź.Gdy tylko młode pędy gołębi pojawiają się w tym miejscu, mrówka stopniowo zaczyna się cofać. Bazując na tym, możemy powiedzieć, że brzoza karłowata jest odporna nie tylko na trudne warunki tundry, ale także ma wielką "żywotność".
