Sosna jest drzewem iglastym należącym do klasy roślin iglastych. Szczególną, unikalną cechą tego drzewa jest jego fenomenalna żywotność od 100 do 600 lat.
Nazwa drzewa ma podobno łacińskie korzenie, według innych źródeł - celtyckich.
Opis i charakterystyka sosny
Wysokość, jaką drzewo osiąga w ciągu swojego okresu życia, waha się od 35 m do 75 m. Przy tym wzroście średnia średnica pnia osiąga około 4 m. Jednak w przypadku uprawy w niesprzyjających warunkach lub na terenach podmokłych wysokość jest ograniczona do zaledwie 1 m. Sosna bardzo lubi światło słoneczne, dzięki czemu może osiągnąć tak duże rozmiary. Kwitnie późną wiosną, podczas tego procesu pojawiają się szyszki. Jednak wszystkie różnią się kształtem i odcieniami.
Sosna jest powszechnie znana ze swojego wyglądu, któremu nadają liczne drzewiaste pędy pokryte igłami. Same igły są gładkie i twarde, poza tym ostre.
Oczekiwana długość życia wynosi nie więcej niż 3 lata. Długość pojedynczych okazów może dochodzić do 20 cm. Drzewo jest bezpretensjonalne dla gleby. System korzeni zależy od miejsca lądowania. Jeśli gleba jest wilgotna, korzenie pełzają wzdłuż powierzchni, pozostawiając tylko 2-3 m głębokości. Jeśli gleba jest sucha, penetrują w dół o 7-8 m. Ponadto promień systemu korzeniowego wynosi około 10 m. Jednak preferencje dotyczące rodzaju gleby są nadal jest Sosna lepiej sobie radzi w glebie piaszczystej.
Rodzaje i odmiany sosny
Ze względu na szeroki zakres miejsc wzrostu, niską kapryśność gleby, dziś istnieje wiele różnych rodzajów tego drzewa. Niektóre z nich pochodzą sztucznie. Wynika to z wysokich właściwości drewna tych drzew.
Ze względu na to, że są szeroko stosowane w wielu obszarach, od stolarki po budowę domów i budowę statków. Jednocześnie gatunki sztucznie hodowane nie są gorsze od naturalnych, aw niektórych niuansach nawet je przewyższają.
Rozważ najczęstsze.
Często
Najpopularniejszy gatunek, rośnie prawie wszędzie. Na wysokości może osiągnąć maksymalnie 50 m. Pień jest zwyczajny, prosty, bez zagięć. Kora drzewa jest gruba, koloru brązowego z szarym odcieniem.
Drewno tego rodzaju jest bardzo cenione w produkcji różnych rzeczy, przedmiotów z drewna. Wynika to z wysokiej wytrzymałości, wysokiej zawartości żywicy. Z trocin produkujemy olej, kalafonię.
Cedr syberyjski (cedr syberyjski)
Z wyglądu ma wiele podobieństw do zwykłej sosny. Różni się gęstą koroną, grubymi gałęziami. Pień jest również prosty, bez zagięć. Jego maksymalna wysokość wynosi około 40 m. W przeciwieństwie do zwykłych igieł tego drzewa są miękkie, długie. Dorasta do 14 cm długości, ma ciemnozielony kolor.
Szyszki w tej formie pojawiają się dopiero po 60 latach wzrostu. Są duże, w kształcie jajka. Z jednej sosny syberyjskiej całkiem możliwe jest zebranie 12 kg orzechów w jednym sezonie.
Marsh
Gatunek masywny, dorastający do 50 m, o średnicy do 1,2 m. Od innych gatunków sosna bagienna wyróżnia się igłami o żółto-zielonym odcieniu. Jego długość może wynosić do 45 cm włącznie.
Drzewo znane jest również z doskonałych właściwości żaroodpornych i ognioodpornych.
Montezuma
Czasami gatunek ten nazywa się White Pine. Ma średnią wysokość tułowia 30 m. Jest wyposażony w zielone igły, czasem z szarawym odcieniem. Igły o długości około 30 cm, zebrane w pęczki. Drzewo zawdzięcza swoją nazwę ostatniemu przywódcy Azteków - Montezume.
Otrzymał tę nazwę, ponieważ przywódca użył igieł tego drzewa do dekoracji swojego nakrycia głowy.
Slanic
Gatunek ten jest również nazywany karłem cedrowym. Należy do roślin o niskich krzewach. Na przykład drzewiaste okazy drzewa rosną do maksymalnej wysokości 7 m.
Charakterystyczną cechą są szeroko rozłożone gałęzie dociśnięte do ziemi, a wierzchołki gałęzi są lekko uniesione, co daje oryginalny kształt korony.
Krymska
Średniej wielkości gatunek osiąga wysokość do 45 m. Z czasem korona staje się parasolem, który jest bardzo powszechny wśród wszystkich gatunków sosny. Krym jest wymieniony w Czerwonej Księdze, ale mimo to drewno tego drzewa jest uważane za cenny materiał w dziedzinie budowy statków.
Rośnie głównie na Krymie, można go znaleźć na Kaukazie. Służy również jako dekoracyjne drzewo do parków krajobrazowych.
Góra
Gatunek ten jest krzewem drzewiastym. Igły o nietypowym kształcie, lekko skręcone, zakrzywione. Ma ciemny, zielony odcień.
Znalazł zakres w branży toczenia, w której drewno z czerwonym rdzeniem jest bardzo cenione.
Białoskóry
Swoją nazwę zawdzięcza specjalnemu wyglądowi, gładkiemu, lekkiemu odcieniu kory. Kształt lufy może być prosty lub lekko zakrzywiony.
Maksymalna wysokość, na jaką może rosnąć to drzewo, wynosi 21 m.
Himalajski
Fantastyczny widok, wysokość może osiągnąć do 50 m włącznie.
Rośnie ponad górami, od Afganistanu po chińską prowincję Yun'an.
Pinia
Wysokość wynosi 30 m. Wyposażona w dość długie igły, około 15 cm.
Ze względu na wygląd, piękny kształt korony, drzewo to znalazło zastosowanie w ozdobnej kuli, krajobrazie parków.
Czarny
Widok na góry, znaleziony na wysokościach od 1300 m do 1500 m. Osiąga wysokość 55 m.
Jednak pomimo siedliska drzewa jest często używany jako dekoracja; doskonale przetrwa poza górskim klimatem.
Weimutova
Gatunek ten jest również nazywany białą sosną wschodnią. Najczęściej spotykany w Ameryce Północnej, Meksyku. Pień jest prawie idealnie równy, o średnicy prawie 2 m. Wysokość waha się od 59 m do 67 m.
Naturalnie z wiekiem korona staje się stożkowata - spłaszczona. Kora drzewa ma nieco purpurowy odcień, co czyni ten gatunek wyjątkowym. Szeroko stosowany w budownictwie.
Angarsk
W rzeczywistości ta sama zwykła sosna. Szeroko rozpowszechniony w całej Federacji Rosyjskiej, najczęściej spotykany na Syberii.
Wzrost może osiągnąć do 50 m, przy średnicy pnia do 2 m.
Sadzenie sosny na stronie i dalsza pielęgnacja
Ponieważ sosna należy do rodzaju roślin fotofilnych, naturalnie powinieneś wybrać dla niej dobrze oświetlone miejsce. Światło musi być naturalne, czyli słoneczne.
Sosna rośnie dobrze, odpowiednio, głównie w glebie piaszczystej, a sadzenie jest zalecane właśnie na tego rodzaju glebie. Możliwe jest jednak lądowanie w ciężkiej glebie, ale wymagany jest drenaż.
Podczas sadzenia odległość między drzewami musi wynosić co najmniej 1,5 m.
Młode osobniki w pierwszych 2 latach wzrostu muszą być karmione nawozami mineralnymi. Pomogą młodym kiełkom lepiej przyzwyczaić się do gleby, przyzwyczaić się do środowiska. Konieczne jest również dodatkowe podlewanie, ponieważ drzewo jest wciąż młode i niedojrzałe. Dorosłe gatunki nie potrzebują już podlewania i nawozów.
Z natury drzewo jest dość odporne na susze, okresy ubogie w deszcze. W związku z tym dodatkowe podlewanie nie jest wymagane, jednak nie jest zabronione.
Młode drzewa są bardzo podatne na zimno, w tym celu muszą być pokryte świerkowymi gałęziami. Okres „szklarni” trwa od jesieni do kwietnia, po czym można je ponownie otworzyć.
Sosny sadzi się głównie w parkach, miejskich obszarach rekreacyjnych, aby stworzyć estetyczne zielone tło. Do tych celów stosuje się młode sadzonki, których wiek waha się od 3 do 7 lat.
Rozmnażanie sosny
Pod względem rozmnażania nasiona są opcją 100%.
Siew odbywa się wiosną. Dojrzewanie nasion rozpoczyna się dopiero po roku od momentu zapylenia. Zaszczepiaj okazy dekoracyjne, a sadzonki zwykle nie są używane, ponieważ są źle zakorzenione.
Choroby sosny i szkodniki
Podobnie jak wszystkie rośliny, drzewa, sosny również mają choroby i szkodniki, rozważ najczęstszą z nich.
Seryanka
Wygląda jak rdza pęczniejąca w bąbelkach. Zardzewiały grzyb wywołuje tę chorobę. Na zewnątrz objawia się w postaci płytki na końcach igieł. Nie można walczyć, ochrona zdrowych drzew przed infekcją jest możliwa tylko poprzez usunięcie pacjenta. Zalecana jest regularna profilaktyka, leczenie specjalnymi preparatami na bazie miedzi.
Motyle, mszyce
Motyle żywią się igłami, młodymi pędami. Aby z nimi walczyć, stosuje się specjalny produkt biologiczny o nazwie „Lepidocide”.
Mszyce nie tylko żywią się sosną, ale także służą jako przyczyna chorób. Aby się ich pozbyć, drzewo jest spryskiwane środkami owadobójczymi.
Możesz kupić specjalne produkty i preparaty w wyspecjalizowanych sklepach ogrodniczych i kwiaciarni.
Pan mieszkaniec lata zaleca: lecznicze właściwości sosny
Po szczegółowym badaniu sosny staje się jasne, dlaczego sosna znajduje się w pobliżu placówek medycznych i sanatoriów. Doskonale dezynfekują powietrze. Igły sosnowe są rodzajem multiwitaminy, która zawiera listę substancji przydatnych dla ludzi.
W medycynie ludowej sosna jest używana do zwalczania chorób takich jak osteochondroza, reumatyzm i choroby sercowo-naczyniowe. Olejek eteryczny, który można wyciągnąć z drzewa, stosuje się w leczeniu przeziębienia, bólu i zaczerwienienia gardła, doskonałe wyniki w psychoterapii.
Aplikacja sosna
Sfery, w których sosna jest popularna, są ogromne.
Od czasów starożytnych drzewo to było wykorzystywane do budowy statków, tworzenia mebli i elementów dekoracyjnych.
Niektóre gatunki i odmiany są szczególnie cenione w stolarstwie, ze względu na obecność w nich brązowo-czerwonego rdzenia. Sosna jest bardzo silnym drzewem, przedmioty z niej wykonane są bardzo poszukiwane ze względu na wytrzymałość, piękny wygląd. Bardzo często drewno tego drzewa służy do budowy domów prywatnych, dekoracji. Wynika to z faktu, że ma lepsze odprowadzanie ciepła niż inne rodzaje drzew.
Drewno sosnowe zyskało ogromną popularność w przemyśle stoczniowym dzięki doskonałym wskaźnikom wytrzymałości i elastyczności oraz gęstości włókien.
Wiele osób używa różnych rodzajów tego drzewa do celów dekoracyjnych. Oczywiście proces uprawy jest dość długi, ale jak mówią ogrodnicy - warto. Sosnę można sadzić na obrzeżach witryny, pod nią, aby umieścić teren rekreacyjny. Gałęzie zapewnią przyjemną latem. Miejskie tereny rekreacyjne również nie mogą obejść się bez tych drzew. Są sadzone w parkach ze względu na estetykę, piękny zielony wygląd i wysoką zdolność do dezynfekcji powietrza. Porównanie metrów sześciennych powietrza w mieście i lesie sosnowym potwierdziło korzystne właściwości tych drzew. W warunkach miejskich około 40 tysięcy wszelkiego rodzaju drobnoustrojów na 1 metr sześcienny powietrza. W lesie sosnowym liczba ta wynosi tylko 500 drobnoustrojów.
