Względnie nowa roślina dla nas, szybko zyskuje popularność, anigosantos należy do kultur, które mogą kwitnąć przez niezwykle długi czas. "Łapy kangura" - australijski egzot, którego kwiatostany wyglądają bardziej niż niecodziennie. Bujne zasłony wąskich liści i niezwykłe kwiatostany skręconych, jasnych "rur" w pełni rekompensują wszystkie trudności związane z uprawą. I niech to będzie jedna z najtrudniejszych w pielęgnacji upraw wewnętrznych, która jest bardziej odpowiednia dla doświadczonych hodowców, w szykowności trudno się z nią zmierzyć. Rzeczywiście, w każdej kolekcji anigosantos łatwo stanie się gwiazdą pierwszej wielkości.
Anigozanthoslub stopa Kangura (Anigozanthos) - rodzaj wieloletnich roślin zielnych z rodziny Kommelitsvetnye (Commelinales). W niektórych źródłach anigozantos często nazywa się anigozantus, co nie jest do końca prawdą.
Anigozanthos (Anigozanthos). © Karen ChapmanAustralijski urok egzotycznych anigozanthos
Wśród egzotycznych pokoi szczególne miejsce zajmują nogi kangura. Podbijają się dzięki połączeniu dziwacznego kwitnienia z pięknymi zieleniami, zawsze wyglądają nieodparcie i łatwo mieszczą się w każdym wnętrzu. Jedną z unikalnych umiejętności anigozanthos jest zdolność wizualnaposzerzyć przestrzeń, jakby wypełniając ją poczuciem wolności i lekkości. Na pierwszy rzut oka wydaje się dziwaczny. Nogi kangura są nie tylko piękną kwitnącą rośliną doniczkową, ale także wielką kulturą krojenia.
Anigozanthos (lub anigozantus) jest czasem rozprowadzany pod nazwą Anigosa, w przyrodzie jest to dość duża roślina, której pędy i liście mogą wyrosnąć do 2 metrów. W hodowli pokojowej anigozantas mają ograniczoną wysokość do 30-50 cm. Kłącze jest bulwiaste, silne. Liście anigozanthos znajdują się w gęstym gnieździe, a roślina silnie rośnie i tworzy solidną gęstą murawę. Liście płucne lub lancetowate przypominają trochę płatki zbożowe, ale są bardziej sztywne.
Na środku rozetek wyrastają pędy anigozanthos, korona z kwiatostanami-wiechami z rurkowatymi, krętymi, wiązanymi kwiatami. Ściśle zamknięte, wydają się bardziej jak "pałeczki". Ale kiedy otwierają się, zaskakująco czuły, kwiaty przypominające gwiazdkę nagle pojawiają się w spojrzeniu. Co więcej, w miotle wszystkie sześć zębów są przesunięte na bok i różnią się między sobą rozmiarem.Krawędź na kwiatach anigozantosa i szypułce nadaje roślinie wyjątkową oryginalność. To ona daje kwiaty ich jasny, niezwykły kolor; kolorowe cienkie włosy pojawiają się sztucznie napylone. Kwiatostany-grzbiety zewnętrznie i szczerze przypominają łapy kangura, dzięki czemu roślina otrzymała popularne przezwiska.
Anigozanthos kwitną wiosną i latem. Anigozanthos ma formy i odmiany o różnych kolorach. Odmiany z czerwono-jasnozielonymi, czerwono-żółtymi i pomarańczowymi kwiatami oferują wariacje ognistych kolorów.
Anigozanthos pretty (anigozanthos pulcherrimus). © babs 
Anigozanthos bicolor (anigozanthos bicolor).
Anigozanthos czerwony (anigozanthos rufus). © Susan ColosimoRodzaje anigozanthos
Pomimo tego, że każdy z 12 gatunków anigozanthos jest piękny na swój sposób, mieszańce karłowate są bardziej powszechne w kulturze pokojowej. Anigozanthos squat (Anigozanthos humilis) (nazywane jest to również Anigozanthos low, czyli Cat's paw), a nie roślinami gatunkowymi. Wyjątkami są:
- Anigosantos żółtawy (anigozanthos flavidus), rozłożyste, potężne byliny o bagnistym kolorze liści i potężnych wiechach, grzebieniach kwiatostanu, składające się z 9-10 rurkowych kwiatów jasnej zieleni lub terakoty;
- anigozanthos ładny (anigozanthos pulcherrimus), roślina o miękkiej krawędzi na srebrzystych liściach, rozgałęzione wiechy z żółtymi kwiatami, pozornie aksamitnie puszyste;
- anigozanthos bicolor (anigozanthos bicolor), których kępy są niezwykłe, smukłe (średnica jest mniejsza niż połowa wysokości), liście są ozdobione małymi kolcami wzdłuż krawędzi, a frędzle czerwono-zielonych kwiatów z jasnymi wiśniowo-turkusowymi odcieniami płatków zaskakują egzotyczną różnorodnością;
- rude anigosantos (anigozanthos rufus) z bardziej szmaragdowymi i szorstkimi liśćmi, dużymi wiechami kwiatostanów składającymi się z 15 kwiatów szkarłatnego lub purpurowego; pełen wdzięku, bardziej otwarty i szybki wygląd.
Anigozanthos Squat (Anigozanthos humilis). © Simon TaylorJeszcze rzadziej anigozanthos mangles (anigozanthos Manglesii) - kapryśne, mają skłonność do degeneracji gatunku, kwitną zimą z zielonymi kwiatami i wyróżniają się czerwonawym kolorem pędów.
W regionach o łagodnych zimach anigozanthos mogą być uprawiane nie tylko jako roślina doniczkowa, ale także jako roślina ogrodowa. Ale nawet w krajach o surowych zimach, łapy kangura mogą być również postrzegane jako kultura ogrodowa, która wymaga zimowania w pomieszczeniach zamkniętych. Nie boi się krótkotrwałego lekkiego primorozkova, utrzymując spadek do -5 ° C.Wybór warunków dla rośliny nie jest tak trudny jak dbanie o nią, chociaż bardzo ważne jest zapewnienie zimnego mrożenia.
Oświetlenie dla anigozanthos
Łapy Kangur są jedną z najbardziej uwielbiających roślin. Lepiej umieścić go nie tylko na świetle, ale także na słonecznych miejscach. Anigozanthos nie zakwitnie, nie ujawni jego piękna nawet przy lekkim cieniowaniu, szybko traci zwartość i rozciąga się. Szczególnie trudno jest zapewnić niezbędne oświetlenie w okresie odpoczynku. Rzeczywiście, pod koniec jesieni i zimą anigozanthos będzie nadal potrzebować tego samego jasnego oświetlenia, co w lecie.
Parapety południowe doskonale nadają się do antigozanthos. Odpowiada dobrze na sztuczne światło.
Anigozanthos, czyli stopa Kangura. © Maja DumatPielęgnacja anigosantos
Warunki temperaturowe
To nie tylko roślina, która kocha ciepło, ale też żaroodporną. W okresie intensywnego wzrostu, szczególnie latem, anigozanthos będzie czuł się dobrze w zwykłym zakresie pokojowym od 18 do 23 stopni Celsjusza, a gdy temperatury przekraczają 25-28 stopni. W okresie odpoczynku anigozantos muszą być chłodne. Od października do lutego ta australijska roślina potrzebuje stałej temperatury powietrza od 10 do 15 stopni Celsjusza. Obniżenie temperatury nie powinno wpływać na oświetlenie: utrzymuje się niezmienione, wystarczająco jasne.
Pomimo całej swojej kaprysy, anigozanthos można wywieźć latem na otwarte powietrze. Będzie dobrze zachowywał się na balkonie iw ogrodzie. Ale musisz umieścić roślinę w miejscu chronionym przed opadami i przeciągami.
Anigosantos squat. © stridvallPodlewanie i wilgotność
Anigozanthos - rośliny kochające wilgoć. W aktywnym okresie wzrostu ten egzotyczny potrzebuje bardzo dużej wilgotności podłoża, obficie wylewa się na niego, zapobiegając wysychaniu gleby. Anigozanthos nie toleruje całkowitego wysuszenia gleby. Ale jednocześnie nie mniej obawia się stagnacji wody i zalania. Nawadnianie rośliny ma inną specyfikę: anigozanthos obawia się zwilżania podstaw liści, lepiej jest go podlewać od spodu, a nie metodą klasyczną.
Podczas zimowania w chłodnych warunkach nawadnianie anigozanthos powinno być coraz rzadsze, ale nie należy go całkowicie zatrzymywać, a podłoże należy pozostawić do wyschnięcia nawet w zimne dni.
Łapy kangura nie są wrażliwe na wilgotność powietrza, są dobrze pogodzone z suchym środowiskiem nawet w zimie. Ale zieleń rośliny staje się piękniejsza po okresowym spryskiwaniu. W przypadku nóg kangurów ważne jest stosowanie drobnych dozowników, nie dopuszcza do gromadzenia się wilgoci.Rozpylanie anigozanthos jest możliwe tylko wtedy, gdy temperatura powietrza nie jest niższa niż 20 stopni Celsjusza.
Anigozanthos Manglesa (Anigozanthos Manglesii). © SeanMackPasza dla anigozanthos
Nawozy dla stóp kangura są często stosowane w okresie aktywnym. Optymalna częstotliwość wynosi 1 raz w ciągu 2 tygodni, ale przy użyciu umiarkowanych, dwukrotnych dawek nawozów. Uniwersalne nawozy kompleksowe Anigozantosa są idealne.
Pasza dla anigozanthos musi zatrzymać się na półtora miesiąca przed okresem odpoczynku, do września, stopniowo zmniejszając dawkę i całkowicie się zatrzymując. Od września do lutego nawozy nie są stosowane.
Obcinanie anigozanthos
Aby stopy kangura rozkwitły niemal bez wytchnienia, konieczne jest szybkie usunięcie wyblakłych łodyg kwiatowych i niedopuszczenie do usychania kwiatów i rozpoczęcia owocowania.
Kwiaty Anigozantosa są pięknie w bukiecie. Można je odciąć i wysuszyć, ponieważ kangury kwiatostanu doskonale zachowują swój kolor po odpowiednim wysuszeniu w zacienionym miejscu.
Anigozanthos żółtawy (anigozanthos flavidus). © jon oruePrzeszczep anigozanthos, pojemność i substrat
Jedną z wad anigozanthos jest konieczność lądowania w dość pojemnych pojemnikach. Częściej uprawiane są w donicach lub pudełkach niż w zwykłych doniczkach.Głównym warunkiem jest dostępność wolnej przestrzeni na ciągły wzrost ilości kurtyn, wydanie nowych punktów sprzedaży.
Ta sama funkcja wiąże się z koniecznością przeprowadzenia transplantacji tylko w razie potrzeby, a nie z pewną częstotliwością. Anigozanthos przechodzą w nowych pojemnikach, dzieląc krzaki lub zwiększając objętość pojemnika tylko wtedy, gdy stare doniczki stają się ciasne.
Wymień potrzebę anigenzantosu tak wcześnie, jak to możliwe. Wskazane jest przeprowadzenie procedury, zanim anigozanthos zacznie rosnąć, w lutym. Termin transplantacji to pierwsza dekada marca.
Podłoże dla rośliny powinno być lekkie, przepuszczalne, bardzo luźne. Powinno to zminimalizować ryzyko stagnacji wody. Obowiązkowe dla anigozanthos uważa się za dodatek pokruszonej kory. W przypadku roślin można używać standardowych substratów do roślin domowych. Reakcja musi być neutralna. Na dnie doniczki umieszczony jest bardzo gruby drenaż o minimalnej wysokości 5-6 cm.
Choroby i szkodniki anigozanthos
Największym ryzykiem zarażenia anigozanthos jest okres zimowania. W okresie odpoczynku nogi kangura są bardzo wrażliwe na filc, przędziorków i mszyce.Podlewanie wodą, a także klasyczne podlewanie z niedokładnym moczeniem podstawy liści powoduje rozprzestrzenianie się zgnilizny, co przejawia się w poczernianiu liści. Lepiej jest przesadzić roślinę do kryształu górskiego, po ucieczce do oddzielenia i usunięcia uszkodzonych części kłącza.
Kiedy wchodzisz na świeże powietrze, musisz monitorować roślinę, ponieważ anigozanthos bardzo przyciąga ślimaki i ślimaki.
Anigozanthos, czyli stopa Kangura. © jacinta lluch valeroTypowe problemy w uprawie anigozanthos:
- utrata zwartej formy, rozciąganie z silnym zacienieniem;
- słabe kwitnienie w słabym świetle;
- bez kwitnienia podczas ciepłego zimowania.
Metody hodowli anigozanthos:
Nasiona
Są zakorzenione w zwykły sposób, zasiane w odżywczym, lekkim podłożu i tylko nieznacznie pokrywają glebę. W cieple, w dobrym świetle, pod folią lub szkłem, angozantos rosną wystarczająco dobrze, ale trudno jest doprowadzić sadzonki do dojrzałych roślin. Posiew można przeprowadzać prawie przez cały rok. Wybory są przeprowadzane po wydaniu czwartego prawdziwego liścia. Najlepiej używać świeżych nasion, kiełkują przez 2-4 tygodnie.
Oddzielenie kurtyny
Podczas przesadzania dużych roślin można podzielić na kilka mniejszych darń. Anigozanthos ma tak gęstą strukturę i mocne korzenie, że lepiej jest wykonać podział nożem, rozcinając darń na kawałki. Rozdzielając liście, lepiej je odciąć, aby anigozantos szybciej się dostosowywał i odnawiał. Sekcje muszą być przetwarzane za pomocą węgla drzewnego. Po rozdzieleniu roślina jest podlewana tylko od dołu, bardzo umiarkowanie, a pojemniki umieszczane są nie w zwykłym miejscu, ale w półcieniu lub cieniu. Ogólnie, adaptacja po separacji trwa 2-3 tygodnie. Dopiero gdy stopy kangura zaczną wypuszczać nowe liście, można je nałożyć na zwykłe jasne światło.
