Pear Moskvichka: „mała metropolita”

Gruszka jest jedną z najstarszych upraw owocowych. Ludzkość stworzyła tysiące odmian tego drzewa. W takim morzu informacji trudno jest nawigować. Odmiana Moskvichka jest jedną z najczęstszych w centralnej Rosji, szczególnie w Moskwie i regionie moskiewskim. Poznaj go lepiej.

Opis klasy

Otrzymany w 1979 r. W Moskiewskiej Akademii Rolniczej metodą swobodnego zapylania starej amerykańskiej gruszki odmiany Kiffer. Moskali wyprzedził rodzica smakiem owoców i zimą, przyjął od niego wczesną dojrzałość, produktywność, jesienne dojrzewanie. Odmiana została wpisana do rejestru państwowego w 2001 r. I podzielona na strefy w środkowej Wołdze, Wołdze-Vyatka i środkowych regionach. Szeroko rozpowszechniany w Moskwie i regionie moskiewskim.

Bezpłatne zapylanie jest metodą hodowlaną, w której sadzonki stosuje się z nasion odmiany rodzicielskiej, swobodnie zapylanych przez pszczoły. Jest to najłatwiejsza metoda selekcji z nieprzewidywalnymi wynikami.

Odmiana ma średniej wielkości standardowe drzewo z gęstą stożkową koroną, którą tworzą ukośne pionowe gałęzie szkieletowe z jasnoszarą korą. Wzrost pędów jest umiarkowany. Niestety nie można było znaleźć w źródłach - na jakich rodzajach porastających gałązek Moskwiczka wydaje owoce. Zimotrwalosc odmiany jest przeciętna, późne kwitnienie. Odmiana ma dobrą odporność na parcha i gnicie owoców. Wysoka wczesna dojrzałość w porównaniu do innych odmian gruszek - w trzecim i czwartym roku po posadzeniu możesz liczyć na pierwszą uprawę. Brak możliwości samozapylenia. Najlepszymi zapylaczami dla Moskali są gruszki odmian Lyubimitsa Yakovleva i Bergamot Moscow.

Jesienny okres konsumpcji gruszki Moskali - w zależności od sezonu owoce dojrzewają od początku do końca września. Rzucanie owoców jest słabe. Średnia wydajność jest stabilna. Jedno drzewo wytwarza około 35 kilogramów owoców; w skali przemysłowej średnia wydajność wynosi 126,5 c / ha. Owoce są przechowywane przez 25-30 dni, a zgodnie z VNIISPK (Wszechrosyjski Instytut Selekcji Upraw Owocowych), do 80-100 dni można przechowywać w temperaturze 0 ° C, średni transport.

Owoce są zasadniczo szeroko stożkowate i mają jajowate rozmiary o niejednorodnej wielkości. Średnia waga jednego owocu wynosi 130 gramów. Kolor skóry po usunięciu jest zielonkawo żółty, z wieloma małymi, wyraźnymi kropkami podskórnymi. Często występuje dość silne rdzewienie, czasem słaby, ledwo zauważalny rumieniec. Skóra jest cienka, gęsta, tłusta. Miąższ żółtawo-biały, soczysty, półtłusty, drobnoziarnisty. Smak jest słodko-kwaśny, przyjemny, z silnym aromatem gruszki. Prezentacja owoców jest doskonała, cel jest uniwersalny, odmiana ma znaczenie komercyjne.

Kolor skóry gruszki Muscovite po podniesieniu jest zielono-żółty, z wieloma małymi, wyraźnymi kropkami podskórnymi

Sadzenie odmiany gruszki Moskvichka

Gruszka dobrze rośnie i obficie owocuje tylko wtedy, gdy zostaną dla niej stworzone sprzyjające warunki. Gruszka jakiegokolwiek rodzaju będzie się lepiej czuła na małym południowym lub południowo-zachodnim zboczu, chronionym od północy lub północnego wschodu przed zimnymi wiatrami. Taką ochroną mogą być wysokie drzewa, ogrodzenie lub ściana budynku. Konieczne jest sadzenie gruszki w pewnej odległości od tych barier, aby nie pojawiła się w głębokim cieniu. Gruszka kocha słońce i kwitnie tylko w dobrym świetle. W miejscach podmokłych i miejscach o bliskim położeniu wód gruntowych gruszka nie będzie rosła - ma wielką tendencję do wyrywania korzenia i łodygi. Gleba powinna być luźna i osuszona. W składzie lepiej nadają się gleby bogate w próchnicę; na słabych piaszczystych i piaszczystych glebach gliniastych gruszkę można uprawiać tylko przez sadzenie dużych dołów (1-1,5 m³) objętości wypełnione żyzną mieszanką składników odżywczych. Kwasowość gleby powinna wynosić w zakresie pH 5,5-6, jest to możliwe i pH 4,2-4,4, ale na alkalicznych gruszkach boli i nie może rosnąć. Odległość między sąsiednimi drzewami w rzędzie powinna być obserwowana w granicach 4-4,5 metra, a między rzędami odległość nie powinna być mniejsza niż 5 metrów. Dzięki temu systemowi sadzenia uzyskana zostanie dobra wentylacja i oświetlenie koron drzew, a także stworzone zostaną warunki dla wygody konserwacji i zbioru.

Odległość między sąsiednimi drzewami w rzędzie powinna być obserwowana w granicach 4-4,5 metra, a między rzędami odległość nie powinna być mniejsza niż 5 metrów

W regionach, w których gruszka moskiewska jest strefowa, dopuszczalne jest jedynie sadzenie sadzonek wczesną wiosną. Drzewa posadzone jesienią z reguły nie mają czasu się zakorzenić i urosnąć - w rezultacie nie mogą przetrwać zimy i umrzeć. Wiosną wybierają czas, w którym przepływ soków jeszcze się nie rozpoczął, ale gleba już wystarczająco się rozgrzała, a pąki zaczynają rosnąć. Podczas sadzenia sadzonki powinny być w stanie uśpienia.

Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić w dowolnym momencie - od kwietnia do października.

Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić w dowolnym momencie - od kwietnia do października

Doświadczeni ogrodnicy nie odkładają pozyskiwania sadzonek do wiosny. Wiedzą, że najlepszym wyborem materiału do sadzenia jest jesień. W tym czasie szkółki masowo kopią sadzonki na sprzedaż, a wiosną sprzedadzą resztki z jesieni. Głównymi kryteriami wyboru sadzonki są wiek i stan systemu korzeniowego. Zalecany wiek to jeden do dwóch lat. W starszym wieku drzewa zapuszczają korzenie gorzej, a później owocują. Ta reguła nie dotyczy sadzonek z zamkniętym systemem korzeniowym. Korzenie drzewka powinny być dobrze rozwinięte, bez wzrostów i szyszek. Na pniach i gałęziach kora powinna być gładka, zdrowa, bez pęknięć i uszkodzeń.

System korzeniowy sadzonki powinien być dobrze rozwinięty, bez wzrostów i szyszek

Przed wiosną sadzonka powinna zostać wykopana w ogrodzie, aby była dobrze zachowana. Ten prosty proces wygląda następująco:

1. Wykop mały otwór w ziemi o długości około metra i głębokości 0,3-0,4 metra.
2. Warstwa piasku wlewa się na dno.
3. Korzenie sadzonki zanurza się w roztworze dziewanny i gliny o konsystencji płynnej kwaśnej śmietany (tzw. Talker) i lekko suszy. Taka powłoka zapobiegnie wysychaniu korzeni.
4. Ułóż sadzonkę ukośnie. Korzenie umieszcza się na piasku, a górę umieszcza się na krawędzi dołu.
5. Wypełniają korzenie piaskiem i podlewają go.
6. Kiedy nadchodzi zimno, wypełniają dół ziemią do szczytu, pozostawiając tylko szczyt drzewa na powierzchni.
   

   Drzewko przed wiosną należy wykopać w ogrodzie, aby był dobrze zachowany.

Możesz również zapisać sadzonkę w piwnicy w temperaturze od 0 do + 5 ° C, tworząc wilgotne środowisko dla korzeni.

Lądowisko powinno być również przygotowane jesienią. To ważny etap i należy go traktować poważnie. Oczywiście, jeśli lądowanie odbywa się na czarnej glebie bogatej w próchnicę, kwestia jakości dołu do lądowania nie ma znaczenia. Ale z reguły takie warunki są rzadkie. Dlatego musisz to zrobić:

1. Wykop dziurę o głębokości 70–80 centymetrów. Średnica może wynosić 80-100 centymetrów. Na glebach piaszczystych rozmiary te są jeszcze większe. Jeśli górne warstwy gleby są żyzne - można je odłożyć na bok do wykorzystania w przyszłości.
2. Na ciężkich glebach należy zapewnić drenaż. Aby to zrobić, warstwę gruzu, żwiru lub łamanej cegły wylewa się na dno wykopu. Grubość warstwy - 10-15 centymetrów. Na glebach piaszczystych zamiast drenażu kładzie się warstwę gliny do przechowywania wody.
3. Przygotuj mieszaninę składników odżywczych. Aby to zrobić, weź czarnozem (możesz użyć żyznej gleby, złożonej podczas kopania dziury), torfu, próchnicy i piasku. Te elementy są ujęte w przybliżeniu w równych częściach. Następnie dodaj 300-400 gramów superfosfatu, 3-4 litry popiołu drzewnego i dobrze wymieszaj.
4. Wypełniają dół do góry mieszaniną składników odżywczych i pokrywają go pokryciem dachowym lub folią, aby stopiona woda nie zmywała składników odżywczych.
   

   Pit wypełniony mieszanką składników odżywczych do góry

Instrukcja krok po kroku do sadzenia gruszki Moskvichka

Kiedy nadejdzie czas, zaczynają sadzić gruszkę:

1. Sadzonka jest pobierana z miejsca przechowywania i sprawdzana. Jeśli są uszkodzone i wysuszone korzenie - wytnij je.
2. Przez kilka godzin korzenie w wodzie są moczone z dodatkiem Heteroauxin, Kornevin, Epin lub innego stymulatora wzrostu i tworzenia korzeni.
3. Otwórz dół do lądowania i wyjmij z niego część gleby, aby w środku uformować jamę o wystarczającej wielkości, aby zlokalizować w niej system korzeniowy sadzonki.
4. 10-12 centymetrów od środka wbijają drewniany kołek (można użyć metalowej rury lub pręta) o wysokości równej metrowi nad ziemią.
5. Wylewa się ziemny kopiec i sadza na nim sadzonkę, umieszczając szyjkę korzenia u góry, a korzenie są prostowane wzdłuż stoków.
6. Następnie wypełniają dziurę wyjętą mieszanką składników odżywczych do góry, próbując wbijać warstwy.
7. Po zasypaniu i ubiciu szyjka sadzonki powinna znajdować się 3-5 cm nad poziomem gleby. W przyszłości po nawadnianiu gleba osiądzie, a szyjka korzenia spadnie do poziomu gruntu - to jest potrzebne.
   

   Szyjka korzenia powinna znajdować się na poziomie gruntu
8. Następnie musisz uformować koło o prawie łodydze, grabiąc ziemny wałek za pomocą siekacza lub noża do cięcia wzdłuż średnicy dołu do lądowania.
9. Przywiąż pień drzewa do kołka za pomocą elastycznego materiału w kształcie „ósemki”.
10. Dobrze nawilżają glebę, dzięki czemu przylega ona ściśle do korzeni i nie ma w niej zatoki powietrznej.
    

    Po posadzeniu sadzonki dobrze nawilżają glebę, tak że przylega ściśle do korzeni i nie ma w niej zatok powietrza.

11. Po pewnym czasie, gdy gleba wyschnie, jest poluzowana i ściółkowana sianem, próchnicą, zgniłymi trocinami itp.
12. Centralny przewodnik jest cięty na wysokość 60-80 centymetrów, a gałęzie są skracane o połowę.

Cechy uprawy i subtelności opieki

Oczywiście, aby wyhodować dowolne drzewo, musisz podjąć wysiłek. Gruszka Moskwiczka nie wymaga pozostawienia czegoś niezwykłego. Do jego uprawy wystarczy standardowa wiedza na temat technologii rolniczej upraw owocowych.

Podlewanie

Ten ważny etap pielęgnacji gruszek polega na regularnym podlewaniu, zapewniającym stałą wilgotność gleby w strefie korzeniowej. Podlewanie zwykle rozpoczyna się wiosną, jeśli opady deszczu nie są obecnie wystarczająco częste. Z reguły gruszka jest najpierw podlewana przed kwitnieniem, a następnie w sezonie w odstępie 3-4 tygodni. Ilość wody zużytej w tym przypadku powinna wystarczyć do zwilżenia gleby koła pnia na głębokości 25-35 centymetrów. Często ogrodnicy, rozluźniając glebę po pierwszym podlewaniu, mulczują ją sianem, humusem, zgniłymi trocinami, łuską słonecznika itp. Później podlewaj drzewo przez warstwę tej ściółki, nie podejmując dodatkowego spulchniania gleby. Jest to wygodne, oszczędza czas i wysiłek. Tylko czasami trzeba monitorować stan ściółki, ponieważ może ona zbierać ślimaki, larwy i inne szkodniki. Po odkryciu należy je zebrać i zniszczyć. Wskazane jest uwolnienie koła pnia z ściółki i wysuszenie. Po kolejnym podlewaniu możesz wznowić ściółkowanie. Nie zapominając o tendencji gruszki do obracania korzeni i łodygi, należy chronić je ziemnym wałkiem przed bezpośrednim kontaktem z wodą podczas podlewania.

Gleba po podlaniu jest ściółkowana

Najlepszy opatrunek

Równie ważnym etapem pielęgnacji jest ubieranie z góry. W końcu, jeśli gruszka nie ma wystarczającej ilości jedzenia lub wody, często po prostu upuszcza jajniki lub owoce. Dlatego po trzech do czterech latach po posadzeniu (do tego czasu w sadzawce jest jeszcze dość pożywienia), rozpoczynają dodatkowe nawożenie.

Tabela: kiedy i jak zapłodnić gruszkę

Przycinanie

To trzeci, ale nie mniej ważny, etap pielęgnacji gruszek.

Formacja korony gruszki Moskal

Ze względu na średnią wysokość drzewa lepiej uformować koronę Moskali jako ulepszoną miskę. Ta metoda pozwala lepiej oświetlić wnętrze korony i zapewnić dobrą wentylację. Ułatwiona jest także pielęgnacja i zbiór. Przeprowadzenie takiej formacji jest łatwiejsze niż rzadki poziom. Nawet początkujący ogrodnik może to zrobić, jeśli zastosuje się do następujących instrukcji:

1. Przypominamy, że pierwszy krok formowania odbywa się podczas sadzenia sadzonki, jak opisano powyżej.
2. 1-2 lata po posadzeniu, wczesną wiosną przed nadejściem soku, na pniu wybiera się 3-4 silne gałęzie. Powinny być od siebie w odległości 15-20 centymetrów i rosnąć w różnych kierunkach. Te gałęzie staną się szkieletowe. Są cięte na jedną trzecią długości.
3. Wszystkie pozostałe gałęzie są cięte „w pierścień”.
4. Centralny przewodnik jest odcięty powyżej podstawy górnej gałęzi szkieletu.
5. Po kolejnym roku lub dwóch latach, kiedy gałęzie szkieletowe zaczną rosnąć, powinieneś wybrać dwie gałęzie drugiego rzędu na każdym z nich. Odległość między nimi powinna wynosić 50-60 centymetrów. Są one skracane o 50%, a pozostałe gałęzie, które wyrosły na szkielecie, są usuwane w ten sam sposób „na pierścieniu”.
6. W pozostałych latach długość oddziałów utrzymuje się na mniej więcej tym samym poziomie. Nie można pozwolić, aby jeden z nich zdominował i przejął rolę centralnego przewodnika - czasem tak się dzieje.
   

   Krona Moskvichki lepsza forma w postaci ulepszonej miski

Dostosuj kadrowanie

Moskal jest podatny na nadmierne pogrubienie. Ze względu na tę funkcję wymaga częstego przerzedzania korony. Najprawdopodobniej trzeba będzie to robić każdej wiosny. Jednocześnie wycina się część gałęzi rosnących wewnątrz korony, co zapewnia dobrą wentylację i oświetlenie. Ale powinieneś znać miarę - nadmierne przycinanie pozbawia część plonu, ponieważ pąki kwiatowe znajdują się również na wewnętrznych gałęziach.

Wideo: metoda przycinania gruszek Dmitrija Reznikowa

Wspieraj kadrowanie

Aby utrzymać owocowanie na odpowiednim poziomie, wymagane jest wspomagające przycinanie. Latem, w okresie zwiększonego wzrostu młodych pędów, są one skracane o 5-10 centymetrów, co prowadzi do pojawienia się na nich dodatkowych kiełkujących gałęzi. Na takich gałęziach układane są pąki kwiatowe, które dają żniwo. Ta stosunkowo prosta metoda daje dobre wyniki, ale bardziej doświadczeni ogrodnicy stosują inną metodę, która polega na zamianie zapłodnionych pędów na pędy zastępcze. Ta metoda jest szeroko stosowana do przycinania winogron.

Doświadczeni ogrodnicy stosują metodę polegającą na zastąpieniu pędów oziębłych pędami zastępczymi

Przycinanie sanitarne

Ten najprostszy rodzaj przycinania polega na usuwaniu suchych, chorych i uszkodzonych gałęzi. Wydaj go późną jesienią, po zatrzymaniu przepływu soków. W razie potrzeby powtórz rany na wiosnę.

Zasady upraw

Te zasady dotyczą wszystkich rodzajów wykończenia. Należy je obserwować, aby nie uszkodzić drzewa.

• Musisz używać tylko naostrzonych narzędzi (sekatory, ograniczniki, noże, piły).
• Podczas wykonywania pracy narzędzie należy zdezynfekować 1% roztworem siarczanu miedzi (można użyć nadtlenku wodoru, alkoholu itp.). Nie można do tego używać produktów naftowych - benzyny, nafty, rozpuszczalnika itp.
• Całkowicie odcinając gałęzie, nie możesz pozostawiać sęków ani konopi - później staną się źródłem infekcji.
• Podczas usuwania grubych gałęzi musisz to zrobić w częściach, w kilku sztuczkach.
• Wszystkie sekcje są czyszczone ostrym nożem i pokryte ogrodowym var. Ta zasada nie może być stosowana do gałęzi o średnicy mniejszej niż dziesięć milimetrów.

Wybierając var ogrodowy, nie zastanawiaj się nad takim, który zawiera wazelinę lub inne produkty naftowe. Doświadczeni ogrodnicy wskazują, że jest szkodliwy dla rośliny. Istnieją związki na bazie wosku pszczelego, lanolina i innych materiałów biologicznych - powinny być preferowane.

Choroby i szkodniki - główni przedstawiciele, metody zapobiegania i kontroli

Wykonując proste środki zapobiegawcze, możesz uniknąć porażki prawie wszystkich znanych chorób i szkodników gruszy.

Środki zapobiegawcze

Regularne wykonywanie konserwacji sanitarnej i zapobiegawczej w ogrodzie jest łatwiejsze niż zwalczanie skutków infekcji grzybiczych lub ataków owadów. Lista takich prac obejmuje:

1. Utrzymanie ogrodu w czystości. Po zakończeniu opadania liści muszą zebrać wszystkie opadłe liście, chwasty i inne resztki roślin na stos. Nie ma wątpliwości, że na takim hałdzie będą znajdować się szkodniki na zimę, a także zarodniki grzybów. Dlatego taki stos pali się bez żalu, otrzymując pewną ilość popiołu, który jest doskonałym nawozem.
2. Przed wyjazdem zimą należy sprawdzić korę drzew. W przypadku stwierdzenia pęknięć i uszkodzeń należy je oczyścić i przyciąć do zdrowego drewna. Następnie potraktuj 1% roztworem siarczanu miedzi i przykryj warstwą ogrodowego var.
3. A także przed wyjazdem na zimę pnie i grube gałęzie są bielone roztworem wapna gaszonego z dodatkiem 1% siarczanu miedzi. Alternatywnie użyj dostępnych w handlu specjalnych farb ogrodowych. Takie bielenie chroni korę przed poparzeniem słonecznym i zapobiega przemieszczaniu się na niej szkodników owadzich.
4. Głęboko wykop ziemię z kręgów prawie łodyg, robiąc to przed nadejściem mrozu. W takim przypadku szkodniki zimujące wyhodowane z niższych warstw gleby powinny umrzeć z powodu zimna.
5. Następnie glebę i korony drzew traktuje się 3% roztworem siarczanu miedzi lub mieszanki Bordeaux. To samo leczenie przeprowadza się wczesną wiosną.
6. Aby zapobiec przedostaniu się gąsienic, mrówek, ryjkowców i innych owadów na koronę, wczesną wiosną na pniu drzewa wzmacniany jest pas myśliwski wykonany z paska pokrycia dachowego, folii, konopie itp.
7. W tym samym czasie leczone są silne pestycydy. Zastosuj DNOC - raz na trzy lata. W pozostałych latach stosuje się Nitrafen.
8. Kiedy gruszka kwitnie, rozpoczyna się zapobiegawcze rozpylanie ogólnoustrojowych fungicydów. Spędź je w odstępie 2-3 tygodni. Szczególnie ważne są takie zabiegi po deszczach, gdy występuje podwyższona wilgotność, tworząc korzystne warunki dla grzybów. Zastosuj takie leki, jak Skor, Horus, Quadrice, Ridomil Gold i inne. Musisz pamiętać o uzależnieniu grzybów od narkotyków. Po trzech zabiegach jednym lekiem zmniejsza się jego skuteczność, dlatego należy je stosować naprzemiennie.

Możliwe choroby

Podobnie jak inne uprawy owoców, gruszki są najbardziej podatne na choroby grzybowe. Jak wskazano w opisie odmiany, moskwa jest odporna na strup i zgniliznę owoców, ale prawdopodobieństwo choroby nie jest wykluczone. Do walki i zapobiegania stosuje się leki przedstawione w powyższej tabeli.

Monilioza

Choroba ta jest wywoływana przez grzyby, których zarodniki zwykle wpadają w kwiaty na nogach pszczół podczas zbierania nektaru. Oczywiste jest, że pierwsze zmiany dotyczą kwiatów. Następnie grzyb rozprzestrzenia się na pędy i liście. Dotknięte części rośliny wyblakną i zaczernią. Z boku wygląda jak odmrożenie lub oparzenie. Z powodu tego podobieństwa choroba ta otrzymała drugie imię - oparzenie monilialne. Jeśli takie znaki zostaną znalezione, dotknięte pędy są najpierw wycinane i niszczone. W tym samym czasie wychwytują 20-30 centymetrów zdrowego drewna - grzyb może już się tam przenieść. Latem grzyb zaraża owoce gruszki szarą zgnilizną owoców. Takie owoce są zbierane i niszczone.

Latem monilioza atakuje owoce gruszki z szarą zgnilizną

Parch

Oznaką tej choroby jest pojawienie się plam koloru oliwki na liściach gruszki. Gdy owoc zostaje dotknięty, tworzą się gnijące plamy, skóra pęka, miąższ staje się twardy. Takie owoce nie nadają się już do jedzenia. Dotknięte liście i owoce powinny zostać zebrane i zniszczone.

Gdy dotknięty zostanie owoc gruszki, powstają gnijące plamy, skóra pęka, miąższ staje się twardy

Grzyb sadzy

Pojawienie się czarnej, przypominającej sadzę powłoki na liściach i owocach gruszki jest oznaką tej choroby. Ale zwykle poprzedza to atak mszyc. Mszyce w procesie życia wydzielają słodki płyn, który staje się wylęgarnią grzybów sadzy.

Pojawienie się czarnej, przypominającej sadzę powłoki na liściach i owocach gruszki jest oznaką grzyba sadzy

Prawdopodobne szkodniki

Bez opisanych powyżej środków zapobiegawczych bardzo prawdopodobne jest uszkodzenie szkodników. Do zapobiegania owadom i ich zwalczania stosuje się środki owadobójcze, na przykład Decis, Fufanon, Spark, Spark Bio i inne.

Mszyce

Te małe owady są sprowadzane na koronę przez mrówki, które podobnie jak sadza, uwielbiają delektować się słodkimi wydzielinami. Dlatego, tworząc przeszkody dla mrówek i innych owadów, aby spadły na koronę drzewa, ogrodnik ochroni gruszkę przed uszkodzeniem mszyc i nie tylko.

Mszyce są przenoszone na drzewie przez mrówki

Gruszka Ćma

Gąsienice ćmy motylej nie mogą czołgać się na drzewo, jeśli jego pień jest bielony, a na nim zainstalowany jest pas myśliwski. Gąsienice, które wniknęły w koronę, obgryzają owoc i czołgają się do nich, aby odżywić delikatne mięso. W tej chwili walka z nimi nie przyniesie już efektu.

Gąsienice ćmy kodującej są wyjmowane z jaj złożonych w ziemi przez motyla

Chrząszcz Gruszkowy

Żuk ten zimuje w glebie i wczesną wiosną, gdy ziemia zaczyna się rozgrzewać, czołga się i unosi wzdłuż pnia do korony (jeśli nie przeszkadza mu to bielenie i pas myśliwski). Następnie chrząszcze zaczynają jeść pąki kwiatowe i kwiaty. Jeśli ogrodnik znalazł pożółkłe kwiaty i pomarszczone pąki - najprawdopodobniej działało to jak chrząszcz gruszkowy. Wczesną wiosną, kiedy rano temperatura powietrza nie przekracza +5 ° C, chrząszcze kwiatowe siedzą na gałęziach w stanie osłupienia. W tej chwili możesz po prostu potrząsnąć nimi na tkaninie lub folii z podszewką.

Grusza kwitnąca zimą w glebie i wczesną wiosną, gdy ziemia zaczyna się rozgrzewać, czołga się i unosi wzdłuż pnia do korony

Oceny klasy

A twój Moskal jest gorszy, jest to jedna z najlepszych odmian, a pod względem wielkości owoców w regionie moskiewskim jest niewiele odmian, które można porównać.

Natalia, Moskwa

//www.websad.ru/archdis.php?code=34833

Moskal, smaczniejszy i większy, ale już jadł i nie był długo przechowywany. Chcę pysznej jesieni, żeby do grudnia wystarczyło!

Ninulia, Niżny Nowogród

//www.tomat-pomidor.com/newforum/index.php?topic=2061.80

Lubię Moskalę od późniejszych, rośnie wśród naszych sąsiadów. Zbierają go w drugiej połowie września, rozkładają na drugim piętrze i można go przechowywać przez miesiąc, ale te ostatnie oczywiście stają się już trochę „bawełną”, a dojrzałe świeżo zebrane słodkie, soczyste i z niewielką goryczą są tak przyjemne.

Galya-64, Vladimir

//www.tomat-pomidor.com/newforum/index.php?topic=2061.80

Radzę zwrócić uwagę na jesienną odmianę Moskvichka, naprawdę podobały się gruszki. W 2015 r. Dojrzewały pod koniec września po Chizhovskaya i Pamyat Yakovlev, wydawało się, że będą dobrze przechowywane (to nie wystarczyło, wszyscy zjedli to w ciągu 2-3 tygodni). Teraz mam Moskwę zaszczepioną szkieletową gałęzią na Chizhovskaya, mogę wyciąć dla ciebie łodygę.

Tamara St. Petersburg

//www.vinograd7.ru/forum/viewtopic.php?p=360820

Popieram Tamarę. Jeśli dobrze dojrzewa w Petersburgu, to jest to doskonała odmiana. Moja gruszka Moskwiczka rośnie od ponad 30 lat. Nie jestem z niej zadowolony. Gruszki dobrze dojrzewają co roku, smaczne, tłuste mięso, średnie i duże owoce, piękne, dobrze przechowywane - w lodówce przez około 3 miesiące. Do przechowywania lepiej jest usunąć owoce na zielono i osiągną dojrzałość w leżeniu. Wysoka wydajność i dobre ustawienie owoców, jednak przy dużej wydajności owoce są mniejsze. Wśród niedociągnięć chcę zauważyć wysoki wzrost drzewa i gwałtowne odejście suk od pnia. Tworząc młodą sadzonkę, musisz na to zwrócić uwagę. Posadził kolejne drzewo tej klasy szczepień.

Vic, Zavidovo

//www.vinograd7.ru/forum/viewtopic.php?p=360820

Witam Moja gruszka Moskwiczka rośnie. Ma 10 lat, kwitnie obficie, regularnie wydaje owoce, ale na tym polega problem, że owoce w stanie niedojrzałym przypominają ziemniaki do smaku, a gdy dojrzewają, stają się bawełniane. Nie ma w nich soczystości :(, chociaż ludzie, którzy hodują taką różnorodność, twierdzą, że miąższ jest soczysty! Może czegoś brakuje?

Yana, region moskiewski

//forum.tvoysad.ru/viewtopic.php?t=181&start=120

Mamy młodego Moskala, który dawał wspaniałe plony, zapylając starodawną bergamotką (czy też inaczej gruszką z zielonymi okrągłymi owocami?). Celowo nie szukaliśmy kilku z nich. A gruszki Moskwiczki są naprawdę pyszne (dla mnie zarówno Łada, jak i Chizhovskaya są smaczniejsze)

Natali_R, Moskwa

//www.forumhouse.ru/threads/16572/page-40

Odmiana gruszki Moskwiczka ma kilka zalet, dzięki czemu zyskała popularność wśród ogrodników amatorów. Cieszy go również rolników, których pociąga produktywność, upór i stosunkowo dobra zdolność transportu owoców. Może być zalecane do uprawy, jeśli istnieją ku temu sprzyjające warunki.